บทที่ 159

แม้ว่าเธอจะอยู่ห่างออกไปสองถึงสามเมตร ฉู่เฉินก็ยังคงรู้สึกได้ถึงความธรรมดาและความมั่นใจของเธอ

เขาอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปถามถังไห่ซาน : "ลุงถัง นี่คือ ...... "

ถังไห่ซานยิ้มและพูดว่า: "เสี่ยวฉู่ ที่ลุงเรียกนายมาวันนี้ ก็เพราะอยากแนะนำเสี่ยวหยุน ลูกสาวของป้าหันให้นายรู้จักนะสิ คนหนุ่มสาวแบบพวกเธอคุยเก่ง ก็คุยกันหน่อย"

ฉู่เฉิน: "..."

เขานึกว่าถังไห่ซานจะเรียกเขามาเพราะมีธุระสำคัญ

หลังจากวุ่นวายอยู่นาน ที่แท้ก็มานัดดูตัวให้ตัวเอง?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "ลุงถังครับ ผมยังมีงานต้องทำ ผมต้องขอตัวออกไปก่อนแล้วกันนะครับ..."

ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาไม่ได้มองหวงหยุนเลยด้วยซ้ำ

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา ใบหน้าหันฮุยก็ตึงขึ้นทันที

เด็กเวร?

แกหมายความว่าไง?

ปล่อยให้ผู้ใหญ่รออยู่ที่นี่ตั้งนาน ผลลัพธ์ก็คือนายมาเพื่อก้มหัวแล้วก็ไปอย่างนี้หรอ?

ขณะที่ถังไห่ซานอยากจะโน้มน้าวให้ฉู่เฉินอยู่ต่อ หวงหยุนก็พูดขึ้น: "ฉู่เฉินใช่ไหม? คุณพยายามเล่นตัวเพื่อดึงดูดความสนใจฉัน ดูตัวเองหน่อยว่าคุณคู่ควรไหม”

เธอมองฉู่เฉินอย่างมั่นใจก่อนจะพูดต่อ : "บอกตามตรงเลยนะว่าคนแบบพวกคุณเมื่อก่อนฉันก็ไม่ชอบหรอก แต่เพรา