แชร์
บทที่ 13
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 14
เจิ้งหงโกรธมากจนแทบจะกระอักเลือด “แกต่างหากล่ะที่เป็นพวกรักร่วมเพศ โคตรเง้าของแกเป็นพวกรักร่วมเพศกันหมด ออกไป รีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้”ฉู่เฉินถามขึ้นว่า “ในเมื่อคุณไม่ใช่พวกรักร่วมเพศ แล้วทำไมคุณถึงเลือกคนให้เหมาะผ่านราศีล่ะ?”“เพราะฉันเป็นฝ่ายทรัพยากรบุคคล ฉันพูดแล้วคนอื่นก็ต้องทำ ไอ้เด็กอย่างแกทำอะไรฉันได้ล่ะ? จะตบฉันเหรอ?” เจิ้งหงเยาะเย้ย และพูดอย่างภาคภูมิใจ“เพี้ยะ!”พอเขาพูดจบ ใบหน้าก็ถูกตบอย่างแรงเจิ้งหงตกตะลึงไปครู่หนึ่ง เขาจับหน้าแล้วมองดูฉู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ไอ้หนุ่ม แก……แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ?”“ผมไม่เพียงแต่กล้าตบคุณ แต่ยังไล่คุณออกไปได้ด้วย คุณเชื่อไหมล่ะ?” ฉู่เฉินพูดด้วยสีหน้าไม่แยแสและเจิ้งหงก็พูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองว่า “ไล่ฉันออกงั้นเหรอ? ไอ้หนุ่ม ก็แค่แกอ่ะนะ? แกคิดว่าแกเป็นผู้อำนวยการคนใหม่หรือไงกัน?”“แกกล้าตบฉัน แกจบเห่แล้ว แกรอฉันก่อนเถอะ!”เขาไม่พูดอะไรต่อแล้วรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทร “พี่จ้าว พายามมาที่ห้องทำงานฉันหน่อย มีคนก่อเรื่องขึ้นที่นี่”ไม่นาน ชายร่างสูงห้าคนที่อยู่ในเครื่องแบบก็พุ่งเข้ามาทันที“พี่จ้าว ก็คือไอ้หนุ่มนี่
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 15
“ห้านาทีสิบวินาที……” ฉู่เฉินมองหลินชวงอู่ด้วยสายตาไม่แยแส “เธอสายแล้ว”“ต้องขอประทานโทษจริงๆค่ะ ผู้อำนวยการฉู่” หัวใจของหลินชวงอู่สั่นไปหมดทันใดนั้น สถานที่แห่งนี้ก็เงียบลงการกระทำนี้ของหลินชวงอู่ ทำให้ทุกคนที่อยู่ในนี้ต่างพากันตกตะลึงดวงตาของเจิ้งหงเบิกกว้างขึ้นซึ่งจะต้องรู้ว่า หลินชวงอู่เป็นถึงรองผู้อำนวยการของบริษัท ซึ่งมีสถานะรองมาจากผู้อำนวยเท่านั้นเดี๋ยวนะ……เธอเรียกไอ้หนุ่มนี่ว่าอะไรนะ?ผะผู้……ผู้อำนวยการฉู่……ในขณะนั้น เจิ้งหงตัวสั่นอย่างรุนแรง ก่อนจะทรุดตัวลงกับพื้น และมองดูฉู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อ “คุณ……คุณคือผู้อำนวยการฉู่คนใหม่อย่างงั้นเหรอ?”อะไรนะ?เขาก็คือผู้อำนวยการฉู่คนใหม่งั้นเหรอ?จ้าวปินและคนอื่น ๆ ที่ได้ยินแบบนี้ ต่างก็พากันตัวแข็ง และตัวสั่นด้วยความกลัวฉู่เฉินไขว้ขา แล้วมองไปที่เขาด้วยรอยยิ้มก่อนจะพูดขึ้นว่า “ยังจำที่ผมคุยกับคุณเมื่อกี้ได้อยู่ไหม? ผมไม่เพียงแต่กล้าตบคุณ แต่ยังไล่คุณออกไปได้ด้วย”“ตอนนี้ คุณเชื่อหรือยัง?”ทันทีที่เขาพูดออกมา เจิ้งหงตัวสั่นอย่างรุนแรง และรีบตบตัวเองแรง ๆ ทันที “ขอ……ขอโทษครับ ผู้อำนวยการฉู่ เป็นผมที่ดูถูกคนอื่น
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 16
ในที่สุด ถังรั่วเวยก็อดที่จะพูดออกมาไม่ได้ว่า “หวังซวี่ หนุ่มคนนั้นเข้าไปสัมภาษณ์จนเกือบจะเที่ยงอยู่แล้วนะ ทำไมยังไม่ออกมาอีก?”“วางใจเถอะ รั่วเวย ก่อนหน้านี้ผมได้บอกกล่าวกับลุงของผมเอาไว้แล้ว ไอ้หนุ่มนั่นไม่มีทางผ่านการสัมภาษณ์ไปได้หรอก” แม้ว่าหวังซวี่จะอยากรู้อยากเห็นมากเช่นกัน แต่ก็ยังพูดปลอบใจด้วยรอยยิ้มออกไปเฉินย่าพูดอย่างยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่น “ใช่แล้ว รั่วเวย คุณลุงของหวังซวี่เป็นผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรบุคคลเชียวนะ มีอำนาจในการชี้เป็นชี้ตายและสรรหาพนักงาน ตราบใดที่เขาไม่พยักหน้า คู่หมั้นคนบ้านนอกของเธอก็อย่าคิดที่จะเข้ามาในบริษัทของเราได้”หลังจากที่ทั้งสองปลอบแบบนี้ ในใจของถังรั่วเวยที่หงุดหงิดอยู่ก็สงบลงไปเล็กน้อยในเวลานี้ เห็นเพียงเจิ้งหงที่เหน็บกระเป๋าหนังอยู่ใต้วงแขน และเดินออกมาอย่างเร่งรีบ ดวงตาของหวังซวี่เป็นประกายขึ้น แล้วรีบเข้าไปหาเขาทันที “คุณลุง เป็นไงบ้างครับ? คุณลุงไม่ปล่อยให้ไอ้หนุ่มนั่นผ่านการสัมภาษณ์ใช่ไหมครับ?”“เพี้ยะ!”ใครจะไปคิดว่าเจิ้งหงไม่พูดพร่ำทำเพลงก็ตบเขาไปหนึ่งฉาดเสียแล้ว ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าซีดเซียวว่า “ไอ้โง่ ฉันเกือบโดนแกฆ่าตายอย
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 17
“วางใจได้เลย พวกเราไม่พูดออกไปแน่นอน เธอรีบพูดมาเถอะน่า”ทุกคนรบเร้ากันใหญ่เฉินย่ายิ้มเยาะและพูดว่า “ว่ากันว่าผู้จัดการเจิ้งหงในตอนที่สัมภาษณ์ไอ้หนุ่มนั่นอยู่ ก็สร้างความยากลำบากขึ้นทุกรูปแบบ แล้วผลคือผู้อำนวยการฉู่ที่มาแอบมาดูงานโดยไม่บอกกล่าวก็ได้มาเห็นเข้า ผู้อำนวยการฉู่ท่านโกรธมาก และเรียกรองผู้อำนวยการหลินมาเป็นพิเศษ จากนั้นผู้จัดการเจิ้งหงก็ถูกตำหนิยกใหญ่”ทันใดนั้นหวังซวี่ก็ตระหนักขึ้นได้ “ฉันก็ถึงว่า ทำไมตอนที่ลุงของฉันเห็นฉันก็รู้สึกราวกับเห็นศัตรูที่ไปฆ่าพ่อของเขา ทั้งยังพูดด้วยว่าฉันเกือบทำให้เขาตาย นั่นเป็นเพราะผู้จัดการฉู่ที่ได้รับการแต่งตั้งขึ้นใหม่มาเห็นเข้านี่เอง”“รั่วเวย เธอก็ได้ยินหมดแล้วใช่ไหมล่ะ? เรื่องนี้โทษผมไม่ได้นะ ต้องโทษโชคชะตาของไอ้หนุ่มนั่น”“นับว่าหนุ่มนั่นโชคดี” สีหน้าของถังรั่วเวยดูแย่อย่างหาที่เปรียบมิได้หวังซวี่พูดปลอบขึ้นว่า “เธอวางใจเถอะ ผมจะหาเหตุผลมาไล่ไอ้หนุ่มนั่นออกไปทีหลังเอง”ในไม่ช้า ก็ถึงเวลาเลิกงานแล้ว หวังซวี่จะต้องไปเจรจาสัญญา และจะพาถังรั่วเวยกับคนอื่น ๆ ไปดูงานด้วยเดิมทีฉู่เฉินไม่ได้วางแผนที่จะไปด้วย แต่พอเห็นว่าถังรั่วเวยไปด้
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 18
“คุณอยู่ที่ไหนกันแน่?”ฉินปิงเยว่กัดฟัน และพูดทั้งน้ำตาว่า “ตราบใดที่คุณสามารถช่วยปู่ของฉันได้ ฉันฉินปิงเยว่ก็เต็มใจที่จะปรนนิบัติพัดวีให้คุณทุกอย่าง”และในเวลานี้เอง โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอรีบกดรับสายอย่างแทบจะรอไม่ไหว “เฉินเอ้อโกว่ ปะเป็น……เป็นไงบ้าง? หาคนนั้นเจอหรือยัง?”“คุณหนูฉิน ผมเจอแล้วครับ คนคนนั้นบอกว่าพวกคุณจะต้องไปที่ห้องส่วนตัวหมายเลข 802 ของโรงแรมรอยัลด้วยตัวเอง เพื่อขอโทษเขาครับ” คนปลายสายพูดอย่างรวดเร็วพอได้ยินแบบนี้ ฉินปิงเยว่ไม่เพียงจะไม่ได้โกรธ แต่กลับร้องไห้อย่างดีใจออกมา แล้วพูดขึ้นว่า “ได้ ๆ ๆ ”“เข้ามา ไปเตรียมรถ แล้วรีบไปที่โรงแรมรอยัลกัน!”ณ ห้องส่วนตัวหมายเลข 802 ของโรงแรมรอยัลบนโต๊ะกระจกทรงกลมขนาดใหญ่ เต็มไปด้วยอาหารสุดหรูมากมายหลายชนิด รวมถึงไวน์ชื่อดังอีกจำนวนหนึ่งหวังซวี่ที่สวมชุดสูทและรองเท้าหนังยกแก้วไวน์แดงขึ้นมา ก่อนจะยืนขึ้นแล้วพูดกับชายวัยกลางคนที่อยู่ไกลออกไปว่า “ประธานเฉิน แก้วนี้ผมขออวยพรให้ท่านครับ ขอบคุณที่ท่านให้เกียรติมางานเลี้ยงในวันนี้ครับ”“ผมขอดื่มให้ก่อนตามมารยาทนะครับ”โดยไม่รอให้ประธานเฉินตอบ เขาก็ดื่มไวน์แดงหนึ่ง
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 19
ทุกคนหันหน้าไปมอง และเห็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังก้าวเดินเข้ามาโดยเอามือสองข้างล้วงไว้ในกระเป๋า“ฉู่เฉิน?”หวังซวี่และคนอื่น ๆ อุทานขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกันถังรั่วเวยรู้สึกประหลาดใจ และในใจก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกเอ่อล้นออกมา“ไอ้หนุ่ม นายพูดว่าแม่งแกกับใครเหรอ? เรื่องของฉันนายก็กล้ายุ่งด้วยเหรอ?” เฉินติงเทียนมองไปที่ฉู่เฉินด้วยสายตาเย็นชาฉู่เฉินไม่ได้พูดอะไร แต่เดินไปข้าง ๆ ถังรั่วเวย แล้วดึงเธอไปไว้ข้างหลังเขาจากนั้น เขาก็หยิบขวดไวน์บนโต๊ะขึ้นมาหนึ่งขวด แล้วไม่พูดพร่ำทำเพลงก่อนจะฟาดลงไปบนหัวของเฉินติงเทียน “ผู้หญิงของฉันฉู่เฉิน แกก็กล้าแตะเหรอ?”“อ๊าก ๆ ๆ ๆ!”เฉินติงเทียนกรีดร้อง แล้วรีบเอามือปิดศีรษะทันที จากนั้นเลือดสีแดงก็ไหลออกมาตามซอกนิ้วของเขาเมื่อถังรั่วเวยและคนอื่น ๆ เห็นแบบนี้ก็ตกตะลึงไปอย่างสิ้นเชิง จากนั้นใบหน้าก็ปรากฏความหวาดกลัวขึ้นมาต้องทราบก่อนว่า เฉินติงเทียนนั้นเป็นถึงผู้จัดการทั่วไปของตี้หาวกรุ๊ป และตอนนี้ก็ถูกฉู่เฉินทุบตีเข้าให้เสียแล้วนี่มันก่อปัญหาใหญ่เข้าให้แล้ว! เฉินติงเทียนกุมหัว แล้วตะคอกขึ้นมาอย่างแรง “ไอ้เศษสวะ แกกล้าดียังไ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 20
เธอยิ่งพูดก็ยิ่งโกรธ จนสุดท้ายก็หลั่งน้ำตาแห่งความคับข้องใจออกมาฉู่เฉินมองดูเธออย่างผิดหวัง แต่ก็ยังยิ้มอยู่ “แล้วถ้าผมไม่ขอโทษมันล่ะ?”ถังรั่วเวยโกรธแทบตาย เธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “งั้นคุณก็ออกไปซะ ตั้งแต่นี้ฉันไม่อยากเจอคุณอีก”หลังจากพูดแบบนี้ เดิมทีเธอคิดว่าฉู่เฉินจะมีท่าทีที่เสียใจขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นก็ไปขอโทษเฉินติงเทียนใครจะรู้ว่าฉู่เฉินจะยักไหล่ แล้วพูดอย่างไม่สนใจว่า “ได้ ผมไป”หลังจากพูดประโยคนี้เสร็จ ฉู่เฉินหันตัวแล้วเดินออกไปอย่างเรียบง่ายและเด็ดขาดมากถังรั่วเวยอดที่จะตกตะลึงขึ้นมาไม่ได้ ในใจมีความเสียใจผุดขึ้นมา ท้ายที่สุดถ้าให้พูดจริง ๆ ฉู่เฉินก็ทำไปเพื่อปกป้องตัวเธอเองทั้งนั้นแต่พอคิดถึงเรื่องเดือดร้อนที่เขาก่อขึ้นมา ในใจของเธอก็ถูกแทนที่ด้วยความโกรธทันทีหวังซวี่รีบก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดกับเฉินติงเทียนด้วยใบหน้าที่ประจบประแจงว่า “ประธานเฉินครับ บาดแผลบนศีรษะของท่านล้วนเกิดจากไอ้หนุ่มฉู่เฉินที่เป็นคนตี พวกเราไม่เกี่ยวด้วยนะครับ”“ใช่ค่ะประธานเฉิน หากท่านอยากแก้แค้นโปรดจงไปหาเขาเถอะนะคะ อย่าโกรธพวกเราไปด้วยเลย” เฉินย่ากับกัวรุ่ยพูดอย่างตื
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 21
“เอาล่ะ เห็นแก่ความจริงใจของพวกคุณ ผมตกลง” ฉู่เฉินกล่าวอย่างราบเรียบ“ขอบคุณหมอวิเศษมากนะคะ!” ฉินปิงเยว่ร้องไห้ด้วยความดีใจ แล้วรีบเชิญเขาขึ้นรถทันทีพอดีกับที่ถังรั่วเวยกับหวังซวี่และคนอื่น ๆ เดินออกมาจากในโรงแรม ทั้งหลายต่างก็ตกใจกับรถโรลส์รอยซ์ทั้งสิบแปดคันที่อยู่ไม่ไกลออกไปโดยเฉพาะในตอนที่พวกเขาเห็นเข้า ว่าคนใหญ่คนโตเยอะแยะมากมายเหล่านี้ล้อมรอบติดตามชายหนุ่มคนหนึ่งขึ้นรถด้วยความเคารพอย่างสูง ใบหน้าก็ยิ่งเต็มไปด้วยความตกใจมากยิ่งขึ้นหลังจากที่ฉู่เฉินขึ้นรถไปแล้ว รถโรลส์รอยซ์ทั้งสิบแปดคันก็กลับหัวรถ แล้วขับออกไปท่ามกลางสายตาที่สั่นเทาของผู้คนนับไม่ถ้วนทันใดนั้นเฉินย่าที่นำหน้าอยู่ก็อุทานขึ้นมา พร้อมกับแววตาที่ไม่อยากจะเชื่อ“เฉินย่า คุณเป็นอะไรไป?” หวังซวี่มองไปที่เธออย่างงุนงงเฉินย่าชี้ไปที่รถโรลส์รอยซ์ทั้งสิบแปดคันที่กำลังขับออกไปอยู่ไกล ๆ แล้วพูดอย่างตะกุกตะกักว่า “พวกคุณเห็นคนนั้นที่ขึ้นรถไปเมื่อกี้ไหม?”“ฉะฉัน……ฉันทำไมรู้สึกว่าคนคนนั้นเหมือนกับฉะฉู่……ฉู่เฉิน……”ทันทีที่เฉินย่าพูดจบ กัวรุ่ยก็ตะโกนขึ้นเสียงดังว่า “ให้ตายเถอะ ถ้าคุณไม่พูดผมก็ไม่สังเกต พอคุณพูดผมก็รู้สึ
บทล่าสุด
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1113
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1112
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1111
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1110
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1109
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1108
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1107
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1106
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1105
