ลู่เฉินหนานทั้งหัวเราะ และทั้งพยุงฮั่วเยี่ยนฉือที่ก้าวเดินอย่างไม่มั่นคงเดินเข้ามา“คุณเฉียว พวกเราดื่มเหล้ามา และก็ไม่ได้ขับรถมา จะขอติดรถของพี่ไปด้วยได้ไหมครับ?”เฉียวสือเนี่ยนปฏิเสธ “พวกนายเรียกรถเองก็ได้ไม่ใช่เหรอ?”“เฮ้อ พี่ฉือดื่มเยอะมาก แถมเมื่อกี้ยังบอกว่าปวดสะบัก และบอกว่าปวดกระเพาะอีก จะรอ
“ปล่อยฉันนะ!”เฉียวสือเนี่ยนถองศอกใส่หน้าอกฮั่วเยี่ยนฉือ“ซี๊ด” ฮั่วเยี่ยนฉือถึงกับครวญครางออกมาครั้นคิดถึงคืนนั้นที่เมือง S ที่เขาต้องแผลฉีกอีกครั้งเพราะปกป้องเธอแล้ว เฉียวสือเนี่ยนจึงชะงักไปทว่าฮั่วเยี่ยนฉือกลับฉวยโอกาสนี้กอดรัดเธอแน่นขึ้นไปเอง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “เนี่ยนเนี่ยน เธออย่าปฏ
ยามนี้ฮั่วเยี่ยนฉือไม่อาจหักห้ามความปรารถนาในใจของตัวเองได้อีกต่อไป เขาคว้ามือของเธอไว้ พลางดึงไปยังบริเวณหนึ่งบนกาย น้ำเสียงแหบแห้งจนพูดแทบฟังไม่ได้ศัพท์ “เนี่ยนเนี่ยน ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน คิดถึงจนแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว...”ดวงหน้าของเฉียวสือเนี่ยนแดงเถือกขึ้นมา ทันทีที่ไปแตะต้องโดนส่วนที่แข็งขื
เฉียวสือเนี่ยนรับรู้ได้จากกระแสความหยอกเอินในน้ำเสียงและสายตาของฮั่วเยี่ยนฉือ ว่าตอนนี้ตัวเธอเองตกอยู่ในที่นั่งลำบากเสียแล้ววันนี้เธอใส่เสื้อเชิ้ตทับด้วยเสื้อสูทตัวเล็ก เมื่อครู่ที่เธอกับฮั่วเยี่ยนฉือพัลวันกันอยู่นั้น กระดุมเสื้อก็ถูกเขาดึงออกไปแล้วหลายเม็ด ไม่ใช่แค่เสื้อชั้นในเท่านั้นที่ออกมาอวดโฉ
“ใช่แล้ว” ลู่เฉินหนานรู้สึกภูมิใจเล็กน้อย “เถียนเถียน เธอรู้ไหมว่าของขวัญงานแต่งงานที่พี่สะใภ้พูดถึงหมายความว่ายังไง? ฉันถามพี่ฉือแล้ว แต่เขาไม่บอกอะไรเลย”ฟู่เถียนเถียนเล่าเรื่องสร้อยข้อมือสั่งทำเส้นนั้นที่เกี่ยวข้องกับเฉียวสือเนี่ยนให้ลู่เฉินหนานฟัง“จากเท่าที่ฉันดูนะ เฉียวสือเนี่ยนน่ะผ่อนปรนให้ฮั
ได้รับการให้กำลังผ่านสายตาของเฉียวสือเนี่ยน ฟู่เถียนเถียนจึงรับสายโทรศัพท์“เถียนเถียน แม่ได้โทรไปหาเธอหรือเปล่า?” คุณหมอเวินถามฟู่เถียนเถียนไม่ตอบ แต่เป็นฝ่ายถามกลับ “พรุ่งนี้คุณว่าตอนไหนบ้าง? เราสองคนมาคุยกันสักหน่อยดีไหม”คุณหมอเวินหยุดคิดเล็กน้อย “ถ้าเป็นพรุ่งนี้ก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไร แต่ตอนนี้ฉั
แม้ว่าทางพ่อแม่จะบ่นว่าเรื่องการแต่งงานสายฟ้าแลบของพวกเขาไปบ้าง แต่ก็หาข้อบกพร่องอะไรมาติเตียนฟู่เถียนเถียนไม่ได้เดิมทีเขาคิดว่าจะใช้ชีวิตราบรื่นแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ ได้ แต่นึกไม่ถึงเลย ว่าฟู่เถียนเถียนจะเป็นคนขอหย่าคุณหมอเวินพูดขึ้นด้วยความอดทน “แน่นอนว่าคำพูดพวกนี้ของแม่ไม่ถูกเลยสักนิด ฉันจะบอกแม
ฟู่เถียนเถียนมองไปทางด้านหลัง เป็นลู่เฉินหนานที่กำลังเดินลงมาจากรถนั่นเองในมือของเขายังถือห่อปิ้งย่างหลายห่อกับเบียร์อีกหลายขวดนึกย้อนไปถึงก่อนหน้าที่พวกเขากำลังซุบซิบกันอยู่ เธอพูดออกไปตามความรู้สึกว่า ‘เรื่องซุบซิบนี่ต้องกินปิ้งย่างกับเหล้าคู่กันไปด้วยจะยิ่งดี’ ลู่เฉินหนานฟังประโยคนี้แล้วก็เลยตั