Share

บทที่ 308

ฉู่เฉินหยิบผ้าเช็ดตัวสีชมพูขึ้นมาแล้วเดินไปที่บ่อน้ำพุร้อนแล้วยื่นให้เธอ

เมื่อฉู่เหมิงเหยาจับผ้าเช็ดตัว แววตาเจ้าเล่ห์ก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเธอ

ครู่ต่อมาเธอส่งเสียงร้องดังลั่นและแกล้งทำเป็นลื่น ร่างกายของเธอล้มเอนไปด้านหลัง ขณะเดียวกันเธอก็จับผ้าเช็ดตัวแล้วออกแรงหนักราวกับว่าเธออยากจะดึงฉู่เฉินลงน้ำ

แต่ฉู่เฉินก็ปล่อยมือที่จับปลายผ้าเช็ดตัวด้านหนึ่งในทันทีโดยที่เธอไม่คาดคิด

ร่างกายส่วนบนของฉู่เหมิงเหยาตกลงกระทบผืนน้ำไปพร้อมเสียงดังตูม

หลังจากที่เธอโผล่ขึ้นมาอีกครั้งฉู่ฉู่มองไปที่ฉู่เฉินอย่างสมเพชและพูดว่า “คุณชายฉู่เย็นชาจริง ๆ เลยนะคะ เห็นคนจะตายก็ไม่ช่วย ถ้าฉันว่ายน้ำไม่เป็นละก็ สงสัยฉันคงจะจมน้ำตายไปแล้วสินะคะ?”

“ถ้าคุณตาย ผมแจ้งตำรวจให้คุณก็ได้ครับ” ฉู่เฉินกล่าว

ฉู่เหมิงเหยาโกรธแทบตาย เธอจึงหมดความสนใจจะล้อเขาเล่นอีกต่อไป

เธอว่ายไปฝั่งตรงข้ามของบ่อน้ำพุร้อน ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวจากฝั่งมาพันรอบตัว จากนั้นเธอก็เดินเท้าเปล่าไปหาฉู่เฉิน

เธอมองไปที่ฉู่เฉินอย่างจริงจังและพูดว่า “คุณชายฉู่ ขอฉันแนะนำตัวเองก่อน ฉันชื่อฉู่เหมิงเหยา ถ้าเมื่อครู่ฉันทำอะไรเกินงามก็ขออภัยด้วยนะคะ”

“มาพูด
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status