แชร์

บทที่ 23 เมียใครครับ

ผู้เขียน: ศิกาญจน์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-24 23:43:00

บทที่ 23 เมียใครครับ

เวลา 12:15 นาที

"เลือด?"

ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสงสัยว่ามือฉันไปเปื้อนเลือดตั้งแต่ตอนไหนแถมยังแห้งแล้วอีกด้วย หรือเราจะเป็นประจำเดือนไม่สิเราพึ่งเป็นไปเองแล้วเลือดของอะไร

"อื้มมม"

"หรือว่า! นนท์อินทนนท์"

ฉันรีบเรียกคนที่นอนอยู่ข้างกายทันทีเมื่อพึ่งนึกขึ้นมาได้ว่าเขาพึ่งออกจากโรงพยาบาลแถมเมื่อคืนเขายังหักโหมกินฉันจนอิ่มอีกตั้งหาก เลือดนี่ต้องมาจากแผลโดนแทงของเขาแน่ๆ

ฟึ่บ!

"จริงด้วย โรงพยาบาลต้องพาเขาไปโรงพยาบาล"

ทันทีที่เปิดผ้าห่มที่คลุมตัวของเขาเอาไว้ออก ฉันก็ได้เห็นเลือดสีสดที่ไหลออกจากหน้าท้องแกร่งที่ถูกแทงทันทีแผลต้องอักเสบแน่ๆ แถมยังมีเลือดไหลออกมาอีกตั้งหาก

"โอ๊ย! ซี๊ดด" โห่ นี่เขาเล่นเอาฉันจนขาอ่อนเลยเหรอ ทั้งๆที่เป็นแผลแบบนี้เนี่ยนะจะหื่นไปไหนผู้ชายคนนี่!ะ

แม้จะเจ็บแสบน้องสาวขาอ่อนไม่มีแรงขนาดไหนฉันก็ต้องลากสังขารตัวเองลุกจากเตียงเพื่อไปแต่งตัวให้เรียบร้อยอย่างยากลำบากพร้อมกับมองคนที่นอนหนาวสั่นอยู่บนเตียงด้วยความเป็นห่วงเพราะเขามีไข้ตัวร้อนคงเป็นเพราะแผลที่ถูกแทงอักเสบแน่นอน

"บ้าเอ๊ย!" สุดท้ายฉันก็ลุกแต่งตัวได้สำเร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 24 อินทนนท์นอกใจงั้นเหรอ

    บทที่ 24 อินทนนท์นอกใจงั้นเหรอ วันเวลาผ่านล่วงเลยมาถึงสองสัปดาห์ตั้งแต่เรื่องน่าอายที่ม๊าน้ำอิงเปิดห้องเข้ามาเห็นภาพเด็ดที่ฉันกับลูกชายของเขาจูบกันวันนั้นแม้เวลาจะผ่านมานานแต่ทุกครั้งที่เจอม๊าฉันก็อดที่จะอดเขินอายไม่ได้จริง ๆ"หายไปไหนของเขา" ฉันเดินหาอินทนนท์ไปทั่วบ้านเพื่อจะชวนไปกินชาบู วันนี้นึกอยากจะกินชาบูร้านประจำสักหน่อยพูดแล้วน้ำลายจะไหล แต่เดินหาจนทั่วบ้านแล้วก็ยังไม่เห็นหรือจะลงไปร้านทอง?"โอเคได้ไว้พรุ่งนี้เจอกันที่รัก..." ในขณะที่กำลังจะเดินลงไปที่ร้านทองจู่ๆก็ได้ยินเสียงคนคุยโทรศัพท์นอกระเบียงห้องครัวซึ่งก็ไม่ต้องเดาว่าจะเป็นใครถ้าไม่ใช่นายอินทนนท์เพราะชั้นนี้เป็นชั้นที่อยู่ของเขาคนเดียวถ้าไม่รวมฉัน"ที่รัก งั้นเหรอ" นอกใจหรือว่าเขานอกใจฉันแกร๊ก!"ลูกหมู...เอ่อมายืนทำอะไรตรงนี้ครับ" "มาตามหานาย" พิรุธมองยังไงก็มีพิรุธ"ตามหานนท์?""จะชวนนายไปกินชาบู""ได้ งั้นเราไปกินกันชาบูกัน" เขาบอกพร้อมกับเข้ามาจับมือฉันเพื่อนเดินออกไปแต่ฉันขืนตัวเอาไว้"เป็นอะไรครับ""นายไปทำอะไรที่ระเบียง" ฉันแกล้งถามออกไปเพราะอยากจะรู้ว่าเขาจะพูดความจริงกับฉันไหมถ้าเข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 25 อินทนนท์คนหล่อเลว

    บทที่ 25 อินทนนท์คนหล่อเลว ฉันมองไปตามที่ปกป้องบอกก็เห็นว่ามีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังนั่งทานอาหารกันอยู่มีการตักอาหารให้กันเหมือนคู่รักอย่างไรอย่างงั้น ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยถ้าผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงนั้นไม่ใช่แฟนของฉัน"ลูกหมูแกโอเคไหม""ไม่ ฉันไม่โอเคเลย..." "ลูกหมู""ฉันเป็นแฟนไม่ดีงั้นเหรอหน่อไม้หมอนั่นถึงได้นอกใจฉัน" "ไม่แกไม่ผิด ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันไม่รู้จักพอเองตั้งหากที่ผิด ลูกหมูแกให้ฉันไปตบสั่งสอนไอ้แฟนชั่วกับชู้ของมันแทนแกเลยเอาไหม!""ไม่ ไม่ต้องหรอกหน่อไม้ปล่อยไปก่อนฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะบอกความจริงกับฉันเมื่อไหร่""ลูกหมูแต่ว่า...""ฉันจะทนเท่าที่ฉันทนไหว" ใช่ฉันจะอดทนเท่าที่ฉันไหวเมื่อไหร่ที่ฉันทนกับความสัมพันธ์แบบนี้ไม่ไหวฉันจะเป็นไปเองไปแบบที่เขาไม่มีทางกลับเข้ามาในชีวิตฉันได้อีกเลย"ปล่อยให้ลูกหมูมันจัดการเองเถอะ มันเป็นเรื่องของคนสองคนเราแค่คนนอกหน่อไม้"แชะ แชะ ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเขากับผู้หญิงคนนั้นก่อนจะเดินออกไปจากตรงนี้เพราะไม่อาจทนมองภาพแสนหวานตรงหน้าได้ มันเหมือนตกย้ำว่าที่ตรงนั้นมันไม่ใช่ที่ของฉันอีกแล้วทั้งที่ฉันเป็นแฟนเขาอยู่เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 26 ไม่ให้เรียกว่าที่รักจะให้นนท์เรียกว่าอะไร

    บทที่ 26 ไม่ให้เรียกว่าที่รักจะให้นนท์เรียกว่าอะไร ผมไปเจ้าชู้ตอนไหน? พยายามคิดมาทั้งคืนจนเวลาล่วงเลยไปถึงเช้าวันใหม่ก็ยังไม่ได้คำตอบ เฮ้อ...ช่างเถอะเอาไว้วันนี้ค่อยไปคุยกับลูกหมูเลยดีกว่า เพราะถึงยังไงเธอก็ต้องไปมหาลัยในวันนี้อยู่แล้วผมว่าผมไปดักรอเจอเธอที่หน้าคณะของเธอเลยจะได้พูดคุยกันให้รู้เรื่อง ว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นถึงได้มาบอกเลิกกันแบบนี้!@คณะเกษตรศาสตร์"ลูกหมู" ผมรีบก้าวเท้าเข้าไปหาเธอที่กำลังเดินมา ทันทีที่เห็นหน้าผมลูกหมูเธอรีบหลบหลังเพื่อนสนิทของเธอที่ชื่อหน่อไม้ เห็นภาพที่น่าเอ็นดูจริงๆทั้งๆที่ตัวเธอใหญ่กว่าเพื่อนที่ชื่อหน่อไม้ด้วยซ้ำไม่ว่าเธอพยายามหลบผมยังไงก็หลบไม่มิดหรอก"ลูกหมู เรามีเรื่องต้องคุยกันนะครับ""หยุดเลยนะพี่นนท์ พี่ไม่เห็นหรอว่าเพื่อนฉันไม่อยากคุยกับพี่!" "หน่อไม้ให้พี่ได้คุยกับลูกหมูหน่อยนะ พี่ว่าต้องมีเรื่องที่พวกเธอเข้าใจผิดแน่ๆ" "..." หน่อไม้ทำท่าลังเลเมื่อได้ยินอินทนนท์พูดออกมาแบบนั้น"ไม่ ฉันไม่อยากคุย" "ลูกหมู...""พี่ได้ยินแล้วใช่ไหมว่ามันไม่อยากคุยกับพี่ พี่กลับไปเถอะ""ถ้าวันนี้เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องพี่ไม่กลับ!""แต่ฉ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 27 คุณงั้นเหรอ?

    บทที่ 27 คุณงั้นเหรอ?"ลูกหมูนนท์...""ไม่! นายโกหกฉันไม่เชื่ออะไรนายทั้งนั้นอย่ามาหลอกกันซะให้ยาก""..." อินทนนท์ไม่ได้เอ่ยพูดอะไรต่อเพียงแค่มองเธอด้วยสายเศร้าเสียใจที่เธอไม่คิดที่จะเชื่อใจเขาเลยบรื้นนน!"ว๊ายย! เป็นบ้าอะไรของนาย" ลูกหมูต่อว่าอินทนนท์เมื่อจู่ๆเขาก็ขับรถเร่งเครื่องขับรถออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่บอกกล่าวทำให้เธอหงายหลังไปอย่างแรงโดยไม่ทันได้ตั้งตัวในเวลาต่อมารถหรูเข้ามาจอดที่ห้าคอนโดแห่งหนึ่ง"ทำอะไรของนายจะพาฉันไปไหน" "..." เขาไม่ตอบโต้ฉันแถมยังจับมือฉันเดินเข้าไปในคอนโดแห่งนี้อีก จนมาถึงหน้าห้องห้องหนึ่งก่อนเขาจะกอดกริ่งหน้าห้องเรียกคนด้านในรอไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดพร้อมกับผู้หน้าตาดีหุ่นนางแบบที่ฉันคุ้นเหมือนจะเป็นคนที่นายอินทนนท์นั่งทานอาหารด้วยเมื่อวานก่อน"อ้าว...นนท์เองเหรอนึกว่าใครมา มาหาฉันมีอะไรหรือเปล่า?" "เพราะเธอทำให้ฉันทะเลาะกับเมียเลย" "ฮึม อ๋อ...คนนี้เหรอเมียนายที่พูดถึงเมื่อวาน" หญิงสาวมองแฟนสาวของลูกพี่ลูกน้องก่อนจะยิ้มให้อย่างเป็นมิตร"อืม" "..." ฉันได้แต่ยืนนิ่งมองทั้งสองอย่างเงียบๆโดยไม่ได้พูดอะไร"สวัสดีฉันที่รักลูกพี่ลูกน้อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 28 เลิกก็เลิกไม่ง้อเหมือนกัน

    บทที่ 28 เลิกก็เลิกไม่ง้อเหมือนกันปึง! ฉันปิดประตูรถอย่างแรงหลังจากลงจากรถคันหรูของเขา ได้ในเมื่อเขาอยากให้มันเป็นแบบนี้ก็ได้เลิกก็เลิกสิวะอุตส่าห์จะง้อดีๆแล้วนะถ้าไม่อยากให้ง้อก็ไม่ง้อเหมือนกันเลิกกันไปเลยก็ดีจะได้หาผัวใหม่เอาให้หล่อรวยกว่า กล้วยใหญ่กว่าไอ้บ้าอินทนนท์เลยเคยดู!บรื้นนน!"อะอะไอ้...อินทนนท์คนบ้าไอ้หน้าหล่อเอ้ย!" ลูกหมูต่อว่าตามหลังรถคันหรูที่รถขับออกไปจากตรงนี้อย่างรวดเร็วหลังจากที่เธอลงจากรถได้ไม่นาน"โสดแล้วโว้ยยย!" ฉันตะโกนออกมาอย่างไม่อายใครจนคนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองด้วยความสนใจ"มองอะไรกันไม่เคยเห็นคนโดนทิ้งหรือไง!" เธอตะคอกบอกอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินหนีออกไปจากที่ตรงนี้ เพื่อหาหอพักใหม่เพราะไม่อยากไปรบกวนปกป้องกับหน่อไม้เธอเดินหาหมอพักได้ไม่นานก็เจอหอที่ถูกใจก่อนจะให้หน่อไม้นำกระเป๋าเสื้อผ้ามาให้ ส่วนเรื่องง้ออินทนนท์เธอปัดตกไปไม่สนใจแล้ว ในเมื่อเขาไม่อยากให้ง้อเธอก็ไม่ง้อเหมือนกัน!@คอนโดเวย์#อินทนนท์"สูบมากไปแล้วไอ้นนท์ระวังมะเร็งปอดจะถามหานะมึง" ไอ้เวย์มันเตือนผมหลังจากมันเห็นผมสูบบุรี่มวนที่สี่"ฟู่ ไอ้เวย์กูมันไม่น่าไว้ใจขนาดนั้นเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 29 คุณอินทนนท์

    บทที่ 29 คุณอินทนนท์ปังๆๆ"ง่ำๆ ฮือ...ใครมาอีกจะไม่ให้เวลาเสียใจเลยหรือไง"ฉันที่กำลังนั่งร้องไห้เสียใจอยู่เลือกที่จะไม่สนใจเสียงทุบประตูห้องพร้อมกับแกะขนมห่อต่อไปขึ้นมากินต่อ ฉันคิดว่าคงจะเป็นหน่อไม้ที่กลับมาหาเพราะเป็นห่วงฉันนั่นแหละปังๆๆ"โอ๊ย เออไปเปิดให้ก็ได้วะ"ฉันลุกขึ้นพร้อมกับห่อขนมห่อใหญ่ที่ถูกแกะพร้อมกับเดินไปที่ประตูห้องทันทีเพราะเสียงทุบประตูที่ดังมากย้ำเลยนะว่าทุบไม่ใช่เคาะ หน่อไม้มันจะพังประตูห้องฉันหรือยังไง!แกรก!"แกจะทุบประตูอะไรขนาดนั้นหน่อไม้...นาย!"พึ่บ หมับปัง! แกรก!ฉันที่เห็นว่าคนที่ทุบประตูห้องไม่ใช่หน่อไม้ก็พยายามที่ปิดประตูเพื่อไม่ให้เขาได้เข้ามาแต่ก็ไม่เป็นผลด้วยแรงของผู้ชายทำให้เขาจับแขนฉันเข้ามาภายในห้องพร้อมกับปิดประตูล็อคกลอนเรียบร้อยโดยไม่ถามความสมัครใจของฉันที่เป็นเจ้าของห้องเลยสักนิด"ปล่อย...ไม่ต้องมาจับแล้วก็ออกไปจากห้องฉัน!!""ลูกหมู เราต้องคุยกันนะครับ""ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีด้วยออกไปได้แล้วไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจจับนายข้อหาบุกรุกในยามวิกาล" ฉันขู่เขากลับไปแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่กลัวคำขู่ของฉันเลย"เรามาคุยกันดีๆ ได้ไหมครับพี่ขอร้อง""คุย? เราสอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 30 ขะแข็งแกร่ง

    บทที่ 30 ขะแข็งแกร่ง"อ๊ากกก! ลูกหมูไซด์คิกย๊าฮู้ย๊าาา!" พลั่ก ตึก!"อั๊ก!" อินทนนท์ร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อร่างกายของเขากระแทกเข้ากับประตูห้องอย่างแรงด้วยแรงถีบมหาศาลของลูกหมูโดยไม่ทันตั้งตัว เขาใช้มือหนาจับหน้าท้องแกร่งของตัวเองเอาไว้เมื่อรู้สึกเจ็บจุกบริเวณท้องที่ถูกถีบเข้ามาอย่างจังอย่างไม่ทันตั้งตัว"หึ สมน้ำหน้าบอกให้ปล่อยไม่ยอมปล่อยเองช่วยไม่ได้" ลูกหมูเฉิดหน้าบอกออกมาอย่างไม่มีความรู้สึกผิด"จ...เจ็บ""นี่...นายอย่าทำมาเป็นสำออยหน่อยเลยแค่โดนถีบเอง" แถมฉันยังใส่แรงไปแค่นิดเดียวจะมาจงมาเจ็บอะไรเรียกร้องความสนใจล่ะสิไม่ว่าอย่าคิดว่าฉันจะหลงกลหรอกนะ แต่ดูเหมือนหมอนี่จะไม่ได้แกล้งเลยนะ หรือหมอนี่จะเจ็บจริง? ฉันมองนายอินทนนท์ที่นั่งพิงประตูห้องเอามือกุมหน้าท้องบริเวณที่โดนฉันถีบไซด์คิกเข้าไปด้วยสีหน้าเจ็บปวด"นี่เจ็บจริงเหรอ" สุดท้ายฉันก็เข้าไปดูนายอินทนนท์"เจ็บ""ขะ...ขอโทษก็นายไม่ยอมปล่อยฉันเอง" ฉันเข้าไปประคองนายอินทนนท์ที่นั่งตัวงอเป็นกุ้งพลางจับหน้าท้องอยู่ดูเหมือนเขาจะเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่อยากจะคิดเลยถ้าฉันใส่แรงถีบเต็มแรงสภาพของหมอนี่จะเป็นแบบไหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 31 เกมพลิก

    บทที่ 31 เกมพลิกเช้าวันต่อมาเวลา 09:45 นาทีเช้าวันต่อมา"อื้มฟุดฟิดๆหอมกลิ่นหอมๆนี่มันอะไรกันนะ"ฟึบ! ฉันรีบลุกออกจากเตียงเดินตามกลิ่นหอมหวนที่เรียกน้ำย่อยในกระเพาะได้เป็นอย่างดีไปทันที อ่า...กลิ่นหอมๆนี่มันอะไรกันนะ ฟุดฟิดๆแกรกๆ ฉันตามกลิ่นหอมฉุยจนมาหยุดอยู่ที่โต๊ะอาหารในห้องครัวขนาดเล็กเท่าตัวฉัน(?) ก็เห็นนายอินทนนท์กำลังทำอะไรก๊อกแกรกๆอยู่หน้าไมโครเวฟ"ตื่นแล้วเหรอ" เห็นอยู่ยังจะถาม"ยังไม่ตื่นมั้ง" "หิวมั้ย" อินทนนท์ทำเป็นหูทวนลมกับคำตอบของหญิงสาวก่อนจะเปลี่ยนคำถาม"อืม" อยากจะตอบกวนตีนอยู่หรอกแต่ความหอมของอาหารตรงหน้าเลยต้องตอบออกไปตามความจริง"กินอาหารพวกนี้ได้เลยพี่ซื้อมาให้ลูกหมูกิน" พูดพร้อมยิ้มหล่อให้ ฉันมองรอยยิ้มเสน่ห์ที่เข้ากับหน้าตาหล่อๆนั่นก่อนจะรีบหันไปมองอาหารทันที เพราะกลัวว่าจะหลงกลรอยยิ้มนั้นแล้วใจอ่อนให้กับหมอนี่ ไม่ได้เด็ดขาดฉันจะมาตกม้าตายเพราะรอยยิ้มบนใบหน้าหล่อของหมอนี่ไม่! ไม่ได้เด็ดขาด! แค่เมื่อวานยอมให้นอนกอดก็เลยเชิงอยู่แล้ว "..." ฉันตั้งสติตัวเองใหม่ก่อนจะขยับเก้าอี้นั่งลงเพื่อทานอาหารมากมายที่ถูกวางเอาไว้บนโต๊ะ"ยังเหลือ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24

บทล่าสุด

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   ตอนพิเศษ ดำนาช่วยพ่อตา

    ตอนพิเศษ ดำนาช่วยพ่อตา5 ปีต่อมา ห้าปีแล้วนับตั้งแต่งานแต่งงานจนตอนนี้ฉันเรียนจบมาช่วยงานที่บ้านเรียบร้อย ถึงจะบอกว่าช่วยงานที่บ้านฉันก็แค่เปิดร้านขายปุ๋ยขายยาโดยผู้สนับสนุนหลักจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสามีสุดที่รัก เขาเองก็มาอยู่กับฉันที่กำแพงเพชร แต่ยังคงเปิดร้านทองเหมือนเดิมแถวตัวเมื่อ เราสองคนก็ยังคงไปมากรุงเทพฯ กำแพงเพชรอยู่เรื่อย ๆ ชีวิตฉันตอนนี้มีความสุขมากเลย“หนูครับ”“ครับ หนูอยู่ตรงนี้”“ทำไมคนถึงมาบ้านเราเยอะขนาดนี้” สามีที่น่ารักเข้ามากอดฉันพร้อมกับหอมแก้มไปสองที“หนูยังไม่ได้บอกเหรอว่าวันนี้มีกิจกรรมของหมูบ้านดำนาประจำปี”“หืม ดำนา?” “ทำหน้าอย่างนี้ไม่รู้สินะ ดำนาก็คือการที่เรานำต้นกล้าหมายถึงต้นข้าวที่โตประมาณยี่สิบถึงยี่สิบห้าวันไปลงนาเพื่อปลูกน่ะ” ฉันอธิบายให้เขาเข้าใจ“แล้วที่พ่อบอกไปหว่านข้าวล่ะไม่เหมือนกันเหรอทำไมถึงต้องดำนาอีก”“เหอะ จะหว่านจะดำนาก็เหมือนกันนั่นแหละสุดท้ายก็เป็นข้าวให้เรากินกันอยู่ดี” ฉันที่ขี้เกียจอธิบายให้เขาเข้าใจจึงบอกตัดบทไป“แล้ว...”“พอเลิกสงสัยแล้วไปลองลงมือทำเองเลยดีกว่า” ฉันบอกเขาพร้อมกับจับมือไปที่รถขนกล้า“อืมได้ น่าสนุกดี” 20

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 40 อินทนนท์เป็นของลูกหมู

    บทที่ 40 อินทนนท์เป็นของลูกหมู @วันงานแต่งงาน“โห่ ฮี่โห่ ฮิ่โห่ ฮิ่โห่ ฮิ่โหยยย”“ฮิ้วววว”“ใครมีมะกรูดมาแลกมะนาวใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขยเอาวะเอาเหวย ลูกเขยผู้ใหญ่นิดมาตาลาลา...”“หู้ยย..ฮา..โห่..ฮี้ว” เสียงเพลงวงลำแคนแต่งงานดังมาตั้งแต่ปากซอยก่อนจะเข้ามาถึงบ้านเจ้าสาวที่อยู่ห่างไม่ไกลบรรดาญาติฝ่ายหญิงเต้นรำตามขบวนขันหมากเพลงลำแคนอย่างสนุกสนานสร้างสีสันให้ขบวนได้เป็นอย่างดี ใช้เวลาเดินขบวนไม่นานขบวนขันหมากของอินทนนท์ก็ได้มาหยุดที่หน้าบ้านเจ้าสาวแสนสวยเป็นที่เรียบร้อย“ขอให้เพื่อนผมเข้าไปเจอเจ้าสาวหน่อยครับ” เวย์รับหน้าเอ่ยบอกคนกั้นประตูเงิน“จะเข้าไปต้องมีอะไรมาแลกนะจ๊ะ ซองไม่หนักประตูไม่เปิดจ๊ะ” ลูกเจี๊ยบบอกด้วยรอยยิ้ม“นี่เลยครับ เจ้าบ่าวเตรียมชุดใหญ่ให้เรียบร้อย” น่านที่รับหน้าที่เป็นคนถือซองยื่นซองขาวใส่เงินจำนวนหนึ่งให้ทั้งสองคนที่กั้นประตูเงินไว้ไป“ว้าว เชิญเลยจ๊ะ” เมื่อได้รับซองประตูเงินก็เปิดออกอย่างง่ายดาย“ไปเพื่อนไปหาเจ้าสาวมึงกัน” น่าน“เดี๋ยวค่ะ ยังเข้าไปไม่ได้นะคะ” เดินเข้ามาได้ไม่นานขบวนเจ้าบ่าวก็เจอเข้ากับประตูทองที่หนอไม้กับปกป้องยืนถือสร้อยทองกั้นป

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 39 พรีเวดดิ้ง

    บทที่ 39 พรีเวดดิ้ง“เอ็งสองคนไปถ่ายรูปติดงานแต่งกันได้แล้ว”“พรีเวดดิ้งพ่อ”“เออนั่นแหละ ไปถ่ายกันได้แล้วข้ากับเทวาเตรียมงานหมดแล้วแล้ว” “จ๊ะ” หลังจากพูดคุยกันเสร็จเรียบร้อยทั้งสองครอบครัวจึงแยกย้ายไปจัดเตรียมของต่างๆที่จะใช้ในงานแต่งงานอีกครั้ง ลูกหมูกับอินทนนท์พร้อมเพื่อนและพี่แยกกันไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งทุ่งนา“เนี่ยเหรอวะต้นข้าว” เวย์เอ่ยถามอย่างตื่นเต้นเมื่อได้เห็นต้นข้าวของจริงใกล้ๆ“ค่ะ ใกล้ได้เวลาเกี่ยวแล้ว”“แล้วต้นเขียวๆตรงนั้นคือข้าวเหมือนกันใช่ไหมลูกหมู” น่านชี้ไปที่ทุ่งนาอีกฝั่งที่เป็นต้นอ่อน“ใช่ค่ะ ต้นกล้าอ่อนยังไม่โต กว่าจะโตเราต้องให้น้ำให้ปุ้ยค่อยบำรุงให้ต้นข้าวโตได้ดี” ฉันอธิบายให้พวกเขาฟังก็อย่างนี้ล่ะนะคนเมืองไม่ค่อยเจออะไรแบบนี้จึงไม่ค่อยรู้ถึงความลำบากของชาวนาว่าจะได้ข้าวไปให้กิน“สวยจริงๆ เหมาะแล้วที่เลือกถ่ายพรีเวดดิ้งที่นี้” อินทนิลเอ่ยบอก“พร้อมถ่ายกันหรือยัง คนถ่ายพร้อมแล้วนะครับ” เวย์ ใช่แล้วพวกเราไม่ได้จ้างตากล้องมาถ่ายรูปให้เพราะพี่เวย์เองก็ถ่ายรูปแต่งรูปได้ดีมากจึงอาสาทำให้เราฟรีๆ แต่ฉันว่าจ้างจะถูกกว่าเพราะพี่เขาเล่นไปซื้อของจัดฉากจัด

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 38 หนุ่มน้อยตกน้ำ

    บทที่ 38 หนุ่มน้อยตกน้ำ“ทนไม่ไหวแล้วโว้ย! ถ้าจะหอนดังขนาดนั้นแน่จริงก็เดินมาพูดต่อหน้าสิวะอีพวกผีเปรตขอส่วนบุญ!” ใครจะมองยังไงช่างแม่งแล้วขอทีเถอะพวกชอบนินทาคนอื่นเนี่ยชีวิตนี้คงไม่มีอะไรทำหรือไงวะถึงได้ชอบอิจฉาคนอื่นไปทั่วถ้าไม่ได้สั่งสอนวันนี้คงนอนไม่หลับ“หนูเป็นอะไร”“มานี่” ฉันลากพี่นนท์เดินตรงไปยังกลุ่มผีเปรตที่ร้องขอส่วนบุญทันที“อะ...อะไร” “ไหนคนไหนชื่อเนย!” ฉันถามพวกมันทั้งเจ็ดคนพร้อมกับมองเรียงตัวและสายตาของทุกคนก็มองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง“คนนี้สินะ พี่นนท์ชอบหน้าตาและหุ่นอย่างยัยนี่มั้ย”“ครับ?”“หนูถามว่าพี่ชอบหุ่นหน้าตาอย่างยัยนี่มั้ย?”“ไม่ครับพี่ชอบหนู ไม่สิพี่รักลูกหมูคนเดียว”“ชัดไหมยัยพวกไม้เสียบผี เขารักฉันถึงไม่สวยแน่แต่ผู้ชายที่พวกเธออยากได้เขารักฉันของใครให้รู้ซะบ้าง”“แกอีกอ้วน!”“อ้วนแล้วหนักหัวแม่...”“นิสัยเหมือนน่าตาเลยนะครับ”“คะ?”“พวกคุณทำตัวน่ารังเกียจมาก”“สุดหล่อพวกเรายังไม่ได้ทำอะไรยัยอ้วนนี่เลย จู่ๆมันก็เดินมาหาเรื่องพวกเราก่อนอย่างนี้ใครเป็นคนน่ารังเกียจกัน”“เหรอครับ แล้วการที่พวกคุณนินทาต่อว่าคนอื่นมันดีมากเลยสินะ”“พวกเราก็แค่คุยกันขำๆ

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 37 เที่ยวงานวันก็ได้เรื่อง

    บทที่ 37 เที่ยวงานวันก็ได้เรื่องเกิดความเงียบขึ้นเมื่อได้ยินเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกหมูบอก ผู้ใหญ่นิดจ้องมองไปที่เครื่องนวดหอมพร้อมกับหหัวเราะออกมาเสียงดัง“ฮาฮ่าๆ นวดกันรึงั้นก็แล้วไป เออข้าลืมเลยว่าแม่เองให้ข้ามาตามไปกินข้าวไปๆรีบตามกันมาล่ะ” ผู้ใหญ่นิดบอกก่อนจะเดินออกจากห้องเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ทั้งห้องเกิดความเงียบทุกสายตามองตามหลังของผู้ใหญ่นิดก่อนจะหันหน้ามองกัน“จบเรื่องง่ายขนาดนี้เลย”“นี่แหละพ่อมึง จัดของเสร็จก็ลงไปกินข้าวเดี๋ยวรอนานพ่อเอ็งจะหมาบ้าเข้าอีก ลงไปกันเถอะจบเรื่องแล้ว” สาวสายหน้าเอือมระอาพร้อมกับเอ่ยบอกคนทั้งเจ็ดที่กำลังยืนอึ้งกับเหตุการณ์ก่อนหน้า“ลุกออกมาได้แล้วอินทนนท์เป็นลูกผู้ชายซะเปล่าเข้าไปแอบทำไม” เทวาเอ่ยถามลูกชายที่กำลังนั่งหลบอยู่ใต้โต๊ะฟึ่บ!“โธ่ ป๊าก็พูดได้สิป๊าไม่ได้เจอแบบผมนิ”“หึ เจอแค่หมัดกับเท้าป๊าเจอปืนจ่อหัวยังไม่หลบเหมือนแกเลยไอ้ลูกชาย” เทวาว่าออกมาพร้อมกับเดินออกจากห้องไป“จริงเหรอม๊า” อินทนนท์เอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ“จ๊ะ ลุกขึ้นจัดการตัวเองแล้วตามม๊ามานะ” น้ำอิงบอกก่อนจะเดินตามสามีไป“ฮาฮ่า กูอยากถ่ายรูปมึงตอนนี้เอาไปเปิด

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 36 ลูกเขยเวร!

    บทที่ 36 ลูกเขยเวร!“เก็บท้องไว้กินของแม่ด้วยพวกมึง” ผมเตือนมันสองตัวที่ขอเพิ่มขนมจีนน้ำยาป่าคนละสองจานแล้ว“เออ รู้แล้วแต่น้ำยาที่ใส่ขนมจีนอร่อยวะ” น่าน“จริงกูพึ่งเคยกินครั้งแรกเลย” เวย์ “พี่ก็ว่าอร่อย”“ใช่ไหมที่ผมเคยกินยังไม่อร่อยขนาดนี้เลย”“หรือเพราะพวกเราหิว” น่าน“อร่อยก็คืออร่อย ว่าแต่พี่นิลมานานแล้วเหรอพี่” เวย์เอ่ยถามอินทนิล“มาเพื่อวานตอนดึกเลย เพราะไอ้นนท์มันโทรมาบอกเรื่องเลื่อนงานแต่งงานเข้ามาม๊าป๊าเลยต้องมาเตรียมงานให้มัน” อินทนิลถือโอกาสบ่นน้องชายนิดหน่อย“ช้าเร็วผมก็แต่งอยู่แล้ว”“เออ กูรู้แต่นี่มันก็เร็วไปไหม เอาเหอะไม่มีใครขัดมึงอยู่แล้ว”“พี่นิล ป๊าม๊าไม่ได้ว่าอะไรใช่ไหมคะ?” เรียกพี่นิลทีไรชอบนึกถึงปลานิลนึ่งทุกทีเลยฉัน“ใครจะว่าอะไรล่ะครับ ป๊าม๊ายินดีจะตายจะได้ลูกหมูมาเป็นลูกสะใภ้เร็วขึ้นที่สำคัญ...เตรียมตกใจสินสอดที่ป๊าม๊าขนมาให้หนูได้เลย” สินสอดอะไรอีกทองที่ให้มาพ่อแม่ฉันยังไม่แตะเลย“สินสอดอะไรอีก แล้วของที่ให้คราวก่อน...”“มันไม่เหมือนกันสิครับ อันนั้นของฝากอันนี้สินสอด” โอ้มายก๊อด! นี่สินะที่เรียกว่าตกถังข้าวสาร แหะๆ“เอ่อ...พี่นิลช่วยกระซิบบอกหนูหน่อยได้ไหม

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 35 หมอลำ รำแคนที่พ่อแม่ต้องการ

    บทที่ 35 หมอลำ รำแคนที่พ่อแม่ต้องการเช้าวันต่อมาเวลา 6 โมงเช้า@ร้านทองอินทนนท์“หาววว”“หาวขนาดนั้นแมลงวันบินเข้าไปวางไข่ในปากมึงแล้วมั้ง” น่าน“ก็มันง่วงนี่หว่า มีอย่างที่ไหนจะไปบ้านเมียส่งข้อความมาบอกตอนตีสามตอนที่กูกำลังจะนอน หาวว” เวย์บ่นออกมา“ไม่ได้บังคับให้มา”“โห่พูดงี้ มึงดูไอ้นนท์พูดไอ้น่าน”“มันก็พูดจริง มึงก็อย่าบ่นเลย”“รีบเดินทางกันดีกว่าเดี๋ยวถึงบ้านสาย” ฉันที่ฟังพวกเขายืนเถียงกันมาสักพักรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีไม่งั้นคงยืนเถียงกันอีกยาว“ครับ”“หึ สองมาตรฐานชัดเจน กับเมียนี่ครับ” เวย์แซว“…” อินทนนท์ไม่ตอบโต้อะไรเขาแค่มองถลึงตาใส่เวย์เท่านั้น“ไปคันเดียวกันนะกูไม่อยากขับรถไกล” น่าน“เออ พวกมึงคอยเปลี่ยนกับกู” เมื่อทั้งสี่ตกลงกันเสร็จเรียบร้อยก็ออกเดินทางจากกรุงเทพฯเพื่อไปกำแพงเพชร ใช้เวลาเพียง 5 ชั่วโมง@บ้านลูกหมูเวลา 11:35 นาที ในที่สุดก็ถึงซะทีนั่งรถจนเมื่อดากไปหมดแล้ว โอ๊ะ! รถตู้คันใหญ่ที่จอดอยู่หน้าบ้านทำไมคุ้นๆจังเหมือนรถครอบครัวของพี่นนท์เลย“รถคันนั้น?” “พี่ไม่ได้บอกเหรอว่าป๊าม๊ามารอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว” ก็ไม่ได้บอกน่ะสินึกว่าจะตามมาทีหลัง“อ

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 34 แต่งกี่ครั้งก็เมียคนเดิม

    บทที่ 34 แต่งกี่ครั้งก็เมียคนเดิมงั่มๆ งั่มๆ ผมนั่งมองใบหน้าสวยที่กำลังนั่งกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยดูท่าจะอร่อยเกินไปด้วยซ้ำ“ระวังหน่อยสิ” ผมยื่นมือไปเช็ดอาหารเละขอบปากเธอ “อ๊ะ ขอบคุณ”“อร่อยขนาดนั้นเลย”“งั่มๆ อื้มอร่อยพี่ไม่กินเหรอ” เธอยอมเรียกผมว่าพี่แล้ว“แค่เห็นหนูกินพี่ก็อิ่มแล้ว”“แหวะ!” ผมเห็นนะว่าเธอยิ้ม“อึก! เรื่องแต่งงาน…”“อาทิตย์หน้า”“บอกว่าไม่แต่งไง!” “ทำไม?” ผมถามเธออย่างจริงจัง“มันไม่สวย”“อะไรไม่สวย”“โอ๊ย! ตอนใส่ชุดแต่งงานไงเดี๋ยวมันไม่สวยขอเวลาลดน้ำหนักหน่อยไม่ได้หรือไง!” ลูกหมูบอกออกมาอย่างเหลืออด“ห่วงอะไรไม่เข้าเรื่อง...”“เมื่อกี้พูดอะไรได้ยินนะ” หูดีจริงๆว่าที่เมียผม“ในวันแต่งงานยังไงเจ้าสาวอย่างหนูก็สวยที่สุดแล้วครับ”“เอาอะไรมาสวยตัวเป็นหนูแบบนี้” ไม่พูดเปล่าลูกหมูใช้มือตัวเองจับห่วงรอบเอวให้อินทนนท์ดู“ฮึ”เพียะ!“หัวเราะอะไร!”“โอ๊ย! พี่แค่ขำพี่หนูบอกว่าตัวเองเหมือนหนู”เพียะ!“เห็นไหมขนาดนายยังหัวเราะเลย ไม่เอาไม่แต่แล้วไม่เอา!!”“โอ๊ย! จุ๊ๆไม่เอาไม่ร้องครับ พี่ไม่ได้บอกว่าหนูไม่สวยซะหน่อย เพราะหนูเป็นแบบนี้พี่ถึงรัก” ผมลุกขึ้นเดินเข

  • อวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)   บทที่ 33 มอบความรัก

    บทที่ 33 มอบความรัก“บอกคิดถึงมันหนูก็ช่วยมอบให้ความรักกับมันหน่อยนะครับเพราะมันก็คิดถึงหนูเหมือนกัน” “เอ่อ...” อ่า พอได้เห็นเธอทำหน้าตลกผมรู้สึกดีจริงๆทั้งที่ก่อนหน้านี้ทำใจกล้าอยู่แท้ๆพอมาตอนนี้กลับทำหน้าตกใจซะขนาดนั้นเมื่อมาถึงขนาดนี้ขอแกล้งเธอเล่นนิดหน่อยแล้วกันหมับ!“ช่วยมอบความรักของหนูให้มันด้วยนะครับ” ผมกระซิบข้างหูเธอพร้อมจับมือเธอมาจับเจ้าลูกชายของผมที่กำลังขยายตัวใหญ่สั่นสู้มือที่กำลังสัมผัสมันอยู่ลูบ ลูบ ลูบ“ได้สิค่ะ หนูจะมอบความรักให้มันเอง”ฟุ่บ! ให้ตายเถอะเธอทำให้ผมตกใจได้ตลอดเลย ครั้งนี้ก็เหมือนกันใครจะไปคิดว่าเธอจะใจกล้าขนาดลงไปนั่งคุกเข่าเลียของผมกัน ผมเองยังไม่กล้าคิดว่าเธอจะทำเลย“หึ ไม่อายแล้วหรือไง” ผมแกล้งถามเธอ“ไม่อายแล้ว หนูคิดตามที่พี่บอกขนาดในสวนกล้วยเรายังทำได้ นี่ในห้องทำไมจะทำกันไม่ได้จริงไหมคะ?” เฮอะให้ตายเถอะผู้หญิงคนนี้! ทำให้หัวใจผมกระตุกได้ตลอดไม่รู้จะน่ารักไปถึงไหนกัน!“อื้มมม” ผมจับใบหน้าสวยเงยขึ้นก่อนจะก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มเป็นรางวัลให้เธอที่ทำตัวน่ารัก“รางวัลของคนน่ารัก” ทั้งสองยิ้มให้กันก่อนจ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status