ตอนที่50 วิญญาณทารก

ลู่อวี่โจวหรี่ตาลงมองป้ายไม้นั้นอย่างพิจารณา มันมีขนาดเท่าฝ่ามือของผู้หญิง มีสีแดงเข้มแกะสลักเป็นลวดลายอักษรบางอย่างที่ดูน่าขนลุก ไม่ไกลนักผีเด็กที่กำลังดื่มน้ำอัดลมของจินฮั่ว รู้สึกว่าป้ายไม้ที่เป็นที่สถิตของมันกำลังถูกจ้องมอง มันจึงเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีดำลึกน่ากลัวจ้องลู่อวี่โจวอย่างอาฆาต

หย่งฟางเหลือบมองไปอย่างเย็นชา ผีเด็กจึงขู่ฟ่อด้วยความดุร้าย มันขึ้นคร่อมบนคอของจินฮั่ว อ้าปากโชว์ฟันแหลมคมใส่หย่งฟาง พร้อมส่งเสียงคำรามขู่ราวกับประกาศความเป็นเจ้าของ เสียงนั้นทำให้โคมไฟบนเพดานสั่นไหว แสงไฟกระพริบอยู่ไม่กี่วินาที

จินฮั่วที่ทั้งมองและได้ยินอะไรไม่เห็น แค่รู้สึกเย็นที่ต้นคอ และแสงไฟที่กระพริบ ยิ่งทำให้เขาหวาดกลัวมากขึ้น ทันใดนั้นเสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้นอย่างแรงจนเขากระโดดตกใจ

“อ๊ากก!!” จินฮั่วรีบโผเข้าไปกอดลู่อวี่โจวแน่น “ใครมาเอาป่านนี้! ต้องเป็นผีมาเคาะประตูแน่ๆ!”

ความคิดของเขาไหลไปไกลถึงภาพยนตร์สยองขวัญทุกเรื่องที่เคยดู เสียงกริ่งยังดังไม่หยุด ลู่อวี่โจวแกะมือและขาจินฮั่วออกแล้วเดินไปที่ประตู ชายหนุ่มเจ้าของห้องทิ้งตัวลงบนพรมอย่างหมดเรี่ยวแรง ท่าทางน่าสงสารสุดๆ ลู่อวี่โจวมองผ่านตาแม