Share
บทที่ 778
Related chapter
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 779
ประการแรก คนที่ตายไม่ใช่สมาชิกของเผ่า และเพิ่งมาถึงในเมืองประการที่สอง เห็นได้ชัดว่าแม้ฉู่เฉินยังเด็ก แต่ก็ค่อนข้างแข็งแกร่ง ซวี่ฮวงหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น“คิดว่าประมาณเวลาสามถึงห้าวัน” ฉู่เฉินพูดอย่างไม่เป็นทางการ สามถึงห้าวันน่าจะเพียงพอที่จะรู้ว่าทำไมผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์จึงดึงดูดความสนใจได้มากขนาดนี้“โอเค เช่นนั้นเจ้าสามารถพักที่บ้านของข้าได้เป็นเวลาห้าวันนี้” ซวี่ฮวงพูดและเรียกพ่อบ้านซวี่ให้พาฉู่เฉินไปที่ลานที่อยู่ห่างไกลทางด้านตะวันออกของจวนเจ้าเมืองแม้ว่าฉู่เฉินจะไม่เต็มใจที่จะอาศัยอยู่ในจวนเจ้าเมืองก็ตาม แต่ก็ไม่สมควรที่จะขัดต่อความต้องการของเจ้าเมืองซวี่ฮวงในเวลานี้การอยู่ที่จวนเจ้าเมืองจะทำให้การสืบสวนเรื่องต่างๆ ไม่สะดวกสำหรับเขามากขึ้นหลังจากนำทางฉู่เฉินแล้ว พ่อบ้านซวี่ที่ระมัดระวังก็รีบไปพบเจ้าเมืองซวี่ฮวงที่จวนทันที“ท่านเจ้าเมือง ทำไมปล่อยให้คนนอกมาพักที่จวนด้วย?” พ่อบ้านซวี่ถาม“ก็ข้าไม่ไว้ใจคนคนนี้ การทำเช่นนี้จะทำให้ข้าสามารถจับตาดูการเคลื่อนไหวของเขาในจวนได้”ซวี่ฮวงพูด เห็นได้ชัดว่าไว้วางใจพ่อบ้านซวี่มากพอที่จะอธิบายเหตุผลโดยไม่ลังเล“แต่สิ่งน
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 780
ฝนตกหนักนอกหน้าต่างยังคงเทลงมาอย่างหนัก ฝนตกหนักเช่นนี้เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก แต่ก็สามารถเข้าใจได้เมื่อถึงช่วงเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลหูของฉู่เฉินกระตุกเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินเสียงเด็กๆ หัวเราะและเล่นกันข้างนอกลานบ้าน ครู่ต่อมา หลังจากที่เขาจิบเหล้าแล้ว แล้วก็ได้ยินเสียงอันแผ่วเบาและโศกเศร้าของหญิงสาวคนหนึ่งฉู่เฉินไม่สนใจ และเสียงกระแอมไอจากชายชราที่ค่อยๆจางหายไปฉู่เฉินรู้ว่าลานบ้านของเขาอยู่ที่ริมด้านตะวันออกสุด และบริเวณด้านข้างก็เป็นทางตันเขาวางถ้วยลง เทอีกถ้วยแล้วก้าวออกไปข้างนอก ขณะที่เขาเปิดประตู ดูเหมือนว่าฝนทั้งหมดในโลกจะกลายเป็นเลือดชั่วครู่หนึ่ง ในชั่วพริบตา ทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ มีเพียงสายฝนที่โปรยลงมารอบๆ ลานบ้าน และไม่มีความผิดปกติใดๆฉู่เฉินนำเก้าอี้ไปที่ประตู นั่งลง และควบคุมรัศมีของเขาให้เพียงพอสำหรับการกันน้ำฝนมีเสียงเคาะประตูมาจากด้านนอกประตูลานเล็กๆฉู่เฉินกำลังจะลุกขึ้นไปเปิดประตูแต่เสียงเคาะประตูก็หยุดลงอย่างกระทันหันพอฉู่เฉินนั่งลงเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้งหลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ฉู่เฉินก็เลือกที่จะเมินเฉยและนั่งจิบเหล้าบนเก้าอี้หลังจาก
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 781
คำพูดของไป๋หรันเริ่มรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ฉู่เฉินหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วชี้ไปที่ประตู เพื่อส่งสัญญาว่าให้ไป๋หรันออกไปได้และไปหาคนอื่นไป๋หรันก็หยุดพล่ามเรื่องไร้สาระของเธอลงในที่สุด ฉู่เฉินก็กลับเข้าไปในห้องและปิดประตูลง เพื่อนอนหลับ ส่วนไป๋หรันใครจะไปสนใจว่าเธออยากนอนหรือไม่นอนหลับจนถึงรุ่งเช้าในตอนเช้า ได้ถูกเสียงพ่อบ้านซวี่เรียกหาจากด้านนอกลานบ้าน โดยบอกว่าท่านเจ้าเมืองเชิญฉู่เฉินไปร่วมรับประทานอาหารเช้า ซึ่งเป็นงานเลี้ยงของครอบครัวของท่านเจ้าเมือง และฉู่เฉินบังเอิญอยู่ที่นี่ จึงได้รับเชิญไปด้วยเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตามฉู่เฉินเก็บห้องให้เรียบร้อยก่อน จากนั้นจึงเดินตามพ่อบ้านซวี่ไปที่จวนเจ้าเมืองระหว่างทาง ฉู่เฉินถามออกมาว่า “เมื่อคืนนี้ไม่มีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นใช่ไหม?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อบ้านซวี่ก็ลังเลที่จะพูด แต่ท้ายที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไรเลยฉู่เฉินก็เข้าใจทันทีเดินตามพ่อบ้านซวี่ไปที่ห้องจัดเลี้ยงเมื่อวานไม่ได้สนใจอะไรนัก แค่ให้ความสนใจกับเจ้าเมืองซวี่ฮวงเท่านั้นเช้านี้ดูเหมือนว่าจวนของเจ้าเมืองค่อนข้างโอ่อ่า มีสิงโตหินสีขาวตั้งอยู่ทั้งสองด้านและได้แกะส
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 782
เจ้าเมืองซวี่ฮวงยังคงถ่อมตัวและสุภาพ เกือบจะปฏิบัติต่อฉู่เฉินราวกับพี่น้องแต่ฉู่เฉินคิดผิดแม้ว่างานเลี้ยงกำลังจะจบลง ท่านเจ้าเมืองซวี่ฮวงก็ไม่ได้พูดถึงสิ่งใดที่เขาต้องการให้ช่วยเพียงแต่ขออภัยสำหรับความไม่พร้อมในการต้อนรับของเมืองอินทรีทะยานเวหา และขอความเข้าใจจากฉู่เฉินหลังอาหารเช้า ซวี่ฮวงก็เป็นฝ่ายกล่าวคำอำลา และไปจัดการเรื่องต่างๆ โดยปล่อยให้พ่อบ้านซวี่พาฉู่เฉิน ไปเดินชมเมืองแทนแขกและเจ้าภาพจึงแยกย้ายกันไปเช่นนี้ระหว่างทาง พ่อบ้านซวี่ได้พาฉู่เฉินไปยังบริเวณที่พลุกพล่านของเมือง แม้ว่าฉู่เฉินจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อโน้มน้าวว่าเขาสามารถทำอะไรได้ด้วยตัวเอง แต่เขาก็สามารถทำมันได้เพียงลำพัง แต่พ่อบ้านซวี่พูดอย่างดื้อรั้นว่าหากเจ้าเมืองสั่งให้เขานำทาง เขาก็จะต้องนำทางให้ฉู่เฉินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปฏิบัติตาม โดยใคร่ครวญหาข้อแก้ตัวที่จะปลีกตัวออกไปโชคดีที่พ่อบ้านซวี่ตระหนักดีว่าการติดตามฉู่เฉินตลอดเวลานั้นไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสม จึงทิ้งเขาไว้ตามลำพังหลังจากที่พวกเขาไปถึงย่านที่พลุกพล่านของเมืองฉู่เฉินจึงได้มีเวลาตรวจสอบญาณของเขาอย่างเต็มที่ โดยมุ่งเน้นไปที่จิตสัมผัสศัก
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 783
เห็นได้ชัดว่าฉู่เฉินไม่มีวิธีแก้ปัญหาในเรื่องนี้ ถ้าออกหน้าลงมือเอง ก็สามารถฆ่าผีได้ แต่ซูหรานก็จะถูกฝังไปพร้อมกับผีตนนั้นด้วย“มันยากนิดหน่อย แต่หากข้าติดต่อกับคนคนนั้นได้ ก็ยังมีทางอยู่ แม้ว่ามันอาจจะต้องแลกมาด้วยอะไรบางอย่างก็ตาม” ไป๋หรันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด“งั้นช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม ฉันค่อนข้างสนใจเรื่องที่เกี่ยวข้องกับผี” ฉู่เฉินถามอย่างสนใจ“พูดง่ายๆ ก็คือ เหตุที่ผียังคงครอบครองร่างคนเป็นอยู่เพราะยังไม่ได้กลืนกินแก่นแท้จนหมด หรือจะพูดอีกอย่างคือ แก่นแท้ของคนเป็นยังอยู่ในตัวผี ตราบเท่าที่ฉันยังขึ้นเข้าไปสิงร่างของนาง กลืนกินผีร้ายและคืนแก่นแท้ให้กับผู้หญิงไป ผู้หญิงคนนั้นก็จะรอด!” ไป๋หรันพูดออกมาตรงๆ“ถ้าสามารถคืนแก่นแท้แก่หญิงสาวได้ด้วยการกลืนผี แล้วทำไมต้องมีของแลกเปลี่ยนด้วย?” ฉู่เฉินถามอีกครั้ง และยังคงระแวดระวังไป๋หรันอยู่บ้าง“ท่านคิดว่าแก่นแท้มันเป็นเรื่องง่ายๆ ทั่วไปเหรอ? ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่สูญเสียเวลาไปเลย แก่นแท้หลังจากถูกผีกลืนกินไปแล้ว จะคนธรรมดาจะทนไหวได้อย่างไร ข้าต้องถ่ายแก่นแท้กลับเข้าไปให้ใหม่ เข้าใจไหม”เมื่อได้ยินความสงสัยของฉู่เฉิน ไป๋หรัน
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 784
ฉู่เฉินหันศีรษะไปมอง จากในระยะการมองเห็นที่ปลายตรอก มีคนตัวเล็กและใหญ่คู่หนึ่งที่แต่งกายด้วยชุดสีขาวล้วนปรากฏตัวอีกครั้ง เด็กน้อยยังคงจ้องมองที่ฉู่เฉิน ดวงตาสีแดงสดคู่หนึ่งมีเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่องบนใบหน้าซีดขาวราวกับหิมะผู้ใหญ่ที่จับมือเด็กไว้ ซึ่งใบหน้านั้นได้สร้างความน่าประหลาดใจอย่างมาก ซึ่งเหมือนมีผ้าขาวผืนใหญ่คลุมหัวเอาไว้ ปิดหู จมูก คิ้ว และปากผีสองตัว ใหญ่หนึ่งและเล็กหนึ่ง เดินเข้ามาหาฉู่เฉินทีละก้าวแม้ว่าพวกเขาจะเดินโยกเยกมาที่ประตูหน้าลานบ้าน แต่ฉู่เฉินก็ยังคงไม่สะทกสะท้าน เขาก้าวเข้าไปข้างหน้า และยืนอยู่ที่ขอบบันได เหมือนกำลังรอให้พวกเขาเข้ามาเด็กที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดซึ่งจ้องมองไปที่ฉู่เฉินที่ไม่สะทกสะท้าน และเปิดปาดพูด: "เนื้อของเจ้ามีกลิ่นหอมมาก ข้าขอชิมสักหน่อยได้ไหม? ข้าขอกินไม่กี่คำจริงๆ ได้ไหม?"คำพูดของเด็กนั้นช้ามาก และก้าวเท้าเดินมาอย่างไม่หยุด จากนั้นเดินผ่านฉู่เฉินไป แต่หัวของเขายังคงจ้องมองไปที่ฉู่เฉินตลอด แม้ว่าร่างกายของเขาเคลื่อนไหวไป แต่หัวของเขาบิดเพื่อที่จะหันไปทางฉู่เฉินเสมอผู้ใหญ่ที่จับมือเด็กเป็นคนแรกที่โจมตี และกระโดดไปทางฉู่เฉินฉ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 785
เมื่อเห็นการมาถึงของฉู่เฉินซวี่ฮวงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอธิบายสถานการณ์อย่างคร่าวๆ แล้วถามด้วยความหวังอันริบหรี่ว่า "น้องฉู่เฉิน มีวิธีอะไรช่วยได้บ้างไหม?"“ยังพอวิธีช่วยได้อยู่ แต่หลังจากที่จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ข้ามีเรื่องอยากจะขอร้อง” ฉู่เฉินรู้อยู่แล้วว่าสถานการณ์เป็นอย่างไ รเพราะเขาเคยปรึกษาเรื่องนี้กับไป๋หรันมาก่อน“อะไรจะสำคัญไปกว่าเรื่องนี้อีกล่ะ น้องฉู่เฉินรีบมาช่วยข้าช่วยลูกสาวก่อน แล้วข้าจะสัญญากับเจ้าทุกอย่างไม่ว่าจะยังไงก็ตาม” แน่นอนว่าซวี่หรันนั้นสำคัญมากที่สุดในหัวใจของซวี่ฮวง“เอาล่ะ แต่ในขณะที่ข้าลงมือ ข้าต้องการให้ทุกคนรวมทั้งท่านและภรรยาของท่านออกไปก่อน และห้ามแอบดูเด็ดขาด เพราะสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความลับของข้า” ฉู่เฉินร้องร้องขอก่อนที่จะลงมือ ใครจะไปรู้ว่าซวี่ฮวงจะมีท่าทีอย่างไร เมื่อเห็นไป๋หรัน เพราะยังไงลูกสาวเขาก็ถูกผีพวกนี้สิง“ท่านเจ้าเมือง เขาเป็นใคร? อย่าปล่อยให้ความวิตกกังวลมาบดบังการตัดสินใจของท่าน พวกเราทุกคนล้วนแต่ล้มเหลวในการรักษา แล้วไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนี่จะทำอะไรได้!ชายสูงอายุคนหนึ่งพูดขึ้นมาแทรกขึ้นมา หลังจากที่ซวี่ฮวงขอความช่วยเหลือจาก
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 786
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซวี่หรันหยุดหอบหายใจและลุกขึ้นนั่งทันที จ้องมองไปที่ไป๋หรันอย่างไม่ละสายตาในทางกลับกัน ฉู่เฉินเหมือนไม่สนใจการกระทำของไป๋หรัน จึงหลับตาลงอย่างเงียบๆ และบำเพ็ญเพียรอยู่ที่ประตู เหตุผลที่เขาเฝ้าประตูก็เพราะกลัวว่าผีที่อยู่ในร่างของซวี่หรันจะหาโอกาสหนี และยังสามารถเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันได้อีก“หยุดทำเรื่องน่ากลัวนี้ได้แล้ว ออกมาคุยกันเถอะ” ไป๋หรันพูดอีกครั้ง“ใครจะคิดล่ะว่าในสถานที่เล็กๆ อย่างเมืองอินทรีทะยานเวหา ข้าจะได้พบเจอกับเจ้า” ในที่สุดซวี่หรันก็พูด แต่นั่นไม่ใช่เสียงของเธอ แต่เป็นน้ำเสียงของคนชราที่เหนื่อยล้า“นั่นเป็นเพราะการับรู้ของเจ้ามีข้อจำกัด” ไป๋หรันตอบอย่างตรงไปตรงมา“ข้าอยากรู้ว่านัก พวกเราตัวตนที่อยู่บนวิถีนอกรีต ใช้ชีวิตอย่างไม่เป็นไปตามกฏของโลก ไฉนเจ้ามาอยู่กับมนุษย์ได้อย่างไร” ซวี่หรันถามโดยเหลือบมองที่ฉู่เฉินซึ่งเฝ้าประตูอยู่“นั่นไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเจ้า พวกเรามาทำข้อตกลงกันดีกว่า คืนผู้หญิงที่เจ้าสิงร่างเสียมาซะ คืนแก่นแท้ของนางมาด้วย แล้วพวกเราจะปล่อยเจ้าไป เจ้าจะว่าอย่างไร?” น้ำเสียงของไป๋หรันดูเหมือนจะเป็นการเจรจา
Latest chapter
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1063
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1062
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1061
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1060
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1059
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1058
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1057
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1056
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1055
