แพ้ท้อง

 “ซูจ๋ายเองก็กำลังจะเป็นแม่คน เรากำลังจะมีลูกแฝด ทุกอย่างกำลังจะลงตัวคุณจะต้องเข้มแข็งกินยาพักผ่อน พอหาคนอุ้มท้องได้ อีกไม่นานซูจ๋ายกับเฉิงซีหยวนตัวน้อยจะมาวิ่งเล่นที่สนามหญ้าหน้าบ้านตระกูลเฉิง”ซูจ๋ายกระชับอ้อมกอดน้ำตาไหลพราก อีกคนพร่ำจูบซับน้ตาให้อย่างอ่อนโยน

“ความจริงแล้วซูจิงก็เหมาะที่จะอุ้มท้องลูกของเรา”เฉิงซีหยวนยิ้มบางๆ

“คุณคิดอย่างนั้นหรือ”

“อย่างไรก็ดีกว่าต้องพึ่งพาคนอื่นที่ไม่ใช่พี่น้องซูจิงเขาเองก็ภูมิใจในตัวพี่เขยไม่น้อย ตอนนี้เขาดูแลซูจ๋ายดีมากหากจะเป็นใครสักคน ซูจ๋ายยินดีให้เป็นน้อง”

บ้านบนเขา

“ไม่มีอะไรน่าห่วง ธรรมดาก็กินได้ทุกอย่างนะคนท้องมักจะหิวบ่อยและเวลาหิวก็จะหิวมากกว่าคนอื่นจึงมองหาแต่ของกินนู่นนี่นั่น คุณก็ต้องพยายามปรับตัว เสี่ยวจี้กับเสี่ยวหยูเขาคอยรับคำสั่งของคุณอยู่แล้วนี่อยากจะกินอะไร เขาก็มีหน้าที่หามาให้คุณ”

พยาบาลกู้ พูดขึ้นหลังจากที่ตรวจจับชีพจรและตรวจครรภ์ด้วยชุดทดสอบการตั้งครรภ์ในปัสาวะ เหรินเหมยพยักหน้า

“ต้องรออีกหนึ่งสัปดาห์ คุณจะมีอาการแพ้ท้องหรืออาจไจะไม่แพ้ท้องเลยก็ได้ แต่เราจะอัลตร้าซาวด์  หมุนตัวหน่อย”คุณพยาบาลกู้จับตัวเหรินเหมยหมุนไปมา

“อืมมม คุณอวบขึ้นนะนี่คือสัญญาณที่ดีคนตั้งครรภ์ใหม่ๆสิ่งที่เห็นได้ชัดคือ ทรวดทรงองค์เอวหน้าอกคุณจะอวบขึ้น”เหรินเหมยยิ้ม

“จริงด้วยสิสองสามวันมานี้รู้สึกเสื้อชั้นในมันคับขึ้นมา”

“นี่เป็นสัญญาณที่ดี แสดงว่าไข่ฝังตัวได้เต็มที่แล้ว ฉันแน่นำว่าคุณไม่ควรใสเสื้อชั้นในจะรู้สึกอึดอัด ควรสวมเสื้อผ้าที่หลวมๆเบาสบายจะดีกว่า ฉันจะแจ้งเรื่องนี้ให้คุณหลี่คนของคุณเฉิงทราบเขาจะได้จัดหาเสื้อผ้าที่ใส่สบายมาให้คุณ อ่อแล้วก็คุณจะหงุดหงิดแต่บอกไว้ก่อนนะควรทำใจให้สบายเด็กในท้องคลอดออกมาจะได้เลี้ยงง่ายยิ้มเก่งและความฉลาดางอารมณ์”

“ไม่เกี่ยวกับฉันนี่ ฉันไม่ได้เลี้ยงเสียหน่อย”หมอถงเดินเข้ามาพร้อมกับของว่างที่อาสาถือเข้ามารับจากมือป้าจูที่หน้าห้อง

“เหรินเหมย บอกกี่ครั้งแล้วว่าจริงจังหน่อยถึงจะไม่ผูกพันอะไรแต่นี่คืองาน คุณเป็นคนจริงจังก็ควรทำให้งานออกมาดี ผมเพิ่งโทรคอนเฟริ์มคุณหมอที่ดูแลคุณแม่คุณเป็นการส่วนตัว เขายินดีจะดูแม่แม่คุณอย่างดีที่สุด”เหรินเหมยยิ้มสดใส

“ขอบคุณคุณหมอที่สุด ว่าแต่ฉันไม่ค่อยชอบกลิ่นขนมที่คุณเอามาางห้องมันอับไปหรือเปล่าหรือว่า ขอที่ทำขนมนั่นใส่อะไรเกินกว่าปกติฉัน อะอุ๊กๆๆๆๆๆ”วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ

พยาบาลกู้มองสบตากับหมอถงที่ยิ้มมุมปาก

“คุณลืมบอกเหรินเหมยไปหรือเปล่าว่าจมูกจะไวต่อกลิ่น”

“ดีจังแพ้ท้องแล้วสินะไวเสียจริงเพิ่งจะเกือบสองสัปดาห์”กู้เหวินพูดขึ้นยิ้มๆ

“ผมฉีดสเปริ์มในวันที่เหรินเหมยเขามาตรวจร่างกายในทันทีเพราะไข่ของเหรินเหมยกำลังสุกพอดีแล้วที่มหัศจรรย์ที่สุดคือไข่ของเหรินเหมยตกพร้อมกันสองใบในวันนั้นเท่ากับโอกาสมีเด็กแฝดเกิดขึ้นถึง90%แต่เป็นเด็กแฝดคนละเพศคุณรู้ไหมผมตื่นเต้นแค่ไหนเมื่อตรวจร่างกายเหรินเหมยแล้วรุ้ว่ามีไข่ตกถึงสองใบ และผมก็คัดกรองสเปริ์มที่แข็งแรงของคุณเฉิงเสร็จพอดี ช่างพอเหมาะพอเจาะดีเหลือเกิน อย่านี้จึงคอนเฟริ์มคึณเฉิงเรื่องเด็กแฝดได้ อย่างมั่นใจ และยังไม่มีทางที่จะมีใครรู้ว่าเราไม่ได้ฝังไข่ไว้”

“อย่างนั้นก็จะมีแฝดชายหญิงที่มีใบหน้าไม่เหมือนกันเรียกว่าแฝดเทียมใช่ไหมค่ะ”หมอถงพยักหน้ายิ้มๆ เดินเข้าไปลูบหลังลูบไหล่ให้เหรินเหมยในห้องน้ำ

พยุงเหรินเหมยที่อ่อนแรงออกมาจากห้องน้ำมานั่งที่เตียงกว้าง

“ทำไมเป็นแบบนี้”เหรินเหมยรู้สึกเวียนศีรษะจนโลกหมุน

“เธอกำลังแพ้ท้อง ควรฉลองได้แล้ว สิ่งที่เราคาดหวังสำเร็จไปขั้นหนึ่งแล้ว”

ไแต่ฉันเหมือนเพิ่งรู้สึกว่ามีประจำเดือน”

“ฉันบอกเธอแล้วอย่างไรเล่าเหรินเหมยว่านั่นคือเลือดที่ออกมาตอนนที่เราฝากไข่ไว้กับเธอจะมีเลือดออกเล็กน้อยและอาการปวดท้อง แล้วหายไป”หมอถงอธิกายอาการเบื้องต้นของคนที่ทำUIUไม่ใช่การทำเด็กหลอดแก้ว (In Vitro Fertillization , IVF)

“ดีจังฉันกำลังจะตั้งครรภ์แล้วจริงๆหรือนี่”หลับตาลงด้วยความอ่อนเพลียกู้เหวินประคองให้เหรินเหมยนอนลงบนเตียง

“ป้าจูคุณต้องทำของว่างใหม่แล้วล่ะ คุณจีเธอแพ้ขนมที่ป้าเพิ่งทำ”ยกจานขนมส่งให้ป้าจูที่ยิ้มแก้มปริดีใจกับเฉิงซีหยวนที่กำลังจะมีลูกเสียที

“ยินดีด้วยค่ะคุณจี”สองสาวเสี่ยวจี้กับเสี่ยวหยูที่เพิ่งเข้ามาก็ยิ้มแป้น