แววตาของฟู่เถียนเถียนฉายความประหลาดใจเฉียวสือเนี่ยนถามถึงแค่โม่ซิวหย่วน?เมื่อเห็นความหวาดหวั่นบนหน้าของเฉียวสือเนี่ยน ฟู่เถียนเถียนก็ไม่ได้พูดขัดอะไรออกไป แต่บอกเธอว่า“โม่ซิวหย่วนน่าจะตรวจอาการอยู่ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขาบาดเจ็บยังไงบ้าง แต่มั่นใจได้ว่าไม่อันตรายถึงชีวิต”ได้ยินแบบนั้น เฉียวสือเนี่ย
คนที่มาคือฮั่วเยี่ยนฉือเขานั่งอยู่บนวีลแชร์ ใส่ชุดผู้ป่วย ใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียวไม่ต่างจากโม่ซิวหย่วนดวงตาดำขลับเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย เหมือนจะเสียใจ เหมือนจะหวาดกลัว เหมือนจะตื่นตระหนก ทุกอย่างผสมปนเปอยู่ด้วยกันหมด ทำให้เฉียวสือเนี่ยนนิ่งชะงักไปอย่างห้ามไม่ได้ฟู่เถียนเถียนบอกว่า “พวกเขาได้รับบ
เมื่อได้ยินคำถามของฟู่เถียนเถียน เฉียวสือเนี่ยนก็กลอกตาเพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่อยากสนใจอีกฝ่าย“งั้นฉันเปลี่ยนคำถาม ก่อนหน้านี้เธอตื่นมาก็ถามถึงโม่ซิวหย่วนทันที ไม่เป็นห่วงฮั่วเยี่ยนฉือบ้างเหรอ?” ฟู่เถียนเถียนถามอีกครั้งมุมปากเฉียวสือเนี่ยนยกยิ้มขึ้นเบา ๆ ราวกับกำลังหัวเราะเยาะตัวเอง จะเป็นห่วงหรือไม
เมื่อเห็นสีหน้าเย็นชาและแข็งกร้าวของฮั่วเยี่ยนฉือ ป๋ายอีอีก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีเรื่องนี้มีช่องโหว่งั้นเหรอ?เฉียวสือเนี่ยนพาหยวนหงจื้อไปประเทศ T และโครงการนั้นมีอยู่จริงและเหตุผลที่เธอมาประเทศ T ก็ฟังขึ้นเช่นกันแถมเธอยังถูกทำร้ายขนาดนี้ตอนนี้หยวนหงจื้อตายไปแล้ว ทำไมฮั่วเยี่ยนฉือถึงมั่นใจว่า
โม่ซิวหย่วนตามความคิดของเฉียวสือเนี่ยนไม่ทัน “อะไร?”เฉียวสือเนี่ยนเงยหน้าขึ้น แววตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ “พวกเรารู้จักกันแค่ไม่กี่เดือน และฉันก็ยอมรับว่าตัวเองไม่ได้ดีไปกว่าใครมากนัก ทำไมคุณถึงมีความรู้สึกรักฉันจริง ๆ ขึ้นมาล่ะ?”โม่ซิวหย่วนอึ้งกับคำพูดของเฉียวสือเนี่ยนไปสองวินาที“อะไรคือ
ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้ตอบคำถามของลู่เฉินหนานทันทีเขายังคงคิดเรื่องความฝันเมื่อเช้าทุกอย่างในฝันเหมือนจริงมากเฉียวสือเนี่ยนสวมชุดของโรงพยาบาลจิตเวช เธอผอมกระหร่อง ใบหน้าซีดเซียว แววตาที่เคยชุ่มฉ่ำกลับเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและสิ้นหวังริมฝีปากของเธอแสยะยิ้มราวกับกำลังหัวเราะเยาะตัวเอง เมื่อเธอหยิบมีด
เรื่องที่ฟู่เถียนเถียนจะพูดเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับป๋ายอีอีเช่นกันตอนที่ฟ่านซู่ฉินไปเก็บของของหยวนหงจื้อ เธอเห็นคลิปวิดีโอหนึ่งในโทรศัพท์ของเขา——เป็นคลิปที่หยวนหงจื้อและผู้ชายอีกจำนวนหนึ่งกำลังขืนใจป๋ายอีอีหยวนหงจื้ออาจจะทำไปเพื่อแก้แค้น หรือไม่ก็คิดที่จะบันทึกคลิปนี้เอาไว้เพื่อเป็นประโยชน์ในการหาท
สายตาของฮั่วเยี่ยนฉือเหลือบมองกระดาษอันบางเฉียบแผ่นนั้นที่อยู่ตรงหน้า แล้วเขาก็นิ่งไปราวกับถูกบางอย่างสะกดไว้ โดยไม่ขยับเขยื้อนเลยฟู่เถียนเถียนแค่นเสียงเย็นอีกครั้ง ก่อนจะบอกกับฮั่วเยี่ยนฉือวันที่เฉียวสือเนี่ยนโดนทำร้ายจนต้องแท้งลูก เธอวานให้เพื่อนร่วมงานช่วยเก็บตัวอย่างเส้นผมบนผ้าเช็ดตัวที่เขาใช้