บทที่ 1204

ตอนที่เสิ่นหมิงหยวนและเสิ่นหยวนเลี่ยงขัดขืน หงอิงไม่ได้ออกคำสั่งกับสมุนลงมือด้วยตนเอง นางนำดาบจากสมุนซ้ายขวาฝั่งละหนึ่งเล่ม กดศีรษะเสิ่นหมิงหยวนและเสิ่นหยวนเลี่ยงลงกับพื้นทันที

ระหว่างทางเสิ่นหมิงหยวนและเสิ่นหยวนเลี่ยงคิดที่จะขัดขืนอีก หงอิงจึงใช้สันดาบฟาดไปที่ศีรษะของพวกเขา เสิ่นหยวนเลี่ยงอายุยังน้อยพละกำลังค่อนข้างมาก แรงในการขัดขืนของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นเขาจึงถูกหงอิงฟาดศีรษะจนเลือดไหล

ความเคียดแค้นที่หงอิงมีต่อพ่อลูกตระกูลเสิ่นไม่ได้น้อยกว่าฉินเย่ว์เหมยอย่างแน่นอน หากไม่ใช่ว่ายังต้องคำนึงถึงกฎหมาย คำนึงถึงฉินเย่ว์เหมย นางคงจะตัดศีรษะสองพ่อลูกตระกูลเสิ่นทิ้งไปนานแล้ว

“นี่ ผู้บัญชาการหง พ่อกับน้องชายข้าสุขภาพไม่แข็งแรงนัก ท่านโปรดเบามือหน่อยเถอะ”

เสิ่นไต้มั่นตะโกนให้หงอิงเบามือ

หงอิงจ้องเขม็งเสิ่นไต้มั่นด้วยความเยือกเย็น “พวกเขาสุขภาพไม่แข็งแรงงั้นรึ? ตอนที่สังหารคน วางยาพิษ ไฉนตอนนั้นถึงสุขภาพเข็งแรงกันล่ะ”

รู้สึกว่าเพียงคำพูดยังไม่สาแก่ใจ หงอิงจึงยกมือทั้งสองข้างฟาดลงไปที่ศีรษะพ่อลูกเสียงดังลั่น สองพ่อลูกเจ็บปวดจนร้องโอดครวญไม่หยุด

“ฝ่าบาท!” เสิ่นไต้มั่นหันหน้าไปขอ