Mag-log inShare
ปริศนาที่ไม่รู้คำตอบ?
Huling Na-update:
2025-02-03 18:38:00"มีอะไร ทำหน้าแปลกๆ" สเวนเอามือแตะแขนภรรยา ซาว่าขยับหนีเขาอีกแล้ว "จับมือกันหน่อย เร็ว" เขาออกคำสั่งภรรยาเป็นครั้งแรก ซาว่ายึกยักและเดินหนีไป
"ซาว่า พี่บอกไม่ได้ยินรึไง"
สเวนพูดเสียงเข้ม แต่มันดันได้ผล เพราะคราวนี้ซาว่ายอมทำตาม ปล่อยให้เขากุมมือเดินมาถึงท้องพระโรง
"นายพลสเวนกับท่านซาว่ามาแล้วพ่ะยะค่ะ" โดนัลนำทั้งคู่เข้ามา "ดูรักกันดีนะ" ราชาคอลตัลกล่าวทัก สเวนสบตากับพระองค์แวบนึง ก่อนจะก้มลงจูบเท้าราชาแห่งอาณาจักรแอรีส "ถวายบังคมฝ่าบาท" แต่ภรรยาของเขากลับยืนนิ่ง มองสเวนจูบเท้าคนอื่นตาไม่กระพริบ
องครักษ์ที่อยู่ในห้องอีกหกคนมองมาที่ผมเป็นตาเดียว "ทำไมเขาไม่ทำความเคารพ" พวกเขาซุบซิบกัน แต่ผมยังยืนหัวโด่อยู่เหมือนเดิม
ก็ไม่อยากจูบเท้าใครอะ
"ซาว่า" สเวนตีหน้าดุใส่ผม "อะ" แล้วองครักษ์สองคนก็ปรี่เข้ามาจับผมกดลง ใบหน้าผมแนบกับเท้าเหม็นๆของราชา
"นี่หยุดนะ" สเวนช่วยกระชากไอ้สองคนนั่นออก ส่วนผมนั้นโก่งคออ๊วกเพราะเหม็นตออีนอตีน
"เอาล่ะๆ หยุดกันได้แล้ว นี่พวกแกเห็นหัวฉันมั้ยเนี่ย" ราชาห้ามสเวนกับองครักษ์สองคนที่ดูท่าเหมือนจะตีกัน
ส่วนไอ้คนที่แอบไปจู๋จี๋กับซาว่าก็เดินมาถีบผมซะงั้น
"แกจะอ๊วกอะไร กิริยามารยาทไม่เคยมีใครสั่งสอนรึไง" เขาด่าผมเสียงดัง
"โดนัล!!!!" แล้วสเวนก็ตะโกนลั่นท้องพระโรง โอ๊ยอะไรกันว่ะเนี่ย ไหนว่ามารับคำอวยพรจากราชาไง
แล้วทำไมมันวุ่นวายอย่างนี้!!!
"แกนั่นแหละตัวปัญหา"
โดนัลแยกเขี้ยวใส่ผม "ระวังเถอะ เกิดเขาเอาจริงขึ้นมา เราตายกันหมดนี่แน่" องครักษ์อีกคนเดินมากระซิบโดนัล
ส่วนราชานั้น เอาดาบออกจากฝักตั้งแต่เมื่อไหร่!!!
"หยุดกันได้รึยัง" ราชาตวาดออกมา เสียงของเขามีพลังและน่าเกรงขามมาก ดูเหมือนพวกองครักษ์จะหวาดกลัวไม่น้อย ส่วนสเวนก็รีบเอาตัวมาบังผมไว้ ทำเหมือนผมเป็นสาวน้อยบอบบางไปเสียได้
"เซน ไปเอาของขวัญมา" ราชาสั่งองครักษ์ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถือกล่องอะไรสักอย่างเข้ามา
"ตามพี่มา"
เราเข้ามาคุกเข่าต่อหน้าราชาอีกครั้ง ทุกอย่างกลับมาปกติ องครักษ์ก็ไปอยู่ประจำตำแหน่งตามเดิม เหมือนก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ของขวัญแต่งงาน" พระองค์ยิ้มให้เรา ก่อนจะสบตากับสเวนอยู่นานสองนาน
"ขอบพระทัยฝ่าบาท"
"ขะ ขอบพระทัยฝ่าบาท" ผมพูดตามเขา ราชาเอามือมาวางบนหัวผม "ความหวังอยู่กับเจ้า" อะ ความหวังอะไร ผมไม่เข้าใจ ผมไม่ใช่ซาว่า ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย และไม่รู้จะไปถามใครด้วย เรื่องของซาว่าคนเก่าน่ะ
"พ่ะยะค่ะ" ผมตอบรับพระองค์ไปทั้งที่ไม่เข้าใจอะไรเลย
สเวนรับกล่องของขวัญนั้นไว้ และเขาก็สบตากับราชาอีกแล้ว? "ให้ชีวิตแต่งงานของพวกเจ้ามีแต่ความสุข ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันนะ ขอให้มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง" เอ๋? ผู้ชายแต่งงานกันเองจะมามีลูกมีหลานได้ยังไง ราชานี่อวยพรอะไรก็ไม่รู้
"ขอบพระทัยฝ่าบาท" เราพูดขึ้นพร้อมกัน
"วังสวยดีมั้ยซาว่า" ราชาเปลี่ยนเรื่องคุย เขาถามผมแต่สบตากับสเวนอีกครั้ง
"สวยดีพ่ะยะค่ะ กระหม่อมเองก็ชอบสีแดง" ผมใช้ราชาศัพท์ถูกรึเปล่านะ
และสเวนกับราชาก็มองหน้ากันอีกแล้ว
"ดี ดีอย่างยิ่ง" ราชาตบเข่าฉาด ก่อนเขาจะย้ำสเวนว่าให้เปิดดูของขวัญเร็วๆ
"ถ้าเช่นนั้นพวกกระหม่อมขอทูลลา" สเวนก้มลงจูบเท้าราชาอีกครั้ง ผมเองก็กลั้นใจทำตามเขาด้วยแม้จะรู้สึกเสียศักดิ์ศรีของตัวเองสุดๆ
"อืม" ผมเงยหน้าขึ้น หน้าตาพะอืดพะอม เท้าราชาเหม็นมากจริงๆนะ!!
และแล้วเราสองคนก็ขึ้นรถลากกลับบ้าน ขากลับเหมือนกระทิงแดงจะคึกเป็นพิเศษ พวกมันวิ่งห้อตะบึง ซิ่งจนผมที่นั่งอยู่ในรถม้าตัวกระเด็นกระดอน
"ปล่อยนะ"
สเวนก็ถือโอกาสมากอดผมไว้ "รถมันแรง เดี๋ยวน้องจะตกที่นั่งอีก" เขาบอกผม กอดตัวผมไว้ซะแน่น แล้วทำไมผมที่ตัวใหญ่อย่างกับควายถึงสู้แรงเขาไม่ได้
แง
เขาตัวใหญ่กว่าผม
ตอนนี้เหมือนควายกับควายกำลังคลุกวงในกันอยู่เลย
Kaugnay na kabanata
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! เตรียมตัวถูกกิน!!
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วกับชีวิตในโลกใบใหม่ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าผมเอาตัวรอดจากการถูกสามีของร่างนี้จับกดมาได้โดยตลอด ถึงเขาจะหงุดหงิดบ้างแต่ก็ไม่ได้บังคับอะไรผมมากมายก็ขอให้เป็นอย่างนี้ไปตลอดแล้วกันก่อนที่ผมจะหาที่อยู่ใหม่และหนีไปได้เช้านี้มีจดหมายจากกองทัพมาส่งที่บ้าน ไททันตัวใหญ่ทำหน้าที่ส่งจดหมาย มันฉีกยิ้มกว้าง "อะ" ผมล้มก้นจ้ำเบ้า กลัวจนตัวสั่น สเวนไปไหนเนี่ย ทำไมไม่มาช่วยผม!!"หมดธุระแล้ว เราไปก่อน" ร่างใหญ่มหึมายังต้องทำงานต่อ มันทำหน้าที่ส่งจดหมายในเมืองนี้ ส่วนพี่ชายของมันมีหน้าที่กินศพที่ถูกประหารไททันที่ซาว่าเห็นครั้งก่อนก็คือพี่ชายมันนี่แหละ"ชะ โชคดีนะ" ผมลุกขึ้นยืนแต่ขายังสั่นพั่บๆ"เออ" เขาตอบรับและเดินจากไป"เฮ้อ!" ผมถอนหายใจ "ยังไม่ชินสักที" พวกเขาไม่ได้โหดเหมือนในอนิเมะที่ผมเคยดูสักหน่อย แต่ผมก็อดกลัวไม่ได้ทุกทีสิน่า"จดหมายเหรอซาว่า""อ่า" ผมพยักหน้ารับ ไม่รู้สเวนไปอยู่ไหนมา ปล่อยให้ผมกลัวจนเนื้อตัวสั่นไปหมด"อีกสี่วันเราต้องไปโบเวน" สเวนเปิดอ่านจดหมายแล้วบอกผม "อืม" ตั้งแต่ตื่นขึ้นมามีชีวิตใหม่ ผมไม่เคยถามอะไรใครมากความ เขาว่ายังไงผมก็เออออไปด้วย แกล้งทำเป็นรู้เ
Huling Na-update : 2025-02-03เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! (nc)เสร็จเขาจนได้
(nc) เสร็จเขาจนได้ตายล่ะอยู่ดีๆ ผมก็อยาก... ก้มลงมองกลางกาย มันตั้งโด่ดันเป้ากางเกง โคตรอายเลย ทำไมถึงเป็นอย่างนี้เนี่ย"เพราะของในกล่องนี้แน่ๆ" สเวนพูดขึ้น แต่ผมไม่หันไปมองหรอกนะ เดี๋ยวเขาจะเห็นว่าลูกชายผมตื่นแล้ว"อ่า ราชานี่นะ ให้อะไรมาก็ไม่รู้" เขาบ่นอยู่คนเดียว ส่วนผมรีบกระโดดลงเตียง เอาผ้าห่มห่อตัวไว้แน่น"ผมง่วง นอนล่ะนะ" ผมพยายามข่มตานอน แต่ปวดไอ้นั่นเป็นบ้า มันเสียวมันอยาก แต่กับผู้ชายด้วยกันผมไม่ยอมหรอก"ยอมให้เขาเปิดซิงเถอะน่าาา"เฮือกผมสะดุ้ง เสียงเมื่อกี้นี้มันไอ้พระเจ้าเฮงซวยนั่นนี่นา"นี่แกแกล้งฉันใช่มั้ย" ผมหลุดปากพูดออกมา "น้องว่าไงนะ" สเวนถามขึ้นมาผมถึงเงียบปาก เมื้อกี้เผลอพูดกับพระเจ้าไปซะแล้ว'เปิดซงเปิดซิงอะไร เขากับซาว่าคนเก่าคงมีอะไรกันจนนับครั้งไม่ได้แล้วมั้ง' ผมคิดในใจ"ใครว่า สองคนนี้ถูกบังคับให้แต่งงานกันนะ ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนด้วยซ้ำ"เอ๊ะ!!ผมตกใจกับคำบอกเล่าของพระเจ้า แต่หลังจากนั้นไม่ว่าจะพูดอะไรในใจก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาแล้วไอ้พระเจ้า มึงกลับมาก่อนนนนนซาว่ามัวแต่ตบตีกับพระเจ้าภายในใจจนไม่ทันสังเกตเห็นว่าสเวนถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วร่างขาวผ่องกำยำย
Huling Na-update : 2025-02-10เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! (nc)ก็ไม่ได้แย่นะ!!
(nc) ก็ไม่ได้แย่นะ!!สเวนจับขาผมอ้าออก "นี่นาย" ผมอายจนอยากมุดดินหนี มือสากๆ ของเขาลูบไล้ต้นขาผม"อื้ออออ"ลูบไปลูบมาก็มาสัมผัสส่วนอ่อนไหวผม "อะ" แก่นกายผมผงกหัวหงึกๆ เขาลูบปลายลำ ถูเคล้นคลอเคลียไม่หยุด"โอ๊ยยยย อื้อ อ๊าๆๆๆๆ" ผมบิดเร้าๆ เสียวสยิวไปทั้งลำ หยุดไม่ได้แล้ว แม้แต่เรี่ยวแรงจะผลักเขาออกยังไม่มีเลย"อะ"เขาเอานิ้วเขี่ยตรงช่องทางนั้น ผมสะดุ้งตกใจ แต่เขาก็ดันนิ้วเข้ามาจนได้"นี่นาย ให้ฉันเป็นสามีเถอะนะ นะๆๆๆ น๊าาา" ผมจับแขนเขาเขย่า เผลอทำเสียงออดอ้อนไปซะได้ "อูย" เขาสอดนิ้วที่สองเข้าช่องทางผม แถมยังขยับเร็วขึ้น"น้องเป็นเผ่าดิร็อก ต้องเป็นภรรยา มีทายาทให้พี่"ทะ ทายาทอะไรว่ะ ผมเป็นผู้ชายนะโว้ย "ใคร อ๊าาา จะมี ซี๊ดด อ่า ทายาท" ผมเสียวอะ "โอ๊ยนายเร็วอีก" ตายล่ะ ลืมตัวอีกแล้ว"ก็น้องไง มีสักสามคนกำลังดีเลย น้องว่ามั้ย" เขาทำหน้าทำตาน่าถีบมาก แต่ขาผมไม่ถีบน่ะสิ มันถ่างออกแทน แง"พะ พูดบ้าอะไร ผมเป็นผู้ชายน่ะ นะ" ในใจผมกำลังกรีดร้อง นี่ไม่ใช่โลกที่ผมเคยอยู่ มีอะไรแปลกๆ ให้ผมตกใจอยู่เสมอ และถ้าที่สเวนพูดเป็นเรื่องจริง"ว๊ากกกกกกกก"ผมดิ้นจนนิ้วเขาหลุดออก "อะไรของน้อง" แล้วเขาก็ดึงผมก
Huling Na-update : 2025-02-10เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! อยากตายโว้ย..แต่ไม่ตายดีกว่า!!
เช้าวันใหม่ของสเวนช่างสดใสเสียจริง ในขณะที่อีกคนนั้นนอนน้ำตาตกในอยู่"กูไม่น่าใจง่ายเลย เป็นลูกผู้ชายแท้ๆ แต่ไปนอนครางอยู่ได้ร่างผู้ชายอีกคน ฮืออออ" ซาว่าคร่ำครวญอยู่ภายในใจ เขาโกรธตัวเองจนเนื้อตัวสั่นไปหมด "กูไม่น่าคะยั้นคะยอให้มันเปิดของขวัญเลย" เขานึกโทษทุกอย่าง ทั้งราชาที่ให้ของขวัญแบบนั้นมา ทั้งตัวเองที่ปล่อยให้อารมณ์อยากชักนำ และสุดท้ายก็"โอ๊ย พี่เจ็บนะ โอ๊ยๆๆๆๆ"เขาลุกขึ้นเอาหมอนฟาดใส่สเวนสุดแรง "แกนะแก นี่แน่ะๆๆๆๆ" เขาตีไม่ยั้งแต่สเวนก็ไม่คิดสู้ "โอ๊ยพอแล้ว เจ็บนะเนี่ย" สเวนเลยจับมือเขาไว้ ก่อนจะ"อะ"พลิกขึ้นมาคร่อมร่างซาว่าไว้ "ถ้าไม่หยุด พี่จะทำอีกนะ" เขาหอมแก้มซาว่าแรงๆแล้วลุกขึ้นเดินจากไป"เฮ้ย โคเรย์เตรียมยาบำรุงไว้ให้เมียฉันด้วยนะ""ได้ครับท่าน""ไลล่า เอาอาหารที่ให้พลังงานเยอะๆด้วย""ได้สิคะ"สเวนเดินยิ้มไปทั่วบ้าน หน้าตาเบิกบานกว่าครั้งไหนๆ "เมียเรานี่นะ น่ารักกก" เขาอยากประกาศให้ทั้งโลกรู้ไปเลยว่าซาว่าน่ะ เป็นของเขาแล้วส่วนซาว่านั้น"โดดลงไปตรงนี้จะตายมั้ยนะ" ผมยืนเหม่ออยู่ที่หน้าต่าง มองพื้นดินสีน้ำเงินเบื้องล่างแล้วก็ใจหายนี่ผมจะตายอีกรอบแล้วเหรอเนี่ย"เฮ้ยๆๆ ค
Huling Na-update : 2025-02-10เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! แค่แก้ผ้าจะหึงทำไมวะ
เช้าวันใหม่ของสเวนช่างสดใสเสียจริง ในขณะที่อีกคนนั้นนอนน้ำตาตกในอยู่"กูไม่น่าใจง่ายเลย เป็นลูกผู้ชายแท้ๆ แต่ไปนอนครางอยู่ได้ร่างผู้ชายอีกคน ฮืออออ" ซาว่าคร่ำครวญอยู่ภายในใจ เขาโกรธตัวเองจนเนื้อตัวสั่นไปหมด "กูไม่น่าคะยั้นคะยอให้มันเปิดของขวัญเลย" เขานึกโทษทุกอย่าง ทั้งราชาที่ให้ของขวัญแบบนั้นมา ทั้งตัวเองที่ปล่อยให้อารมณ์อยากชักนำ และสุดท้ายก็"โอ๊ย พี่เจ็บนะ โอ๊ยๆๆๆๆ"เขาลุกขึ้นเอาหมอนฟาดใส่สเวนสุดแรง "แกนะแก นี่แน่ะๆๆๆๆ" เขาตีไม่ยั้งแต่สเวนก็ไม่คิดสู้ "โอ๊ยพอแล้ว เจ็บนะเนี่ย" สเวนเลยจับมือเขาไว้ ก่อนจะ"อะ"พลิกขึ้นมาคร่อมร่างซาว่าไว้ "ถ้าไม่หยุด พี่จะทำอีกนะ" เขาหอมแก้มซาว่าแรงๆแล้วลุกขึ้นเดินจากไป"เฮ้ย โคเรย์เตรียมยาบำรุงไว้ให้เมียฉันด้วยนะ""ได้ครับท่าน""ไลล่า เอาอาหารที่ให้พลังงานเยอะๆด้วย""ได้สิคะ"สเวนเดินยิ้มไปทั่วบ้าน หน้าตาเบิกบานกว่าครั้งไหนๆ "เมียเรานี่นะ น่ารักกก" เขาอยากประกาศให้ทั้งโลกรู้ไปเลยว่าซาว่าน่ะ เป็นของเขาแล้วส่วนซาว่านั้น"โดดลงไปตรงนี้จะตายมั้ยนะ" ผมยืนเหม่ออยู่ที่หน้าต่าง มองพื้นดินสีน้ำเงินเบื้องล่างแล้วก็ใจหายนี่ผมจะตายอีกรอบแล้วเหรอเนี่ย"เฮ้ยๆๆ ค
Huling Na-update : 2025-02-11เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! (nc)มาออกรบแท้ๆยังจะถูๆๆๆ
(nc)มาออกรบแท้ๆยังจะถูๆๆๆ"โกรธอะไรเนี่ย ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ""ไม่ได้ทำอะไรเหรอ แก้ผ้าล่อนจ้อนต่อหน้าคนอื่นนี่นะไม่ได้ทำอะไร""แล้วทำไมล่ะ คนอื่นเขาก็ถอด""แต่น้องห้ามถอด!!"คู่รักข้าวใหม่ปลามัน(ในสายตาคนอื่น)กำลังทะเลาะกันอย่างดุเดือด ฝ่ายสามีฉุดกระชากลากถูภรรยาจนถึงที่พัก ส่วนภรรยานั้นตะโกนโวยวายมาตลอดทาง"ท่านนายพลนี่น๊าาาา""รุนแรงเป็นบ้า""ไม่ถึงตายหรอกน่าาา แค่กระชากนิดหน่อยเอง"กลุ่มทหารคนสนิทของสเวนมีหัวข้อสนทนาใหม่ในขณะที่ล้อมวงกินข้าว หูก็เงี่ยฟังว่าคนในเต๊นท์ทะเลาะอะไรกันอีกรึเปล่า"ทำไมผมจะถอดไม่ได้ ผมเป็นผู้ชายนะ""แต่พี่ไม่ชอบ" สเวนไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังหึงจนเลือดขึ้นหน้า "ห้ามทำแบบนี้อีก ทีหลังไม่ต้องมาแล้ว พี่จะสั่งปลดน้อง" เขาขู่เพราะหวังว่าภรรยาจะไม่กล้าทำอีก "จริงเหรอ นายจะปลดฉันจริงเหรอ" ซาว่ายิ้มร่าเริงจนเขาใจสั่นหวั่นไหว "นายจะปลดฉันจริงๆสินะ งั้นฉันไปล่ะ" เดี๋ยวๆ นี่ซาว่ากำลังประชดเขาอยู่เหรอเนี่ย"พี่พูดเล่น ขอโทษที" เขาโอบกอดภรรยาเพื่อหวังง้องอน ทำไมกลายเป็นอย่างนี้ไปได้นะ ทีแรกเขาเป็นฝ่ายโกรธซาว่าก่อนไม่ใช่เหรอ"พูดจริงก็ได้นะ ไม่ต้องพูดเล่นหรอก" ผมกัด
Huling Na-update : 2025-02-11เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! แผนลวง
"ปล่อยได้แล้ว"ผมตื่นขึ้นมาเจอว่าตัวเองอยู่ในอ้อมแขนสเวน เขากอดผมแน่น นอนหลับตาพริ้มเหมือนสบายใจนักหนาทั้งที่นอนกอดผู้ชายอกสามศอก!!! ถ้าเป็นสาวน้อยน่ารักว่าไปอย่าง"ตื่นได้แล้ว นี่นาย" ผมเขย่าตัวเขาแรงๆ"ซาว่า""เออ ลุก ใกล้ถึงเวลาเดินทางแล้ว" ผมทำเป็นลืมเรื่องเมื่อคืนไป ปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไร ไม่มีอะไรให้อายก็แค่เผลอตัวไปกับเขาเป็นครั้งที่สองเอง!! ฮึกกกกก"อืมมม" เขาตอบรับง่ายๆ แถมยังมาหอมแก้มผมอีก "นายนี่นะ" ผมถูแก้มตัวเองแรงๆ "สามีหอมแก้มไม่ได้เหรอ""ไม่ได้ ผมไม่ชอบ แล้วอย่ามาเรียกว่าเป็นภรรยาอีกนะ ห้ามเด็ดขาด"และแล้วขบวนทัพของเราก็ออกเดินทางอีกครั้ง นักรบแต่ละหน่วยใส่เครื่องแบบไม่เหมือนกั
Huling Na-update : 2025-02-12เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! จูบหวานล้ำของสามีภรรยา
เราใช้เวลาแค่หนึ่งวันในการเดินทางกลับเมืองหลวง เห็นได้ชัดว่ามังกรขาวว่องไวกว่าสัตว์พาหนะตัวอื่นมาก ขาไปดูเหมือนมันจะลดความเร็วลงเพื่อให้สัตว์ตัวอื่นๆตามทัน"ไม่มีหน้ากลับไปแล้วล่ะ" เบน นักรบหน่วยสุนัขคำรามพูดเสียงเศร้าสร้อย เขาเป็นเพียงคนเดียวในหน่วยที่รอดชีวิต สีหน้าหมดอาลัยตายอยากจนผมอดสงสารไม่ได้"แค่มีชีวิตรอดก็พอแล้วหนิ" มาไคที่สงบปากสงบคำมาตลอดทางพูดขึ้น มังกรขาวบินลงหน้าพระราชวัง "เฮ้ๆๆๆ ทำไมมาที่นี่ล่ะ" โอดินร้องโวยวาย "พาไปที่อื่นสิเว้ย"มังกรขาวบินลงพื้นอย่างนุ่มนวล 'กรรรร' เสียงมังกรดำคำรามเหมือนต้อนรับทำให้ผมแหงนหน้ามอง "นี่ พาไปที่อื่นสิโว้ย" นักรบคนอื่นๆบ่นกันใหญ่ ผมเองก็ไม่เข้าใจอะไรหรอก มาลงที่พระราชวังก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย"ทำไมเหลือกันแค่นี้"เสียงตะโกนดังลั่นของรา
Huling Na-update : 2025-02-12
Pinakabagong kabanata
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! (จบ)อยู่กับเจ้าไปตลอดกาล
(จบ)อยู่กับเจ้าไปตลอดกาล"นั่นแสงอะไร"ซาว่าที่นั่งรอสเวนอยู่ตรงระเบียงเงยหน้าขึ้น แสงสีขาวกระจ่างเต็มท้องฟ้า เป็นสัญญาณว่าพลังของราชามังกรได้ถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว"สีขาว อ่า มังกรขาว""อ่าาา หรือเราจะตาฝาด"ซาว่าขยี้ตาแรงๆ แล้วเขาก็ได้คำตอบว่าตัวเองแค่ตาฝาดไปวันสถาปนาอาณาจักร"เอาล่ะนะ พวกเราเปิดมิติ"เสียงมิเกลปลุกใจให้พวกพ้องฮึกเหิม สไลม์ตัวกลมเด้งดึ๋งๆนำหน้าเพื่อน ได้เวลาที่เขาต้องทำตามสัญญาแล้วในวันหนึ่งสเวนติดต่อมาเพื่อบอกเขาว่าซาว่ากำลังตั้งท้อง"นึกว่าท่านอยากจะครองโลกซะอีก" "อะไรทำให้นายคิดแบบนั้น""อะ นั่นสินะครับ""แค่เปิดมิติพงไพร และช่วยกันดูดกลืนวิญญาณของรันคะเข้าไปก็พอ หวังว่าพวกนายทุกตนจะทำได้นะ""แน่นอนอยู่แล้วครับ พวกเราเกิดมาเพื่อกินวิญญาณ ไม่ว่าจะชั่วร้ายแค่ไหนก็จะกินไม่เหลือซาก""ถึงแม้กินไปแล้ว เขาจะกลับมากำเนิดในครรภ์ซาว่าอีกครั้งก็เถอะ""ความจริงทำไมไม่มอบลูกคนแรกให้ราชาคอลตัลกินตามสัญญาล่ะครับ แล้วท่านก็สังหารซาว่าในคืนเดือนดับที่ประตูนรกเปิดในรอบหนึ่งพันปี ตัดวงโคจรไม่ให้จอมมารรันคะกลับมาเกิดได้อีก""เพราะต่อให้ราชาคอลตัลกินลูกคนแรกไป แต่รันคะคนที่สองที่สาม
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! ปลดผนึก
ปลดผนึกซาว่าคล้ายกลืนข้าวไม่ลง ภายในใจเขามีแต่ความกังวล"ได้เห็นแล้วว่าร่างกายนี้ยังคงอยู่""ทำไมกัน""ซาว่า บ่นพึมพำอะไร ทำไมไม่กินข้าว"สเวนตักข้าวป้อนภรรยา ไม่ใช่เขาไม่สงสัยในตัวนักดนตรีคนนั้น เพียงแต่ไม่อยากพูดอะไรให้ซาว่าลำบากใจเท่านั้นบางอย่างก็ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้เพียงแต่แกล้งมองข้ามไปก็แค่นั้น"นี่ท่านพี่" ซาว่าสบตาสเวน สายตาเศร้าสร้อยนั้นทำเอาคนเป็นสามีเจ็บหัวใจแปล๊บๆ"ว่าไง" เขาพูดเสียงนุ่ม ลูบหัวซาว่าอย่างเอ็นดู ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่เขาตกหลุมรักคนๆนี้รู้ตัวอีกทีก็ถอนตัวไม่ขึ้นซะแล้วสิ"ท่านพี่สเวน ท่านพี่ ออกมาหาน้องที ท่านพี่"แต่ก่อนจะได้คุยอะไรก็มีเสียงตะโกนโหวกเหวกดังมาจากด้านนอก สเวนคิ้วกระตุก "นั่นเสียงโดนัลนี่นา" ซาว่าหน้าตาเริ่มบึ้งตึง"ชู้รักท่านมาทำอะไรที่นี่""โธ่ ชู้อะไรกัน ตั้งแต่แต่งกับน้องพี่ก็ไม่ได้ยุ่งกับใครเลยนะ""เคยกอดกันต่อหน้าน้องอยู่นี่นา""ก็ตอนนั้น....""ตอนนั้นอะไร""ท่านพี่ ฮือๆๆๆๆ ออกมาหาน้องหน่อย""เฮ้อ!" สเวนจำใจเดินออกมาหน้าปราสาทอีกครั้ง ส่วนซาว่าก็เดินกระทืบเท้าตึงตังตามออกมาด้วย"ท่านพี่ ฮือออออ ท่านพี่ช่วยน้องด้วย ท่านพี่ฮาเกน ฮือออ
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! นักดนตรีพเนจร
นักดนตรีพเนจร(พาร์ท ซาว่า)ดวงอาทิตย์เพิ่งเริ่มโผล่พ้นขอบฟ้าขณะที่ผมนอนอยู่บนเตียง ครุ่นคิดถึงความไร้สาระของชีวิต อารมณ์ต่างๆวนเวียนอยู่ในใจผม"นี่เราท้องจริงๆเหรอ"การตื่นขึ้นมาแล้วต้องยอมรับว่าผู้ชายอย่างผมกำลังตั้งท้อง มันเหมือนกับมีอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกผิดแปลกมากๆเลยครับ"เอ่อ...พระเจ้าคุณอยู่มั้ย โผล่หัวมาให้คำปรึกษาผมสักครั้งได้ป่ะ" ผมเรียกหาพระเจ้าภายในใจ รู้สึกว่าเขาจะหายไปนานเกินไปแล้วนะ!!!!“อรุณสวัสดิ์ซาว่า!” เสียงของสเวนดังก้องไปทั่วห้อง ดึงผมออกจากความคิดบ้าๆบอ ๆ“อรุณสวัสดิ์ ท่านพี่สเวนนี่” ผมตอบยิ้มๆ แล้วหันหน้าไปหาสเวน เขาขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อเล่นใหม่ อ่า จะว่าไปเรียกแบบนี้ก็น่ารักดีนะ"ซาว่า....เด็กดื้อ"เขาโน้มตัวเข้ามาจูบแก้มผม “พี่มีเรื่องต้องไปจัดการ อาจจะไม่ได้กลับสักสี่วัน""สี่วัน?" ผมร้องลั่น ลุกขึ้นยืนบนเตียง “แต่ท่านพี่ นั่นมันนานเกินไปนะ” อยู่กับเขาแล้วเหมือนผมจะเอาแต่ใจมากขึ้นทุกวันสเวนหัวเราะเบาๆ นิ้วของเขาปัดปอยผมที่หลังใบหูของผม “เรื่องสำคัญ เลยต้องไปนานหน่อย แต่พี่สัญญาว่าไม่เกินสี่วันแน่นอน""จะรีบกลับมากอดน้องกับลูกเร็วๆนะ""มีเรื่องอะไร ให้น้องไป
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! เสียงกระซิบของโชคชะตา
เสียงกระซิบของโชคชะตาแสงแดดส่องผ่านผ้าม่าน ฉายแสงอันอบอุ่นไปทั่วห้องที่สเวนและซาว่านอนกอดกันหลังจากคืนอันเร่าร้อน นิ้วของสเวนไล่ตามบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของซาว่า ขณะที่ทั้งคู่พยายามกลั้นอารมณ์นั้นไว้“น้องก็รู้” สเวนพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “พี่คิดมาตลอดว่าตอนเช้าคือช่วงที่ดีที่สุดของวัน” ซาว่าหัวเราะเบาๆ พลางฟุบหน้ากับหน้าอกของสเวน"ท่านพี่พูดตอนนี้ น้องจะทำยังไงต่อล่ะ"สเวนหัวเราะ เสียงดังก้องกังวานไปทั่วอกของเขา "พี่พบเหตุผลที่จะรักน้องแล้ว""เหตุผลอะไร" ซาว่าชักอยากรู้แล้วสิ"น้องน่ารัก แค่นี้แหละ""ชิ เหตุผลไรไม่รู้"ขณะที่พวกเขาดื่มด่ำกับความสุขที่มีให้กัน สเวนก็นึกขึ้นได้ว่าใกล้ถึงเวลาที่หมอจะมาแล้ว เมื่อวานเขาให้ลูกน้องไปนัดหมอให้ อยากให้มาตรวจร่างกายซาว่าดูอีกที รวมทั้งเรื่องที่ซาว่าเคยปวดท้องมากๆตอนอยู่มิติพงไพรด้วย“น้องไปแต่งตัวเถอะ เดี๋ยวสักพักหมอจะมาตรวจ” ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีเสียงเคาะประตู ซาว่ายังไม่ทันได้ลุกออกจากเตียงด้วยซ้ำ"มาตรงเวลาเป๊ะๆเลยนะ"สเวนเปิดประตูออก เผยให้เห็นชายร่างผอมสูงที่มีผมสีน้ำตาลยุ่งเหยิงและรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาตลอดเวลา "อ่า สเวน! นายเป็นยังไงบ้างเพื
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! (nc)เปลวเพลิงแห่งราคะ
(nc)เปลวเพลิงแห่งราคะสเวนก้มลงจูบภรรยา แววตารักใคร่ของเขาทำซาว่าแอบเขินไม่น้อย "น้องน่ารักมากกกก""ชิ น่ารักตรงไหนกัน หล่อขนาดนี้" ซาว่าทุบหลังเขาพลั่ก "น้องรูปงามมากจริงๆ พี่ละสายตาไม่ได้ตั้งแต่วันแรกที่เจอน้อง"คำพูดนี้ทำเอาเควินในร่างซาว่าจุกอก เขามาสิงร่างคนอื่น ช่วงชิงทุกอย่างที่เป็นของซาว่าและสเวนก็รักเขา เพราะรูปร่างหน้าตาของซาว่า"แล้วถ้าผม...""น้องสิ น้องกับท่านพี่" สเวนสบตาเขา ขอร้องเสียงหวานหู"เอ่อ แล้วถ้าน้องไม่ได้รูปร่างแบบนี้ ไม่หล่ออย่างนี้ แถมยังไม่เก่งอะไรเลย ท่านพี่จะยังรักน้องมั้ย""ทำไมถามอย่างนี้ล่ะ""ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือจิตวิญญาณ ขอแค่ยังเป็นน้อง พี่ก็รักทั้งนั้นแหละ" สเวนจูบปิดปากคนช่างถาม ขบเม้มริมฝีปากอวบอิ่มนั่นจนได้เสียงครางอู้อี้เป็นรางวัล"อืม อื้ออออ"ซาว่าเหมือนตัวลอยอยู่บนอากาศ เขาจูบตอบสามีจนเกิดเสียงดังจ๊วบๆ และเมื่อถูกสเวนดูดปลายลิ้น น้ำอยากเขาก็ปริ่มออกมาเล็กน้อย
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! ท่านพี่ทำให้น้องแข็ง....
ท่านพี่ทำให้น้องแข็ง...."โอ๊ยร้อนจะตายอยู่แล้ว""พี่ขอโทษซาว่า อดทนอีกหน่อยนะ"ขณะที่สเวนพาผมออกจากพระราชวัง ร่างกายผมก็เหมือนจะหลอมละลายไปกับเปลวไฟ และความเจ็บปวดก็กัดกินทุกตารางนิ้วของผม"ฟะ ไฟมอดแล้ว" ผมร้องลั่น ในที่สุดไฟที่แผดเผาเราก็มอดลง แต่ความทรมานของมันยังคงอยู่ "น้องไหวรึเปล่า" สเวนถามผม น้ำเสียงเขาดูกังวลจนผมสัมผัสได้ "อืม ผมยังไหว" ตอนนี้เราสองคนกลับมาที่ปราสาทแล้ว ปราสาทของสเวนยังงดงามชวนให้ผมตกตะลึงเหมือนเคย แต่ตอนนี้ผมไม่มีกะจิตกะใจจะเอ่ยชม"หาผ้ามาคลุมให้เมียฉัน"เสื้อผ้าของเราถูกไฟไหม้จนไม่เหลือซาก "นี่สเวน ทำไมร่างกายเราสองคนไม่มีรอยไหม้เลยล่ะ" แม้ผมจะทรมานมากจากการถูกไฟเผา แต่ก็มีเรื่องให้ต้องประหลาดใจเพราะผิวหนังของผมไม่มีรอยพุพองจากไฟเลย"หลับตาด้วย ห้ามมองนะ" สเวนไม่ตอบคำถามผม แต่ไปหาเรื่องคนรับใช้แทนให้ตายสิ พวกเธอหลับตาจนเดินชนเสาแล้วเห็นมั้ย!!!"นี่ค่ะท่านนายพล"สาวใช้ชื่อทิจิคและโนร่ารีบโยนผ้าห่มมาให้เรา พอโยนเสร็จพวกเธอก็วิ่งหายไปเลย สงสัยจะกลัวสายตาเตรียมเอาเรื่องของสเวนละมั้ง "เห็นของดีเราซะแล้ว" ผมยังมีแรงขยับปากพูดแม้ว่าร่างกายจะอ่อนปวกเปียกแล้ว เมื่
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! เปิดเผยหัวใจ
เปิดเผยหัวใจ ขณะที่พวกเขาเดินทางโดยเวทเคลื่อนย้ายกลับไปยังอาณาจักรแอรีส สเวน ซาว่า และมาไค พบว่าตัวเองตกอยู่ในความเงียบงัน โดยไม่รู้ถึงความรู้สึกที่ซ่อนเร้นต่อกัน"ถึงเร็วมาก เวทของท่านนายพลสุดยอดเลย" มาไคพูดขึ้นมาแต่ไม่มีเสียงตอบรับ เพราะสองสามีภรรยาเอาแต่จ้องหน้ากันไม่พูดไม่จาทั้งสามมาโผล่ที่พระราชวังแอรีสอันงดงาม ที่ซึ่งราชาคอลตัลปกครองด้วยความโหดเหี้ยมและเผด็จการ"น้องไหวมั้ย" สเวนกอบกุมมือของซาว่าไว้ แต่ภรรยานักรบของเขาก็สะบัดมือหนีอย่างไม่ไยดี"อย่ามาทำเป็นพูดดีหน่อยเลย" ล่ามโซ่กันขนาดนี้ยังมาแสร้งทำเป็นห่วงอีก ลึกๆในใจของซาว่านั้นเจ็บปวด เขาน้อยใจที่สเวนทำอย่างนี้ แต่ก็ไม่อยากยอมรับความรู้สึกตัวเอง"พี่ขอโทษนะ"หัวใจของสเวนเต้นรัวด้วยความเป็นห่วงซาวา ความรู้สึกที่เขาเก็บกดไว้มันมีมากจนเกินไป ตอนนี้เขาว้าวุ่นใจ ทั้งอยากยึดมั่นในหน้าที่ แต่อีกใจหนึ่งก็ต่อต้านบอกว่าให้พาซาว่าหนีไป"เอ่อ ท่านนายพลจะพาซาว่าไปไหน ผมขอไปด้วยได้มั้ย" มาไคกล่าวตะกุกตะกัก ถึงเขาจะชอบหาเรื่องซาว่าอยู่บ่อยๆแต่ความจริงเขาไม่ได้เกลียดซาว่าหรอกนะก็แค่อิจฉาที่ซาว่าเก่งกว่าตัวเองเท่านั้น!!!"นายน่ะ กลับเขตเด
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! ถูกจับล่ามโซ่เหมือนละครตบจูบ?
ถูกจับล่ามโซ่เหมือนละครตบจูบ?"ซาว่า น้องเป็นอะไร""ผมปวดท้อง" ซาว่านอนตัวงอ เขาร้องโอดโอยอย่างน่าสงสาร ในท้องมันเต้นตุบๆ เหมือนจะมีอะไรแหวกออกมา"อ๊ากกกกก ผมจะตายแล้ว จะตายอีกแล้ว ฮือๆๆๆๆๆๆ"สเวนทำอะไรไม่ถูก น่าแปลกที่เขาใช้เวทเยียวยากับซาว่าไม่ได้ ไม่ว่าจะร่ายกี่ครั้งก็ยังไม่ได้ผล"น้องรอก่อน เดี๋ยวพี่ไปตามคนมาช่วย"สเวนพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงสุด แต่แล้วร่างสูงใหญ่ก็กระแทกประตูเข้ามาอีกครั้งเพราะนึกขึ้นได้ว่าเขากับซาว่ายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า!!!"นึกว่าจะไปทั้งอย่างนั้น" ซาว่าพูดเสียงสั่น เขาดูน่าสงสารจนสเวนต้องรวบตัวขึ้นมากอดไว้"รอก่อนนะเด็กดี เดี๋ยวก็หาย" เขาจะตายเพราะแรงกอดรัดของสเวนนี่แหละ "หะ หายใจไม่ออกแล้ว" สเวนรู้ตัวเลยรีบปล่อย เขาจับภรรยาแต่งตัวให้เรียบร้อย ก่อนจะใส่ของตัวเองบ้าง"ไม่ต้องไปแล้วแหละ ผมหายแล้ว""ฮะ""หายแล้วอะ เหมือนไม่เคยปวดเลย" ซาว่าลุกขึ้น กระโดดโลดเต้นอยู่บนที่นอน "หายแล้วโว้ย ไม่ตายแล้ว""ฮะ" สเวนพูดไม่ออก นี่ตกลงซาว่าปวดท้องจริงๆหรือแกล้งหลอกเขากันแน่"ผมไม่ได้แกล้งนะ มันปวดจริงๆแต่อยู่ดีๆก็หายเอง" ซาว่าเข้ามาเขย่าแขนสเวน เขาเอาหัวถูๆหน้าท้องสามีอย่างลืม
เกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว!!! (nc)เจอกันแล้วก็จัดเลยเหรอ!!!
(nc)เจอกันแล้วก็จัดเลยเหรอ!!!"แน่ใจนะครับว่าข่าวจริง ไม่ใช่ว่าแม่มดนั่นมาหลอกเราเล่นนะ"สเวนไม่ตอบคำถามมาไค ตอนนี้ใจเขาลอยไปถึงมิติพงไพรแล้ว คิดถึงซาว่าจนเหมือนใจจะขาด เขาอยากกอดอยากหอมภรรยาจนแทบบ้าแล้ว"เอ่อ ท่านนายพล คุยกับผมหน่อยสิครับ" มาไคเหงาหงอยจนถึงที่สุด ปกติเขาเป็นคนพูดมาก แต่พอมาร่วมเดินทางกับสเวนแล้ว คล้ายๆกับเขาจะกลายเป็นใบ้!!!"อยากพูด อยากพูดมากกว่านี้ ทำยังไงดี" มาไคกรีดร้องในใจ ถ้าลงไปดีดดิ้นกับพื้นได้เหมือนเด็กๆเขาคงทำไปแล้วมันคันปากยุบๆยิบๆ คนที่เงียบปากได้แค่เวลานอนอย่างเขานั้นทรมานสุดๆ"แม่มดพีบีไม่ใช่คนปลิ้นปล้อน เธอไม่มีทางโกหก" สเวนยอมตอบคำถาม ก่อนจะเอาแขนยัดเข้าไปในมิติที่อยู่เบื้องหน้า"อ่า ทำไมเข้าไปได้แค่แขนล่ะครับ" มาไคเห็นสเวนทำเขาก็ทำตามบ้าง แต่น่าแปลกที่ไม่ว่าจะพยายามยัดตัวเองเข้าไปยังไงก็ทำไม่ได้"ข้าแต่จิตวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์และพงไพร ราชาแห่งมังกรขอคารวะท่าน"เสียงนั้นก้องกังวานไปทั้งมิติพงไพร ทุกสรรพสิ่งที่รอคอยการมาเยือนของแขกคนสำคัญต่างตื่นเต้นและดีใจ จะมีก็แต่ชายหนุ่มมาดเข้มคนหนึ่งที่ยังคงหลับใหล ไม่ว่าเสียงนั้นจะดังสักแค่ไหนเขาก็ยังนอนหลับสบาย
