บทที่ 889

แม่ลูกเสินหว่านคิดไม่ถึงเลยว่าจะให้พวกนางปลดถุงหอมลงมาอย่างแปลกประหลาดเช่นนี้

"อย่าให้ข้าต้องพูดอีกรอบ"

น้ำเสียงเสิ่นเสวียนเย็นชามาก แต่ว่าพวกนางกลับไม่กล้าปฏิเสธ รีบปลดถุงหอมลงมา

แต่อวี๋อวี่เวยกลับดูน้อยเนื้อต่ำใจมาก

ท่านลุงตอนนี้พูดกับนางเย็นชามากเลย ท่าทีเช่นนี้นางเจ็บปวดมาก

"วางไว้ด้านหนึ่งของโต๊ะ ยังไม่ต้องแตะต้อง" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น

"ได้ยินแล้วใช่ไหม? วางทางนั้น" เสิ่นเสวียนส่งสัญญาณให้พวกนางทำตามที่ฟู่จาวหนิงบอก

ตอนนี้อวี๋อวี่เวยก็ยิ่งน้อยใจลงไปอีก

ท่านลุงทำไมถึงฟังหมอหญิงคนนั้นล่ะ?

เสิ่นเสวียนไม่สนใจพวกนาง แต่ในใจกลับนิ่งขรึมลงมา

ฟู่จาวหนิงไม่มีทางให้พวกนางปลดถุงหอมลงมาโดยไม่มีเหตุผลหรอก ถุงหอมสองใบนี้ต้องมีปัญหาแน่นอน

"ถุงหอมนี้ได้มาจากไหน?" เขาถาม

"พี่รอง ถุงหอมสองใบนี้พวกชั้นสูงในวังมอบให้มา" เสินหว่านเอ่ยขึ้น

พอได้ยินว่าเป็นพวกชั้นสูงในวัง สีหน้าของท่านผู้เฒ่าเสิ่นกับเสิ่นเสวียนก็เปลี่ยนไปแล้ว

"ฮองเฮา?" ท่านผู้เฒ่าถาม

"ใช่ ท่านพ่อ องค์จักรพรรดิแม้จะไม่ค่อยชอบตระกูลเสิ่นของเรา แต่ฮองเฮาก็เอาใจใส่พวกเราอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีเมตตากับพวกเรามากด้วย ข้าเดิม