LOGINShare
บทที่ 202
Related chapters
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 203
เมื่อเสียงของฉู่เฉินหยุดลง เฉินย่ากับกัวรุ่ยก็ทรุดตัวลงกับพื้น จนเกิดเสียงดังกึกก้องใบหน้าของพวกเขาทั้งสองซีดเผือด ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้งหากพวกเขารู้ว่าฉู่เฉินคือท่านประธานฉู่ พวกเขาคงไม่กล้าที่จะต่อต้านฉู่เฉินเลยน่าเสียดายที่ไม่มียารักษาความเสียใจในโลกนี้ในขณะเดียวกัน พนักงานคนอื่นๆในที่เกิดเหตุก็มองดูทั้งสามคนด้วยท่าทางมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นแม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าทำไมคนพวกนั้นถึงถูกไล่ออก แต่พวกเขาก็เดาได้ว่าน่าจะเป็นเพราะพวกเขาทำให้ท่านประธานฉู่ขุ่นเคืองฉู่เฉินไม่ได้อธิบาย แต่มองไปรอบ ๆ และถามว่า "รองผู้จัดการทั่วไปหลิวเซิงหลี่อยู่ที่ไหน?"หลิวเซิงหลี่นั่งอยู่บนพื้นตัวสั่นและรีบลุกขึ้นยืน พูดติดอ่าง "ทะ… ท่านประธานฉู่ ทะ… ผมอยู่ที่นี่"ฉู่เฉินมองเขาด้วยรอยยิ้มบางๆ แล้วพูด "ฉันอยากถามว่าฉันเคยดื่มกับคุณเมื่อไหร่ ไม่ต้องพูดถึงการเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับคุณเลย?"หน้าของหลิวเซิงหลี่ซีดเผือก และทันใดนั้นเขาก็ตบตัวเองอย่างแรงโดยพูดว่า "ทะ… ท่านประธานฉู่ ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ควรอวดให้คนอื่นฟังว่าผมเคยพบกับคุณ ไม่ต้องพูดถึงว่าผมดื่มกับคุณ…""ผม… ผมต
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 204
……ที่ทางเข้าของบริษัท มีสิ่งของกองใหญ่ถูกโยนออกมาอย่างแรงหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยจ้าวปิน มองไปที่หวังซวี่และพรรคพวกของเขาด้วยการเยาะเย้ยและพูด "เก็บของของแกแล้วไสหัวไปซะ""ไอ้คนแซ่จ้าว พูดกับฉันอย่างสุภาพกว่านี้หน่อยนะ ฉันเคยเป็นรองผู้จัดการทั่วไปมาก่อน…" หวังซวี่ไม่สามารถรักษาหน้าของเขาได้"ปัง!"ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เขาก็ถูกไม้กระบองของจ้าวปินฟาดหน้าเขาอย่างแรง "ไปให้พ้นเร็ว ๆเข้า ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกถ้าแกพูดอะไรอีก"เมื่อเรื่องเป็นแบบนี้หวังซวี่ก็ทำได้เพียงเชื่อฟัง โดยเก็บข้าวของของเขาอย่างเงียบ ๆ และเดินออกจากประตูหลักของบริษัทอย่างอับอาย"นายน้อยหวัง เราจะปล่อยเรื่องนี้ไปเหรอ?" กัวรุ่ยพูดอย่างขุ่นเคือง"ใช่แล้ว นายน้อยหวัง แค่คิดถึงใบหน้าที่เต็มไปด้วยชัยชนะของไอ้เจ้าฉู่คนนั้นก็ทำให้ตับฉันเจ็บใจแล้ว" เฉินย่าพูดอย่างไม่พอใจหวังซวี่ลูบรอยปูดก้อนใหญ่บนหน้าผากของเขา แล้วกัดฟันพูด "จะให้ปล่อยมันไปเหรอ? มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก""ไม่ว่ามันจะยิ่งใหญ่แค่ไหนในบริษัท ข้างนอกบริษัท ฉันก็มีวิธีจัดการกับมันมากมาย""รอก่อน เมื่อฉันกลับมา ฉันจะขอเงินพ่อสักหลาย ๆ แสนเพื่อจ้างคนมา
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 205
แล้วหนิงชิงเสว่และพานอวิ๋นขับรถไปที่แจฟฟรีย์กรุ๊ปอย่างรวดเร็ว ฉู่เฉินบังเอิญเดินออกจากบริษัท เนื่องจากเจ้าหน้าที่จากรัฐบาลเมืองหนานเจียงมาตรวจสอบบริษัทหลังการประชุมฉู่เฉินไม่ชอบการพูดคุยกับคนเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงจัดให้หลินซวงหวู่รับพวกเขาในขณะที่เขาวางแผนจะจากไปหนิงชิงเสว่ที่เพิ่งลงจากรถรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเขา: "ฉู่เฉิน นายมาทำอะไรที่นี่?""ฉันมาประชุมน่ะ" ฉู่เฉินเดินไปหาผู้หญิงสองคนนั้น"นายเห็นท่านประธานบริษัทฉู่ของนายหรือเปล่า? ฉันอยากพบเขา" หนิงชิงเสว่ถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง"ทำไมเธอถึงอยากเจอเขาล่ะ" ฉู่เฉินถามด้วยความงุนงงหนิงชิงเสว่พูดว่า "ขอบคุณเขาน่ะ การลงทุนครั้งที่แล้วเป็นไปอย่างราบรื่น ดังนั้นฉันจึงอยากจะขอบคุณเขาด้วยตัวเอง""เพื่อเรื่องนั้นนี่เอง""บอกฉันมาเร็ว ๆ เข้า นายเคยเห็นท่านประธานบริษัทฉู่ของนายหรือเปล่า?" หนิงชิงเสว่กลอกตาของเธออย่างหมดความอดทนพานอวิ๋นมองด้วยความคาดหวัง"เธอไม่ได้เจอเขาแล้วหรอกเหรอ?""ที่ไหนกัน?" หนิงชิงเสว่สะดุ้ง"เส้นผมบังภูเขา" ฉู่เฉินขยิบตาให้เธอด้วยคำใบ้ของเขา ผู้หญิงทั้งสองก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจทันทีใ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 206
"ดูเหมือนว่าชายวัยกลางคนเมื่อกี้คือท่านประธานฉู่"พานอวิ๋นสูดหายใจเข้าอย่างแรงแล้วหัวเราะเยาะ "เหอะ ฉู่เฉินพูดก่อนหน้านี้ว่าเขาคือท่านประธานฉู่ ชัดเจนว่ามันโกหกทั้งหมด โชคดีที่เราไม่เชื่อเขา"ขณะนี้ ความดูถูกและความรังเกียจของเธอต่อฉู่เฉินลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นตกดึกที่ชั้นบนสุดของของตี้หาว ฉู่เฉินยืนอยู่หน้าราวบันไดและจุดบุหรี่ขณะที่เปลวไฟวูบวาบนั้น ใบหน้าหน้าที่เหมือนมีดของเขาก็สะท้อนออกมาอย่างชัดเจนหลังจากที่บุหรี่มอดดับ ฉู่เฉินเริ่มพูดอย่างเฉยเมยว่า "เป็นวันที่สองแล้ว และไม่มีใครในตระกูลจ้าวไปคุกเข่าและกลับใจต่อหน้าหลุมศพของคุณปู่ผู้อำนวยการเลย?""รายงานนายน้อย ยังไม่มีใครจากตระกูลจ้าวไปเลยครับ" ฉู่เฉียงตงโค้งคำนับและพูดตามหลังเขา"ดูเหมือนว่าการฆ่าจะยังไม่พอ!"ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาฉายแววจิตสังหารอย่างไม่มีที่สิ้นสุดทันที "งั้นในกรณีนี้ ฉันจะฆ่าจนกว่าพวกมันจะตัวสั่นด้วยความกลัว!"เมื่อรู้สึกถึงเจตนาฆ่าที่เล็ดลอดออกมาจากฉู่เฉิน ทำให้ฉู่เซี่ยงตงรู้ว่าจะต้องมีคนตายในคืนนี้เขามอบเอกสารให้ทันที "นายน้อย นี่คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับสมาชิกระดับสูงของตระกูลจ้าว โดยมีราย
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 207
ณ ราวบันไดชั้นสองของเวทีมวยจ้าวเหิงกำลังกอดผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อย มองลงมาจากด้านบนที่ภาพด้านล่าง"หมายเลขหนึ่ง แกยังไม่กินข้าวเหรอ? สู้ จงสู้เพื่อฉัน มันจะดีที่สุดถ้าแกฆ่าหมายเลขเก้าซะ!"จ้าวเหิงสาปแช่งเสียงดังขณะเอื้อมมือไปที่หน้าอกของผู้หญิงคนนั้นแล้วคลำหามันบางทีการบีบของเขาแรงเกินไปทำให้หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด"เพี้ยะ!"จ้าวเหิงตบผู้หญิงคนนั้นลงกับพื้นและพูดอย่างเย็นชาว่า "นังบ้า แกกรีดร้องเพื่ออะไร? แกอยากให้ฉันจัดการแกไหม?""นายท่านสาม ฉัน... ฉันผิดแล้วค่ะ ฉันจะไม่กล้าทำอีกแล้ว" หญิงสาวคุกเข่าลงบนพื้นทันที อ้อนวอนด้วยใบหน้าซีดเซียว"นังสารเลว ตอนนี้ฉันอารมณ์ไม่ดีแล้ว รีบทำให้ฉันเย็นลงหน่อยสิวะ"หลังจากการสาปแช่ง จ้าวเหิงก็ปลดเข็มขัดและดึงศีรษะของผู้หญิงเข้าหาเขาอย่างไร้ความปราณีทันใดนั้น ชายในชุดสูทก็รีบเข้ามา "นายท่านสามครับ ท่านผู้นำตระกูลต้องการให้ท่านรับสาย"จ้าวเหิงรู้สึกรำคาญแต่ยังคงรับโทรศัพท์อย่างไม่อดทนและพูด "พี่ใหญ่ เป็นยังไงบ้าง?""เจ้าสาม วันนี้เป็นวันที่สอง ไอ้สัตว์นรกนั้นมีแนวโน้มที่จะฆ่าอีกครั้ง ระวังและอย่าตำหนิฉันถ้าแกตาย" จ้าวเหิงได้ร
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 208
ฝูงชนรีบมองไปเห็น จ้าวเหิงยืนอยู่หน้าราวบันไดบนชั้นสอง"นั้นคือนายท่านสามจ้าว!"ผู้คนที่อยู่ที่นี่ในตอนนี้ต่างตกใจทันทีจ้าวเหิงถือซิการ์ มองลงมาจากตำแหน่งสูงของเขาลงมายังฉู่เฉินและพูดว่า "ไอ้สัตว์นรก ฉันไม่คิดว่าแกจะมาที่นี่เพียงลำพังเพื่อฆ่าฉัน""แกไม่รู้เหรอว่าในบรรดาตระกูลจ้าวทั้งหมด ฉัน จ้าวเหิงเป็นคนที่มีลูกน้องมากที่สุดและเป็นคนที่ยั่วยุได้ยากที่สุด""ฉันควรบอกว่าแกโง่เขลา หรือฉันควรบอกว่าแกประเมินตัวเองสูงเกินไปดีล่ะ?"ในขณะนี้ จ้าวเหิงมองไปที่หน้ากากทองสัมฤทธิ์บนใบหน้าของฉู่เฉิน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกระหายเลือดนั่นมันคนคนนั้น!เศษขยะจากสถานรับเลี้ยงเด็กชิงซาน!จ้าวเหิงทั้งตกใจและยินดีไอ้สัตว์ร้ายตัวน้อย ฉันกังวลว่าจะไม่พบแกแล้ว แต่แล้วแกกลับพาตัวเองมาที่หน้าประตูบ้านของฉัน!ฮ่า ๆ ๆ!ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้นมองจ้าวเหิงบนชั้นสอง ดวงตาที่ซ่อนอยู่ใต้หน้ากากที่ลุกเป็นไฟ "มีคนมากกว่าแล้วจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อฉันต้องการฆ่าแก แกจะไม่รอดแน่นอน!"ด้วยคำพูดเหล่านี้ทุกคนก็ตกตะลึงหยิ่งผยอง!คนคนเดียวเผชิญอันธพาลมากมายแต่ก็ยังกล้าพูดอย่างกล้าหาญนี่ไม่ใช่ความเย่อหยิ่งธรรม
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 209
เมื่อเผชิญหน้ากับการสายตาที่กระหายเลือดของฉู่เฉิน ร่างกายของจ้าวเหิงก็ซึมไปด้วยเหงื่อเย็นในที่สุดเขาก็รู้สึกหวาดกลัว เขาตัวสั่น และก้าวถอยหลังไปหลายก้าวในขณะนี้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อและความหวาดกลัวสุดขีดและแล้ว ในช่วงเวลาวิกฤติ เขาก็ฟื้นคืนสติและตะโกนบอกลูกน้องที่เหลือ "เร็วเข้า เปิดกรงทั้งหมด ปล่อยทุกคนออกมา!""ตู้ม!"พร้อมด้วยเสียงกรงเหล็กที่ถูกเปิดออก ชายร่างใหญ่สิบแปดคนที่มีรูปลักษณณ์เหมือนสัตว์ร้ายที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ก็ค่อย ๆ เดินออกมาชายเหล่านี้ล้วนมีส่วนสูงมากกว่า 1.9 เมตร และมีแขนที่หนากว่าต้นขาของฉู่เฉิน ซึ่งดูคล้ายกับยักษ์พวกเขาคือนักสู้ระดับแนวหน้าของจ้าวเหิงที่บ่มเพาะมาหลายปี โดยคนใดคนหนึ่งล้วนสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้สิบคนได้เพียงลำพัง"ฆ่ามันซะ แล้วฉันจะให้อิสรภาพกับพวกแก พร้อมด้วยเงินสดคนละห้าสิบล้าน!"พร้อมกับสัญญานของจ้าวเหิง กล่องเงินสดก็ถูกวางต่อหน้าชายทั้งสิบแปดคนนี้"ฆ่า!"ชายทั้งสิบแปดคนพุ่งเข้าหาฉู่เฉินโดยไม่ลังเลใจ"คราวนี้เด็กคนนี้จะทำได้ไหม?"ทุกคนรีบมองไปที่ฉู่เฉินและคิดแบบเดียวกันท่าทางของฉู่เฉินยังคงสงบตั้งแต่ต้นจนจบ เขาก้าวไ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 210
ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดผวา พวกเขาเฝ้าดูการสังหารอย่างไร้ความปราณีต่อหน้าต่อตา สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ความตกใจ และยังถึงกับตัวสั่น!หนึ่งก้าว หนึ่งสังหาร!นี่คือการหนึ่งก้าว หนึ่งสังหารจริง ๆเทพสังหาร!นี่คือเทพสังหารที่ไม่มีใครเทียบได้!ตระกูลจ้าวไปยั่วยุตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้ยังไง!จ้าวเหิงกลัวมากจนฉี่ราดกางเกงของตัวเองแล้วในขณะนี้ ในที่สุดเขาก็ตระหนักได้ว่าเหตุใดสัตว์ร้ายตัวน้อยนี้จึงทำให้พี่ชายของเขากังวลมากแม้แต่บรรพบุรุษเฒ่าของตระกูลจ้าวก็ส่งคนมาจัดการกับเขาโดยเฉพาะ"ไม่ ฉันยังตายไม่ได้ ฉันยังตายไม่ได้!"จ้าวเหิงคำรามอย่างบ้าคลั่งในใจ "ฉันเป็นนายท่านจ้าวสามที่มีชื่อเสียง มีอำนาจและความมั่งคั่งมากมาย ฉันยังสนุกไม่พอ ฉันจะตายไม่ได้!""เถี่ยซาน!""เร็วเข้า ปล่อยเถี่ยซานออกมา!"ทันใดนั้นเขาก็คำรามเสียงดัง"ตู้ม!"กรงขนาดยักษ์กรงสุดท้ายถูกเปิดออก และชายสูงตระหง่านที่มีโซ่ตรวนที่ดูหนักก็ถูกปล่อยออกมา"เถี่ยซาน!""เถี่ยซาน!"ในขณะนั้น ผู้ชมต่างส่งเสียงเชียร์อย่างพร้อมเพรียง สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความเคารพบูชาต่อเถี่ยซาน
Latest chapter
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1155
“ไสหัวไปซะ!” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและตะโกน สายตาของเขาเย็นชา และเผยจิตสังหารออกมา“อะไร? แกกำลังไล่พวกเรางั้นเรอะ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ดูประหลาดใจและสงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิด“ไอ้ขี้เหร่ แกกล้าอวดดีขนาดนั้นเลยเหรอ แกเชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแก”ทันใดนั้น ทุกคนก็โกรธฉู่เฉินอย่างมากแม้ว่านี่จะเป็นเมืองหลวง แต่พวกเขาก็เป็นสมาชิกของตระกูลหวัง พวกเขาข่มเหงผู้ที่อ่อนแอและข่มเหงคนหนุ่มสาวเป็นประจำทุกวัน จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะหยิ่งผยองลำพองใจ พวกเขาคุ้นเคยกับแววตาหวาดกลัวและยอมจำนนของคนอื่น ๆ มาเป็นเวลานานคำพูดของฉู่เฉินทำให้พวกเขาโกรธมาก จนอยากจะถลกหนังเขาและหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ!“ฉันจะพูดอีกครั้ง ไปให้พ้น! ไม่เช่นนั้นจะฆ่าอย่างไม่ปราณี!“ สายตาเย็นชาของฉู่เฉินกวาดไปทั่ว เต็มไปด้วยจิตสังหาร“ฆ่าอย่างไม่ปราณี?”“ฮ่า ๆ แกทำให้ฉันขำเป็นบ้า แกคิดว่าแกตัวเองคู่ต่อสู้ของพวกเราได้จริงเหรอ?”ชายหนุ่มหลายคนในชุดสูทมองขึ้นมาและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของพวกเขาเยาะเย้ย ไม่สนใจเขาเลยฉู่เฉินส่ายหัวและถอนหายใจ คนพวกนี้มีสมองเอาไว้กั้นหูเท่านั้น เขาเพิ่งให้โอกาสพวกเขาไปเมื่อ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1154
……ภายในเมืองหลวงที่คึกคัก บนถนนที่กว้างและราบเรียบกลุ่มบุคคลที่โดดเด่นเดินไปมาในเมือง โดดเด่นเหมือนฝูงนกยูงรำแพนหาง และดึงดูดสายตาที่อยากรู้อยากเห็นมากมายอย่างไรก็ตาม เครื่องแต่งกายของพวกเขาแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง โดยที่เย่ชิงชานสวมชุดสีขาวล้วน ดูบอบบางและงดงามเฉียวหานอวี้สวมชุดยาวสีม่วงแดง แสดงออกถึงท่าทางที่กล้าหาญและมั่นใจหนิงชิงเสว่ที่ยังเยาว์วัยและสวยงามในชุดสีน้ำเงิน ฉู่เหมิงเหยาผู้บริสุทธิ์และสวยงาม อ่อนโยนและเงียบขรึมมีเพียงฉู่เฉินที่สูงใหญ่และสง่างามในชุดสีดำเท่านั้นที่โดดเด่นออกมา ใบหน้าที่คมคายและเฉียบคมของเขาส่งออร่าของความเฉยเมยที่ทำให้เขาดูไม่เข้ากับคนอื่น ๆ“หนุ่มหล่อคนนั้นเป็นใคร? ทำไมเขามากับผู้หญิงมากมายขนาดนั้น?” พฤติกรรมของทั้งกลุ่มดึงดูดความสนใจของบางคนได้อย่างชัดเจนคนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นชายหนุ่มและหญิงสาว แต่งกายด้วยเสื้อผ้าหรูหราและเครื่องประดับสีสันสดใส บ่งบอกถึงภูมิหลังครอบครัวมีฐานะ“ผู้ชายคนนั้นดูอ่อนแอมาก แต่ผู้หญิงที่อยู่รอบ ๆ เขาแจ่มเป็นบ้า” คนที่รู้จักฉู่เฉินกระซิบเตือน ไม่เต็มใจที่จะก่อเรื่องฉู่เฉินเดินไปข้างหน้าคนเดียว โดยไม่สนใจคนร
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1153
“อืม พวกเราจะไม่ทอดทิ้งนายแน่นอน!”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของกลุ่มสาว ๆ ทำให้ฉู่เฉินหมดหนทาง แต่ที่สำคัญกว่านั้น มันทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมา“เสี่ยวซือโถว เมื่อเป็นอย่างนั้น พวกเรามาเตรียมพร้อมกันเถอะ ฉันอยู่เฉย ๆ มาหลายวันแล้ว”เฉียวหานอวี้ถูกำปั้น และกระตือรือร้นที่จะพยายามทำอะไรสักอย่างพี่สาวคนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน ราวกับว่าพวกเธอเห็นภาพของคนหลายคนที่เข้ามาในเมืองหลวงเป็นกลุ่มสถานการณ์นี้ทำให้ฉู่เฉินตกตะลึง“พี่ ๆ ได้โปรดรอก่อน เรื่องนี้ต้องดำเนินการทีละขั้นตอน และฉันกำลังจะทำสำเร็จในไม่ช้า ยังไม่สายเกินไปที่จะดำเนินการเมื่อฉันทำสำเร็จ และอีกอย่าง... ฉันไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดของคุณจริง ๆ” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและพูดความเกลียดชังของคน ๆ หนึ่งต้องได้รับการจัดการด้วยตัวเองในที่สุด และไม่ให้พี่ ๆ มาเกี่ยวข้องได้ เพราะพวกเธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยในเรื่องนี้“จะเป็นอะไรถ้านายไม่ใช่น้องของฉัน? นายเติบโตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกับพวกเราตั้งแต่ยังเด็ก และแม้ว่านายไม่ใช่น้องร่วมสายเลือดของฉัน แต่พวกเราก็ปฏิบัติกับนายเหมือนเป็นน้องชายของพวกเรา”เฉียวหานอวี้เอื้อมมือไปจับแขนเสื้อข
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1152
“ประสบการณ์ของฉันก็เรียบง่ายมาก ในกองไฟของสถานรับเลี้ยงเด็ก ฉันได้รับการช่วยเหลือจากชายชราคนหนึ่ง หลังจากนั้น ฉันก็ติดตามชายชราไปฝึกวรยุทธ หลังจากประสบความสำเร็จในการฝึกฝน ฉันก็ออกมาเพื่อล้างแค้นให้กับคุณปู่ผู้อำนวยการและทุก ๆ คน ฉันได้ติดตามเบาะแสทีละขั้นตอนไปจนถึงเมืองหลวง และนั่นคือทั้งหมด”ฉู่เฉินกางมือออกกว้าง แสดงให้เห็นว่าพูดจบแล้ว“แค่นั้นหรือ ไม่มีอะไรเลยเหรอ? เสี่ยวซือโถว นายปฏิบัติกับเราเหมือนคนนอกและปฏิเสธที่จะบอกความจริงกับเรา”เฉียวหานอวี้พูดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนหน้านี้ เหล่าพี่สาวได้ใช้สายตากดดัน โดยหวังจะเกลี้ยกล่อมให้ฉู่เฉินเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติม แต่คิดไม่ถึงว่า ฉู่เฉินจะพูดเพียงไม่กี่คำพวกเธอรู้สึกเหมือนว่าแผนของพวกเธอล้มเหลว“เสี่ยวซือโถว ถ้านายไม่พูด พวกเราก็รู้กันดี แล้วก็รู้ว่าตระกูลฉู่ เป็นหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงในอดีต เป็นตระกูลเดิมของนาย นายตั้งใจไม่บอกความจริงกับพวกเรา เพราะไม่อยากทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนใช่ไหม? ”หลินอีนัวจ้องมองฉู่เฉินและพูด“ถ้าไม่เคยรู้มาก่อน ก็คงจะดีกว่า เพราะถ้ารู้แล้ว แต่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย และจะกลายเป็นภาระสำ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1151
ในคฤหาสน์หนานหวาง มีเสียงหัวเราะดังครึกครื้น พี่สาวทั้งห้าคนมารวมตัวกันและสนุกสนานกัน ฉู่เฉินก็สนุกเช่นกัน ในขณะนี้ คนทั้งหกคนอยู่ในลานบ้าน ชิมอาหารที่ฉู่เหมิงเหยานำมา และพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาเริ่มจากพี่สาม เฉียวหานอวี้ เธอได้พบกับหมอเทวดาหลี่ซ่างได้อย่างไร ทำไมถึงได้รับเป็นลูกศิษย์ได้ ทักษะทางการแพทย์ของเธอพัฒนาขึ้นอย่างไรหลังจากนั้น เธอช่วยเหลือผู้ป่วยได้อย่างไรบ้าง เธอได้พบกับฉู่เฉินตอนไหน แล้วอะไรทำให้จดจำกันได้ และพูดถึงทุกอย่างอย่างละเอียด“ดังนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะน้องเจ็ดความจำเสื่อม พี่สามคงจะไม่ได้เจอเรา”หลังจากฟัง หลินอีนัวก็ถอนหายใจ“ใช่แล้ว พูดได้แค่ว่าโชคชะตาเล่นตลกกับผู้คน โอเค ฉันพูดจบแล้ว ถึงตาเธอแล้วนะ น้องห้า”เฉียวหานอวี้ส่งต่อบทสนทนาไปยังหลินอีนัวหลินอีนัว ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ถูกตระกูลหลินพาตัวไป เข้าสู่วงการบันเทิงได้อย่างไร พบกับฉู่เฉินตอนไหน ทำไมถึงมาแสดงหนังร่วมกันอีก และสุดท้ายทำอีท่าไหนถึงเข้าร่วมนิกายเมียวหยินได้หลังจากที่หลินอีนัว พูดจบ พี่สาวหลายคนก็ถอนหายใจว่าประสบการณ์ของหลินอีนัวนั้นค่อนข้างทรหด จากนั้นพวกเธอก็
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1150
“เอาล่ะ ไปกันเถอะ” เย่ชิงชาน หลินอีนัว และเฉียวหานอวี้ขึ้นรถคันที่สองไปแล้วด้วยความมึนงงชั่วขณะเมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงชิงเสว่จึงรีบเข้าไปดึงฉู่เฉินอย่างสบาย ๆ“เสี่ยวซือโถว มานั่งด้วยกันเถอะ”“อืม”ฉู่เฉินตอบกลับ แล้วขึ้นรถที่อยู่ข้างหน้าเขา“ไปกันได้แล้ว” เมื่อมองไปที่เยว่ฟู่หลงที่ยังคงจ้องมองเขาอย่างซื่อบื้อ ฉู่เฉินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูด“โอเค อาจารย์”เยว่ฟู่หลงเหยียบคันเร่งและรถออฟโรดสีดำ ก็พุ่งออกไปเหมือนสัตว์ร้ายที่คำรามภายในสนามบินเมืองหลวงฉู่เหมิงเหยาลงจากเครื่องบิน หยิบสัมภาระของเธอ และเห็นฉู่เฉินรออยู่ที่นั่น ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉู่เฉินคือผู้หญิงที่สวยงามสี่คน“พี่หก ทางนี้”ก่อนที่ฉู่เฉินจะพูด หนิงชิงเสว่ก็ตะโกนออกไปอันที่จริง แม้ว่าหนิงชิงเสว่จะไม่ตะโกน แต่ฉู่เหมิงเหยาก็คงจะเห็นแล้วเธอก้าวเท้าและเดินไปข้างหน้าเมื่อรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับพี่สาวคนอื่น ๆ ฉู่เฉินกังวลว่าอาจจะเกิดความอึดอัด ฉู่เฉินจึงรีบแนะนำทุกคนทันที“พี่หก นี่คือพี่สาม เฉียวหานอวี้ ศิษย์โดยตรงของหมอเทวดา หลี่ซ่าง นี่คือพี่สี่ หลินอี้นัว ศิษย์สายตรงของหัวหน้านิกายเมียวห
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1149
“แกเป็นใคร?” จ้าวฟางเซียงถามโดยไม่รู้ตัว“ฉันชื่อฉู่เฉิน”เดิมทีฉู่เฉินคิดว่าในฐานะสมาชิกตระกูลจ้าวในเมืองหลวง จ้าวฟางเซียงต้องเคยได้ยินชื่อเขามาบ้าง และเมื่อรู้ว่าเป็นเขา อีกฝ่ายก็จะยับยั้งชั่งใจตัวเองได้บ้างโดยไม่คาดคิด หลังจากพูดชื่อของเขา จ้าวฟางเซียงก็หัวเราะออกมา“ฉันไม่สนใจว่าแกเป็นใคร ก็แค่ไอ้หน้าอ่อน แกยังกล้าประกาศชื่อของแกต่อหน้าฉัน มั่นหน้ามั่นโหนกจริง ๆ แต่น่าเสียดาย เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน จ้าวฟางเซียง แกไม่ได้มีโอกาสที่จะหยิ่งยโส แก….”จ้าวฟางเซียงยังคงพูดไม่หยุดเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าชายชราที่ยืนอยู่ข้างหลังจ้าวฟางเซียงในตอนแรก มีสีหน้าหวาดกลัวเมื่อได้ยินชื่อของฉู่เฉินจริง ๆ แล้วเขาคือฉู่เฉิน ฉู่เฉินผู้ทำลายล้างตระกูลฉินเพียงลำพัง!ในบรรดาตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง ฉู่เฉินกลายเป็นสิ่งต้องห้าม โดยเฉพาะในหมู่ผู้ที่มีความสัมพันธ์ไม่ดีกับตระกูลฉู่ชายชราเดินไปหาจ้าวฟางเซียงด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ขัดจังหวะการพูดของเขา และกระซิบที่หูของเขา“นายน้อย เขาคือฉู่ซวนหวู่ ฉู่ซวนหวู่ที่ฆ่าล้างบางตระกูลฉิน!”เมื่อได้ยินแล้วจ้าวฟางเซียงก็รู้ว่าฉู่เฉินเป็นใครไม่น่าแปลกใจ ที่จะฟังดู
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1148
เมื่อได้ยินเยว่ฟู่หลงกับเว่ยอิงลั่ว เรียกตัวเองเช่นนี้สำหรับหนิงชิงเสว่นั้นไม่เป็นไร เพราะยังไงฉันก็เคยได้ยินคำพูดที่สนิทสนมกว่านี้มาก่อนคนที่เหลืออีกสามคน ไม่ว่าจะเป็นเย่ชิงชาน หลินอีนัว หรือเฉียวหานอวี้ต่างก็หน้าแดงแจ๋ฉู่เฉินพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว“พี่สาว อย่าไปสนใจพวกเขา พวกเขาเคยพูดจาไร้สาระ ไปคุยกันต่อบนรถดีกว่า”“อืม”ทั้งสามคนไม่คัดค้าน แต่ทุกคนรีบวิ่งไปที่รถที่อยู่ข้างหลังพวกเขา“หยุด!”เสียงเย็นชาดังขึ้น ทำให้ฉู่เฉินหยุดชะงัก ร่างหนึ่งก้าวมาข้างหน้าเฉียวหานหยู่ ขวางทางของเธอฉู่เฉินเดินเข้าไปและมองไปที่ชายคนนั้น“พี่สาม คุณรู้จักเขาไหม?”“ไม่รู้จักเลย” เฉียวหานอวี้ตอบพร้อมเอียงหัวอย่างไม่ใส่ใจ“งั้นก็อย่าไปยุ่งกับเขาเลย ขึ้นรถกันเถอะ”ฉู่เฉินจับมือเธอเบา ๆ ช่วยประคองเธอขึ้นรถ ขณะที่เขาเปิดประตูค้างไว้การเห็นตัวเองถูกเมินอย่างซึ่ง ๆ หน้า ถือเป็นฟางเส้นสุดท้ายสำหรับจ้าวฟางเซียง เขาไม่เพียงแต่เคยคิดจะใช้เงินห้าสิบล้านหยวนเพื่อเอาชนะใจเธอเท่านั้น แต่ตอนนี้เขากลับถูกเมินอย่างสิ้นเชิง และที่แย่ไปกว่านั้น ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าและหล่อกว่าคนนี้ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอี
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1147
“คุณหนูเฉียว คุณจะไปไหน ฉันจะพาคุณไปส่งเอง”จ้าวฟางเซียงไม่รู้ว่า มั่นหน้ามั่นโหนกมาจากไหน จึงเอื้อมมือไปหามือหยกอันบอบบางของเฉียวหานอวี้ เพื่อจับมือเธอเฉียวหานอวี้เบี่ยงตัวและหลบไป“นายจะทำอะไร?”“เฮ้ ๆ ทำอะไรอยู่ เป็นเรื่องปกติที่ฉันจะไปส่งคุณกลับบ้าน ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น แต่รวมถึงพวกคุณทุกคนด้วย”เมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้สามารถหลบมือของตัวเอง ได้อย่างง่ายดายจ้าวฟางเซียงไม่ได้สนใจ และยื่นมือเของเขาออกไปอีกครั้ง“นายบ้าไปแล้วหรือไง ตอนกลางวันแสก ๆ ฉันสามารถแจ้งความอนาจารนายได้!”เฉียวหานอวี้หลบอีกครั้งและพูดจาเย็นชา“บอกฉันสิ? ดูเหมือนว่าคุณยังไม่เข้าใจน้ำหนักของคำว่าตระกูลจ้าวแห่งเมืองหลวง ใครในเมืองนี้ที่กล้าเข้ามายุ่งกับฉัน จ้าวฟางเซียง!”จ้าวฟางเซียงพูดจาเย่อหยิ่งเมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้หลบได้อีกครั้ง จ้าวฟางเซียงก็รู้ว่า แม้เขาจะโง่แต่ผู้หญิงคนนี้คือวรยุทธ ถึงจะไม่สามารถรับรู้ระดับวรยุทธของผู้หญิงคนนี้ได้ แต่ระดับวรยุทธของเธอก็อาจจะเท่ากับเขา คาดว่าผู้หญิงคนนี้ได้ฝึกฝนวิชามาเหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงหลบเลี่ยงเขาได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากเข้าใจแล้ว จ้าวฟางเซียงก็พูดอย่
