แต่ใบหน้าคมคายของเขาก็ถอดสีลงไปเล็กน้อย นางมีสามีแล้วเช่นนั้นหรือ สายตาคมของเขามองเลยผ่านไปที่บุรุษที่นั่งเคียงข้างนางอยู่ไม่ห่าง เจ้าหมอนั่นจ้องมองเขาตาเขม็งอย่างไม่ใคร่จะพอใจนัก เขามองออก นั่นคือสวามีของนางที่เพิ่งแต่งงานกันได้เพียงไม่นาน คงจะสังเกตุเห็นสายตาของเขาที่จ้องมองหญิงงามที่นั่งเคียงข้างมาหลายครั้งแล้ว น่าเสียดายเหลือเกินที่เขาพบองค์หญิงหลีน่าผู้งดงามเหลือเกินช้าไป หากนางยังไม่มีพันธะเขาจะต้องทูลขอพระราชทานสมรสระหว่างงเขากับนางอย่างแน่นอน เขาจะมิปล่อยให้หญิงที่งดงามปานจะล่มเมืองผู้นี้รอดพ้นจากเขาไปเป็นอันขาด เพียงแค่พบสบตากันในอกใจของเขาก็หวั่นไหวอย่างมากมาย เขาบอกตนเองว่าเขาอยากจะได้นางกลับไปเป็นพระชายาของเขาเหลือเกิน แม้ขณะนี้จะรู้ว่านางแต่งงานไปกับบุรุษอื่นเสียแล้ว เขาก็ยังพึงใจนางเหลือเกิน เขาหันไปกระซิบกับขันทีที่ยืนอยู่ด้านหลังอีกครั้ง ขันทีผู้นั้นพยักหน้าแล้วเดินอ้อมไปทางด้านหลังแล้วไปปรากฏกายที่ด้านหลังองค์รัชทายาทและกระซิบกระซาบบางอย่่างกับเขา เมื่อองค์รัชทายาทรับรู้สิ่งที่ขันทีนำมารายงาน เขาก็ชะโงกตัวไปปรึกษากับองค์ชายรองที่นั่งข้าง ๆ เขาทันที สองพี่น้องหันมาสบต
เมื่อทำรอยไว้จนพอใจแล้ว ก็ไล้เลียเนินอกอวบใหญ่ของนาง มือหนาปัดสาปเสื้อสีขาวเนื้อผ้าโปร่งบางเบาจนมองทะลุเห็นเนื้อแท้ของร่างอวบอิ่มขาวผ่องของนาง ที่มีอิทธิพลต่อเจ้าลูกชายด้านล่างของเขาเหลือเกิน ตอนนี้มันคับจนตึงแน่นอยากจะออกมาผงาดเต็มทีแล้ว ต่อไปเขาจะไม่ยอมให้นางใส่ชุดนอนตัวนี้ให้ผู้ใดเห็นอย่างเด็ดขาด เขาจะเก็บเอาไว้ดูเพียงผู้เดียวเท่านั้น แล้วยิ่งนึกถึงชุดโชว์ร่องอกของนางในวันนี้ใบหน้าของเขาบึ้งตึงขึ้นมาทันที นางอยากจะเปิดเผยเนื้อตัวให้ผู้ใดเห็นกัน หรือเจ้าองค์ชายนั่นที่มันมองนางตาหวานเยิ้มแทบจะตลอดเวลานั่น แม่ทัพหนุ่มครุ่นคิด ขณะที่ก้มลงไล้เลียผลอิงเถาของนางที่มันสั่นระริกเหมือนรอคอยเขาอยู่ ทันทีที่ลิ้นสากร้อนที่ชุ่มชื่นของเขาสัมผัสเข้ากับผลอิงเถาของนาง ร่างอวบก็ร้องครวญครางออกมาอย่างเสียวซ่านยิ่งนัก “ อ๊าย อ๊าา อ๊าา อ๊ายย ไม่นะ อย่าทำข้า ไม่นะ อ๊าย อ๊าาา ” องค์หญิิงน้อยพยายามดิ้นรนหนีออกจากใต้ร่างแข็งแกร่งของแม่ทัพหนุ่ม แต่มีหรือที่เสือหิวที่กำลังจะตะครุบเหยื่อเนื้อหวานเช่นนางจะปล่อยนางให้รอดเงื้อมมือของเขาไป เขาอ้าปากครอบลงบนอกอวบใหญ่ของนางแล้วดูดดื่มผลอิงเถาของนางอย่างดูดดื่มย
เมื่อร่างหนากระแทกร่องอวบของนางจนกระทั่งสะโพกอวบกระตุกเกร็งหลายครั้งแล้วร่างอวบก็เสร็จสมไปทันที เมื่อเห็นดังนั้นแม่ทัพหนุ่มจึงได้เร่งจังหวะกระแทกร่องอวบของนางอย่างรุนแรงจนกระทั่งสะโพกหนาของเขาก็กระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยสายธารรักเข้าไปในร่องอวบของนางจนหมดทุกหยาดหยดทั้งสองอ่อนแรงล้มตัวลงนอนบนฟูกหนานุ่ม แม่ทัพหนุ่มดึงร่างอวบที่อ่อนระทวยแทบจะหมดแรงขององค์หญิงหลีน่าเข้ามาซุกในอกแกร่งของเขา องค์หญิงแม้อยากจะดีดดิ้นเพื่อเป็นการเล่นตัวแต่พองามออกมาจากอ้อมกอดนั้น แต่นางแทบจะไม่มีแรงเหลืออยู่เพราะเขาเคี่ยวกรำนางแทบจะครึ่งค่อนคืนแล้ว จึงได้ยอมนอนซุกอกแกร่งของเขาแต่โดยดีแล้วผล็อยหลับไป แม่ทัพหนุ่มที่กอดร่างอวบขององค์หญิงหลีน่าที่เมื่อก่อนเขาไม่พึงใจนาง และรู้สึกฝืนใจเหลือเกินที่ต้องจำยอมแต่งงานกับนางแต่เวลานี้เขากลับดิ้นรนจะเข้าหานาง ขนาดเข้าประตูหน้าเรือนไม่ได้ก็ถึงกับยอมปีนเข้าทางหน้าต่าง ใบหน้าหล่อเหลายิ้มนิด ๆ อย่างพึงใจ วันนี้เขามีความสุขเหลือเกินอย่างที่ไม่เคยมีหญิงใดทำให้เขาสุขเท่านี้มาก่อน ร่างอวบอิ่มที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาทั้งเนียนและนุ่มมือยิ่งนักมือหนาของแม่ทัพหนุ่มที่ยังไม่ได้หลับไหลล
แม่ทัพหนุ่มสอดเจ้าลูกชายที่มันพร้อมจะรบเต็มทีแล้ว เข้าไปในร่องอวบของนางทีเดียวเกือบจะมิดลำกายเพราะคราวนี้มันมีน้ำรักทั้งของเขาและของนางหล่อเลี้ยงเอาไว้แล้วจำนวนมาก แถมนางยังปล่อยน้ำรักออกมาอีกเพราะเสียวซ่านเหลือเกินที่ถูกเขาดูดดื่มผลอิงเถา “ อ๊า อ๊าา อ๊าาา อ๊ายย ท่านพี่ข้าเสียวเหลือเกิน เสียว อ๊าา อ๊าางง อ๊าางง ” องค์หญิงหลีน่าผู้มีแผนเผด็จศึกสวามีที่อดีตเคยเฉยชาไม่ต้องการนางจนบัดนี้เขาร้องครวญครางปานจะขาดใจเมื่อขย่มนางอย่างเร่าร้อน นางยกยิ้มสมใจ บัดนี้สวามีผู้เฉยชาและไม่ได้รักใคร่ใยดีนางตกอยู่ในการควบคุมของนางอย่างราบคาบ “ อ๊าาก อ๊าากก อ๊าาก เม่ียจ๋า พี่เสียวเหลือเกิน เมียจ๋า อ๊าากก อ๊าาากกก ” แม่ทัพหนุ่มร้องครวญครางในลำคอหนาอย่างสุขสมเหลือเกิน เขาโยกขย่มนางจนแทบจะจมไปกับฟูกหนานุ่มนั้น และนางก็ร่อนสะโพกอวบรับเขาเป็นจังหวะเดียวกัน แขนเรียวยกโอบรอบต้นคอหนา ขาเรียวขาวสองข้างก็ยกขึ้นเกี่ยวบั้นเอวหนาของเขาเอาไว้ ปากก็ร้องครวญครางเสียงกระเส่า “ อ๊าา อ๊าา อ๊าา ท่านพี่เจ้าขา น้องเสียวเหลือเกิน ท่านพี่ อ๊าา อ๊าา อ๊าาา อ๊าาางง ” องค์หญิงหลีน่าร้องครวญครางเสียงกระเส่าเพื่อปลุกเร้าสวามี นางโยกส
องค์ชายซ่งหยูหยางที่ติดอกติดใจองค์หญิงหลีน่าจนกลับไปนอนที่เรือนรับรองของตนเองก็นอนไม่หลับ จึงได้ใช้ให้องครักษ์ที่มีฝีมือยุทธ์เก่งกาจไปสืบเรื่องราวของนางที่จวนแม่ทัพ สืบทุกเรื่องในจวนให้รู้ทุกเรื่องเพื่อจะหาทางแย่งชิงตัวของนางมาเป็นชายาให้จงได้ เจ้าแม่ทัพนั่นหรือจะมีน้ำยามาสู้องค์ชายเช่นเขา เขาเองก็ได้ยินว่าแม่ทัพนั่นมิได้เต็มใจจะแต่งกับนางด้วยซ้ำเพราะเมื่อก่อนนางอ้วนตัวใหญ่เกินไป แต่บัดนี้เมื่อลดความอ้วนลงแล้ว นางงดงามปานจะล่มเมือง ขนาดเขาเองพบนางเพียงครั้งแรกยังหลงรักนางหัวปักหัวปำเช่นนี้เขาคิดว่าจะลองหาทางดูก่อนว่านางจะหย่าขาดกับแม่ทัพหนุ่มนั่นจริงหรือไม่ หากจริงเขาจะรอจนกว่านางจะหย่า แล้วขอพระราชทานนางจากฮ่องเต้แคว้นชิง ขอแต่งงานกับนางเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งกว่านี้ เขาคิดว่าคงไม่ยาก แต่ตอนนี้ต้องหาทางให้เจ้าแม่ทัพนั่นกับนางหย่าขาดกันให้เป็นทางการเสียก่อน แล้วเขาจะรีบแต่งงานกับนางทันที แล้วพาตัวนางกลับไปยังแคว้นต้าเหนิง แม้ที่โน่นเขาจะมีชายารองและอนุหลายคนอยู่แล้ว แต่เขาเป็นชายที่ชอบสะสมหญิงงามยิ่งมาเห็นองค์หญิงที่งดงามเหลือเกินผู้นีี้เขาก็เกิดพึงใจขึ้นมา แม้นางจะมีตำหน
พลันมือหนาของเขาก็คว้าตัวของนางปลิวไปนั่งบนตักของเขาทันที หลินซวงอ้าปากจะร้องประท้วงแต่เขาก็ประกบจูบนางทันที หลินซวงที่ก็พึงใจองค์ชายผู้หล่อเหลานี้ไม่น้อย นางอ้าปากรับลิ้นสากของเขาที่ส่งเข้าเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กของนางอย่างเต็มใจ เขาจูบนางอย่างดูดดื่มทำเอาหลินซวงเคลิบเคลิ้มไปหมด มือหนาของเขาก็ลูบไล้ไปตามร่างบางแต่มีเนื้ออวบอิ่มไม่น้อยของนาง แล้วก็ค่อย ๆ ถอดผ้าคาดเอวของนางออกจนมันหลุดลุ่ย แล้วมือปลาหมึกของเขาก็แหวกสาปเสื้อของนางออกกว้างจนหลุดจากไหล่มนนั้น เมื่อองค์ชายซ่งถอนจูบจากริมฝีปากบางของนางแล้ว เขาก็ซุกไซร์ซอกคอของนางและไล้เลียกกหูของนางอย่างเมามัน หลินซวงสะท้านกายยิ่งนัก นางหลับตาพริ้มจนเมื่อริมฝีปากหนาไล้เลียเนินอกอวบของนางยิ่งทำให้เคลิบเคลิ้มหนักขึ้น จนเมื่อเขาอ้าปากไล้เลียและดูดดื่มผลอิงเถาของนางนั่น “อ๊าย อ๊า อ๊า องค์ชายเพคะ อ๊าย อ๊าาา ” หลินซวงสะท้านจนแอ่นอกอวบขึ้นหาใบหน้าหล่่อคมของเขาทันที นางทั้งแอ่นอกทั้งยกมือบางดันศีรษะของเขาจนชิดอกอวบ นางเสียวซ่านเหลือประมาณ “ อ๊าย อ๊า อ๊าาา อ๊าา อ๊าาา อ๊าา ” หลินซวงร้องครวญครางปานจะขาดใจ ไฟสวาทของนางจุดติดอย่างรวดเร็วเพราะนางนั้นเคยไ
องค์ชายซ่งเริงรักกับหลินซวงอย่างเร่าร้อน เขาเป็นนักรักที่ผ่านสตรีมามากมาย จึงมีลีลารักที่ทำให้หญิงงามหลายคนกลายเป็นทาสสวาทของเขา เพียงไม่นานหลินซวงที่ตอนแรกร้องครวญครางอย่างเสแสร้งก็กลายเป็นสุขสมสุดๆอย่างมิต้องใช้การแสดงใดๆอีก นางรู้สึกสุขสมจริงๆ องค์ชายซ่งหยูหยางผู้นี้ทำให้นางร้องครางและเสียวซ่านแทบจะทั้งคืน เขาพานางเริงรักไปจนทั่วห้องกว้างในโรงเตี้ยมนั่น และยังพานางไปขย่มกันในถังอาบน้ำใบใหญ่ หลินซวงหลงลืมไปจนหมดว่านางต้องรีบกลับไปยังจวนแม่ทัพเพราะนางหลบออกมาพบเขาเงียบๆไม่ได้บอกแม้แต่ท่านป้าของนางที่เป็นแม่นมของแม่ทัพ ขณะนี้เป็นล่วงเข้าเวลาค่อนคืนแล้วนางยังคงร้องครวญครางและขย่มร่างล่ำสันขององค์ชายซ่งอย่างร่านรัก ทั้งสองพากันมานอนที่พื้นข้างอ่างอาบน้ำ แล้วองค์ชายซงนอนหงายปล่อยให้หลินซวงขย่มเขาอย่างร่านรัก ทั้งสองร้องครวญครางผสานกัันอย่างสุขสมยิ่งนัก เมื่อเสร็จสมกันไปครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ จึงได้พากันมานอนพักอย่างเหนื่อยอ่อนบนเตียงหลังใหญ่นั่น หลินซวงนอนซบอกแกร่งขององค์ชายซ่ง“ องค์ชายเพคะ องค์ชายได้เชยชมหลินซวงแล้ว อย่าทอดทิ้งหม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันรักองค์ชายเหลือเกิน อยากจะอยู
หลินซวงเริ่มถอดอาภรณ์ของตนเองออกทีละชิ้น เมื่อนางเริ่มถอดอาภรณ์แม่ทัพหนุ่มพยายามตั้งสติเอาไว้และพยายามจะห้ามปรามนาง แต่ตัวเขาเองก็แทบจะทนอาการของตนเองที่มันเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเมื่อเขาเงยหน้ามองไปอีกครั้งหลินซวงก็เยื้องย่างมาหาเขาช้าๆ ร่างอวบของนางเปลือยเปล่านางยกมือลูบไล้ร่างกายของตนเอง แล้วมองสบตาของเขาอย่างหญิงที่ร่านร้อน แม่ทัพหนุ่มสติขาดผึ่งลงในทันที เขากระโจนเข้าหานางแล้วกระกบจูบนางอย่างดูดดื่ม หลินซวงอ้าปากรับลิ้นสากของแม่ทัพหนุ่มอย่างพึงใจ นางน่าจะวางยาเขามาตั้งนานแล้ว แต่ได้เริงรักกับเขาในตอนนี้ก็ไม่เสียหลาย ยิ่งตอนนี้นางมีประสบการณ์กับสองชายมาแล้ว ยิ่งกับองค์ชายยิ่งทำให้นางมีประสบการณ์มากขึ้นมีเคล็ดลับที่จะทำให้บุรุษพึงใจและหลงไหลนาง แม่ทัพหนุ่มประกบจูบนางอย่างดูดดื่ม ในมโนสำนึกของเขาคิดว่าตนเองกำลังเริงรักกับเมียรักของเขา เมื่อจูบหลินซวงจนพอใจแล้ว เขาจึงได้ผลักนางนอนราบกับพื้นห้องหนังสือ เพราะเขาทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว เจ้าลูกชายมันอยากจะสอดเข้าไปในร่องอวบของนางเต็มที่แล้ว แม่ทัพหนุ่มสอดลำกายแกร่งของเขาเข้าไปในร่องอวบของหญิงร่านตรงหน้า แม้เขาจะเหลือสติเพียงเล็กน้อยที่
แม่ทัพไป๋เฟยหลงเมื่อได้รับจดหมายจากท่านอ๋องแปดก็พาเมียรักเดินทางกลับเข้าแคว้นชิงทันที มิต้องพานางไปซ่อนตัวอีกแล้ว เพราะองค์ชายผู้นั้นมิได้คิดจะติดตามหลีน่ามา เขาจึงได้ขี่ม้าพานางกลับอย่างไม่ต้องเร่งร้อนมากนัก สองสามีภรรยาพากันขี่ม้าชมป่าเขาและทุ่งหญ้ากว้างกลับมาอย่างมีความสุขหลีน่าเพิ่งรู้ว่ามีความสุขมากเพียงใดที่ขี่ม้ามากับคนรักและพากันชมทิวทัศน์สองข้างทาง และบางครั้งก็ผ่านทุ่งหญ้ากว้างที่มีสัตว์เลี้ยงกินหญ้าอยู่ บางครั้งก็ผ่านป่าโปรงที่มีดอกไม้ป่าหลากสีสันเต็มทุ่งกว้างที่มองไปแล้วสบายตายิ่งนัก “ ท่านพี่เจ้าคะ ข้าชอบมาขี่ม้าเที่ยวกับท่านมากเลยเจ้าค่ะ ไว้คราวหน้าท่านพาข้ามาอีกนะเจ้าคะ ” แม่ทัพหนุ่มยกยิ้มน้อยๆ มือหนาของเขาโอบเอวบางของนางเอาไว้หลวมๆ ร่างอวบอิ่มเอนกายพิงอกอุ่นของสวามีแล้วชี้ชวนกันดูสิ่งต่างๆที่ม้าวิ่งเหยาะย่างผ่านไปช้า ๆ นั้น “ พี่พาเจ้ามาได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้คงจะต้องเว้นว่างไปก่อนเพราะพี่คิดว่าเจ้ากำลังตั้งครรภ์อย่างแน่นอน ” หลีน่าเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของสวามี “ ท่านพี่รู้ได้อย่างไรเจ้าคะ ” มือหนาของเขาลูบไล้หน้าท้องของนางไปมา “ พี่คิดว่าเจ้าอวบอิ่มขึ้นมากนะ ด
องค์ชายซ่งที่ก้มลงไล้เลียผลอิงเถาไปมาเขาทั้งดูดทั้งไล้เลียมันอย่างมัวเมา สลับกับฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่นั้นไปมา ผลอิงเถาของหญิงชาวบ้านผู้นี้ทำเอาเขาติดใจไม่น้อย นางแอ่นอกอวบใหญ่เพื่อปรนเปรอเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ องค์ชายซ่งจึงได้คลายผ้าคาดเอวของตนเอง แล้วดึงกางเกงลงจนเจ้าลูกชายอวบใหญ่ที่พองขยายเกือบจะเต็มที่นั้นออกมาแล้วสอดมันเข้าไปในร่องอวบที่เริ่มมีน้ำรักไหลซึมออกมานั้น เมื่อสอดมันเข้าไป เขาพบว่ามันยังคงคับแน่น แต่นางมิใช่สาวบริสุทธิ์อีกแล้ว แต่ร่องอวบนี้มันก็ตอดรัดเขาหนุบหนับเหลือเกินจนเขาเสียวซ่านไปหมด แทบจะเสร็จสม แม้นางมิใช่สาวบริสุทธิ์แต่เขาถูกใจความอวบอั๋นเต็มไม้เต็มมือ เขาฟอนเฟ้นร่างอวบของนางจนทั่วรู้สึกติดใจไม่น้อย ขณะนี้เจ้าลูกชายที่สอดเข้าไปจนมิดก็ค่อย ๆ ขยับเข้าออกช้าๆด้วยจังหวะที่เนิบนาบจนกระทั่งเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ฟางเซียงที่เริ่มจับจังหวะรักของเขาได้ก็ยกสะโพกอวบของตนขึ้นลงกระแทกลำกายที่ใหญ่เหลือเกินของเขาอย่างรุนแรง ปากอวบอิ่มของนางก็ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านเหลือเกิน นางต้องการปลุกเร้้าเขาจึงเสแสร้งครวญครางด้วยเสียงกระเส่า “ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา อ๊ะ อ๊าา อ๊า ผัวของฟางเซียง อ๊าา
ด้านองค์ชายซ่ง ค่ำคืนที่แม่ทัพไป๋ได้ลักพาตัวขององค์หญิงหลีน่าหนีออกไป เขาก็ไม่ได้รู้เรื่องราวถึงแผนการณ์ของเหล่าองค์ชาย จึงได้เข้าไปนั่งดื่มสุราเพียงผู้เดียวที่ห้องพักแรมของเขา ขณะนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าควรจะแต่งงานกับองค์หญิงหลีน่าหรือไม่ แม้เขาจะยังรักและหลงไหลนางแต่ความรู้สึกของเขาในขณะนี้รู้สึกแปลกๆ เหมือนกำลังมีบางสิ่งที่เขาไม่รู้เกิดขึ้นอยู่ใต้จมูกของเขา ขณะที่กำลังสับสนกับตนเองอยู่นั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น“ เอาอาหารมาส่งเจ้าค่ะ ” มีเสียงสตรีที่หวานไม่น้อยดังขึ้นที่หน้าห้องพักของเขา เมื่อเขาเอ่ยปากอนุญาติก็มีเสียงประตูเปิดเข้ามาแล้วปิดลงตามหลัง จากนั้นเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองผู้ที่เอาอาหารมาส่งนั้น ปรากฏว่าเป็นสตรีใบหน้าหวานล้ำ ขาวผ่องผู้หนีึ่ง แม้นางจะอยู่ในชุดสาวรับใช้ที่เขาคิดว่านางน่าจะเป็นสาวใช้ที่นี่ แต่หน้าตาและผิวพรรณก็งดงามเกินสาวใช้ทั่วไป เขาจ้องมองนางเดินยกถาดไม้ตรงมาที่โต๊ะกลมที่เขานั่งอยู่ เมื่อเดินมาถึงโต๊ะกลมนางก็ยกจานอาหารสามสีี่จานวางลงบนโต๊ะกลมนั้น อาหารมีกลิ่นหอมน่ากิน บางจานยังม่ีควันลอยกรุ่นขึ้นมาแสดงว่าอาหารเหล่านี้เพิ่งปรุงสุก “ อาหารที่นายท่านสั่งทั้ง
เมื่อพากันตื่นขึ้นมาในเวลาใกล้จะถึงยามซื่อของอีกวัน แม่ทัพหนุ่มพาเมียรักไปอาบน้ำกันในลำธารที่ใสที่ไหลรินนั้น น้ำในช่วงเช้าเย็นสดชื่นยิ่งนัก องค์หญิงหลีน่าหันมองไปรอบๆกายแล้วจึงค่อยถอดอาภรณ์ของตนเองออกแล้วก้าวลงไปในลำธารใสนั่นทันที นางเดินไปอีกเล็กน้อยจนถึงโขดหินใหญ่แล้วก็ค่อยๆขัดเนื้อตัวของตนเองอย่างสบายใจ จู่ ๆก็มีมือหนาคู่หนึ่งอ้อมมานวดเฟ้นอกอวบใหญ่ของนางเบาๆ หลีน่าจึงได้หันไปมองพบใบหน้าที่หล่อเหลาเหลือร้ายของสามีตนเอง สบตาคมที่เปี่ยมไปด้วยความรักใคร่หลงไหลอยู่เต็มเปี่ยม นางจึงได้เอนกายพิงอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของสวามีแล้วหลับตาพริ้ม มือหนานวดเฟ้นอกอวบใหญ่นั้นจากนวดเบาๆจนกระทั่งเพิ่มแรงบีบเค้นเพิ่มขึ้นสลับกับสะกิดผลอิงเถาของนางไปมา“ อ๊าา อ๊าา ท่านพี่ อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ ” หลีน่าส่งเสียงครางเบาๆออกมาอย่างเสียวซ่าน เมื่อได้ยินเสียงครางของเมียรักมือหนาจะได้บีบบี้ผลอิงเถาของนางยิ่งขึ้น หลีน่าที่เอนกายพิงอกแกร่งนั้นแอ่นอกอวบไปมาเพราะความเสียวซ่านที่มากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อฟอนเฟ้นอกอวบของเมียรักจนพอใจ เขาจึงได้จับร่างอวบของนางหันหน้าเข้าหาตนเองแล้วประกบจูบนางอย่างดูดดื่ม ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพ
แม่ทัพหนุ่มครางเบาๆในลำคอหนา เขาเสียวเหลือเกิน สุขสมสุดๆ อย่างที่ไม่เคยกับหญิงใด เพราะเขารักนาง รักนางเหลือเกิน เมียรักของเขา สะโพกหนายกเสยลำกายอวบใหญ่เข้าไปในร่องอวบของนางที่กระแทกกระทั้นลงหาเขาอย่างรุนแรงทั้งจากแรงส่งของม้าและตัวของนางเองที่ขย่มลงมาหาลำกายอวบใหญ่ของเขาอย่างร่านร้อน” อ๊าา อ๊าา อ๊าาา ท่านพี่เจ้าขา ท่านพี่ข้ารักท่าน ข้ารักท่าน อ๊าาา อ๊าาย อ๊าายย “ องค์หญิงหลีน่าที่ปากก็ร้องครวญครางเพราะเสียวซานเกินจะทนและตัดสินใจสารภาพรักกับสวามีของนางทันทีที่นางรู้ว่าตัวของนางจะยอมให้เขาเพียงผู้เดียวที่จะมาขย่มนางเช่นนี้และนางเองก็จะขย่มเขาได้เพียงผู้เดียวเช่นกัน ทั้งสองร้องครวญครางผสานกันอย่างสุขสมเหลือเกิน และเสร็จสมไปครั้งที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้ ทั้งกระแทกเข้าหากันอย่างเร่าร้อน ทั้งเสร็จสม ทั้งลูบไล้กันไปมาอย่างโหยหากันเหลือเกิน ” อ๊ากก อ๊าา เมียจ๋า เมียรัก พี่รักเพียงเจ้าผู้เดียวเท่านั้น เชื่อพี่นะ พี่รักเจ้า อ๊าากก อ๊าาาก “ แม่ทัพหนุ่มร้องครวญครางและสารภาพความในใจกับเม่ียรักของเขาจนหมด เขารักนางเหลือเกิน ทนเสียนางไปไม่ได้ เขายอมทุกอย่างเพื่อที่จะได้นางกลับมา ทั้งสองโยกขย่มกันอย่า
ด้านองค์หญิงหลีน่าที่หลับไหลไปด้วยฤทธิ์ยานอนหลับที่สวามีใช้ในการพานางหนีเพื่อไม่ให้นางตื่นมาโวยวายจนแผนการณ์ครั้งนี้ล้มเหลว ตอนนี้นางนอนหลับพิงอกแกร่งของสวามีที่กำลังควบขี่ม้าสีน้ำตาลเข้มตัวสูงใหญ่ดูแข็งแรงที่เป็นมันพันธ์ดีและเป็นม้าคู่กายของเขาที่ใช้ในการออกรบเสมอ มันแข็งแรงยิ่งนัก และมีฝีเท้าที่รวดเร็ว เขาควบขี่พานางลัดเลาะมาตามเส้นทางเพื่อจะกลับไปยังแคว้นชิงแต่่ระหว่างทางคงจะแวะพานางไปนอนที่จวนเล็กๆริมเชิงเขาที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อฝึกยุทธ์และพักผ่อนอย่างสงบเวลาที่ไม่ต้องการพบปะผู้ใด เขาจะต้องง้องอนนางและสั่งสอนนางเรื่องที่จะหนีเขาไปหาสามีใหม่ทั้ง ๆที่ยังไม่ได้หย่าขาดกันอย่างเป็นทางการ แม้นางยังไม่ได้แต่งงานกับเจ้าองค์ชายนั่น แต่ถึงกับไปท่องเที่ยวแคว้นต้าเหนิงตามคำเชิญของเจ้านั่นมันก็ไม่ต่างอะไรกับที่ตกลงจะแต่งงานกับมันหญิงอ่อนแอเช่นนางหากเข้าไปอยู่ในแคว้นนั่นแล้วจะรอดพ้นเงื้อมมือของคนที่จ้องจะจับนางทำเมียหรือ เขาไม่คิดว่านางจะรอดพ้นบุรษเจ้าเล่ห์ผู้นั้นไปได้ และในที่สุดเขาจะต้องเสียเมียของเขาให้ชายอื่น ซึ่งเป็นเรื่องที่เขายอมไม่ได้เป็นอันขาด คราวนี้ได้ตัวนางกลับมาแล้ว เขาจะขังนางเอ
เมื่อพากันเดินทางมาทั้งวันม้าฝีเท้าดีที่ใช้วิ่งลากรถม้านั้นวิ่งกันไม่ได้หยุดพักเลยจนมาถึงโรงเตี้ยมนอกเมืองแห่งหนึ่งที่เป็นจุดหมายของวันนี้ที่จะพักแรมกันคืนนี้ก่อน รถม้าทั้งหมดจอดลงที่หน้าโรงเตี้ยมองค์หญิงหลีน่าเปิดผ้าม่านออก นางนั่งอยู่ในรถม้ากับเหล่านางกำนัลทั้งสี่คน รถม้าของนางคันใหญ่ที่สุดเพราะพวกเขาเกรงนางจะลำบาก จึงจัดเตรียมรถม้าคันใหญ่และมีเสบียงอาหารและน้ำดื่มอยู่ในนั้นบริบูรณ์ นางจ้องมองออกไปนอกรถม้า พบว่ารถม้ามาถึงโรงเตี้ยมที่องค์ชายซ่งบอกเอาไว้แล้ว “ เราลงไปจากรถม้ากันเถิด ข้าปวดเมื่อยไปหมดแล้ว ออกไปเดินยืดเส้นยืดสายกันสักหน่อย ” องค์หญิงหลีน่าชักชวนเหล่านางกำนัล จากนั้นก็พากันลงจากรถม้า“องค์หญิงข้าน้อยจองห้องพักไว้เรียบร้อยแล้วอยู่บนชั้นสามพะยะคะ เป็นห้องใหญ่สุดตรงสุดไปเป็นห้องสุดท้ายส่วนของนางกำนัลทั้งสี่อยู่ถัดมาให้พักห้องละสองคนพะยะคะ ”คนสนิทร่างใหญ่ขององค์ชายซ่งเดินมาบอกนาง องค์ชายซ่งที่เดินลงจากรถม้าตรงมาหานางด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ น้องหญิงเจ้าคงจะเหนื่อยมากแล้ว ขึ้นไปพักผ่อนอาบน้ำให้เรียบร้อย แล้วพี่จะให้คนยกอาหารขึ้นไปให้เจ้าที่บนห้อง ” องค์หญิงคนงามหันมายิ้มให้ร่าง
เมื่อโยกสะโพกอวบเข้าหาใบหน้าของคนสนิทขององค์ชายซ่งจนกระทั่งนางกระตุกเกร็งหลาย ๆ ครั้งเสร็จสมไปแล้ว ร่างอวบก็อ่อนแรงลงนอนแผ่ราบบนพื้น โดยมีองครักษ์วัยกลางคนกำลังดูดดื่มผลอิงเถาของนางอย่างเมามัน คนสนิทร่างใหญ่จับลำกายอวบใหญ่ของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางแล้วค่อยๆดันเข้าไปจนมิดลำกาย ร่องอวบยังคงตอดรัดเขาหนุบหนับจนเขารู้สึกเสียวซ่านยิ่งนัก จึงได้ค่อยๆขยับลำกายขย่มนางอย่างรุนแรง“ อ๊าายย อ๊าา อ๊าา อ๊าา แรงขึ้นอีก แรงๆอีก อ๊ายย อ๊าาา ” หลินซวงร้องครวญครางปานจะขาดใจ นางโยกสะโพกอวบรับลำกายแกร่งนั่นอย่างร่านร้อนด้วยเพราะฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดที่ยังคงออกฤทธิ์อยู่ คนสนิทร่างใหญ่เร่งกระแทกลำกายของเขาจนเสร็จสมไปกันทั้งคู่แล้ว องครักษ์หนุ่มใหญ่ที่ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงได้ขยับมาสอดใส่ลำกายอวบใหญ่ของเขาต่อจากคนสนิทร่างใหญ่ที่ชื่อเหวินโกทันที เขาสอดลำกายเข้าไปอย่างง่ายดายเพราะร่องอวบของนางนั้นมันถูกเริงรักมาแล้วหลายครั้งและตอนนี้มันยังมีน้ำรักของทั้งเหวินโกและของนางอยู่เต็มไปหมดจึงเข้าไปได้ง่ายดายเมื่อมิดลำกายใหญ่นั้นแล้ว เขาก็เร่งกระแทกขย่มนางทันทีอย่างเร่าร้อน ปากก็ร้องครวญครางเสียงกระเส่าผสานกันทั้ง
ขณะที่จวนแม่ทัพวุ่นวายเพราะนายท่านดื่มเหล้าเมามายและแทบไม่กินไม่นอนเพราะฮูหยินหนีกลับไปอยู่วังหลวงและได้ยินว่านางพยายามจะหย่าขาดกับแม่ทัพไป๋ให้ได้ แต่ท่านแม่ทัพไม่ยินยอม จนเรื่องราวชักจะบานปลาย แม่นมหูรู้สึกผิดเหลือเกินที่ส่งเสริมหลานสาวในทางที่ผิด“ แม่นมรู้สึกผิดต่อท่านแม่ทัพและฮูหยินเหลือเกิน ไม่คิดเลยว่าหลินซวงจะทำเรื่องชั่วช้าถึงขนาดนี้ แม่นมแค่หวังว่าท่านแม่ทัพจะยอมรับนางอย่างเต็มใจมิใช่การใช้เล่ห์กลทำลายชีวิตท่านเช่นนี้ แม่นมผิดเองที่สั่งสอนนางไม่ดีทำให้นางเนรคุณถึงเพียงนี้ ” นางร้องไห้รำพันถึงโทษตนเองและตีอกชกหัวต่อหน้าแม่ทัพหนุ่ม แต่เขาก็ไม่มีกระจิตกระใจจะปลอบใจใครทั้งนั้น จึงได้เอ่ยแค่เพียงว่า“ ท่านไม่ต้องโทษตนเองหรอก เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว แต่ข้าคงจะให้นางอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ ท่านจัดการให้นางย้ายกลับไปเฉินตูเสีย และอย่ากลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีกก็เพียงพอแล้ว ส่วนเรืื่องฮูหยินข้าจะจัดการเอง ” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยขึ้น แล้วเดินหนีออกมาจากเรือนหลัก เพราะลำพังจิตใจของตนเองก็แทบจะประคองเอาไว้ไม่ได้ เขาอยู่ได้ด้วยความหวังว่าแผนการณ์ที่องค์รัชทายาทบอกกับเขาจะสำเร็จเขาจะชิงเมียรัก