บทที่30 ร่วมทาง

เฉินอันหนิงเก็บซ่อนความคิดหันกลับมามองสหายใหม่ทั้งสองคนอีกครั้งพร้อมกับความตงิดใจ ทั้งที่ไม่น่าจะเป็นชาวเสียนจิ้ง และมองอย่างไรจิวหลิงก็ไม่ใช่ชาวต้าเฉินแล้วเหตุใดศิษย์ผู้น้องของเขาถึงได้รู้จักสุราสงบใจ และรู้ว่าองค์หญิงใหญ่ถูกเรียกว่าหนิงเอ๋อร์

“ท่านไม่ใช่ชาวต้าเฉิน”

“ข้ากับน้องชายมาจากลั่วหยาง”

“แต่เขากลับรู้จักสุราที่ผู้คนลืมเลือนไป” สายตาของนางมองไปยังเขาที่เอ่ยถึง บ่งบอกว่าเรื่องนี้นางสงสัยจริง ๆ ทว่าบุรุษสวมหน้ากากกลับไม่ได้ให้ความสนใจ เขาทำเพียงหยิบทวนขึ้นมาและราดสุราลงบนปลายแหลมของทวน

นัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยหันมาหาจิวหลิงแทน ศิษย์พี่ใหญ่ของบุรุษสวมหน้ากากยักไหล่ก่อนจะบอกเล่า “เพราะทวนของเขาต้องดื่มสุรา เขาจึงต้องรู้จักสุราชั้นดีมากมาย”

“ทวนต้องดื่มสุรา?”

“ทวนของเขาเป็นอาวุธที่เป็นมากกว่าอาวุธ หากลงมือแล้วต้องได้ดื่มเลือด ไม่เช่นนั้นจะเป็นอันตรายต่อตัวเขา แต่คนของเจ้าไม่ได้เป็นเหยื่อ เขาจึงต้องให้มันด