Share

บทที่ 324

“ฉันสืบค้นเกี่ยวกับที่อยู่ของนายและคนอื่นๆ มาหลายปีแล้ว แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่พบอะไรเลย...”

ฉู่เหมิงเหยาและฉู่เฉินนั่งเคียงข้างกัน เธอวางหัวบนไหล่ของฉู่เฉิน และเล่าประสบการณ์ของเธอในช่วงหลายปีที่ผ่านมาให้ฉู่เฉินฟัง

“พี่หก เจิ้นหนานอ๋องคนนั้นปฏิบัติต่อพี่เป็นยังไงบ้างครับ?” ฉู่เฉินฟังอย่างเงียบ ๆ และถามเป็นครั้งคราว

“พ่อบุญธรรมของพี่มีบุญคุณต่อพี่ดุจภูเขา และปฏิบัติต่อพี่เหมือนเป็นลูกแท้ ๆ ของเขาเอง เขายังฝึกพี่ในด้านศิลปะการเดินทัพ การจัดขบวนและการฆ่าศัตรูในสนามรบตั้งแต่พี่ยังเป็นเด็ก น่าเสียดายที่สวรรค์อิจฉาผู้มีความสามารถเพราะเขาเพิ่งป่วยและตายไปเมื่อครึ่งเดือนก่อน...” ฉู่เหมิงเหยาเอ่ยด้วยความเศร้าอย่างไม่อาจอดกลั้น

“ป่วยตายเหรอครับ?”

ฉู่เฉินตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งนี้

ฉู่เหมิงเหยาพยักหน้าและกล่าวว่า: “หลังจากที่พ่อบุญธรรมของพี่เสียชีวิตด้วยอาการป่วย พี่มาที่หนานเจียง ตั้งใจที่จะรอโอกาสที่จะล้างแค้นให้คนที่ตายไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าชิงซาน จากนั้นพี่ก็เริ่มสนใจนาย...”

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน ฉู่เฉินสังเกตเห็นว่าใบหน้าของเธอซีดลงเล็กน้อย และร่างกายที่บอบบางของเธอก็สั่นเล็กน้อย
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status