เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0068
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-03 12:42:50บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0069
"กรี้ดดดดดดด!!!!!"เสียงลั่วลั่วกรีดร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวด หรงหรงไม่รีรอ นางใช้แรงเพียงน้อยนิดกระชากเส้นผม บีบบังคับให้ลั่วลั่วเงยหน้าขึ้นมา โดยไม่ให้ลั่วลั่วได้ทันตั้งตัว ก่อนจะเหลือบไปทางชาวบ้านที่กำลังยืนมองดูเหตุการณ์อย่างลุ้นระทึก เมื่อหนังศรีษะลั่วลั่ว ถูกหรงหรงดึงกระชากเข้าให้ ลั่วลั่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0070
"ใช่ๆๆ เรื่องนี้ยังไม่อาจพิสูจน์ได้ แม่เฒ่าอิ๋น..รอดูไปก่อนเถิด อย่าพึ่งตีตนไปก่อนไข้เลย..." "จริงด้วย ข้าว่านะ....รอให้หรงหรงพิสูจน์ตัวตนนางคนนี้เสร็จก่อนเถอะ หาไม่แล้ว..จะยิ่งยืดเยื้อเสียเวลาไปอีก.." ชาวบ้านอีกคนตะโกนออกมาบอกแม่เฒ่าอิ๋น "นี้เป็นขั้นตอนสุดท้ายแล้ว เจ้าคะ.." หรงหรงพูดจบ นางใช้ฝ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0071
"เรื่องคอขาดบาดตาย เจ้ายังจะมองว่าเป็นเรื่องตลกขบขัน....? น้ำเสียงมารดาเอ่ยขึ้นอย่างตำหนิ "คิก...คิก....ข้าทำผิดหรือเจ้าค่ะท่านแม่ ข้าก็แค่ปกป้องตัวเองไว้เท่านั้น ในเมื่อมีคนมาหาเรื่องข้าถึงเรือน ข้าจะยอมนิ่งเฉย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนได้เช่นไรเล่า...." หรงหรงเบะปากมองบน "ชิช่ะ....แม่ก็แค่เป็นห่วงคว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0072
หนึ่งเดือนผ่านไป.... เรือนไม้หลังใหม่ใช้เวลาแก้แบบไปหลายครั้ง จึงทำให้ต้องขยายเวลาในการก่อสร้างเพิ่มขึ้น ตอนนี้ตัวเรือนทั้งด้านนอกและด้านใน ถูกสร้างเสร็จจนหมดทุกห้อง มีห้องครัว ห้องกินข้าว เรือนรับรอง รวมไปถึงห้องนอน แต่ละห้องล้วนถูกสร้างสรรค์ออกมา ได้อย่างปราณีตและมีแบบแผน หรงหรงรู้สึกพอใจกับผล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0073
ครั้นถึงยามที่นางเมิงไปขอเบิกธัญพืชในส่วนของนาง นางเมิงจะต้องถูกแม่เฒ่าอิ๋นเอารัดเอาเปรียบแทบจะทุกครั้ง แม่เฒ่าอิ๋นชอบหาข้ออ้าง ว่ายุ้งฉางของตนเกิดปัญหาขึ้นอย่างสุดวิสัย ทำให้ธัญพืชเสียหาย และลดปริมาณเหลือน้อย จึงต้องเบิกใช้อย่างจำกัด ซึ่งในแต่ละเดือน แม่เฒ่าอิ๋นจะสั่งให้ลูกสะใภ้ตักธัญพืชครั้งละสามก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0074
"ท่านป้าสะใภ้ใหญ่....เมื่อครู่ ข้าก็พึ่งจะบอกไปอยู่หยกๆ หรือท่านป้าสะใภ้ใหญ่ ไม่เข้าใจในความหมายที่ข้าสื่อออกไปเมื่อครู่นี้หรือเจ้าคะ...? หรงหรงมองไปที่ป้าสะใภ้ใหญ่ตรงหน้า โดยแสดงแววตาที่เบื่อหน่ายออกไป "เมื่อครู่มิใช่ว่า....เจ้าบอกจะมาเอาธัญพืชมิใช่รึ นี้ไงธัญพืชของเจ้าในเดือนนี้..." ป้าสะใภ้ใหญ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0075
"ไม่ได้ ครึ่งต่อครึ่ง ข้าให้ไม่ได้.." แม่เฒ่าอิ๋นรีบตะโกนโวยวายออกมาด้วยความไม่พอใจ ครอบครัวนางมีกันทั้งหมด6คน ข้างฟางเหลือเพียงไม่กี่กระสอบ นางจะพอกินไปจนถึงฤดูหนาวได้อย่างไร แม่เฒ่าอิ๋นยังคงคัดค้านไม่พอใจ "ถ้าเช่นนั้น ก็ให้เหลือเพียงแค่ขี้เฒ่าไปก็แล้วกัน..." สิ้นเสียงหรงหรงกำลังจะโยนฟืนในมือไปที
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0076
เพราะโดยปกติ เวลานางเมิงไปเอาแค่สามกระบวย นางเมิงยังโดนแม่เฒ่าอิ๋นด่าทออย่างไม่มีชิ้นดี แต่เหตุใดวันนี้ แม่เฒ่าอิ๋นถึงได้ยอมให้หรงหรง นำธัญพืชกลับมาได้ง่ายดายเพียงนี้ นางเมิงมองไปที่บุตรสาวและอดสงสัยขึ้นมาไม่ได้ "พอแล้ว...ท่านแม่ ท่านไม่ต้องมองลูกด้วยสายตาเช่นนั้น ลูกมิได้ไปทำร้ายใครมาก็แล้วกันเจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10
บทล่าสุด
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0094
"เชิญท่านหมอและน้องชายทั้งสามตามสบาย...อาหารทุกอย่างถูกจัดวางเอาไว้เรียบร้อย ประเดี๋ยวข้าจะกลับมาใหม่ในภายหลัง.." กล่าวจบอู่ถงก็ขอตัวลาอย่างรู้หน้าที่ และยังกำชับสาวใช้ให้คอยบริการพวกเขา อย่างได้ขาดตกบกพร่อง หรงหรงไม่ได้ตอบกลับ นางเพียงเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ พร้อมกับจิบน้ำชาที่สาวใช้พึ่งจะเทให้นาง
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0093
ยังไม่ทันที่พวกเขาสี่คนจะเก็บสัมภาระเสร็จ กลับมีบุรุษสูงวัยคนหนึ่งแต่งตัวดูมีภูมิฐาน กำลังยืนประจันหน้ากับพวกเขาทั้งสี่คนอยู่ ด้านหลังบุรุษสูงวัยยังมีข้ารับใช้อีกสามคนร่างกายกำยำยืนประกบอยู่ด้วย "พวกเจ้าในที่นี้.....ใครที่คือท่านหมอ...? เสียงบุรุษสูงวัยกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสุภาพ หรงหรงฟังจากน
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0092
"ขอบคุณท่านหมอกับพ่อหนุ่มทั้งสามมากเจ้าคะ.." ยายเฒ่ารีบขอบคุณอย่างจริงใจ ก่อนจะเดินจากไป "คนต่อไป..." น้ำเสียงเจ้าหนึ่งดูกระตือรือร้นดูตั้งอกตั้งใจทำหน้าที่เป็นอย่างมาก นี้เป็นครั้งแรกที่เขาถือว่าตัวเองทำตัวมีประโยชน์ขึ้นมา "เสียงไอสั่นและมีกลิ่นสาบ เสมหะข้นมาก น่าจะเป็นไข้หวัดร้อนชื้น เอายากลับไ
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0091
หรงหรงเริ่มจัดเเจงกับห่อยาสมุนไพร แยกออกเป็นหมวดหมู่ เพื่อให้หยิบจับได้ง่ายเวลาแจกจ่ายยา นี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของนาง ตั้งแต่ได้ข้ามภพมา ลุงหมิ่งพึ่งจะกลับมาจากจ่ายตลาด เขาเดินถือของพะรุงพะรังเข้ามาในเรือน เมื่อสายตาพลันเหลือบไปเห็นหรงหรงกำลังจัดเตรียมสิ่งของอยู่ เขาจึงรีบเอ่ยถามอย่างดีใจ
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0090
"เจ้าหนึ่ง...เจ้าน่าจะอายุมากสุด ต่อไปเรื่องการซื้อจ่ายอาหารการกิน รวมถึงสิ่งของทุกอย่างต้องผ่านมือเจ้าเป็นคนแรก และรวมไปถึงค่าใช้จ่ายทุกอย่างภายในเรือน เจ้าต้องเป็นคนดูแลเองทั้งหมด" หรงหรงเอ่ยออกไปเมื่อคิดขึ้นมาได้ "แต่....ข้า.....ไม่รู้หนังสือ..." เจ้าหนึ่งพูดจาตะกุกตะกักขึ้น "เรื่องนั่นมิใช่ป
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0089
แสงแดดเริ่มสาดส่องในยามสาย บรรยากาศยังคงเย็นอยู่ไม่จางหาย ไม่นานเกวียนรถก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูเมืองอีกครั้ง "นางหนู....ตื่นได้แล้ว พวกเรามาถึงหน้าประตูแล้ว" ลุงจางตะโกนปลุกหรงหรงทันที่เมื่อจอดเทียบเกวียน "หือ.....ฮ้าววว.....ถึงแล้วรึเจ้าค่ะท่านลุง...? หรงหรงตื่นขึ้นมานั่งก่อน นางหาวออกมาสองสาม
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0088
"โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง" เสี่ยวเพ้ารีบเห่าขึ้นมา ท่าทีมันเหมือนกำลังตอบโต้กลับ ยิงทำให้หรงหรงรู้สึกขบขัน "พวกท่านทำราวกับเป็นคู่กัดกันมาแต่ชาติปางก่อน.." "เจ้าไม่เห็นมันทำท่าขู่ข้าหรอกหรือ ข้าก็เป็นเจ้านายมันครึ่งหนึ่งเหมือนกัน แต่ดูมันทำกับข้าสิ ทำราวกับข้าเป็นโจรผู้ร้าย ที่กำลังจะมาลักพาตัวเจ้าไป..."
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0087
เมื่อได้ยินบุตรสาวเอ่ยคำขอร้อง มารดาจึงยอมรับปากแต่โดยดี ก่อนจะเอ่ยบอกกับบุตรสาวขึ้นต่อ "หรงเอ๋อร์....ลูกนำเอาบุรุษที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าที่ไหนก็ไม่รู้ เข้ามาอยู่ในเรือนของเรา แม่ก็ว่าแย่แล้ว แต่นี้ยังจะเอาตัวอันตรายเข้ามาอยู่ในเรือนเพิ่ม เจ้าอยากจะเห็นแม่ตายก่อนวัยอันควรไปก่อนอย่างนั้นหรือ...
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0086
"เจ้าจะเอานมวัวไปทำอะไร...? ลุงเหย้ามองมาที่นาง ด้วยแววตาที่สงสัย "ข้าจะเอาไปให้ลูกแมวป่าที่พึ่งเกิดใหม่นะเจ้าคะ พอดีว่าแม่มันพึ่งจะตายจากไป จึงไม่มีนมให้ลูกแมวป่ากิน... " หรงหรงพูดออกไปด้วยท่าทีที่น่าสงสาร "ถ้าเช่นนั้น เจ้ารอลุงสักประเดี๋ยว" ลุงเหย้ารีบเดินหายไปจากทางหลังบ้าน ไม่นานเขาเดินกลับม
