เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0073
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-10 01:04:11บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0074
"ท่านป้าสะใภ้ใหญ่....เมื่อครู่ ข้าก็พึ่งจะบอกไปอยู่หยกๆ หรือท่านป้าสะใภ้ใหญ่ ไม่เข้าใจในความหมายที่ข้าสื่อออกไปเมื่อครู่นี้หรือเจ้าคะ...? หรงหรงมองไปที่ป้าสะใภ้ใหญ่ตรงหน้า โดยแสดงแววตาที่เบื่อหน่ายออกไป "เมื่อครู่มิใช่ว่า....เจ้าบอกจะมาเอาธัญพืชมิใช่รึ นี้ไงธัญพืชของเจ้าในเดือนนี้..." ป้าสะใภ้ใหญ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0075
"ไม่ได้ ครึ่งต่อครึ่ง ข้าให้ไม่ได้.." แม่เฒ่าอิ๋นรีบตะโกนโวยวายออกมาด้วยความไม่พอใจ ครอบครัวนางมีกันทั้งหมด6คน ข้างฟางเหลือเพียงไม่กี่กระสอบ นางจะพอกินไปจนถึงฤดูหนาวได้อย่างไร แม่เฒ่าอิ๋นยังคงคัดค้านไม่พอใจ "ถ้าเช่นนั้น ก็ให้เหลือเพียงแค่ขี้เฒ่าไปก็แล้วกัน..." สิ้นเสียงหรงหรงกำลังจะโยนฟืนในมือไปที
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0076
เพราะโดยปกติ เวลานางเมิงไปเอาแค่สามกระบวย นางเมิงยังโดนแม่เฒ่าอิ๋นด่าทออย่างไม่มีชิ้นดี แต่เหตุใดวันนี้ แม่เฒ่าอิ๋นถึงได้ยอมให้หรงหรง นำธัญพืชกลับมาได้ง่ายดายเพียงนี้ นางเมิงมองไปที่บุตรสาวและอดสงสัยขึ้นมาไม่ได้ "พอแล้ว...ท่านแม่ ท่านไม่ต้องมองลูกด้วยสายตาเช่นนั้น ลูกมิได้ไปทำร้ายใครมาก็แล้วกันเจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0077
หรงหรงเพียงแค่พยักหน้าไหลไปตามน้ำ ปล่อยให้หญิงชราตรงหน้าพูดไปให้จบในคราเดียว หลังจากหรงหรงได้เริ่มสอบถามอาการป่วยจากภรรยาลุงเหลียง หรงหรงจึงรีบเดินทางกลับไปที่บ้านลุงเหลียง พร้อมกับภรรยาลุงเหลียงในเวลาไม่นาน พอมาถึงกระท่อมที่มุงจากหญ้าคาที่ท้ายหมู่บ้าน หรงหรงก็ได้ยินเสียงลุงเหลียงนอนร้องโอดครวญดัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0078
ลุงเหลียงกระแอ๋มออกมาเป็นนัยๆ เพื่อบ่งบอกให้หรงหรงหยุดพูด เหงื่อเม็ดเล็กๆ เริ่มฝุดขึ้นมาบนใบหน้าของชายชราผู้นี้ ทั้งที่บรรยากาศยามนี้กำลังเย็นสบาย "ท่านป้าได้ยินชัดเจนแล้วหรือไม่เจ้าคะ ปกติท่านลุงกินข้าวที่บ้านมื้อละถ้วย กินแต่ผักใบเขียว แต่พอเริ่มไปทำงานที่เรือนของข้า ท่านลุงเพิ่มมื้ออาหารเป็นครั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0079
หรงหรงเพียงพยักหน้าให้ชายชราผู้นี้ ในเมื่อเขาสำนึกผิด นางก็ต้องให้อภัยถึงจะถูก เทียบกับความผิดของแม่เฒ่าอิ๋น ช่างแตกต่างกัน ราวฟ้ากับเหว หรงหรงกำลังจะเดินออกไป นางหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปบอกลุงเหลียง "ท่านลุง...คนที่ท่านควรขอโทษมากที่สุด คือท่านป้า..ไม่ใช่ข้า ท่านควรรีบไปปรับความเข้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0080
หรงหรงรีบเร่งฝีเท้า กว่านางจะเดินกลับถึงเรือน ก็เป็นเวลาในยามซวี(19.00-21.00) แสงตะเกียงริบหรี่ ส่องสะท้อนออกมาตามบ้านเรือนแต่ละหลังคาเรือน ราวกับแสงของหิ่งห้อยระยิบระยับ สตรีร่างบางเดินมาหยุดที่ทางเข้าหน้าประตูเรือนของตนเอง ด้วยท่าทางที่เหนื่อยล้า ก่อนจะรีบปรับลมหายใจให้เป็นปกติที่สุด เพราะในระหว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0081
"หรง....หรงเอ๋อร์....เอามันออกไป รีบนำมันออกไปทิ้งบัดเดี๋ยวนี้ รู้หรือไม่ ว่าเจ้านำตัวหายนะเจ้ามาในหมู่บ้านของเรา...." นางเมิงยังคงอกสั่นขวัญแขวน เอ่ยออกไปอย่างสั่นกลัว หรงหรงนึกขึ้นได้ในทันที ว่านางลืมบอกอะไรกับมารดาไป พอได้ยินมารดาเอ่ยเช่นนั้นออกมา นางจึงมีสีหน้าที่งุนงง สงสัยขึ้นมา "ข้าไม่เข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10
บทล่าสุด
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0094
"เชิญท่านหมอและน้องชายทั้งสามตามสบาย...อาหารทุกอย่างถูกจัดวางเอาไว้เรียบร้อย ประเดี๋ยวข้าจะกลับมาใหม่ในภายหลัง.." กล่าวจบอู่ถงก็ขอตัวลาอย่างรู้หน้าที่ และยังกำชับสาวใช้ให้คอยบริการพวกเขา อย่างได้ขาดตกบกพร่อง หรงหรงไม่ได้ตอบกลับ นางเพียงเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ พร้อมกับจิบน้ำชาที่สาวใช้พึ่งจะเทให้นาง
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0093
ยังไม่ทันที่พวกเขาสี่คนจะเก็บสัมภาระเสร็จ กลับมีบุรุษสูงวัยคนหนึ่งแต่งตัวดูมีภูมิฐาน กำลังยืนประจันหน้ากับพวกเขาทั้งสี่คนอยู่ ด้านหลังบุรุษสูงวัยยังมีข้ารับใช้อีกสามคนร่างกายกำยำยืนประกบอยู่ด้วย "พวกเจ้าในที่นี้.....ใครที่คือท่านหมอ...? เสียงบุรุษสูงวัยกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสุภาพ หรงหรงฟังจากน
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0092
"ขอบคุณท่านหมอกับพ่อหนุ่มทั้งสามมากเจ้าคะ.." ยายเฒ่ารีบขอบคุณอย่างจริงใจ ก่อนจะเดินจากไป "คนต่อไป..." น้ำเสียงเจ้าหนึ่งดูกระตือรือร้นดูตั้งอกตั้งใจทำหน้าที่เป็นอย่างมาก นี้เป็นครั้งแรกที่เขาถือว่าตัวเองทำตัวมีประโยชน์ขึ้นมา "เสียงไอสั่นและมีกลิ่นสาบ เสมหะข้นมาก น่าจะเป็นไข้หวัดร้อนชื้น เอายากลับไ
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0091
หรงหรงเริ่มจัดเเจงกับห่อยาสมุนไพร แยกออกเป็นหมวดหมู่ เพื่อให้หยิบจับได้ง่ายเวลาแจกจ่ายยา นี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของนาง ตั้งแต่ได้ข้ามภพมา ลุงหมิ่งพึ่งจะกลับมาจากจ่ายตลาด เขาเดินถือของพะรุงพะรังเข้ามาในเรือน เมื่อสายตาพลันเหลือบไปเห็นหรงหรงกำลังจัดเตรียมสิ่งของอยู่ เขาจึงรีบเอ่ยถามอย่างดีใจ
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0090
"เจ้าหนึ่ง...เจ้าน่าจะอายุมากสุด ต่อไปเรื่องการซื้อจ่ายอาหารการกิน รวมถึงสิ่งของทุกอย่างต้องผ่านมือเจ้าเป็นคนแรก และรวมไปถึงค่าใช้จ่ายทุกอย่างภายในเรือน เจ้าต้องเป็นคนดูแลเองทั้งหมด" หรงหรงเอ่ยออกไปเมื่อคิดขึ้นมาได้ "แต่....ข้า.....ไม่รู้หนังสือ..." เจ้าหนึ่งพูดจาตะกุกตะกักขึ้น "เรื่องนั่นมิใช่ป
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0089
แสงแดดเริ่มสาดส่องในยามสาย บรรยากาศยังคงเย็นอยู่ไม่จางหาย ไม่นานเกวียนรถก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูเมืองอีกครั้ง "นางหนู....ตื่นได้แล้ว พวกเรามาถึงหน้าประตูแล้ว" ลุงจางตะโกนปลุกหรงหรงทันที่เมื่อจอดเทียบเกวียน "หือ.....ฮ้าววว.....ถึงแล้วรึเจ้าค่ะท่านลุง...? หรงหรงตื่นขึ้นมานั่งก่อน นางหาวออกมาสองสาม
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0088
"โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง" เสี่ยวเพ้ารีบเห่าขึ้นมา ท่าทีมันเหมือนกำลังตอบโต้กลับ ยิงทำให้หรงหรงรู้สึกขบขัน "พวกท่านทำราวกับเป็นคู่กัดกันมาแต่ชาติปางก่อน.." "เจ้าไม่เห็นมันทำท่าขู่ข้าหรอกหรือ ข้าก็เป็นเจ้านายมันครึ่งหนึ่งเหมือนกัน แต่ดูมันทำกับข้าสิ ทำราวกับข้าเป็นโจรผู้ร้าย ที่กำลังจะมาลักพาตัวเจ้าไป..."
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0087
เมื่อได้ยินบุตรสาวเอ่ยคำขอร้อง มารดาจึงยอมรับปากแต่โดยดี ก่อนจะเอ่ยบอกกับบุตรสาวขึ้นต่อ "หรงเอ๋อร์....ลูกนำเอาบุรุษที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าที่ไหนก็ไม่รู้ เข้ามาอยู่ในเรือนของเรา แม่ก็ว่าแย่แล้ว แต่นี้ยังจะเอาตัวอันตรายเข้ามาอยู่ในเรือนเพิ่ม เจ้าอยากจะเห็นแม่ตายก่อนวัยอันควรไปก่อนอย่างนั้นหรือ...
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน บทที่ 0086
"เจ้าจะเอานมวัวไปทำอะไร...? ลุงเหย้ามองมาที่นาง ด้วยแววตาที่สงสัย "ข้าจะเอาไปให้ลูกแมวป่าที่พึ่งเกิดใหม่นะเจ้าคะ พอดีว่าแม่มันพึ่งจะตายจากไป จึงไม่มีนมให้ลูกแมวป่ากิน... " หรงหรงพูดออกไปด้วยท่าทีที่น่าสงสาร "ถ้าเช่นนั้น เจ้ารอลุงสักประเดี๋ยว" ลุงเหย้ารีบเดินหายไปจากทางหลังบ้าน ไม่นานเขาเดินกลับม
