ตอนที่ 2 ย่าอยากอุ้มเหลน

 

เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องดังสามครั้งก่อนที่ประตูห้องทำงานของซีคุณานนท์ซีอีโอหนุ่มเขาของบริษัทนำเข้าเครื่องมือและอุปกรณ์การแพทย์เปิดออก

ผู้ที่เข้ามาคือชายหนุ่มรูปร่างสูงหน้าตาดีเขานั่งลงตรงข้ามกับเขาของห้องโดยไม่ต้องขออนุญาตหรือรอให้มีใครเชิญ

“ว่าไงวะมาหากูถึงที่นี่มีธุระด่วนเหรอ” คุณานนท์ถามแขกที่เดินเข้ามา

“ไม่ด่วนหรอกแต่ช่วงนี้กูกำลังเบื่อเซ็งอยากชวนมึงไปเที่ยว”

“เที่ยวไหนวะ มึงเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศเองไม่ใช่เหรอ”

“เออก็เพราะกูเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศนี่แหละก็เลยเซ็งมาก” รัชกฤชหรือเบสพูดแล้วส่ายศีรษะบ่งบอกว่าเซ็งอย่างเต็มที่

“อะไรวะไปเที่ยวมาแล้วเซ็งมีอะไรหรือเปล่า”

“ก็ก้อยแฟนกูน่ะสิเธอจะให้กูซื้อกระเป๋าให้ แต่กูก็พูดขึ้นว่าเหมือนเคยเห็นเธอมีใบนี้อยู่แล้วแค่นั้นแหละก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟแล้วบอกเลิกกูไปเลย”

“อ้าวทำไมเขาบอกเลิกมึงง่ายๆ แบบนั้นเหรอวะ กระเป๋าราคาเท่าไหร่กันเชียวทำไมมึงถึงไม่ซื้อให้เขา” คุณานนท์ถามด้วยความแปลกใจเพราะเพื่อนของตนก็มีฐานะ

“ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ราคาว่ะ”

“แล้วประเด็นมันอยู่ตรงไหน”

“ประเด็นคือกูลืมว่ากูไม่เคยซื้อใบนี้ให้เขา แต่กูซื้อให้ผู้หญิงอีกคน”

“นั่นไงกูว่าแล้วสักวันความเจ้าชู้จะทำให้มึงต้องปวดหัว แล้วทีนี้เอายังไงมาชวนกูไปเที่ยวแบบนี้ก้อยเขาไม่ว่าเหรอ”

“เขาบอกเลิกกูไปแล้ว”

“มึงนี่คบใครไม่เคยเกินสามเดือนเลย”

“เออกูมันเป็นประเภทเบื่อง่าย แล้วตกลงมึงจะไปเที่ยวกับกูมั้ย”

“ไปที่ไหนเมื่อไหร่ล่ะ ตอนนี้งานกูยุ่งมากๆ”

“อาทิตย์หน้าฟูลมูนปาร์ตี้ที่เกาะพะงัน”

“นี่มึงกะไปหาสาวๆ ในงานเลยใช่ไหมวะ แต่ส่วนใหญ่เขาว่าจะมีแต่ชาวต่างชาตินะมึง”

“เออ ก็นั่นแหละเบื่อที่จะคบคนไทยแล้ว มึงไปกับกูไหมเผื่อจะหาสาวเด็ดๆ แก้เครียดสักคน”

“มึงลองชวนไอ้กันต์ด้วยสิไปกันสามคนจะได้สนุกดี” ชายหนุ่มหมายถึงกันต์พลเพื่อนสนิทอีกคน

“เออ กูลองมาชวนมึงก่อนถ้ามึงตกลงไปมันก็น่าจะไปด้วยกันนั่นแหละ อย่าลืมนะมึงครั้งนี้ไปเที่ยวกันในนามคนโสด”

“ขอให้มันจริงเถอะ ไม่ใช่พอน้องก้อยโทรมาง้อขอคืนดีมึงก็กลับไปคบกับเขาอีก”

“มึงเคยเห็นกูเลิกกับใครแล้วกลับไปคบไหมล่ะ ไม่มีทางหรอก ว่าแต่มึงเถอะไปเที่ยวกับกูได้แน่นะ คุณย่าไม่ได้ให้พาไปไหนใช่ไหม”

“ถ้าบอกล่วงหน้าแบบนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร กูจะได้บอกย่าไปก่อน ถ้าเขาจะไปธุระที่ไหนก็จะได้รีบจัดการก่อนเดินทาง”

“เออถ้างั้นกูรบกวนมึงแค่นี้แหละ”

“นี่สรุปมึงมาชวนกูไปเที่ยวอย่างเดียวเหรอ เรื่องแค่นี้โทรมาก็ได้”

“พอดีกูมีธุระมาติดต่องานแถวนี้น่ะ ก็เลยแวะมาหามึงไปก่อนนะ ถ้ายังไงศุกร์หน้าเจอกันที่สนามบินเรื่องตั๋วเครื่องบินเดี๋ยวกูจัดการเอง”

“นี่อยากให้กูไปถึงขนาดจองตั๋วเครื่องบินให้กูเลยเหรอวะ”

“เออสิวะเดี๋ยวกูให้เลขาจัดการให้จองตั๋วเรื่องที่พักให้ทุกคนเอง แต่บอกไว้ก่อนเลยนะเว้ยว่าครั้งนี้นอนบ้านพักคนละหลังและต้องไม่ใกล้”

“กันทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยวะ”

“เอาน่าพวกเราจะได้สนุกกันอย่างเต็มที่ไง”

“แล้วแต่มึงจัดการเถอะ ถ้ายังไงให้เลขามึงโทรมาเตือนกูก่อนวันเดินทางด้วยนะ เผื่อกูจะลืม”

“เออเดี๋ยวกูให้เขาจัดการเอง ไปก่อนนะ”

เมื่อเพื่อนเดินออกจากห้องไปแล้วคุณานนท์ก็นั่งทำงานต่อจนกระทั่งถึงเวลาเลิกงานชายหนุ่มก็ขับรถกลับบ้าน ซึ่งบ้านหลังนี้เขาอาศัยอยู่กับคุณย่าตามลำพัง ส่วนบิดามารดาของเขาอยู่บ้านอีกหลังหนึ่งกับพี่สาวแต่ก็อยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่

“คุณย่าเย็นนี้ทำอะไรให้ผมกินครับ” คุณานนท์เข้ามากอดคุณชมนาดผู้เป็นย่าอย่างประจบเขาเป็นหลานรักของคุณย่าและสนิทสนมกับคุณย่ามากกว่าหลานคนอื่นๆ

“เย็นนี้ย่าทำอาหารง่ายๆ ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่พอจะกินได้ไหมล่ะ”

“ได้สิครับคุณย่าทำอะไรก็อร่อยหมดทุกอย่างแหละ”

“แต่วันนี้ย่าไม่ได้ทำเองนะอย่าให้ป้าสำรวยเขาเป็นคนทำ

“แต่หน้าตามันก็น่ากินมากเลยนะ ครับถ้าเป็นสูตรของคุณย่ายังไงก็อร่อย เรากินเลยดีไหมครับคุณย่าผมหิวมากๆ”

แล้วย่ากับหลายชายคนโปรดก็นั่งรับประทานอาหารค่ำกันจนอิ่มจากนั้นชายหนุ่มก็ประคองคุณย่ามานั่งหน้าทีวีเพื่อจะรอดูละครช่วงหัวค่ำ

“คุณย่าครับอาทิตย์หน้าย่ามีธุระจะให้ผมขับรถไปไหนหรือเปล่า”

“ย่าว่าจะให้ขับรถไปทำบุญที่วัดใกล้บ้าน ถ้านนท์ไม่ว่างให้สมจิตรขับไปก็ได้ ที่ถามย่าแบบนี้เราจะไปเที่ยวไหนล่ะ”

“ไอ้เบสมันชวนผมไปเที่ยวทะเลครับ ก็เลยว่าจะไปเที่ยวกับมันสักหน่อยน่าจะค้างที่นั่นสองคืนคุณย่าอยู่คนเดียวได้ไหม”

“ได้สิย่าอายุปูนนี้แล้วอยู่คนเดียวได้สบายมาก ว่าแต่เราเถอะไปเที่ยวครั้งนี้ก็พักผ่อนให้เต็มที่นะ”

“ครับคุณย่า”

“ย่าว่าช่วงนี้หลานของย่าทำงานหนักมากเกินไปแล้ว แบบนี้จะเอาเวลาที่ไหนหาหลานสะใภ้ให้ย่าล่ะย่าอยากจะอุ้มเหลนแล้วนะรีบมีเหลนให้ย่าอุ้มก่อนที่ย่าจะไม่มีแรง”

“คุณย่าของผมยังแข็งแรงอยู่เลยอย่าพูดแบบนี้สิ ส่วนเรื่องอุ้มเหลนรับรองผมจะรีบหาให้คุณย่าอุ้มเร็วที่สุด”

“อย่ามาพูดให้ย่าดีใจไปหน่อยเลย ย่าล่ะกลัวว่าเราจะเป็นโสด พี่สาวเรานั่นก็อีกคนไม่รู้เมื่อไหร่จะแต่งงานสักที”

“คุณย่าก็หาผู้ชายให้พี่นันสิครับหลานของเพื่อนคุณย่าก็มีโสดหลายคน” เขารีบผลักเรื่องนี้ไปให้กับพี่สาวเพราะตนเองไม่พร้อมจะมีครอบครัว

“เดี๋ยวย่าจะลองหาดูแล้วกันแล้ว ช่วงนี้นนท์ได้เจอพี่เขาบ้างหรือเปล่า”

“เมื่อวานผมก็เพิ่งไปเจอที่โรงพยาบาลมาเองครับ”

“ฝากบอกให้นันมาหาย่าด้วยนะ ย่าไม่ได้เจอหน้ามาหนึ่งเดือนแล้วไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง”

“ได้ครับคุณย่าเดี๋ยวผมจะโทรบอกพี่นันให้เขามาหาคุณย่า เอาเป็นวันศุกร์หน้าดีไหมช่วงที่ผมไม่อยู่คุณย่าจะได้ไม่เหงา”

“ได้สิ”

“ถ้างั้นผมขอตัวอาบน้ำแล้วไปทำงานต่อก่อนนะครับคุณย่าจะได้ดูละคร”

“อย่าทำงานจนดึกจนดื่นนะลูก หาเวลาพักบ้าง”

“ครับคุณย่าผมรักคุณย่านะ” ชายหนุ่มหอมไปที่แก้มของคุณชมนาดสองข้างจากนั้นก็เดินขึ้นไปบริเวณชั้นสองของบ้านซึ่งเป็นห้องนอนและห้องทำงานของเขา