บอกว่าจะตั้งชื่อให้เป็นที่เลื่องลือ แต่เฉียวสือเนี่ยนคิดอยู่นาน ก็คิดชื่อที่มีความยิ่งใหญ่และน่าทึ่งไม่ออกเลยสุดท้ายเธอจึงเลือกตามหัวใจตัวเอง โดยตั้งชื่อมันว่าจูจู“มันก็คือไข่มุกในสายตาของฉัน แม้ชื่อนี้จะไม่ได้ฟังดูยิ่งใหญ่อลังการขนาดนั้น แต่ชื่อนี้ก็เรียบง่าย และจะได้จำง่ายดี และอีกอย่างมันก็เป็น
เฉียวสือเนี่ยนเอ่ยตามจริง “ฉันต้องมีความสุขอยู่แล้วล่ะ แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นทำให้ ฉันก็จะรู้สึกมีความสุขอยู่ดี ส่วนเรื่องหวั่นไหวน่ะเหรอ ช่างมันเถอะ”พอพูดจบ ก็มีขวดน้ำปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอ เป็นฮั่วเยี่ยนฉือที่ยื่นส่งมาก็ไม่รู้เป็นเพราะได้ยินสิ่งที่เธอพูดหรือเปล่า ดวงตาของเขาจึงดูหม่นหมองลงอย่างเห็
ข้อความถูกส่งมาโดยซ่งชิงชวน เพื่อแจ้งเธอว่าเรื่องที่เธอให้เขาไปจัดการเกี่ยวกับธุรกิจตระกูลป๋ายก่อนหน้านี้ เขาจัดการเรียบร้อยแล้วแม้เฉียวสือเนี่ยนได้ยินมาจากทางโม่ซิวหย่วนแล้ว แต่เมื่อเผชิญหน้ากับข่าวคราวจากซ่งชิงชวน เธอก็ยังคงแสดงความขอบคุณต่ออีกฝ่าย[เป็นผมมากกว่าที่ต้องขอบคุณ ได้ยินจากม่านม่าน เธ
“เสี่ยวซื่อก็มีชีวิตเหมือนกันนะคะ ฉันต้องช่วยเสี่ยวซื่อค่ะ!” หลีซูเหยียนยังคงดิ้นรนจะเข้าไปให้ได้ตอนที่เธอกระโจนไปข้างหน้า ก็แทบจะลากตัวเฉียวสือเนี่ยนให้ล้มลงไปด้วย ยังคงเป็นฮั่วเยี่ยนฉือที่หูตาว่องไว จึงคว้าตัวเฉียวสือเนี่ยนไว้ได้ และถือโอกาสคว้าตัวหลีซูเหยียนไว้เช่นกัน“นักดับเพลิงมาถึงแล้ว พวกเข
เฉียวสือเนี่ยนมองไปที่หลีซูเหยียน “มีอะไรเหรอคะ?”“ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะที่สร้างปัญหาให้พวกคุณมากขนาดนี้” หลีซูเหยียนเอ่ยด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อย “ได้ยินว่าประธานฮั่วได้รับบาดเจ็บ เขาปูผ้านอนบนพื้นคงไม่ค่อยสะดวก ถ้าคุณไม่ถือสาละก็ เรามาพักห้องเดียวกันก็ได้นะคะ”เฉียวสือเนี่ยนมองหลีซูเหยียนที่ยังคงตื
พวกเขารับของที่อยู่ในมือของหลีซูเหยียนไป ก่อนที่ทุกคนจะเดินออกไปยังด้านนอกโรงแรมพร้อมกัน“ประธานฮั่ว บังเอิญจังเลยนะคะ นี่คุณเพิ่งออกไปซื้อของกินกลับมาเหรอคะ?”หลีซูเหยียนมองเห็นฮั่วเยี่ยนฉือด้วยสายตาอันเฉียบแหลม และเป็นฝ่ายกล่าวทักทายก่อนฮั่วเยี่ยนฉือถามเสียงเรียบ “นี่คุณหลีกำลังจะไปไหนเหรอ?”หลีซ
ฮั่วเยี่ยนฉือเห็นความผิดปกติของเฉียวสือเนี่ยน เขาจึงยื่นมือมาประคองเธอ “เป็นอะไรไป?”เฉียวสือเนี่ยนสลัดฮั่วเยี่ยนฉือออก และจ้องเขาอย่างระวังตัว “คุณหลอกฉันใช่ไหม ความจริงเหล้าหมักผลไม้นี้ดีกรีสูงมากใช่ไหม?”ฮั่วเยี่ยนฉือพูดเสียบราบเรียบ “เถ้าแก่ที่ขายให้ฉันบอกว่าดีกรีไม่สูง แถมยังดื่มง่ายด้วย เด็กผู
เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของเฉียวสือเนี่ยน ฮั่วเยี่ยนฉือก็มีสีหน้าสงบ “เธอดื่มมากเกินไป จนเอาแต่เรียกฉันว่าพี่เยี่ยนฉือ และไม่ยอมให้ฉันไป”เฉียวสือเนี่ยนได้ยินก็ขมวดคิ้ว เมื่อคืนเธอเพลียเกินไป พอถูกนวดจนผ่อนคลายจึงหลับลึก หลังจากนั้นกลับมาที่ห้องได้อย่างไร และพูดอะไรไปบ้างล้วนจำไม่ได้แล้ว“ถึงยังไงฉันก