Share

บทที่ 0592

สายตาของโม่ซิวหย่วนเต็มไปด้วยความวาดหวังชัดเจนแจ่มแจ้ง แต่ความกล้าของเฉียวสือเนี่ยนมลายหายไปหมดแล้ว เธอไม่กล้ากระทำการอย่างเมื่อครู่นี้อีก

เฉียวสือเนี่ยนรู้ว่าโม่ซิวหย่วนจะต้องผิดหวัง เธอจึงหลุบตาลง “โม่ซิวหย่วน ฉันขอโทษ”

“ขอโทษอะไรกัน ต้องโทษสองตัวเกะกะนั่นต่างหากที่ไม่รู้จักเวล่ำเวลา”

โม่ซิวหย่วนพ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status