เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 292
บทที่เกี่ยวข้อง
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 293
ถ้าหากสายตาของเขาสามารถฆ่าคนได้ หลินหยางก็คงถูกสายตาของจ้าวเจิ้งฮ่าวสับจนเละเป็นโจ๊กแล้วจ้าวเจิ้งฮ่าวทรมานตนเองเพื่อไม่ลืมความอัปยศของตน อดทนอดกลั้น ไม่ได้พูดอะไรต่ออีกหลินหยางพูดกับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่มาพร้อมกับรถฉุกเฉิน “พาสองแม่ลูกคู่นี้ส่งไปที่แผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาล”เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ไม่รู้จักจ้าวเจิ้งฮ่าว ฟังแค่คำสั่งของหลินหยางเท่านั้น รีบพาตัวหลี่หรุ่นจูกับลูกสาวขึ้นรถฉุกเฉินหลี่หรุ่นจูกล่าวขอบคุณกับหลินหยางหลายครั้ง รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่งรถฉุกเฉินเปิดสัญญาไซเรน พาหลี่หรุ่นจูสองแม่ลูกออกไป จ้าวเจิ้งฮ่าวทำได้เพียงว้าวุ่นใจ อดกลั้นต่อความเจ็บปวดในเวลานี้ แม้แต่หัวหน้าบ้านพักทหารก็พาคนมาที่นี่ด้วย“หัวหน้าอู๋ รีบสั่งให้รถของบ้านพักทหารพาตัวคุณชายจ้าวส่งโรงพยาบาล”หัวหน้าอู๋ไม่กล้ารีรอ รีบดำเนินการทันทีหลินหยางไม่ได้ขัดขวางอีก ถึงอย่างไรตนก็ได้ทำสิ่งที่ควรทำเรียบร้อยแล้ว แล้วก็ไม่สนใจที่จะเล่นกับจ้าวเจิ้งฮ่าวก่อนหน้าที่จ้าวเจิ้งฮ่าวจะขึ้นรถ ยังไม่ลืมเตือนให้หัวหน้าเก็บศพสุนัขของเขา!จ้าวเจิ้งฮ่าวถูกหามขึ้นรถของบ้านพักทหาร เจียงรั่วหานนั่งเข้าไปในรถเพ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 294
เฉาเค่อหมิงกล่าวโน้มน้าวจางซูอวิ๋นในเวลานี้กล่าว “เค่อหมิง คุณกังวลในเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องกังวลเกินไป ในเมื่อคุณหลินกล้าทำ ถ้าอย่างนั้นก็ย่อมต้องกล้ารับ คุณกังวลใจอะไร?”จากนั้นจางซูอวิ๋นพูดกับหลินหยาง “คุณหลิน ไม่สู้คุณไปรักษาให้นายท่านก่อนเถอะ”“นำทางเลยครับ”หลินหยางพยักหน้าเล็กน้อย ในเมื่อรับปากเฉาเค่อหมิงว่าจะรักษาให้นายท่านเฉาแล้ว เขาย่อมไม่มีทางผิดคำพูดเมื่อถึงบ้านพักที่เฉาจงเฉวียนอยู่ เฉาเค่อหมิงกล่าวแนะนำก่อน เฉาจงเฉวียนมองสำรวจหลินหยาง กล่าว “เคยเค่อหมิงได้ยินมานานแล้วว่าเธออายุยังน้อย แต่ฝีมือทางการแพทย์ไม่ธรรมดา ผมยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ หวังว่าวันนี้ผมจะได้เปิดโลก ได้เปิดหูเปิดตาฝีมือทางการแพทย์ที่เลิศล้ำของคุณหลิน”เฉาจงเฉวียนเข้าใจอาการป่วยของตนเองมาก อย่างไรเสียเมื่อก่อนก็เคยตรวจมาไม่น้อย เคยเจอหมอชื่อดังมาไม่น้อยเช่นกัน แต่ก็ไม่สามารถรักษาได้เขาสมัครเป็นทหารตั้งแต่อายุยังน้อย เคยถูกยิงครั้งหนึ่ง กระสุนทะลุปอด ถึงแม้ว่าจะรอดชีวิตกลับมาได้ แต่ร่างกายก็ไม่ดีมาตลอด ตอนนี้อายุมากแล้ว สะสมจนกลายเป็นโรคเรื้อรัง ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ถึงแม้ว่าจะได้ยินมาว่าหลิน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 295
หลินหยางเห็นว่าเฉาจงเฉวียนไอจนหายใจไม่ออก ก็ไม่ได้ใส่ใจตนมาเพื่อรักษาอาการป่วยให้เขา ตาแก่นี่กลับดูถูกเพราะตนเองอายุมากกว่า ภายในใจของหลินหยางรู้สึกไม่พอใจมากไว้หน้าแก เรียกแกว่านายท่าน ไม่ให้เกียรติแก จะทำให้แกลงนรกได้ตลอดเวลา!“คุณหลิน เชิญคุณมารักษาอาการป่วยให้นายท่าน ไม่ใช่ให้คุณมาทำให้คนสูงอายุแบบเขาโมโห ถ้าหากคนทำให้นายท่านโมโหจนเป็นอะไรไป ความรับผิดชอบนี้เป็นของใคร?”จางซูอวิ๋นตำหนิด้วยสีหน้าไม่พอใจเฉาเค่อหมิงกล่าวอย่างไม่พอใจเช่นกัน “นายท่านไม่รู้ถึงฝีมือการรักษาของคุณ มีความสงสัยอยู่บ้างก็เป็นเรื่องที่ปกติมาก ทำไมคุณหลินถึงต้องทำให้ผู้สูงอายุแบบเขาโมโหถึงขั้นนี้ด้วย”“ผมจงใจ”หลินหยางกล่าวเสียงเรียบเฉาเค่อหมิงสองสามีภรรยาได้ยินแบบนี้ เกือบจะอดไม่ไหวแล้วแตกคอกับหลินหยางเสียเลย แต่เมื่อเฉาจงเฉวียนได้ยินดังนั้น ก็ยิ่งโมโหมากกว่าเดิม ไอหนักยิ่งกว่าเดิม ถึงขั้นตาเหลือกเล็กน้อยเฉาจงเฉวียนด่าไม่ออก ทำได้เพียงด่าอย่างบ้าคลั่งในใจเท่านั้น “เด็กบ้าจากไหน อยากจะทำให้ฉันโมโหจนตายจริง ๆหรือไง!”เฉาเค่อหมิงรีบฉีดยาออกฤทธิ์พิเศษให้เฉาจงเฉวียนเพื่อทำให้อาการสงบ ไม่อย่างนั้นเฉาจ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 296
หลินหยางนำเข็มเงินทั้งสี่สิบเก้าเล่มปักลงบนร่างกายของเฉาจงเฉวียนอย่างรวดเร็ว การหายใจของเฉาจงเฉวียนเริ่มคงที่ขึ้น แล้วเขาก็ค่อย ๆผล็อยหลับไปหลินหยางเขียนใบสั่งยา ยื่นให้เฉาเค่อหมิง“ผมใช้วิชาการฝังเข็มรักษาโรคเรื้อรังบริเวณปอดของเขาเรียบร้อยแล้ว หลังจากนี้ให้จัดยาตามใบสั่งยา กินวันละสองครั้ง ยาหนึ่งตำรับกินสองวัน สามารถกลับมาแข็งแรงเหมือนปกติได้ภายในหนึ่งเดือน”เฉาเค่อหมิงรับใบสั่งยามา บนใบหน้าคลายความกังวล ในที่สุดก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก“คุณหลินสมกับที่เป็นหมอเทวดาที่มีฝีมือการรักษาที่ยอดเยี่ยม แพทย์ที่มีชื่อเสียงเฉพาะทางทั่วทั้งจังหวัดทางตอนใต้ต่างก็หมดหนทาง เลือกที่จะรักษาโรคแบบประคองอาการ พอถึงมือคุณ กลับสามารถรักษาหายดีได้อย่างง่ายดาย ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”ไม่พูดถึงอย่างอื่น เฉาเค่อหมิงนับถือฝีมือทางการแพทย์ของหลินหยางเป็นอย่างยิ่งจริง ๆ“คุณหลิน เมื่อครู่นี้พวกเราสองสามีภรรยาไม่เข้าใจสถานการณ์ ถึงได้ล่วงเกินไป ได้โปรดยกโทษด้วย”เฉาเค่อหมิงถือโอกาสกล่าวขอโทษหลินหยางโบกมือกล่าว “เรื่องของหลิวเย่าหมิง คุณช่วยผมแล้ว ผมรักษาอาการป่วยของนายท่านเฉา ก็เพื่อตอบแทนบุญคุณของคุณ”“กา
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 297
เฉาเค่อหมิงเข้าใจเรื่องนี้แล้ว ก็เลยกล่าวอย่างตรงไปตรงมาเสียเลย “ขอบคุณคุณหลินที่เข้าใจความลำบากใจของผม”“การฝังเข็มยังต้องดำเนินการต่อเนื่องไปอีกประมาณสี่สิบนาที ไม่สามารถหยุดกลางคันได้ ลูกน้องของจ้าวเจี้ยนชิงน่าจะใกล้มาถึงแล้วสินะ? ขึ้นอยู่กับผู้อำนวยการแล้ว”หลินหยางเองก็ไม่สนใจแผนการเล็ก ๆของเฉาเค่อหมิง คนที่เป็นข้าราชการระดับสูง รู้รักษาตัวรอดมาแต่ไหนแต่ไร นอกเสียจากว่าจะเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางแตกคอกับคนอื่นง่าย ๆเฉาเค่อหมิงพยักหน้ากล่าว “คุณหลินโปรดวางใจ ต่อให้เป็นจ้าวเจี้ยนชิงมาด้วยตัวเอง ผมก็จะคิดหาหนทางขวางเขาเอาไว้ให้ได้สี่สิบนาทีแน่”“ผมไม่มีอะไรที่ไม่วางใจ ขวางไม่ได้ เกิดปัญหาขึ้นก็เป็นชีวิตของพ่อคุณ”หลินหยางกล่าวประจบสอพลอ และประจบประแจงแล้ว ฟังแล้วก็ไม่รู้สึกไม่ค่อยสบายหูเท่าไหร่ แต่ก็เป็นเรื่องจริงมาก ๆจากนั้นเฉาเค่อหมิงก็พูดอย่างตรงไปตรงมา “คุณหลิน อีกเดี๋ยวผมจะพยายามยืดเวลาเอาไว้ให้ได้มากที่สุด คุณสามารถออกไปทางประตูด้านหลังได้”เฉาเค่อหมิงพาเลขาเดินมาถึงด้านนอกบ้านพัก เตรียมที่จะขัดขวางลูกน้องของจ้าวเจี้ยนชิงในบ้านพักเหลือ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 298
“ความจริงเป็นแบบนี้! นังหนูคนนี้ถูกอบรมสั่งสอนจากครอบครัวอย่างเข้มงวดมาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยมีความรัก หวั่นไหวง่าย เธอเข้าใจเรื่องความรักจริง ๆเสียที่ไหน คุณหลินเป็นผู้ใหญ่แล้ว คิดว่าน่าจะเข้าใจความลำบากใจของหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างฉันใช่ไหม?”คำพูดของจางซูอวิ๋น เปลือกนอกฟังดูแล้วเหมือนไม่มีปัญหาอะไร ทำให้คนจับความผิดปกติไม่ได้ แต่ความเย่อหยิ่งภายในน้ำเสียงและคำพูดนั้นกลับปิดไม่มิดเลยแม้แต่น้อย“ผมเข้าใจดีเลยละครับ”หลินหยางพยักหน้าเล็กน้อยจางซูอวิ๋นกล่าวด้วยสีหน้าปลื้มใจ “ถ้าอย่างนั้นก็ดี ถ้าอย่างนั้นก็ดี คุยกับคนฉลาดอย่างคุณหลิน ก็หมดเรื่องไปเยอะ”หลินหยางยกมือขึ้นเล็กน้อยพร้อมกล่าว “ผมเข้าใจได้ แต่ก็ค่อนข้างเข้าใจยากอยู่เหมือนกัน”“งั้นเหรอคะ? มีเรื่องในที่เข้าใจยากเหรอ? หรือว่าที่ฉันพูดยังไม่ชัดเจนพองั้นเหรอ?”จางซูอวิ๋นกล่าวอย่างสงสัย“ในเมื่อลูกสาวของคุณชอบผม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม? คุณพูดเรื่องพวกนี้กับผมทำไม? คุณควรจะดูแลลูกสาวคุณให้ดี ให้เธออยู่ห่างจากผม คุณนายเฉา คุณเรียงลำดับความสำคัญไม่ถูกใช่ไหม?”ในระหว่างที่หลินหยาง ดวงตาก็เปล่งประกายความเย็นยะเยือก จ้องมองจางซูอ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 299
จางซูอวิ๋นโมโหมาก แต่ทำได้แค่เพียงโมโหเท่านั้น เธอทำอะไรหลินหยางไม่ได้ในฐานะที่เป็นภรรยาผู้อำนวยการ จางซูอวิ๋นคุ้นเคยกับการทำท่าทางสูงส่ง เดิมทีคิดว่าการพูดคุยครั้งนี้จะสามารถจัดการหลินหยางได้อย่างสบาย ๆ เป็นผู้คุมเกม แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะถูกหลินหยางสั่งสอนกลับมายกหนึ่ง ทำให้เสียหน้ามาก ๆหลินหยางหลับตา ไม่สนใจจางซูอวิ๋นที่มีสีหน้าแย่“หึ! คิดจะจัดการฉัน? ไม่รู้ว่าฉันไม่ธรรมดาเหรอไง? แกจัดการไม่ได้ ควบคุมไม่ได้หรอก!”หลินหยางไม่ได้เก็บคำพูดของจางซูอวิ๋นมาใส่เลยสักนิดในเวลานี้ ด้านนอกบ้านพักทหาร รถทหารของกองทหารรักษาการณ์ขับเข้ามาอย่างรวดเร็วหลี่อิงขุยรองนายพลลูกน้องของจ้าวเจี้ยนชิงยกทัพมาด้วยตนเอง“ล้อมบ้านพักทหารเอาไว้ แม้แต่แมลงวันสักตัวก็ไม่ให้บินออกไปได้!”หลี่อิงขุยนั่งอยู่บนรถ สั่งการผ่านวิทยุสื่อสารพลทหารของกองทหารรักษาการณ์รักลุ่มหนึ่งพร้อมกระสุนจริงกระโดดลงจากรถบรรทุกของทหารอย่างรวดเร็ว เริ่มล้อมบ้านพักทหารเอาไว้ ขบวนทัพน่าตกใจมากที่เมืองลั่ว คนที่สามารถเคลื่อนย้ายขบวนทัพแบบนี้ได้ มีเพียงแค่สองคนเท่านั้นคนหนึ่งคือนายกเทศมนตรี เหยียนหรูอวี้ อีกคนก็คือนายพลจ้าวเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 300
หลี่อิงขุยทำได้แค่ให้พลทหารถอยออกมา จากนั้นรีบโทรศัพท์รายงานจ้าวเจี้ยนชิงจ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้ได้เดินทางไปถึงโรงพยาบาลแล้ว เมื่อได้ยินรายงานของหลี่อิงขุยว่าเฉาเค่อหมิงขัดขวางการจับกุมตัว ก็โมโหเป็นอย่างยิ่ง“เอาโทรศัพท์ให้เฉาเค่อหมิง”เฉาเค่อหมิงรับโทรศัพท์ที่หลี่อิงขุยยื่นมาให้ แนบเข้ากับใบหู“เค่อหมิง นายทำแบบนี้หมายความว่ายังไง?”จ้าวเจี้ยนชิงกับเฉาเค่อหมิงเติบโตมาในบ้านพักด้วยกัน บิดาของพวกเขาทั้งสองคนเคยเป็นสหายร่วมรบในทีมเดียวกันมาก่อน ทั้งสองตระกูลจึงสนิทกัน“คนที่ทำร้ายเจิ้งฮ่าวจนบาดเจ็บ เป็นผู้มีพระคุณของฉัน ครั้งก่อนที่ฉันถูกพิษ ก็เป็นเขาที่ช่วยชีวิตฉันเอาไว้”ที่เฉาเค่อหมิงไม่อธิบายให้หลี่อิงขุยฟังมากมาย ก็เป็นเพราะต้องการวางมาด ระดับของหลี่อิงขุยไม่คู่ควรให้เขาต้องอธิบายจ้าวเจี้ยนชิงโทรศัพท์มาหาด้วยตนเอง เฉาเค่อหมิงย่อมไม่ปิดบังอยู่แล้ว“แต่เขาทำร้ายลูกชายของฉันจนบาดเจ็บ ถ้าหากเจ็บเล็กน้อยยังพอว่า ฉันยังไว้หน้านายได้”จ้าวเจี้ยนชิงย่อมไม่มีทางรามือแน่นอน“ดังนั้น ฉันไม่ขัดขวางที่นายจะจับตัวเขา เพียงแค่ขอเวลายี่สิบนาที! ตอนนี้คุณหลินกำลังรักษาอาการป่วยของนายท่า
บทล่าสุด
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
