Share
บทที่ 0261
Related chapters
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0262
แต่เรื่องนี้ ป๋ายอีอีไม่คิดว่าจะต้องอธิบายให้พ่อฟัง“พ่อ วันไหนที่พ่อจะไปหาเยี่ยนฉืออีกครั้ง พ่อต้องขอโทษเขาในเรื่องที่พ่อบุ่มบ่ามเข้าไปต่อว่าเฉียวสือเนี่ยน”“อืม พ่อเข้าใจแล้ว” ป๋ายซื่ออวี้ทอดถอนใจ “อีอี เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์ของลูกกับเยี่ยนฉือก่อนหน้านี้ดีจะตายไป ทำไมลูกถึงต้องไปต่างประเทศ ถ้าไม่ไปละก็ ไม่แน่ว่าพวกลูกอาจได้อยู่ด้วยกันนานแล้ว คงไม่มีเรื่องเฉียวสือเนี่ยนเข้ามา”เมื่อพูดเรื่องนี้ขึ้นมา สีหน้าของป๋ายอีอีก็เปลี่ยนไป “พ่อ เลิกพูดเรื่องในอดีตเถอะ คิดว่าพวกเราไร้วาสนาต่อกันก็พอ”“ไม่ต้องกังวล ไม่ช้าก็เร็วเยี่ยนฉือจะต้องรู้ว่าลูกเป็นคนที่เหมาะสมกับเขาที่สุด” ป๋ายซื่ออวี้ปลอบใจ“หวังว่าจะเป็นแบบนั้น” ป๋ายอีอีตอบ “พ่อ ฉันกำลังขับรถอยู่ วางสายก่อนนะ”เมื่อวางสายแล้ว ป๋ายอีอีก็ได้หาไลน์ของใครคนหนึ่ง ก่อนจะส่งคำขอบคุณไปให้อีกฝ่าย [เรื่องครั้งนี้ต้องขอบคุณเธอนะ][ประธานป๋ายไม่ต้องเกรงใจฉันก็ได้ เรื่องเล็กน้อย]ป๋ายอีอีเก็บโทรศัพท์ลง สีหน้าของเธอเย็นชาเป็นอย่างมากหากจะสืบเรื่องเฉิงหว่านซินเพราะมีหลักฐานก็พอเข้าใจได้ แต่ทำไมฮั่วเยี่ยนฉือถึงสืบเรื่องผู้ชายสองคนนั้นที่มณฑลหู?……เ
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0263
เขามาได้อย่างไร?“คุณตาเรียกฮั่วเยี่ยนฉือมาเหรอคะ?” เฉียวสือเนี่ยนถามเฉียวตงไห่ยิ้ม “ตอนบ่ายเขาโทรมาหาตา ถามเรื่องสุขภาพช่วงนี้ ตาเลยพูดขึ้นเฉย ๆ ว่าอีกเดี๋ยวหนูจะมา เขาอยากจะมาทานข้าวไหม และเขาก็ตอบตกลง”เฉียวสือเนี่ยนรู้ว่าคุณตาไม่อยากให้เธอหย่ากับฮั่วเยี่ยนฉือ ไม่อย่างนั้นผ่านวันเกิดคุณย่าฮั่วมาตั้งครึ่งเดือนแล้ว เขากลับไม่ได้ถามถึงเรื่องระหว่างเธอและฮั่วเยี่ยนฉือแม้แต่ครั้งเดียวที่เรียกให้ฮั่วเยี่ยนฉือมาก็อาจเป็นเพราะคิดว่าพวกเขายังพอมีความหวังอยู่น่ารำคาญจริง ๆ เมื่อไรแล้วฮั่วเยี่ยนฉือจะเซ็นหย่าให้เธอสักที ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป กลัวว่านับวันจะยิ่งหย่ายากขึ้นเรื่อย ๆ เฉียวสือเนี่ยนเริ่มรู้สึกอยากทำสัญญาร่วมกับโม่ซิวหย่วนซะแล้วไม่นานนัก ฮั่วเยี่ยนฉือก็เดินเข้ามาดูเหมือนเขาจะเพิ่งกลับมาจากงานเลี้ยงทางการที่ไหนสักแห่ง เขาสวมชุดสูทสีดำทั้งตัว ด้านในสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ประณีต ถึงแม้จะแต่งตัวเหมือนกับปกติทุกวัน แต่รัศมีที่ส่งผ่านออกมาจากตัวเขา ล้วนสุขุมและทรงพลังจนไม่สามารถมองข้ามได้ฮั่วเยี่ยนฉือเหลือบมองเธอก่อนจะเอ่ยทักทายผู้อาวุโสอย่างสุภาพ เขาหันไปถามอวี๋จิ่งเฉิงด้วยน้ำเสียงเรียบ
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0264
เฉียวสือเนี่ยน “?”นี่มันคำถามบ้าอะไรกันถ้าจะพูดถึงโม่ซิวหย่วนก็คงจะไม่แปลก แต่ทำไมถึงลากอวี๋จิ่งเฉิงเข้ามาเกี่ยวด้วย?ฮั่วเยี่ยนฉือเดาความคิดของเฉียวสือเนี่ยนออก เขาจึงพูดขึ้น “เท่าที่ฉันรู้มา กิจการที่ต่างประเทศของอวี๋จิ่งเฉิงเป็นไปได้สวย เธอคิดว่าทำไมเขาถึงยอมเป็นลูกมือของคุณลุงที่ M•Q ด้วยล่ะ?”เฉียวสือเนี่ยน “เมื่อกี้เขาก็ตอบชัดเจนแล้วไม่ใช่เหรอ มีตรงไหนที่คุณไม่เข้าใจอีก?”ฮั่วเยี่ยนฉือมองเธอ “ถ้าเขาไม่อยากไปต่างประเทศ ก็มีอีกหลายที่ที่สามารถไปอยู่ได้ ทำไมต้องจงใจมาที่เมืองไห่เฉิง?”เพราะฉะนั้น ฮั่วเยี่ยนฉือจึงหมายความว่า ที่อวี๋จิ่งเฉิงมาทำงานที่ M•Q เป็นเพราะเธอนอกจากที่มณฑลหูแล้ว ก่อนหน้านี้เธอและอวี๋จิ่งเฉิงเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น จากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก ฮั่วเยี่ยนฉือพูดแบบนี้มันน่าขำเกินไปไหม!“ฮั่วเยี่ยนฉือ ฉันจะต้องเตือนสติคุณสักนิด พวกเราใกล้จะหย่ากันแล้ว กรุณาเก็บความหึงหวงไร้สาระของตัวเองไปด้วย!” เฉียวสือเนี่ยนพูดอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะเดินออกจากห้องไปเมื่อได้กลิ่นหอมจากตัวเธอที่ลอยผ่านไป ฮั่วเยี่ยนฉือจึงเม้มปากลง ก่อนจะเดินตามเธอออกไปทั้งสองเดินเข้ามาในห้
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0265
เมื่อเฉียวสือเนี่ยนได้ยินดังนั้นก็รีบพูดขึ้น “คุณตา ที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าของเขา ไม่สะดวกหรอกค่ะ!”เฉียวตงไห่กล่าว “ทำไมจะไม่มีล่ะ? เสื้อผ้าที่หนูซื้อให้เขาก่อนหน้านี้ยังอยู่ในตู้เสื้อผ้าไม่ใช่เหรอ?”“...” เฉียวสือเนี่ยนเคยซื้อให้เขาจริง ๆเธอคิดว่าเผื่อสักวันฮั่วเยี่ยนฉือจะมาค้างที่นี่และไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน เธอจึงซื้อเสื้อผ้าติดตู้เอาไว้ให้เขาหลายชุดถึงแม้ก่อนหน้านี้ฮั่วเยี่ยนฉือจะไม่เคยมาพักที่บ้านคุณตาเลยก็ตาม“เขายังมีงานที่ต้องจัดการอีกมาก ต้องกลับไปบริษัทค่ะ” เฉียวสือเนี่ยนพูดต่อ“เยี่ยนฉือ จริงเหรอ?” เฉียวตงไห่ถามฮั่วเยี่ยนฉือเฉียวสือเนี่ยนถลึงตาส่งสัญญาณให้ฮั่วเยี่ยนฉือแค่มากินข้าวที่นี่ฉันก็รำคาญจะตายแล้ว อย่าได้คิดที่จะอยู่ที่นี่ต่อเลย!ฮั่วเยี่ยนฉือมองเฉียวสือเนี่ยน ก่อนจะพูดกับเฉียงตงไห่ “ผมมีงานที่ต้องจัดการจริง ๆ ครับ”เฉียวสือเนี่ยนกำลังยิ้มแป้นอย่างดีใจ แต่ฮั่วเยี่ยนฉือกลับพูดต่อด้วยน้ำเสียงสุขุมมั่นคง “แต่สามารถจัดการผ่านวิดีโอคอลในโน้ตบุ๊กได้ครับ”“งั้นก็ดี ไม่ต้องไป ๆ มา ๆ หรอก อยู่ที่บ้านนี่แหละ!” เฉียงตงไห่ยื่นคำขาดอย่างดีใจ“คุณตา วันนี้หนูก็จะอยู่ที่นี่ด้วย” เฉี
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0266
“ข้าง ๆ มีห้องรับแขกอยู่ ฉันจะให้แม่บ้านเอาชุดผ้าปูไปเปลี่ยนให้ใหม่ คืนนี้คุณนอน...”“เฉียวสือเนี่ยน ตอนนั้นทำไมเธอถึงอยากแต่งงานกับฉันให้ได้?” ฮั่วเยี่ยนฉือพูดแทรกขึ้นเมื่อได้ยินคำถามของเขา เฉียวสือเนี่ยนจึงหันไปมองเขาตาโต“เธอรู้ว่าการแต่งงานครั้งนี้ให้ในสิ่งที่เธอต้องการไม่ได้ แต่เธอก็ยังคงดึงดันที่จะแต่ง แต่พอไม่มีความสุข เธอก็ดึงดันจะหย่าให้ได้ เธอเคยนึกถึงความรู้สึกของฉันไหม?” ฮั่วเยี่ยนฉือถามอีกครั้งเฉียวสือเนี่ยนกระแอมเบา ๆ “นี่ฉันก็กำลังคิดแทนคุณอยู่นะ ปล่อยให้คุณมีอิสระ ปลดพันธนาการให้คุณ เราต่างมีความสุขทั้งคู่ไง”“ไม่ใช่เราต่างมีความสุขทั้งคู่” ฮั่วเยี่ยนฉือพูดขึ้น “เธอมัวคิดแต่จะหย่า เธอไม่ได้คำนึงถึงความสัมพันธ์ของพวกเราเลย”เฉียวสือเนี่ยนมองฮั่วเยี่ยนฉืออย่างสงสัยแววตาของเขาลุ่มลึกและแฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่เฉียวสือเนี่ยนไม่เข้าใจ“คุณต้องการจะพูดอะไรกันแน่?” เฉียวสือเนี่ยนถามฮั่วเยี่ยนฉือก้มหน้ามองเฉียวสือเนี่ยน ท่าทีของเธอดูสบาย ๆ เป็นกันเองมากกว่าตอนอยู่ที่วิลล่าหลงเถิงเห็นได้ชัดว่า ที่นี่ทำให้เธอสบายใจมากกว่า“เฉียวสือเนี่ยน จากนี้ไปเธออยากใช้ชีวิตยังไง ฉ
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0267
แววตาของฮั่วเยี่ยนฉือสะท้อนความรู้สึกบางอย่างที่ต่างออกไป ทำให้เฉียวสือเนี่ยนอึ้งไปเล็กน้อย“เฉียวสือเนี่ยน ครั้งที่แล้วถึงแม้ป๋ายอีอีจะไม่ได้แจ้งความ แต่ถ้าคนมันจนตรอกก็ทำได้เหมือนกัน ถ้าป๋ายอีอีแจ้งความ คนที่จะเจ็บหนักที่สุดคือเธอนะ” ฮั่วเยี่ยนฉือพูดขึ้นอีกเฉียวสือเนี่ยนดึงสายตากลับมา “เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับคุณ”ฮั่วเยี่ยนฮือยื่นมือออกไปเชยคางของเธอขึ้น “เธอเป็นภรรยาของฉัน เรื่องของเธอเกี่ยวกับฉัน”เฉียวสือเนี่ยนสะบัดมือเขาออกอย่างไม่ชอบใจ “เดี๋ยวก็จะไม่ใช่แล้ว”“ใครบอกว่าไม่ใช่?”ฮั่วเยี่ยนฉือมองเธอด้วยแววตาลุ่มลึก “เฉียวสือเนี่ยน ฉันไม่ชินที่เธอย้ายออกไป ฉันไม่ชอบใจที่เธออยู่กับผู้ชายคนอื่น ฉันคงจะมีความรู้สึกต่อเธอแล้วล่ะ”เฉียวสือเนี่ยนสั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้ในชาติที่แล้ว เธอร้องขอแค่คำนี้คำเดียวจนตัวเองดูไร้ค่าแต่ฮั่วเยี่ยนฉือไม่เคยชายตามองเธอสักครั้งในชาตินี้ เพียงเธอแค่อยากหย่าเพื่อให้หลุดพ้นจากฮั่วเยี่ยนฉือ เขากลับบอกว่ามีความรู้สึกต่อเธอ?ช่างไร้สาระจริง ๆเธอในชาติที่แล้ว ทั้งน่าสงสารทั้งน่ารังเกียจ“เธอแต่งงานเพราะความรู้สึก งั้นตอนนี้ช่วยคิดเรื่องหย่าอีกทีได้ไหม?”
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0268
เฉียวเล่อเยียนเชิดหน้าขึ้นอีกครั้ง “เรื่องต่างหูครั้งที่แล้ว เขาอธิบายให้ฉันฟังแล้ว เป็นเพราะเพื่อนโกหกเขา เรื่องนี้จึงไม่เกี่ยวกับเขา ส่วนเรื่องที่ส่งข้อความหาเธอก็เพราะอยากทำความเข้าใจฉัน”“ตอนนี้ฉันก็ไม่มีคนที่ชอบ หยวนหงจื้อเอาใจฉัน ปากก็หวาน ทำไมฉันจะตกลงคบกับเขาไม่ได้? เฉิงหว่านซินก็เคยพูดแล้วว่า ผู้ชายแบบเขาเหมาะกับฉันที่สุด”“เฉิงหว่านซิน?” เฉียวสือเนี่ยนจับจุดสำคัญที่ได้ยิน “เธอสนิทกับเฉิงหว่านซินเมื่อไหร่กัน?”เฉียวเล่อเยียนเหลือบมองเฉียวสือเนี่ยน “ฉันรู้ว่าเฉิงหว่านซินเป็นเพื่อนสนิทของเธอ แต่ก็คงไม่ได้มีกฎว่าห้ามไม่ให้ฉันไปยุ่งกับเธอใช่ไหม?”เฉียวสือเนี่ยน “ตอนนี้เฉิงหว่านซินไม่ใช่เพื่อนสนิทของฉัน แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น ทำไมพวกเธอถึงติดต่อกัน เฉิงหว่านซินเป็นคนเข้าหาเธอก่อนงั้นเหรอ?”เฉียวเล่อเยียนเล่าว่า “แม่เรียกเฉิงหว่านซินให้มาที่บ้านหลายครั้ง เพื่อเป็นการขอบคุณที่เธอแนะนำธุรกิจให้ ครั้งที่แล้วฉันอยู่บ้านพอดี เธอก็เลยเพิ่มเพื่อนไลน์ฉันมา พอว่าง ๆ ก็เลยทักมาคุยน่ะ”เมื่อได้ยินดังนั้น คิ้วของเฉียวสือเนี่ยนก็ขมวดเข้าหากันทันทีเฉิงหว่านซินชักจูงเธอมาเป็นพวกไม่ได้ จึงเริ่มเข้าหา
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0269
“โอเค โอเค ฉันรู้แล้ว ขี้บ่นกว่าแม่ฉันอีก!”เฉียวเล่อเยียนรู้สึกพึงพอใจ และไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่เฉียวสือเนี่ยนพูดผิดตรงไหน เธอวิ่งออกจากห้องไปอย่างร่าเริงเฉียวสือเนี่ยนทอดถอนใจอย่างโล่งอกยังดีที่เฉียวเล่อเยียนมาคุยกับเธอเรื่องนี้ ไม่อย่านั้นเอคงไม่รู้ว่าเรื่องไปถึงขั้นไหนแล้วอีกไม่นานเธอก็จะต้องออกไปเจอกับหยวนหงจื้อแล้วเฉียวสือเนี่ยนไลน์ไปหาหยวนหงจื้อ เพื่อบอกเขาว่าเธอกลับมาแล้วหยวนหงจื้อนัดเธอออกมาเจอพรุ่งนี้ตอนบ่ายจริง ๆ เมื่อวางโทรศัพท์ลง เฉียวสือเนี่ยนก็รู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก เธอจึงเดินไปนั่งพักที่ระเบียงแต่เธอกลับเห็นว่าฮั่วเยี่ยนฉือกำลังยืนอยู่ที่ระเบียงห้องนอนรับรองแขกเช่นกันเขาสวมชุดนอนสีน้ำเงินที่เธอซื้อให้ ความสูงและใบหน้าที่หล่อเหลาทำให้เขาดูราวกับภาพวาดในตอนนี้เขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับใครบางคนในเวลาทำงาน เขาจริงจังเป็นอย่างมาก รัศมีที่แผ่กระจายออกมารอบตัวเขา ทำให้ผู้คนที่พบเห็นต้องยอมสวามิภักดิ์เมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จ ฮั่วเยี่ยนฉือก็สังเกตเห็นเธอเฉียวสือเนี่ยนไม่ได้หลบตา ทั้งสองจ้องมองกันสักพัก“เฉียวสือเนี่ยน คำถามที่ฉันถามก่อนหน้านี้ เธอได้คำตอบแล้วหรือยัง“ท
Latest chapter
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0901
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0900
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0899
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0898
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0897
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0896
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0895
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0894
เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน บทที่ 0893
