เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 12 ควบขี่ม้าหนุ่มที่แสนพยศ nc
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-01 13:14:48
บทที่เกี่ยวข้อง
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 13 หาทางแย่งนาง
องค์ชายซ่งหยูหยางที่ติดอกติดใจองค์หญิงหลีน่าจนกลับไปนอนที่เรือนรับรองของตนเองก็นอนไม่หลับ จึงได้ใช้ให้องครักษ์ที่มีฝีมือยุทธ์เก่งกาจไปสืบเรื่องราวของนางที่จวนแม่ทัพ สืบทุกเรื่องในจวนให้รู้ทุกเรื่องเพื่อจะหาทางแย่งชิงตัวของนางมาเป็นชายาให้จงได้ เจ้าแม่ทัพนั่นหรือจะมีน้ำยามาสู้องค์ชายเช่นเขา เขาเองก็ได้ยินว่าแม่ทัพนั่นมิได้เต็มใจจะแต่งกับนางด้วยซ้ำเพราะเมื่อก่อนนางอ้วนตัวใหญ่เกินไป แต่บัดนี้เมื่อลดความอ้วนลงแล้ว นางงดงามปานจะล่มเมือง ขนาดเขาเองพบนางเพียงครั้งแรกยังหลงรักนางหัวปักหัวปำเช่นนี้เขาคิดว่าจะลองหาทางดูก่อนว่านางจะหย่าขาดกับแม่ทัพหนุ่มนั่นจริงหรือไม่ หากจริงเขาจะรอจนกว่านางจะหย่า แล้วขอพระราชทานนางจากฮ่องเต้แคว้นชิง ขอแต่งงานกับนางเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งกว่านี้ เขาคิดว่าคงไม่ยาก แต่ตอนนี้ต้องหาทางให้เจ้าแม่ทัพนั่นกับนางหย่าขาดกันให้เป็นทางการเสียก่อน แล้วเขาจะรีบแต่งงานกับนางทันที แล้วพาตัวนางกลับไปยังแคว้นต้าเหนิง แม้ที่โน่นเขาจะมีชายารองและอนุหลายคนอยู่แล้ว แต่เขาเป็นชายที่ชอบสะสมหญิงงามยิ่งมาเห็นองค์หญิงที่งดงามเหลือเกินผู้นีี้เขาก็เกิดพึงใจขึ้นมา แม้นางจะมีตำหน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 14 ร้อยก้นนางไว้ใช้ nc
พลันมือหนาของเขาก็คว้าตัวของนางปลิวไปนั่งบนตักของเขาทันที หลินซวงอ้าปากจะร้องประท้วงแต่เขาก็ประกบจูบนางทันที หลินซวงที่ก็พึงใจองค์ชายผู้หล่อเหลานี้ไม่น้อย นางอ้าปากรับลิ้นสากของเขาที่ส่งเข้าเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กของนางอย่างเต็มใจ เขาจูบนางอย่างดูดดื่มทำเอาหลินซวงเคลิบเคลิ้มไปหมด มือหนาของเขาก็ลูบไล้ไปตามร่างบางแต่มีเนื้ออวบอิ่มไม่น้อยของนาง แล้วก็ค่อย ๆ ถอดผ้าคาดเอวของนางออกจนมันหลุดลุ่ย แล้วมือปลาหมึกของเขาก็แหวกสาปเสื้อของนางออกกว้างจนหลุดจากไหล่มนนั้น เมื่อองค์ชายซ่งถอนจูบจากริมฝีปากบางของนางแล้ว เขาก็ซุกไซร์ซอกคอของนางและไล้เลียกกหูของนางอย่างเมามัน หลินซวงสะท้านกายยิ่งนัก นางหลับตาพริ้มจนเมื่อริมฝีปากหนาไล้เลียเนินอกอวบของนางยิ่งทำให้เคลิบเคลิ้มหนักขึ้น จนเมื่อเขาอ้าปากไล้เลียและดูดดื่มผลอิงเถาของนางนั่น “อ๊าย อ๊า อ๊า องค์ชายเพคะ อ๊าย อ๊าาา ” หลินซวงสะท้านจนแอ่นอกอวบขึ้นหาใบหน้าหล่่อคมของเขาทันที นางทั้งแอ่นอกทั้งยกมือบางดันศีรษะของเขาจนชิดอกอวบ นางเสียวซ่านเหลือประมาณ “ อ๊าย อ๊า อ๊าาา อ๊าา อ๊าาา อ๊าา ” หลินซวงร้องครวญครางปานจะขาดใจ ไฟสวาทของนางจุดติดอย่างรวดเร็วเพราะนางนั้นเคยไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 15 วางแผนทำลายชีวิตคู่
องค์ชายซ่งเริงรักกับหลินซวงอย่างเร่าร้อน เขาเป็นนักรักที่ผ่านสตรีมามากมาย จึงมีลีลารักที่ทำให้หญิงงามหลายคนกลายเป็นทาสสวาทของเขา เพียงไม่นานหลินซวงที่ตอนแรกร้องครวญครางอย่างเสแสร้งก็กลายเป็นสุขสมสุดๆอย่างมิต้องใช้การแสดงใดๆอีก นางรู้สึกสุขสมจริงๆ องค์ชายซ่งหยูหยางผู้นี้ทำให้นางร้องครางและเสียวซ่านแทบจะทั้งคืน เขาพานางเริงรักไปจนทั่วห้องกว้างในโรงเตี้ยมนั่น และยังพานางไปขย่มกันในถังอาบน้ำใบใหญ่ หลินซวงหลงลืมไปจนหมดว่านางต้องรีบกลับไปยังจวนแม่ทัพเพราะนางหลบออกมาพบเขาเงียบๆไม่ได้บอกแม้แต่ท่านป้าของนางที่เป็นแม่นมของแม่ทัพ ขณะนี้เป็นล่วงเข้าเวลาค่อนคืนแล้วนางยังคงร้องครวญครางและขย่มร่างล่ำสันขององค์ชายซ่งอย่างร่านรัก ทั้งสองพากันมานอนที่พื้นข้างอ่างอาบน้ำ แล้วองค์ชายซงนอนหงายปล่อยให้หลินซวงขย่มเขาอย่างร่านรัก ทั้งสองร้องครวญครางผสานกัันอย่างสุขสมยิ่งนัก เมื่อเสร็จสมกันไปครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ จึงได้พากันมานอนพักอย่างเหนื่อยอ่อนบนเตียงหลังใหญ่นั่น หลินซวงนอนซบอกแกร่งขององค์ชายซ่ง“ องค์ชายเพคะ องค์ชายได้เชยชมหลินซวงแล้ว อย่าทอดทิ้งหม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันรักองค์ชายเหลือเกิน อยากจะอยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 16 ยาปลุกกำหนัดเป็นเหตุ nc
หลินซวงเริ่มถอดอาภรณ์ของตนเองออกทีละชิ้น เมื่อนางเริ่มถอดอาภรณ์แม่ทัพหนุ่มพยายามตั้งสติเอาไว้และพยายามจะห้ามปรามนาง แต่ตัวเขาเองก็แทบจะทนอาการของตนเองที่มันเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเมื่อเขาเงยหน้ามองไปอีกครั้งหลินซวงก็เยื้องย่างมาหาเขาช้าๆ ร่างอวบของนางเปลือยเปล่านางยกมือลูบไล้ร่างกายของตนเอง แล้วมองสบตาของเขาอย่างหญิงที่ร่านร้อน แม่ทัพหนุ่มสติขาดผึ่งลงในทันที เขากระโจนเข้าหานางแล้วกระกบจูบนางอย่างดูดดื่ม หลินซวงอ้าปากรับลิ้นสากของแม่ทัพหนุ่มอย่างพึงใจ นางน่าจะวางยาเขามาตั้งนานแล้ว แต่ได้เริงรักกับเขาในตอนนี้ก็ไม่เสียหลาย ยิ่งตอนนี้นางมีประสบการณ์กับสองชายมาแล้ว ยิ่งกับองค์ชายยิ่งทำให้นางมีประสบการณ์มากขึ้นมีเคล็ดลับที่จะทำให้บุรุษพึงใจและหลงไหลนาง แม่ทัพหนุ่มประกบจูบนางอย่างดูดดื่ม ในมโนสำนึกของเขาคิดว่าตนเองกำลังเริงรักกับเมียรักของเขา เมื่อจูบหลินซวงจนพอใจแล้ว เขาจึงได้ผลักนางนอนราบกับพื้นห้องหนังสือ เพราะเขาทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว เจ้าลูกชายมันอยากจะสอดเข้าไปในร่องอวบของนางเต็มที่แล้ว แม่ทัพหนุ่มสอดลำกายแกร่งของเขาเข้าไปในร่องอวบของหญิงร่านตรงหน้า แม้เขาจะเหลือสติเพียงเล็กน้อยที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 17 ขอหย่าเพื่อแต่งสามีใหม่
ด้านองค์หญิงหลีน่านางกลับมาอยู่ที่ตำหนักของตนเองตามเดิม และเมื่อองค์ชายรองมาหานางจึงได้ตัดสินใจเอ่ยบอกเขา “ เสด็จพี่เพคะ น้องอยากจะหย่าขาดกับแม่ทัพไป๋แล้ว เขามีหญิงอื่นตำตา เป็นหญิงที่อาศัยอยู่ในจวนแม่ทัพมานานแล้ว แต่น้องทำใจไม่ได้ที่จะใช้สามีร่่วมกัับหญิงผู้นั้น จึงคิดว่าขอหย่าขาดกับเขาไปเสียจะดีกว่า เสด็จพี่ช่วยน้องด้วยนะเพคะ ” นางเอ่ยออดอ้อนองค์ชายรองให้ช่วยเหลือนาง“ เจ้าหมอนั่นมันกล้าทำเรื่องเช่นนี้เลยหรือ จะมีหญิงอื่นก็ต้องให้เจ้ายินยอมเส่ียก่อน บุรุษมีหลายเมียก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่หากมันทำร้ายจิตใจเจ้ามากขนาดนี้พี่จะช่วยเจ้าเอง รออีกแค่สองสามวันเจ้าก็จะเป็นอิสระอย่างแน่นอนไม่ต้องกังวลไปน่ะ ” องค์ชายรองพี่ชายของนางเอ่ยปลอบใจ แล้วโอบกอดน้องรักของเขาไว้กับอกแกร่ง“ เจ้าก็พักผ่อนที่ตำหนักนี้ให้สบายใจ เจ้าอยากจะแต่งงานหรือไม่ก็แล้วแต่ใจเจ้า หรืออยากจะอยู่ที่วังหลวงนี้ พวกพี่ๆก็มิมีใครขัด พวกเราจะดูแลเจ้าไปตลอดชีวิต ไม่ต้องมีเรื่องอันใดต้องห่วงเลย ” เขาเอ่ยปลอบประโลมนาง “ พี่ไปก่อนนะ เจ้าก็พักผ่อนเส่ียให้สบายใจ พี่กับพี่ใหญ่จะจัดการเรื่องนี้ให้เจ้าเอง ” หลังจากนั้นเขาก็ออกจากตำหนักขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 18 เป็นอนุของคนสนิท nc
ขณะที่จวนแม่ทัพวุ่นวายเพราะนายท่านดื่มเหล้าเมามายและแทบไม่กินไม่นอนเพราะฮูหยินหนีกลับไปอยู่วังหลวงและได้ยินว่านางพยายามจะหย่าขาดกับแม่ทัพไป๋ให้ได้ แต่ท่านแม่ทัพไม่ยินยอม จนเรื่องราวชักจะบานปลาย แม่นมหูรู้สึกผิดเหลือเกินที่ส่งเสริมหลานสาวในทางที่ผิด“ แม่นมรู้สึกผิดต่อท่านแม่ทัพและฮูหยินเหลือเกิน ไม่คิดเลยว่าหลินซวงจะทำเรื่องชั่วช้าถึงขนาดนี้ แม่นมแค่หวังว่าท่านแม่ทัพจะยอมรับนางอย่างเต็มใจมิใช่การใช้เล่ห์กลทำลายชีวิตท่านเช่นนี้ แม่นมผิดเองที่สั่งสอนนางไม่ดีทำให้นางเนรคุณถึงเพียงนี้ ” นางร้องไห้รำพันถึงโทษตนเองและตีอกชกหัวต่อหน้าแม่ทัพหนุ่ม แต่เขาก็ไม่มีกระจิตกระใจจะปลอบใจใครทั้งนั้น จึงได้เอ่ยแค่เพียงว่า“ ท่านไม่ต้องโทษตนเองหรอก เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว แต่ข้าคงจะให้นางอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ ท่านจัดการให้นางย้ายกลับไปเฉินตูเสีย และอย่ากลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีกก็เพียงพอแล้ว ส่วนเรืื่องฮูหยินข้าจะจัดการเอง ” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยขึ้น แล้วเดินหนีออกมาจากเรือนหลัก เพราะลำพังจิตใจของตนเองก็แทบจะประคองเอาไว้ไม่ได้ เขาอยู่ได้ด้วยความหวังว่าแผนการณ์ที่องค์รัชทายาทบอกกับเขาจะสำเร็จเขาจะชิงเมียรัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 19 เมียจะแต่งงานกับชายอื่น nc
เมื่อโยกสะโพกอวบเข้าหาใบหน้าของคนสนิทขององค์ชายซ่งจนกระทั่งนางกระตุกเกร็งหลาย ๆ ครั้งเสร็จสมไปแล้ว ร่างอวบก็อ่อนแรงลงนอนแผ่ราบบนพื้น โดยมีองครักษ์วัยกลางคนกำลังดูดดื่มผลอิงเถาของนางอย่างเมามัน คนสนิทร่างใหญ่จับลำกายอวบใหญ่ของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางแล้วค่อยๆดันเข้าไปจนมิดลำกาย ร่องอวบยังคงตอดรัดเขาหนุบหนับจนเขารู้สึกเสียวซ่านยิ่งนัก จึงได้ค่อยๆขยับลำกายขย่มนางอย่างรุนแรง“ อ๊าายย อ๊าา อ๊าา อ๊าา แรงขึ้นอีก แรงๆอีก อ๊ายย อ๊าาา ” หลินซวงร้องครวญครางปานจะขาดใจ นางโยกสะโพกอวบรับลำกายแกร่งนั่นอย่างร่านร้อนด้วยเพราะฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดที่ยังคงออกฤทธิ์อยู่ คนสนิทร่างใหญ่เร่งกระแทกลำกายของเขาจนเสร็จสมไปกันทั้งคู่แล้ว องครักษ์หนุ่มใหญ่ที่ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงได้ขยับมาสอดใส่ลำกายอวบใหญ่ของเขาต่อจากคนสนิทร่างใหญ่ที่ชื่อเหวินโกทันที เขาสอดลำกายเข้าไปอย่างง่ายดายเพราะร่องอวบของนางนั้นมันถูกเริงรักมาแล้วหลายครั้งและตอนนี้มันยังมีน้ำรักของทั้งเหวินโกและของนางอยู่เต็มไปหมดจึงเข้าไปได้ง่ายดายเมื่อมิดลำกายใหญ่นั้นแล้ว เขาก็เร่งกระแทกขย่มนางทันทีอย่างเร่าร้อน ปากก็ร้องครวญครางเสียงกระเส่าผสานกันทั้ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 20 หนีไปหาสามีเช่นนั้นหรือ
เมื่อพากันเดินทางมาทั้งวันม้าฝีเท้าดีที่ใช้วิ่งลากรถม้านั้นวิ่งกันไม่ได้หยุดพักเลยจนมาถึงโรงเตี้ยมนอกเมืองแห่งหนึ่งที่เป็นจุดหมายของวันนี้ที่จะพักแรมกันคืนนี้ก่อน รถม้าทั้งหมดจอดลงที่หน้าโรงเตี้ยมองค์หญิงหลีน่าเปิดผ้าม่านออก นางนั่งอยู่ในรถม้ากับเหล่านางกำนัลทั้งสี่คน รถม้าของนางคันใหญ่ที่สุดเพราะพวกเขาเกรงนางจะลำบาก จึงจัดเตรียมรถม้าคันใหญ่และมีเสบียงอาหารและน้ำดื่มอยู่ในนั้นบริบูรณ์ นางจ้องมองออกไปนอกรถม้า พบว่ารถม้ามาถึงโรงเตี้ยมที่องค์ชายซ่งบอกเอาไว้แล้ว “ เราลงไปจากรถม้ากันเถิด ข้าปวดเมื่อยไปหมดแล้ว ออกไปเดินยืดเส้นยืดสายกันสักหน่อย ” องค์หญิงหลีน่าชักชวนเหล่านางกำนัล จากนั้นก็พากันลงจากรถม้า“องค์หญิงข้าน้อยจองห้องพักไว้เรียบร้อยแล้วอยู่บนชั้นสามพะยะคะ เป็นห้องใหญ่สุดตรงสุดไปเป็นห้องสุดท้ายส่วนของนางกำนัลทั้งสี่อยู่ถัดมาให้พักห้องละสองคนพะยะคะ ”คนสนิทร่างใหญ่ขององค์ชายซ่งเดินมาบอกนาง องค์ชายซ่งที่เดินลงจากรถม้าตรงมาหานางด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ น้องหญิงเจ้าคงจะเหนื่อยมากแล้ว ขึ้นไปพักผ่อนอาบน้ำให้เรียบร้อย แล้วพี่จะให้คนยกอาหารขึ้นไปให้เจ้าที่บนห้อง ” องค์หญิงคนงามหันมายิ้มให้ร่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09
บทล่าสุด
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 26 ทุกอย่างลงตัว
แม่ทัพไป๋เฟยหลงเมื่อได้รับจดหมายจากท่านอ๋องแปดก็พาเมียรักเดินทางกลับเข้าแคว้นชิงทันที มิต้องพานางไปซ่อนตัวอีกแล้ว เพราะองค์ชายผู้นั้นมิได้คิดจะติดตามหลีน่ามา เขาจึงได้ขี่ม้าพานางกลับอย่างไม่ต้องเร่งร้อนมากนัก สองสามีภรรยาพากันขี่ม้าชมป่าเขาและทุ่งหญ้ากว้างกลับมาอย่างมีความสุขหลีน่าเพิ่งรู้ว่ามีความสุขมากเพียงใดที่ขี่ม้ามากับคนรักและพากันชมทิวทัศน์สองข้างทาง และบางครั้งก็ผ่านทุ่งหญ้ากว้างที่มีสัตว์เลี้ยงกินหญ้าอยู่ บางครั้งก็ผ่านป่าโปรงที่มีดอกไม้ป่าหลากสีสันเต็มทุ่งกว้างที่มองไปแล้วสบายตายิ่งนัก “ ท่านพี่เจ้าคะ ข้าชอบมาขี่ม้าเที่ยวกับท่านมากเลยเจ้าค่ะ ไว้คราวหน้าท่านพาข้ามาอีกนะเจ้าคะ ” แม่ทัพหนุ่มยกยิ้มน้อยๆ มือหนาของเขาโอบเอวบางของนางเอาไว้หลวมๆ ร่างอวบอิ่มเอนกายพิงอกอุ่นของสวามีแล้วชี้ชวนกันดูสิ่งต่างๆที่ม้าวิ่งเหยาะย่างผ่านไปช้า ๆ นั้น “ พี่พาเจ้ามาได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้คงจะต้องเว้นว่างไปก่อนเพราะพี่คิดว่าเจ้ากำลังตั้งครรภ์อย่างแน่นอน ” หลีน่าเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของสวามี “ ท่านพี่รู้ได้อย่างไรเจ้าคะ ” มือหนาของเขาลูบไล้หน้าท้องของนางไปมา “ พี่คิดว่าเจ้าอวบอิ่มขึ้นมากนะ ด
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 25 ต่างคนต่างพบคู่ของตน nc
องค์ชายซ่งที่ก้มลงไล้เลียผลอิงเถาไปมาเขาทั้งดูดทั้งไล้เลียมันอย่างมัวเมา สลับกับฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่นั้นไปมา ผลอิงเถาของหญิงชาวบ้านผู้นี้ทำเอาเขาติดใจไม่น้อย นางแอ่นอกอวบใหญ่เพื่อปรนเปรอเขาอย่างเต็มอกเต็มใจ องค์ชายซ่งจึงได้คลายผ้าคาดเอวของตนเอง แล้วดึงกางเกงลงจนเจ้าลูกชายอวบใหญ่ที่พองขยายเกือบจะเต็มที่นั้นออกมาแล้วสอดมันเข้าไปในร่องอวบที่เริ่มมีน้ำรักไหลซึมออกมานั้น เมื่อสอดมันเข้าไป เขาพบว่ามันยังคงคับแน่น แต่นางมิใช่สาวบริสุทธิ์อีกแล้ว แต่ร่องอวบนี้มันก็ตอดรัดเขาหนุบหนับเหลือเกินจนเขาเสียวซ่านไปหมด แทบจะเสร็จสม แม้นางมิใช่สาวบริสุทธิ์แต่เขาถูกใจความอวบอั๋นเต็มไม้เต็มมือ เขาฟอนเฟ้นร่างอวบของนางจนทั่วรู้สึกติดใจไม่น้อย ขณะนี้เจ้าลูกชายที่สอดเข้าไปจนมิดก็ค่อย ๆ ขยับเข้าออกช้าๆด้วยจังหวะที่เนิบนาบจนกระทั่งเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ฟางเซียงที่เริ่มจับจังหวะรักของเขาได้ก็ยกสะโพกอวบของตนขึ้นลงกระแทกลำกายที่ใหญ่เหลือเกินของเขาอย่างรุนแรง ปากอวบอิ่มของนางก็ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านเหลือเกิน นางต้องการปลุกเร้้าเขาจึงเสแสร้งครวญครางด้วยเสียงกระเส่า “ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา อ๊ะ อ๊าา อ๊า ผัวของฟางเซียง อ๊าา
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 24 องค์ชายซ่งพบที่หมายใหม่ nc
ด้านองค์ชายซ่ง ค่ำคืนที่แม่ทัพไป๋ได้ลักพาตัวขององค์หญิงหลีน่าหนีออกไป เขาก็ไม่ได้รู้เรื่องราวถึงแผนการณ์ของเหล่าองค์ชาย จึงได้เข้าไปนั่งดื่มสุราเพียงผู้เดียวที่ห้องพักแรมของเขา ขณะนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าควรจะแต่งงานกับองค์หญิงหลีน่าหรือไม่ แม้เขาจะยังรักและหลงไหลนางแต่ความรู้สึกของเขาในขณะนี้รู้สึกแปลกๆ เหมือนกำลังมีบางสิ่งที่เขาไม่รู้เกิดขึ้นอยู่ใต้จมูกของเขา ขณะที่กำลังสับสนกับตนเองอยู่นั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น“ เอาอาหารมาส่งเจ้าค่ะ ” มีเสียงสตรีที่หวานไม่น้อยดังขึ้นที่หน้าห้องพักของเขา เมื่อเขาเอ่ยปากอนุญาติก็มีเสียงประตูเปิดเข้ามาแล้วปิดลงตามหลัง จากนั้นเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองผู้ที่เอาอาหารมาส่งนั้น ปรากฏว่าเป็นสตรีใบหน้าหวานล้ำ ขาวผ่องผู้หนีึ่ง แม้นางจะอยู่ในชุดสาวรับใช้ที่เขาคิดว่านางน่าจะเป็นสาวใช้ที่นี่ แต่หน้าตาและผิวพรรณก็งดงามเกินสาวใช้ทั่วไป เขาจ้องมองนางเดินยกถาดไม้ตรงมาที่โต๊ะกลมที่เขานั่งอยู่ เมื่อเดินมาถึงโต๊ะกลมนางก็ยกจานอาหารสามสีี่จานวางลงบนโต๊ะกลมนั้น อาหารมีกลิ่นหอมน่ากิน บางจานยังม่ีควันลอยกรุ่นขึ้นมาแสดงว่าอาหารเหล่านี้เพิ่งปรุงสุก “ อาหารที่นายท่านสั่งทั้ง
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 23 ธารน้ำตกที่ซ่านใจ nc
เมื่อพากันตื่นขึ้นมาในเวลาใกล้จะถึงยามซื่อของอีกวัน แม่ทัพหนุ่มพาเมียรักไปอาบน้ำกันในลำธารที่ใสที่ไหลรินนั้น น้ำในช่วงเช้าเย็นสดชื่นยิ่งนัก องค์หญิงหลีน่าหันมองไปรอบๆกายแล้วจึงค่อยถอดอาภรณ์ของตนเองออกแล้วก้าวลงไปในลำธารใสนั่นทันที นางเดินไปอีกเล็กน้อยจนถึงโขดหินใหญ่แล้วก็ค่อยๆขัดเนื้อตัวของตนเองอย่างสบายใจ จู่ ๆก็มีมือหนาคู่หนึ่งอ้อมมานวดเฟ้นอกอวบใหญ่ของนางเบาๆ หลีน่าจึงได้หันไปมองพบใบหน้าที่หล่อเหลาเหลือร้ายของสามีตนเอง สบตาคมที่เปี่ยมไปด้วยความรักใคร่หลงไหลอยู่เต็มเปี่ยม นางจึงได้เอนกายพิงอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของสวามีแล้วหลับตาพริ้ม มือหนานวดเฟ้นอกอวบใหญ่นั้นจากนวดเบาๆจนกระทั่งเพิ่มแรงบีบเค้นเพิ่มขึ้นสลับกับสะกิดผลอิงเถาของนางไปมา“ อ๊าา อ๊าา ท่านพี่ อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ ” หลีน่าส่งเสียงครางเบาๆออกมาอย่างเสียวซ่าน เมื่อได้ยินเสียงครางของเมียรักมือหนาจะได้บีบบี้ผลอิงเถาของนางยิ่งขึ้น หลีน่าที่เอนกายพิงอกแกร่งนั้นแอ่นอกอวบไปมาเพราะความเสียวซ่านที่มากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อฟอนเฟ้นอกอวบของเมียรักจนพอใจ เขาจึงได้จับร่างอวบของนางหันหน้าเข้าหาตนเองแล้วประกบจูบนางอย่างดูดดื่ม ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพ
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 22 การสารภาพรักที่อบอุ่น
แม่ทัพหนุ่มครางเบาๆในลำคอหนา เขาเสียวเหลือเกิน สุขสมสุดๆ อย่างที่ไม่เคยกับหญิงใด เพราะเขารักนาง รักนางเหลือเกิน เมียรักของเขา สะโพกหนายกเสยลำกายอวบใหญ่เข้าไปในร่องอวบของนางที่กระแทกกระทั้นลงหาเขาอย่างรุนแรงทั้งจากแรงส่งของม้าและตัวของนางเองที่ขย่มลงมาหาลำกายอวบใหญ่ของเขาอย่างร่านร้อน” อ๊าา อ๊าา อ๊าาา ท่านพี่เจ้าขา ท่านพี่ข้ารักท่าน ข้ารักท่าน อ๊าาา อ๊าาย อ๊าายย “ องค์หญิงหลีน่าที่ปากก็ร้องครวญครางเพราะเสียวซานเกินจะทนและตัดสินใจสารภาพรักกับสวามีของนางทันทีที่นางรู้ว่าตัวของนางจะยอมให้เขาเพียงผู้เดียวที่จะมาขย่มนางเช่นนี้และนางเองก็จะขย่มเขาได้เพียงผู้เดียวเช่นกัน ทั้งสองร้องครวญครางผสานกันอย่างสุขสมเหลือเกิน และเสร็จสมไปครั้งที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้ ทั้งกระแทกเข้าหากันอย่างเร่าร้อน ทั้งเสร็จสม ทั้งลูบไล้กันไปมาอย่างโหยหากันเหลือเกิน ” อ๊ากก อ๊าา เมียจ๋า เมียรัก พี่รักเพียงเจ้าผู้เดียวเท่านั้น เชื่อพี่นะ พี่รักเจ้า อ๊าากก อ๊าาาก “ แม่ทัพหนุ่มร้องครวญครางและสารภาพความในใจกับเม่ียรักของเขาจนหมด เขารักนางเหลือเกิน ทนเสียนางไปไม่ได้ เขายอมทุกอย่างเพื่อที่จะได้นางกลับมา ทั้งสองโยกขย่มกันอย่า
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 21 บนหลังม้าที่เร่าร้อน nc
ด้านองค์หญิงหลีน่าที่หลับไหลไปด้วยฤทธิ์ยานอนหลับที่สวามีใช้ในการพานางหนีเพื่อไม่ให้นางตื่นมาโวยวายจนแผนการณ์ครั้งนี้ล้มเหลว ตอนนี้นางนอนหลับพิงอกแกร่งของสวามีที่กำลังควบขี่ม้าสีน้ำตาลเข้มตัวสูงใหญ่ดูแข็งแรงที่เป็นมันพันธ์ดีและเป็นม้าคู่กายของเขาที่ใช้ในการออกรบเสมอ มันแข็งแรงยิ่งนัก และมีฝีเท้าที่รวดเร็ว เขาควบขี่พานางลัดเลาะมาตามเส้นทางเพื่อจะกลับไปยังแคว้นชิงแต่่ระหว่างทางคงจะแวะพานางไปนอนที่จวนเล็กๆริมเชิงเขาที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อฝึกยุทธ์และพักผ่อนอย่างสงบเวลาที่ไม่ต้องการพบปะผู้ใด เขาจะต้องง้องอนนางและสั่งสอนนางเรื่องที่จะหนีเขาไปหาสามีใหม่ทั้ง ๆที่ยังไม่ได้หย่าขาดกันอย่างเป็นทางการ แม้นางยังไม่ได้แต่งงานกับเจ้าองค์ชายนั่น แต่ถึงกับไปท่องเที่ยวแคว้นต้าเหนิงตามคำเชิญของเจ้านั่นมันก็ไม่ต่างอะไรกับที่ตกลงจะแต่งงานกับมันหญิงอ่อนแอเช่นนางหากเข้าไปอยู่ในแคว้นนั่นแล้วจะรอดพ้นเงื้อมมือของคนที่จ้องจะจับนางทำเมียหรือ เขาไม่คิดว่านางจะรอดพ้นบุรษเจ้าเล่ห์ผู้นั้นไปได้ และในที่สุดเขาจะต้องเสียเมียของเขาให้ชายอื่น ซึ่งเป็นเรื่องที่เขายอมไม่ได้เป็นอันขาด คราวนี้ได้ตัวนางกลับมาแล้ว เขาจะขังนางเอ
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 20 หนีไปหาสามีเช่นนั้นหรือ
เมื่อพากันเดินทางมาทั้งวันม้าฝีเท้าดีที่ใช้วิ่งลากรถม้านั้นวิ่งกันไม่ได้หยุดพักเลยจนมาถึงโรงเตี้ยมนอกเมืองแห่งหนึ่งที่เป็นจุดหมายของวันนี้ที่จะพักแรมกันคืนนี้ก่อน รถม้าทั้งหมดจอดลงที่หน้าโรงเตี้ยมองค์หญิงหลีน่าเปิดผ้าม่านออก นางนั่งอยู่ในรถม้ากับเหล่านางกำนัลทั้งสี่คน รถม้าของนางคันใหญ่ที่สุดเพราะพวกเขาเกรงนางจะลำบาก จึงจัดเตรียมรถม้าคันใหญ่และมีเสบียงอาหารและน้ำดื่มอยู่ในนั้นบริบูรณ์ นางจ้องมองออกไปนอกรถม้า พบว่ารถม้ามาถึงโรงเตี้ยมที่องค์ชายซ่งบอกเอาไว้แล้ว “ เราลงไปจากรถม้ากันเถิด ข้าปวดเมื่อยไปหมดแล้ว ออกไปเดินยืดเส้นยืดสายกันสักหน่อย ” องค์หญิงหลีน่าชักชวนเหล่านางกำนัล จากนั้นก็พากันลงจากรถม้า“องค์หญิงข้าน้อยจองห้องพักไว้เรียบร้อยแล้วอยู่บนชั้นสามพะยะคะ เป็นห้องใหญ่สุดตรงสุดไปเป็นห้องสุดท้ายส่วนของนางกำนัลทั้งสี่อยู่ถัดมาให้พักห้องละสองคนพะยะคะ ”คนสนิทร่างใหญ่ขององค์ชายซ่งเดินมาบอกนาง องค์ชายซ่งที่เดินลงจากรถม้าตรงมาหานางด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ น้องหญิงเจ้าคงจะเหนื่อยมากแล้ว ขึ้นไปพักผ่อนอาบน้ำให้เรียบร้อย แล้วพี่จะให้คนยกอาหารขึ้นไปให้เจ้าที่บนห้อง ” องค์หญิงคนงามหันมายิ้มให้ร่าง
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 19 เมียจะแต่งงานกับชายอื่น nc
เมื่อโยกสะโพกอวบเข้าหาใบหน้าของคนสนิทขององค์ชายซ่งจนกระทั่งนางกระตุกเกร็งหลาย ๆ ครั้งเสร็จสมไปแล้ว ร่างอวบก็อ่อนแรงลงนอนแผ่ราบบนพื้น โดยมีองครักษ์วัยกลางคนกำลังดูดดื่มผลอิงเถาของนางอย่างเมามัน คนสนิทร่างใหญ่จับลำกายอวบใหญ่ของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางแล้วค่อยๆดันเข้าไปจนมิดลำกาย ร่องอวบยังคงตอดรัดเขาหนุบหนับจนเขารู้สึกเสียวซ่านยิ่งนัก จึงได้ค่อยๆขยับลำกายขย่มนางอย่างรุนแรง“ อ๊าายย อ๊าา อ๊าา อ๊าา แรงขึ้นอีก แรงๆอีก อ๊ายย อ๊าาา ” หลินซวงร้องครวญครางปานจะขาดใจ นางโยกสะโพกอวบรับลำกายแกร่งนั่นอย่างร่านร้อนด้วยเพราะฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดที่ยังคงออกฤทธิ์อยู่ คนสนิทร่างใหญ่เร่งกระแทกลำกายของเขาจนเสร็จสมไปกันทั้งคู่แล้ว องครักษ์หนุ่มใหญ่ที่ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงได้ขยับมาสอดใส่ลำกายอวบใหญ่ของเขาต่อจากคนสนิทร่างใหญ่ที่ชื่อเหวินโกทันที เขาสอดลำกายเข้าไปอย่างง่ายดายเพราะร่องอวบของนางนั้นมันถูกเริงรักมาแล้วหลายครั้งและตอนนี้มันยังมีน้ำรักของทั้งเหวินโกและของนางอยู่เต็มไปหมดจึงเข้าไปได้ง่ายดายเมื่อมิดลำกายใหญ่นั้นแล้ว เขาก็เร่งกระแทกขย่มนางทันทีอย่างเร่าร้อน ปากก็ร้องครวญครางเสียงกระเส่าผสานกันทั้ง
ฮูหยินผู้อวบอ้วนผู้นี้เป็นของท่านนะเจ้าคะ บทที่ 18 เป็นอนุของคนสนิท nc
ขณะที่จวนแม่ทัพวุ่นวายเพราะนายท่านดื่มเหล้าเมามายและแทบไม่กินไม่นอนเพราะฮูหยินหนีกลับไปอยู่วังหลวงและได้ยินว่านางพยายามจะหย่าขาดกับแม่ทัพไป๋ให้ได้ แต่ท่านแม่ทัพไม่ยินยอม จนเรื่องราวชักจะบานปลาย แม่นมหูรู้สึกผิดเหลือเกินที่ส่งเสริมหลานสาวในทางที่ผิด“ แม่นมรู้สึกผิดต่อท่านแม่ทัพและฮูหยินเหลือเกิน ไม่คิดเลยว่าหลินซวงจะทำเรื่องชั่วช้าถึงขนาดนี้ แม่นมแค่หวังว่าท่านแม่ทัพจะยอมรับนางอย่างเต็มใจมิใช่การใช้เล่ห์กลทำลายชีวิตท่านเช่นนี้ แม่นมผิดเองที่สั่งสอนนางไม่ดีทำให้นางเนรคุณถึงเพียงนี้ ” นางร้องไห้รำพันถึงโทษตนเองและตีอกชกหัวต่อหน้าแม่ทัพหนุ่ม แต่เขาก็ไม่มีกระจิตกระใจจะปลอบใจใครทั้งนั้น จึงได้เอ่ยแค่เพียงว่า“ ท่านไม่ต้องโทษตนเองหรอก เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นไปแล้ว แต่ข้าคงจะให้นางอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ ท่านจัดการให้นางย้ายกลับไปเฉินตูเสีย และอย่ากลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีกก็เพียงพอแล้ว ส่วนเรืื่องฮูหยินข้าจะจัดการเอง ” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยขึ้น แล้วเดินหนีออกมาจากเรือนหลัก เพราะลำพังจิตใจของตนเองก็แทบจะประคองเอาไว้ไม่ได้ เขาอยู่ได้ด้วยความหวังว่าแผนการณ์ที่องค์รัชทายาทบอกกับเขาจะสำเร็จเขาจะชิงเมียรัก
