ห่วงIII

อาการงุ่นง่านทำให้นอนไม่หลับเสียแล้ว สุดท้ายชายหนุ่มจึงลุกขึ้นเดินไปที่ประตู ร่างสูงเดินย่ำลงบันไดโค้งครึ่งวงกลมยาวตั้งแต่ชั้นสองโค้งจนจรดลงมาถึงชั้นหนึ่งอย่างหงุดหงิดในหัวใจ ไม่แน่ใจตัวเองนักว่าเป็นเพราะอะไร เดินตรงดิ่งไปที่ห้องครัวเพื่อหยิบเครื่องดื่มในตู้เย็น เขาหยิบไวน์ขึ้นมาขวดหนึ่งแล้วจัดการเปิดขวดรินใส่แก้ว ก่อนจะยกขึ้นกรอกปากจนเหลือแค่เศษแตะอยู่ก้นแก้ว ภายในเวลาไม่กี่วินาที

  เจ้าของร่างสูงอยู่ในชุดนอนแพรราคาแพง ที่มีเพียงกางเกงตัวเดียว ถูกคลุมทับด้วยเสื้อคลุมกำมะหยี่สีน้ำเงินเข้ม ปล่อยชายลากยาวถึงน่อง สาบเสื้อที่เปิดกว้างเผยให้เห็นแผงหน้าอก กว้างขวางบึกบึน กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ แสดงให้รู้ว่าเป็นคนที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ชายหนุ่มเดินออกมาที่ระเบียงหลังห้องครัว เพื่อสูดอากาศภายนอก อากาศบริเวณชานเมืองค่อนข้างเย็น เพราะต้นไม้ที่ปลูกเรียงรายกันจนรกครึ้ม แต่เขาก็ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง จมกับความคิดของตัวเองเพลิน ๆ ในมือประคองแก้วไวน์สีแดงก่ำ บัดนี้สะท้อนล้อกับแสงไฟนีออนด้านนอกส่องกลับมาสีเหมือนทับทิม ทำไมต้องใส่ใจกับผู้หญิงคนนั้นด้วยนะ ทำไมต้องนึกเป็นห่วงเมื่อยามที่หล่อน