ฮั่วเยี่ยนฉือมองป๋ายอีอีอย่างเย็นชา “เธอไม่มีสิทธิ์มาต่อรองเงื่อนไขกับฉัน”แม้จะรู้ว่าระหว่างตัวเองกับฮั่วเยี่ยนฉือเป็นไปไม่ได้ ทั้งยังรู้ว่าเขาไม่มีความรู้สึกอะไรกับตัวเองเลย แต่ป๋ายอีอีก็ยังถูกคำพูดนี้ของฮั่วเยี่ยนฉือทำให้เจ็บปวดในดวงตาของป๋ายอีอีมีความเย้ยหยัน “ฮั่วเยี่ยนฉือ ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ไ
เวลานี้ไม่ใช่ช่วงที่หมอต้องตรวจห้องผู้ป่วย แต่เพราะเคาน์เตอร์พยาบาลของฟู่เถียนเถียนเกิดปัญหานิดหน่อย เธอจึงออกไปจัดการทางโทรศัพท์แล้ว แม้จะเข้ามาก็ไม่ตั้งใจเคาะประตูเป็นใครที่อยู่ด้านนอกกัน?หลังเฉียวสือเนี่ยนบอกคุณตาว่าจะวางสายแล้ว เธอก็ถามไปทางประตูว่านั่นใครกลับมีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น “ฉั
ณ คลับเฮ้าส์ ฮั่วเยี่ยนฉือตามหาฮั่วหย่วนเจ๋อจนเจออยู่ในห้องที่โอ่อ่าหรูหราฮั่วหย่วนเจ๋อถือซิการ์อย่างดีแท่งหนึ่งในมือ รอบกายมีรังสีอำนาจอย่างผู้ทรงอิทธิพลมายาวนาน เพื่อนนักธุรกิจที่แต่งตัวดีหลายท่านก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา และกำลังสูบซิการ์อยู่ตรงกลางโต๊ะมีไวน์แดงที่รินไว้วางอยู่ ไวน์ที่อยู่ในแ
เมื่อได้ยินคำพูดของฮั่วเยี่ยนฉือ ฮั่วหย่วนเจ๋อก็เอ่ยราวกับเป็นเรื่องธรรมดา “แม้ฉันจะไม่คำนึงถึงความคิดของย่าแก แต่ฉันก็ต้องคำนึงถึงหน้าตาของตระกูลหลีด้วย!”“ถ้าบีบบังคับเฉียวสือเนี่ยนหย่า และค่อยให้แกแต่งงานทางธุรกิจกับตระกูลหลี น้ำสกปรกพวกนี้จะไม่ต้องสาดไปทางตระกูลหลีงั้นเหรอ? ถึงตอนนั้นตระกูลหลียั
ลู่เฉินหนานเข้าใจถึงความคิดของฮั่วเยี่ยนฉือ เขาก็ถอนหายใจอยู่ในใจ ถ้าพี่ฉือมีสติแบบนี้ตั้งแต่แรก แล้วเฉียวสือเนี่ยนจะยืนกรานอยากหย่าขนาดนั้นอีกทำไม?ช่างเถอะ ไม่พูดถึงเรื่องปวดใจดีกว่าลู่เฉินหนานถาม “พี่ฉือ เรื่องของป๋ายซื่ออวี้ตำรวจมีผลสรุปแล้วใช่ไหม? ก่อนหน้านี้พี่ให้คนตรวจสอบลุงฮั่ว และสงสัยว่าเ
เหตุผลที่ฟู่เถียนเถียนโน้มน้าวเฉียวสือเนี่ยนนั้นง่ายมาก บอกว่าตอนนี้ร่างกายโม่ซิวหย่วนยังคงอ่อนแออยู่ คาดว่าจะมีสิ่งที่ต้องตรวจสอบอีกเยอะเฉียวสือเนี่ยนเองก็ดูท่าจะอ่อนเพลียและไม่สดชื่นเลยเหมือนกันดังนั้นเธอจึงแนะนำให้เฉียวสือเนี่ยนพักผ่อนสักหนึ่งคืน และวันพรุ่งนี้อาการของโม่ซิวหย่วนคงที่บ้างแล้วค่
เธอแปรงฟันล้างหน้าก่อนรอบหนึ่ง และเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเอง ทั้งยังทาลิปติกสีแดงอีกเล็กน้อยด้วย“เถียนเถียน เธอว่าฉันดูเป็นอย่างไร?” เฉียวสือเนี่ยนถามในการแสดงออกของฟู่เถียนเถียนฉายแววตกใจเล็กน้อย หลังจากนั้นก็พยักหน้า “สวยดีนะ”“นี่เธอทำท่าทางอะไรน่ะ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?” เฉียวสือเนี่ยนขมวดคิ้วแน
ซ่งม่านมองเฉียวสือเนี่ยนที่ทำท่าเบิกตาโตไม่ขยับเขยื้อน และกำลังตั้งใจจะพูดออกไป——“คุณเฉียว ขอโทษด้วยนะคะ” โม่ซิวหลานกลับเอ่ยปากอย่างอ่อนโยน“แม้อาหย่วนจะฟื้นขึ้นมา แต่อาการยังไม่ดีขึ้นมาก คุณหมอบอกว่าเขาจำเป็นต้องพักผ่อนเยอะ ๆ ดังนั้นเรื่องราวบางอย่างฉันเลยไม่ทันได้บอกเขา”หลังจากเฉียวสือเนี่ยนเกิด