บทที่ 257

อย่างน้อยที่สุด ก็ดีกว่าที่ท่านอ๋องปฏิบัติกับคุณหนู ไม่ตามใจอนุทำร้ายภรรยา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเสิ่นหรูโจวก็เย็นชาลงหลายส่วน ตำหนิเสียงเบาว่า “ไม่อนุญาตให้พูดจาไร้สาระ ตอนนี้ข้าเป็นสตรีที่มีสามี เจ้าอยากให้ข้าถูกลือว่าลอบคบชู้อย่างนั้นหรือ?”

เมี่ยวตงสำนึกว่าตนเองบังอาจไปแล้ว จึงยื่นมือออกมาตบปากของตนเบาๆ หนึ่งครั้ง แล้วส่ายหัวติดๆ กันว่า “บ่าวไม่กล้าอีกแล้วเจ้าค่ะ”

เสิ่นหรูโจวมีสีหน้าเคร่งขรึม หยิบปิ่นหยกขาวออกมาจากกล่องเครื่องประดับยื่นให้นาง

“อีกอย่าง ต่อให้ข้าหย่าขาดจากเซียวเฉินเหยี่ยนแล้ว ก็ไม่มีทางไปคบหากับเป่ยซิวเยี่ยน”

ชาติก่อนนางไม่เคยได้ยินว่าเป่ยซิวเยี่ยนมีสตรีที่พึงใจ และเคยมีคนจำนวนไม่น้อยที่ส่งหญิงงามให้เป่ยซิวเยี่ยน ทว่าผลลัพธ์คล้ายจะน่าอนาถไม่น้อย

นางยังจำข่าวลือในชาติก่อนได้ ตอนที่เป่ยซิวเยี่ยนไปทำงานที่เจียงหนาน มีขุนนางต้องการจะประจบเอาใจเขา จึงส่งหญิงขับร้องไปให้เป่ยซิวเยี่ยนนางหนึ่ง ได้ยินว่าหญิงขับร้องนางนั้นเป็นหญิงคณิกาอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน โดดเด่นทั้งรูปโฉมและความสามารถ

แต่หญิงคณิกาผู้โด่งดังไม่ทันได้สัมผัสกับชายเสื้อของเป่ยซิวเยี่ยน ก็ถูกเข