Share

ตอนที่ 1

last update Last Updated: 2025-03-16 14:00:21

“เหตุระเบิดท่าอากาศยานนานาชาติเอวาเปเรซ สร้างความเสียหายให้แก่บริเวณรับสัมภาระ ของอาคารผู้โดยสารขาเข้าระหว่างประเทศ จากกล้องวงจรปิดได้จับภาพฝูงโดรนคามิกาเซที่บินร่อนอยู่เหนือท่าอากาศยานอยู่หลายนาที ก่อนที่จะร่อนลงสู่เป้าหมาย และจุดระเบิดขึ้น

เหตุระเบิดดังกล่าว ทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อยสามสิบห้าราย และได้รับบาดเจ็บมากกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบราย จากการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ ปรากฏว่าได้มีผู้โดยสายหายไปจากรายชื่อห้าคน และหนึ่งในนั้นคือพระชนนีขององค์สุลต่าน ซึ่งแหล่งที่มาของการโจมตีดังกล่าวยังไม่ชัดเจน แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านความมั่นคงคาดการณ์ว่ากลุ่มผู้ก่อการร้ายกลุ่มนี้ อาจเป็นผู้ทำสงครามโมเสลมจากสมาชิกอัลเคดาสาขาเปเรซ ถึงแม้ข้อมูลเหล่านั้นยังไม่ได้รับการยืนยันก็ตาม ขณะนี้เจ้าหน้าที่ทหาร และตำรวจกำลังอยู่ระหว่างการไล่ล่ากลุ่มผู้ก่อการร้าย”

เสียงในทีวี รายงานข่าวภาษาอาหรับ เกี่ยวกับสถานการณ์การระเบิดสนามบิน บริเวณอาคารผู้โดยสารขาเข้า และได้ลักพาตัวประกันไปด้วย เพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลทำตามข้อตกลง ตามมาด้วยข่าวการประท้วงที่หน้าสถานทูต เพื่อกดดันและเรียกร้องให้รัฐบาลและฝ่ายผู้ก่อการร้ายยุติสงครามกลางเมืองเสียที

มือเรียวสวยหยิบรีโมท ที่อยู่ปลายเตียง ขึ้นมากดปิดสวิทช์ ไม่สนใจจะฟังต่อ เพราะทุกๆ ช่องรายงานข่าวเหมือนกันหมดไม่มีข้อมูลอื่นเพิ่มเติม เธอหันไปเปิดไฟแอลอีดีวงแหวนทั้งสองข้างตัว แล้วกดบันทึกวีดีโอที่เตรียมไว้แต่แรก 

“สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้พริมอยู่ที่ประเทศเปเรซ เหตุผลที่พริมมาที่นี่ เพราะพริมรู้เกี่ยวกับประเทศนี้น้อยมาก สิ่งที่พอจะทราบเหมือนกับคนทั่วโลกก็คือ นายแบบ หรือนักแสดงผู้ชายที่หน้าตาดีที่สุด ส่วนใหญ่มักจะมาจากประเทศนี้”

หญิงสาวมองดูข้อมูลในแท็บเล็ต ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาเสียงใส

“ระบอบการปกครองของเปเรซ เป็นแบบสมบูรณาญาสิทธิ-ราชย์   โดยมีสมเด็จพระราชาธิบดี โอมาร์ บิน ซาเลห์ บิน อับดุลอาซิซ อัลฟูลัน หรือองค์สุลต่านเป็นประมุข ซึ่งราชวงศ์ฟูลันในปัจจุบันได้สืบทอดเชื้อสายมาจากราชวงค์ในประวัติศาสตร์ เมื่อหนึ่งพันสามร้อยปีมาแล้ว”

หญิงสาวเงยหน้ามองกล้องแล้วพูดต่ออย่างฉะฉาน

“ก่อนหน้าที่เปเรซจะพบน้ำมัน ถือว่าเป็นประเทศที่ยากจนมากประเทศหนึ่ง คนส่วนใหญ่จะใช้ชีวิตเร่ร่อนตามทะเลทราย ไม่สามารถปลูกอะไรได้เลย รายได้หลักส่วนใหญ่จะมาจากการแสวงบุญ แต่ในอีกหลายปีต่อมาก็ค้นพบน้ำมันแหล่งใหญ่และก๊าชธรรมชาติ ซึ่งทำให้ติดอันดับโลกรองจากประเทศอาระเบีย และพลิกเศรษฐกิจของประเทศจากหน้ามือเป็นหลังมือ กลายเป็นประเทศที่ร่ำรวยเพียงชั่วระยะเวลาไม่ถึงสามปี และจากรายงานเศรษฐกิจของประเทศในปีที่ผ่านมา พบว่าประเทศเปเรซมีอัตราการว่างงานเกือบจะศูนย์เปอร์เซ็นต์ คนที่มีรายได้ต่ำสามารถซื้อรถยนต์และบ้านได้ด้วยเงินสด นอกจากนี้ยังมีสิทธิประโยชน์ และสวัสดิการฟรีเพื่อประชาชนอีกด้วยอย่างเช่น ด้านการศึกษา การรักษาพยาบาล ด้านสาธารณูปโภคเช่นไฟฟ้าและน้ำประปา" 

นิ้วเรียวปาดเลื่อนแท็บเล็ตตรงหน้า เพื่อดูสคริปต์นิดหนึ่งแล้วพูดกับกล้อง

"แต่สิ่งที่โดดเด่นมากๆ ของประเทศเปเรซคือมีความหลากหลายทางเชื้อชาติและวัฒนธรรม ชาวเปเรซเชื้อสายอาหรับกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซนต์นับถือศาสนาโมเสลม แต่ไม่ได้เคร่งครัดเหมือนทางฝั่งตะวันออกกลางทั่วไป รองลงมาคือศาสนาคริสต์, ยูดาห์-ยิว, และฮินดูตามลำดับ บางคนอาจจะเคยคิดไปว่าประเทศแถบอาหรับส่วนใหญ่จะมีกฎที่เข้มงวดมากใช่ไหมคะ แต่ประเทศเปเรซนี้จะให้เกียรติผู้หญิงมาก นอกจากจะอนุญาตให้ผู้หญิงสามารถขับรถได้แล้ว ยังสามารถทำงานในภาครัฐและเอกชนได้ โดยหนึ่งในสามของสตาร์ทอัพใหม่ๆ ก็มีเจ้าของเป็นผู้หญิงค่ะ และไม่จำเป็นต้องใส่ชุดอาบายะห์ หรือคลุมผมด้วยฮิญาบ ทั้งผู้หญิงและผู้ชายแต่งกายเหมือนกับชาวตะวันตกทั่วไป ที่สำคัญผู้หญิงยังได้รับความเท่าเทียมกันในสังคม พวกเธอสามารถเข้าร่วมงานคอนเสิร์ต งานภาพยนตร์ หรือความบันเทิงต่างๆ เหล่านี้ได้โดยไม่ผิดกฎข้อห้ามแต่อย่างใด”

ยิ้มสาวยิ้มให้กับกล้อง พูดโดยไม่ต้องก้มดูสคริปต์อีก

“ความเปลี่ยนแปลงนี้มันเกิดมาจากปัจจัยหลายๆ อย่างค่ะ อันดับแรกก็คือมกุฎราชกุมารอิสราร์ บิน ซาเลห์ บิน อับดุลอาซิช อัลฟูลัน หรือจะเรียกสั้นๆ ว่าเชคฮ์ อิสราร์ ซาเลห์ อัลฟูลันก็ได้ เขาเป็นพระอนุชาของสุลต่าน โอมาร์ เป็นเจ้าชายที่มีวิสัยทัศน์ที่ก้าวหน้ามาก อายุเพียงแค่สามสิบปี แต่มีวิชันที่ต้องการจะพัฒนาประเทศให้ไปในวิถีทางที่ไม่ต้องพึ่งพาน้ำมันเพียงอย่างเดียว จึงพยายามกระจายเศรษฐกิจไปในด้านอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นทางด้านเทคโนโลยี หรือการปรับตัวให้เป็นศูนย์กลางทางการค้า การใช้พลังงานสะอาดอย่างโรงงานไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ และการผลิตน้ำทะเลให้เป็นน้ำจืด รวมไปถึงด้านการท่องเที่ยว ภายใต้โครงการเปเรซเวิลด์แฮริเทจด้วยค่ะ เพราะเหตุนี้จึงมีการเปลี่ยนแปลงความเคร่งครัดของกฎให้ลดน้อยลง เพื่อเตรียมความพร้อม รองรับความเปลี่ยนแปลงในโลกยุคดิจิทัล"

“และเพื่อต้องการที่จะศึกษาวิถีชีวิตของคนท้องถิ่น ให้มากขึ้นไปอีก พริมก็เลยจะใช้บริการเคาช์เซิร์ฟฟิ่ง ซึ่งจะแปลตรงๆ ก็คือการไปนอนบ้านคนแปลกหน้านั่นเอง”   

หญิงสาวหัวเราะกับกล้องเล็กน้อยอย่างซุกซน ยกสองมือขึ้นไขว้กันในลักษณะกากบาท พูดเน้นเสียงหนัก

“ห้ามคิดลึก!! มันคือการท่องเที่ยวแบบขอไปนอนพักตามบ้านสมาชิกซีเอส หรือเคาช์เซิร์ฟฟิ่งทั่วโลกแบบฟรีๆ!! ซึ่งบ้านโฮสต์ที่พริมเลือกจะเป็นคู่สามีภรรยา ดูจากโปรไฟล์แล้วมีดาวสีเขียวรับรองถึงห้าดาว แสดงว่าปลอดภัยไร้กังวลแน่นอน ที่สุดยอดกว่านั้นคือบ้านของพวกเขา ตั้งอยู่ตรงกลางระหว่างสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญๆ หลายแห่ง และอยู่ใกล้กับพิพิธภัณฑ์อารยธรรมทางประวัติศาสตร์ ซึ่งเป็นถิ่นฐานดั้งเดิมของชนเผ่าอารเบียโบราณ ที่พริมอยากจะไปมากที่สุดอีกด้วย เป็นบ้านโฮสต์ที่ผู้คนทั่วโลกนิยมไปพักเป็นอันดับต้นๆ ของประเทศเลยก็ว่าได้ แค่ฟังก็น่าสนุกแล้วใช่ไหมคะ ถ้างั้นเรามาหาคำตอบจากการเดินทาง และรู้จักเปเรซไปพร้อมๆ กับพริมกันเลยดีกว่า ไปกันเลยค่า"

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะกดปิดการบันทึก พลันมีเสียงเรียกเข้าในโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมา เธอหยิบมามองหน้าจอนิดหนึ่งจึงกดรับ เปิดสปีคเกอร์โฟน แล้วเริ่มเก็บอุปกรณ์ลงกระเป๋าเดินทางใบเล็กด้วยความรีบเร่ง 

“สวัสดีตอนเช้าค่ะพ่อ”

“พริม! เรียบร้อยดีไหม?”

“เดินทางราบรื่นไม่มีปัญหาอะไรเลย หนูกำลังรอโฮสต์มารับที่โรงแรม”

“พ่อดูข่าวต่างประเทศเมื่อเช้า มีการชุมนุมประท้วงตรงหน้าสถานทูตเปเรซ อยู่ใกล้โรงแรมที่แกพักหรือเปล่า?!”

“ไม่แน่ใจค่ะ แต่พ่อไม่ต้องเป็นห่วง ถึงยังไงที่เปเรซก็ยังปลอดภัยกว่าทีแลนด์ตอนนี้เสียอีก เมื่อวานหนูดูข่าวเห็นหนึ่งในแกนนำผู้ชุมนุมโดนลอบยิงขณะที่กำลังปราศัยอีกแล้ว!”

“อืม ทีแลนด์ถูกครอบงำด้วยระบอบอำนาจนิยมที่อึมครึมมาตั้งแต่รัฐประหารแล้ว มีอำนาจท่วมทับผู้นำแต่ใช้ไม่เป็น ทำได้แค่ใช้กำลังบังคับผู้คัดค้านเท่านั้น! แต่อาจจะเป็นพวกมือที่สามก็ได้ จริงเท็จพิสูจน์ได้ยาก เปเรซเองก็มีปัญหาเรื่องแบ่งแยกดินแดนอยู่เหมือนกัน แกก็ต้องดูแลตัวเองด้วย มีปัญหาอะไรรีบติดต่อมาทันทีเลยนะ!”

“หัวหน้าคะ! ฝึกหนูมาหนักขนาดนี้ ยังต้องห่วงอะไรอีกคะ เชื่อมือหนูเถอะน่า! หนูเอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์อยู่แล้ว!”

“อย่ามาซุย! อ้อ! แล้วอย่าลืมไปที่พิพิธภัณฑ์ของชนเผ่าอารเบียด้วยนะ!”

“รับแซ่บ!” เสียงปลายสายเงียบไป คงเพราะอีกฝ่ายวางสายไปแล้ว

หญิงสาวรีบเก็บของมือเป็นระวิง เนื่องจากโฮสต์โทรมาขอเปลี่ยนเวลาที่จะมารับเร็วขึ้นหนึ่งชั่วโมง เพราะญาติที่จะมาพักที่บ้านโฮสต์ด้วยนั้น จะขับรถผ่านมาทางโรงแรมที่เธอพักอยู่พอดี 

ขณะที่กำลังรูดซิบกระเป๋า พลันโทรศัพท์ภายในห้องพักก็ดังขึ้น จึงเดินไปรับสาย

“เฮลโล?”

“มิสนรากร มีแขกมารอพบอยู่ที่ล็อบบี้ครับ”

“บอกให้เขารอสักห้านาที จะรีบลงไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”

“ครับผม”

นอกจากจะมาท่องเที่ยว เพื่อทำคอนเทนท์ ในฐานะยูทูปเบอร์แล้ว เธอยังมีภารกิจสำคัญในการเดินทางมาเปเรซในครั้งนี้ด้วย  

หญิงสาวทำงานอยู่สำนักข่าวกรองแห่งชาติ ตำแหน่งนักการข่าวปฏิบัติการด้านความมั่นคงปลอดภัยไซเบอร์ ภารกิจในครั้งนี้เป็นวาระพิเศษ ต้องทำงานร่วมกับหน่วยอื่นด้วย และที่เบื้องบนระบุว่าต้องเป็นเธอ ก็เพราะทั้งหน่วยมีเธอเพียงคนเดียวที่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีของอิสราเอล สามารถพูดอ่านและเขียนภาษาอาหรับได้ดี และยังพูดฮีบรูได้อีกนิดหน่อย ซึ่งเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองทุกคน จำเป็นต้องมีทักษะด้านนี้อย่างน้อยห้าภาษา แล้วแต่ว่าใครเลือกจะเรียนภาษาอะไร นอกเหนือไปจากความสามารถด้านอื่นๆ

ถ้าไม่นับรวมเรื่องบู๊ล้างผลาญ ความเป็นสตรีเพศของเธอจะสามารถพรางตาฝ่ายตรงข้ามได้อย่างแนบเนียน และทำงานคล่องตัวได้ดีกว่าบุรุษเสียอีก 

ในภารกิจนี้จะมีผู้ร่วมทีมอีกสองคน ซึ่งจะแยกกันเดินทาง และแยกกันทำงาน เธอมีหน้าที่ตามหาเป้าหมายชี้เป้าระบุตำแหน่ง เพื่อให้เพื่อนร่วมทีมอีกสองคนลงมือปฏิบัติการ

ภารกิจของเธอในครั้งนี้ สืบเนื่องมาจากเหตุการณ์เมื่อไม่กี่วันก่อน ที่มีการระเบิดสนามบินเอวาเปเรซ โดยใช้ฝูงโดรนคามิกาเซ และการกราดยิงประชาชนของผู้ก่อการร้าย เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเจ้าหน้าที่ ในการก่อเหตุกับสายการบินทีแลนด์แอร์ไลน์ที่เพิ่งจะแลนดิ้งได้ไม่นาน

หลังจากนั้นกลุ่มกบฎหัวรุนแรง ก็หลบหนีการไล่ล่าของเจ้าหน้าที่ไปได้ และได้ลักพาตัวประกันไปด้วยห้าคน สิ่งที่พวกเขาเรียกร้องต่อมาก็คือ ขอให้รัฐบาลเปเรซปลดปล่อยนักโทษกลุ่มต่อต้านแบ่งแยกดินแดน และกลุ่มอนุรักษ์ศาสนาต่อต้านแนวคิดใหม่กว่าหนึ่งร้อยชีวิตที่ถูกจับขังคุกอยู่ในเขตต่างๆ และเรียกร้องให้รัฐบาลทีแลนด์ ทำตามข้อตกลง เพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวประกัน 

ทำให้ทางรัฐบาลทีแลนด์ ต้องรีบออกมาแถลงการณ์แก้ตัวกับนานาชาติว่า ข้อตกลงนั่น เป็นเพียงการช่วยเหลือเพื่อมนุษยธรรมเท่านั้น ทีแลนด์มิได้อยู่เบื้องหลังการก่อเหตุ และไม่เคยสนับสนุนการก่อการร้ายไม่ว่ากรณีใดๆ ก็ตาม

ซึ่งตัวประกันห้าคน ที่ได้ถูกจับตัวไปนั้น คนหนึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของหน่วยข่าวกรอง ที่กำลังหนีคดีข้อหาจารกรรมข้อมูลของรัฐบาล อีกคนเป็นเจ้าหน้าที่สถานทูตทีแลนด์ประจำเปเรซ ส่วนอีกสองคนเป็นพระมารดาของสุลต่านโอมาร์กับผู้ติดตาม และนักข่าวไม่ระบุสัญชาติอีกหนึ่งคน

เธอจึงถูกส่งตัวมารับภารกิจนี้ ประสานงานกับเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลเปเรซ เพื่อทำการค้นหา และช่วยเหลือตัวประกัน ทั้งห้าคนให้ปลอดภัย

อันนั้นเป็นภารกิจหลัก ที่ได้รับจากผู้อำนวยการ สำนักข่าว-กรองฯ แต่ภารกิจลับที่ได้รับจากหัวหน้าหน่วย คือนำข้อมูลที่อยู่กับเจ้าหน้าที่คนนั้นกลับมาให้ได้ และคุ้มครองเขาให้พ้นจากการถูกฆ่าปิดปากจากฝ่ายตรงข้าม

และเหตุการณ์ก่อนที่จะมีการก่อเหตุจับตัวประกัน เริ่มจากกระทรวงกลาโหม ได้ร่วมมือกับบริษัทอาร์เอดีผู้ผลิตและวิจัยยาชีวเภสัชภัณฑ์ระดับโลก มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่สหรัฐฯ และมีสาขาย่อยอยู่ในประเทศทีแลนด์ ได้ถูกแฮกเกอร์โจมตีทางไซเบอร์เจาะระบบและเปลี่ยนหัส แล้วแอบติดตั้งมัลแวร์เรียกค่าไถ่ ทำให้เจ้าหน้าที่ของบริษัทฯเข้าไปทำงานในระบบไม่ได้ เป็นผลทำให้หุ้นของบริษัทอาร์เอดีตกฮวบ และต้องปิดไลน์ผลิตและการขนส่งทั้งหมด ซึ่งทางบริษัทฯ ก็ออกมาเปิดเผยข้อมูลว่า ได้ถูกจารกรรมข้อมูลสำคัญไปกว่าเก้าร้อยกิกะไบต์ ได้แก่รหัสผ่าน ข้อมูลการเงิน ข้อมูลของลูกค้าและรายละเอียดสัญญาต่างๆ และสูญเงินเป็นจำนวนหลายร้อยล้านบาท 

เวบไซต์และระบบเครือข่ายของกระทรวงกลาโหมเอง ก็โดนโจมตีเซิร์ฟเวอร์ด้วยวิธีดีดอส โดยที่ผู้โจมตีได้สร้างคำร้องขอใช้บริการที่เป็นข้อมูลขยะขึ้นมา แล้วส่งไปที่ระบบเครือข่ายเป็นจำนวนมหาศาลต่อวินาที ทำให้ระบบทำงานช้าลงและเกิดการติดขัดในการเรียกใช้งานจนระบบล่มไปในที่สุด เมื่อเบี่ยงเบนความสนใจได้แล้ว ก็ฝังมัลแวร์ไว้เพื่อรับคำสั่งการโจมตีระลอกที่สอง

หลังเกิดเหตุการโจมตีทางไซเบอร์เพียงสามชั่วโมง ก็ได้ปรากฎชื่อของบริษัทอาร์เอดี บริจาคเงินเป็นจำนวนมาก ให้กับโรงพยาบาล และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการช่วยเหลือประชาชน ในวิกฤตการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสสายพันธุ์ใหม่ทั่วประเทศ 

ข้อมูลลับของกระทรวงกลาโหม ก็ถูกล็อกด้วยเช่นกัน จากนั้นก็แสดงข้อความเรียกค่าไถ่ ข่มขู่ให้ทำการจ่ายเงิน เพื่อแลกกับข้อมูลภายในเวลาที่กำหนด ทางกระทรวงฯ จำต้องยอมโอนเงินให้ตามเงื่อนไข เพื่อแลกกับข้อมูลสำคัญระดับชาติ แต่สุดท้าย กลับกลายเป็นว่าข้อมูลเหล่านั้นได้ถูกลบไป ไม่สามารถกู้คืนกลับมาได้อีก

ไม่มีแฮกเกอร์กลุ่มใดออกมาแสดงตัวเพื่ออ้างถึงผลงาน แต่ก็คาดเดากันว่า อาจจะเป็นฝีมือของกลุ่มอาชญากรมืดที่เรียกตัวเองว่าแฮกเกอร์หมวกดำ เพราะอาชญากรกลุ่มนี้ มีความเชี่ยวชาญในการปล่อยมัลแวร์ที่มีประสิทธิภาพสูง เข้าไปสร้างความหายนะเพื่อแลกกับเงิน เป็นจอมวายร้ายที่เคยเจาะระบบโจมตีธนาคารชาติตะวันตกมาแล้วในหลายๆ ประเทศ 

แต่ก็มีชาวเน็ตเป็นจำนวนมาก ออกมาชื่นชม การกระทำของโจรใจบุญในครั้งนี้ เพราะเงินทุกบาท ที่แฮกเกอร์ปล้นมาจากกระทรวงกลาโหมนั้น ได้ถูกบริจาคให้กับครอบครัวที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัสสายพันธุ์ใหม่ ทั่วทุกพื้นที่ในประเทศ โดยระบุข้อความว่า เป็นค่าเยียวยาและเพื่อฟื้นฟูจิตใจจากรัฐบาล

ต่อมาหน่วยสืบราชการลับของกระทรวงกลาโหม ก็ตามรอยไอพี-แอดเดรส จนสืบรู้ว่าอาชญากรไซเบอร์ผู้นี้เป็นใคร และได้ทำการไล่ล่าจนเขาต้องหนีออกนอกประเทศ และได้ถูกจับเป็นตัวประกันไปในที่สุด รายข่าวยังบอกอีกว่า เจ้าหน้าที่สถานทูตทีแลนด์ประจำเปเรซที่ถูกจับตัวไปด้วยกันนั้น ก็เป็นแฟนของเขาด้วยนั่นเอง

………………………….

- เวิลด์แฮริเทจ - World Heritage - มรดกโลก

- เคาช์เซิร์ฟฟิ่ง - Couchsurfing / CS - คือการท่องเที่ยวแบบขอไปนอนพักตามบ้านสมาชิกซีเอสทั่วโลก แบบฟรีๆ

- กิกะไบต์ - (gigabyte / GB ) - หน่วยวัดความจุของหน่วยความจำ หรือข้อมูลในฮาร์ดดิสก์ (Bit / KB / MB / GB / TB )

- มัลแวร์เรียกค่าไถ่ - Ransomware ถือเป็นไวรัสคอมพิวเตอร์ประเภทหนึ่ง ทันทีหลังจากเครื่องเป้าหมายติดมัลแวร์ดังกล่าว คอมพิวเตอร์จะถูกเข้ารหัส แล้วยื่นข้อเสนอให้เหยื่อทำการโอนเงินไปยังบัญชีที่ระบุ

- เซิร์ฟเวอร์ - Server - ทำหน้าในการเชื่อมต่อระบบอินเทอร์เน็ตและควบคุมการใช้บริการ ซึ่งการจัดสรรทรัพยากรเพื่อให้บริการนั้นมีหลากหลายอย่างแยกย่อยออกไปอีก สามารถศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ https://personet.co.th/what-is-server/

- ดีดอส - DDos - (Distributed Denial of Service) - การปฏิเสธการให้บริการ : เครื่องเซิร์ฟเวอร์ที่ถูกการโจมตีด้วยวิธี DDos จะไม่สามารถให้บริการได้ชั่วคราว จนกว่าปัญหาจะได้รับการแก้ไข หรือป้องกันการถูกระดมยิงด้วย DDoS ได้

- ไอพี แอดเดรส - IP Address - ย่อมาจาก internet protocol address คือ หมายเลขเฉพาะที่กำหนดให้กับอุปกรณ์ หรือเครื่องคอมพิวเตอร์แต่ละเครื่องในระบบเครือข่าย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 2 : First Kiss

    ติ๊ง!!ประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นหนึ่ง ชายหนุ่มหันไปมองทันที เมื่อได้ยินเสียง เขาหายใจเข้าแรงแล้วสะดุดไปในทันที เมื่อเห็นหญิงสาวเอวบางร่างน้อย นัยน์ตากลมโต ใบหน้าคมหวาน ผมดำยาวสลวยสยายเต็มหลัง สวมชุดแม็กซี่เดรสสีขาวปักฉลุลายดอกไม้ตัวยาวจนถึงข้อเท้า แขนยาวสามส่วนเลียนแบบชุดอาบายะห์ แต่จะออกไปในสไตล์ตะวันตกมากกว่า ซึ่งเข้ากันได้ดีกับรองเท้าผ้าหุ้มส้นพิมพ์ลายดอกไม้วินเทจสีเทา กำลังเดินเข็นกระเป๋าเดินทางออกมาจากลิฟต์ รูปร่างหน้าตาของหญิงสาวโดดเด่นเสียจนดึงดูดสายตาของผู้คนทั้งชายและหญิง ที่นั่งอยู่ในล็อบบี้ให้มองมาอย่างสนใจใคร่รู้ ดวงตาคมกริบล้ำลึกของชายหนุ่ม กำลังถูกตรึงจนไม่อาจถอนสายตาไปมองที่อื่นได้ พูดอะไรไม่ออกอยู่ชั่วครู่ราวกับวิญญาณของเขาก็กำลังถูกดูดกลืนหายไปด้วยเสียอย่างนั้น ก่อนที่จะได้สติเมื่อหญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ เขาจึงรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปทักทายด้วยหัวใจที่กำลังเต้นรัวแรง “มิสนรากร?” เขาทักขึ้นก่อน เพื่อยืนยันว่าใช่คนที่กำลังรออยู่หรือเปล่านัยน์ตากลมโตมองชายหนุ่ม ที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเคราจนดูครึ้มไปหมด แต่กลับรู้สึกสะดุดที่นัยน์ตายาวรีคู่นั้น ถึงแม้จะดูคมกริบดุดันในนาทีแรก

    Last Updated : 2025-03-16
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 3

    พริมโรสรู้สึกหิวน้ำ จึงลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย พยายามตั้งสติอยู่ชั่วครู่ โฟกัสไปรอบๆ ห้อง คิดอยู่ในใจว่าน่าจะเป็นบ้านของโฮสต์เลยคลายความระวังตัว ลุกขึ้นเดินจะไปเปิดประตู แต่แล้วก็ต้องชะงัก เมื่อสายตาไปปะทะกับร่างสูงที่นอนหลับสนิทเหยียดยาวอยู่บนโซฟาหญิงสาวระงับความไม่พอใจเอาไว้ หลังจากได้คิดว่าคงเป็นการแสดงบทบาทให้สมจริงของเขาอีกแล้ว เพื่อให้ข้อมูลสอดคล้องกันตั้งแต่เริ่มแรก เธอมองเขาด้วยสายตาเฉยเมย ก่อนที่จะเปิดประตูออกไปข้างนอก“มิสนรากร สวัสดีตอนเช้าค่ะ” พริมโรสคิดในใจว่าผู้หญิงหน้าตาเป็นมิตรคนนี้คงจะเป็นภรรยาเจ้าของบ้าน จึงยิ้มตอบอย่างอบอุ่น“สวัสดีตอนเช้าค่ะ มิสซิสซัลมาใช่ไหมคะ?”“ค่ะ ฉันชื่ออัลวานี ส่วนสามีฉันบาซิม” บาซิมซึ่งอยู่ไม่ไกล หันมายิ้มอย่างสุภาพ พริมโรสยิ้มตอบ แล้วผงกศีรษะนิดหนึ่ง“เรียกฉันว่าพริมก็ได้ค่ะ เอ่อ..พอดีหิวน้ำ อยากจะหาน้ำดื่มสักแก้ว”“อ๋อ ได้สิคะ น้ำเย็นหรือน้ำอุ่นดีคะ?” อัลวานีกุลีกุจอหยิบแก้วใสทรงดอกทิวลิปมาวางตรงหน้าพร้อมจานรอง“อะไรก็ได้ค่ะ”“งั้นแนะนำให้เป็นชาดีกว่า ชาวเปเรซชอบดื่มชาค่ะ จะมีติดบ้านไว้เสมอ”“ได้ค่ะ ขอบคุณ” อัลวานีเดินกระฉับกระเฉงไป

    Last Updated : 2025-03-16
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 4 : Second Kiss

    พริมโรสนอนหอบหายใจแรงอยู่กับพื้น ในขณะที่มือทั้งสองข้างถูกเขากดไว้ข้างตัว ขาทั้งสองข้างถูกทับไว้ด้วยขาของเขาจนยกแทบไม่ขึ้น“จะยอมได้หรือยัง? พยศเป็นม้าบ้าเลยนี่!”“คุณมันชอบเอาชนะผู้หญิง! หาความเป็นสุภาพบุรุษไม่มี!” หญิงสาวตะโกนตอบโต้ทั้งๆ ที่ยังหายใจหอบ“แล้วสุภาพสตรีที่ไหน เขาเล่นแรงกันแบบนี้ล่ะ! ถ้าสู้ไม่ได้อาจถึงขั้นพิการได้เลยนะ!”“ใครใช้ให้คุณมาทำรุ่มร่ามกับฉันล่ะ! คุณมันทุเรศ! ไอ้คนบ้า! ไอ้หน้ารังแกผู้หญิง!”“ถ้าไม่เลิกสบถใส่ผม คุณโดนดีแน่!”“กล้าดีก็ลองดู! ฉันจะอัดไอ้หนูคุณให้น่วมจนพิการเลย! ไอ้คน.. อื๊อ!”พริมโรสตกใจเพราะเขากดจุมพิตหนักหน่วงลงมาทั้งๆ ที่ยังพูดไม่จบ เป็นจุมพิตที่ต้องการจะลงโทษ มากกว่าจะอยู่ในอารมณ์พิศวาสเธอพยายามจะดิ้นหนี แต่ก็สู้แรงที่แข็งดังหินของเขาไม่ได้ จึงทำได้เพียงเบี่ยงศีรษะออก เป็นผลให้เขาไถลจุมพิตลงมาที่ข้างแก้ม แล้วไล้เลยมาถึงซอกคอ จู่ๆ แรงจุมพิตของเขาอ่อนโยนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด วนเวียนซุกไซ้ไปมาอย่างหลงไหล เธอดิ้นขลุกขลักอยู่เป็นครู่ ทำได้แค่ดึงขาออกจากการพันธนาการได้เท่านั้นขณะที่เขากำลังไล้จุมพิตมาถึงแอ่งหลังใบหู ประตูห้องก็เปิดออก ทั้งสี่ชีวิตย

    Last Updated : 2025-03-16
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 5

    “ยังไม่หายโกรธผมอีกรึ?” อิฟราอิมเดินตามมาทัน จึงรั้งแขนไว้ แล้วจับไหล่ให้หันมาเผชิญหน้า แต่หญิงสาวเบี่ยงตัวออก“ฉันดูลักษณะเหมือนคนเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างนั้นหรือ?” หญิงสาวพูดด้วยสีหน้าเฉยเมย ไร้ความรู้สึก“ไม่เอาน่า! เราเป็นทีมเดียวกันไม่ใช่หรือไง? โกรธกันข้ามวันมันไม่ดีต่อความสัมพันธ์นะ”“ผู้พันคะ! ฉันคิดว่าคุณจะอินกับบทบาทมากเกินไปหน่อยแล้ว ฉันจะขอบคุณมาก..ถ้าเราจะทำให้สถานที่นี้ปลอดจากยุงที่เกิดมาจากบทละครน้ำเน่าของคุณ! แค่นี้ฉันก็เบื่อจนถึงรังไข่แล้ว…อึ๊!”หญิงสาวตกใจไม่ทันป้องกันตัว เมื่อเขาดันตัวเธอติดผนัง จับข้อมือทั้งสองข้างของเธอยกขึ้น แล้วรวบไว้ด้วยมือข้างเดียว ใช้มืออีกข้างปิดปากที่กำลังพร่ำบ่นไม่หยุด “ผมจะเลี้ยงอาหารที่แพงที่สุดในเมืองนี้เพื่อเป็นการไถ่โทษดีไหม?” ชายหนุ่มพยายามต่อรองพริมโรสได้ยินดังนั้นก็ชะงักขาที่กำลังจะยกตั้งขึ้นเพื่อทำการใหญ่ เขาปล่อยมือที่ปิดปากออก แต่ยังคงจับข้อมือสองข้างรั้งไว้“ก็..ก็ยุติธรรมดี แต่ไม่ใช่ว่าคนอย่างฉันจะเห็นแก่กิน หรือติดสินบนอะไรได้ง่ายๆ หรอกนะ อย่าเข้าใจผิด! แค่อยากเรียนรู้เรื่องวัฒนธรรมอาหารการกินของคนที่นี่ก็แค่นั้น!” อิฟราอิมเบ้ป

    Last Updated : 2025-03-16
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 6

    “ผู้พันคะ!” หญิงสาวทัก เมื่อเห็นเขานั่งชันศอกข้างหนึ่งค้ำประตู ปลายนิ้วเขี่ยริมฝีปากล่างไปมาอย่างใช้ความคิด เธอสังเกตเขามาพักใหญ่แล้ว ตั้งแต่ออกรถมาจนถึงตอนนี้ “หืม?” เขาทำเสียงตอบในลำคอ แต่ไม่ได้หันมา ยังคงมองตรงทางข้างหน้านิ่งเธอมั่นใจว่าไม่ได้ไปขัดใจอะไรเขา จะให้ปลอมเป็นคู่หมั้นก็รับปาก ชุดนี้ก็เป็นเขาเองที่บอกว่าดีแล้ว แต่ก็มานิ่งเงียบแบบนี้ จนทำให้เธอเริ่มวิตก“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?” “เปล่า! ไม่ได้เป็นอะไร! ผมกำลังคิดอะไรเพลินไปหน่อย คุณถามอะไรแล้วผมไม่ได้ตอบกลับหรือเปล่า?” หญิงสาวถอนใจ บางทีเขาอาจไม่สะดวกใจอะไรบางอย่างอยู่ก็ได้ เลยคิดจะเปลี่ยนเรื่องคุย“คุณได้ข้อมูลเรื่องพิกัดหรือยังคะ?”“เราจะไม่คุยเรื่องงานกันตอนนี้ที่รัก” พริมโรสเลิกคิ้ว เริ่มหงุดหงิดนิดๆ โน่นก็ไม่ได้! นี่ก็ไม่ได้! หมอนี่เป็นคนยังไงกันแน่!! เอาใจยากชะมัด!!เธอเริ่มไม่พอใจ จึงหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่างรถ ยกแขนขึ้นกอดอก ยกขาขึ้นนั่งไขว่ห้างอย่างเจ้าอารมณ์เต็มที่ ทำให้ขอบซับในร่นลงมามากกว่าเดิม เผยให้เห็นท่อนขาเรียวสวยขาวนวลเนียนอยู่ภายใต้เนื้อผ้ารำไร ชายหนุ่มเห็นการเคลื่อนไหวอยู่ปลายหางตา จึงเหลือบมองอย่า

    Last Updated : 2025-03-16
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 7

    “อะไรนะ! เชคฮ์ อิสราร์ มาที่วังตะวันออกอย่างนั้นรึ? ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลยสักคน!”“อะไรกันเนญ่า! การข่าวของตระกูลเธอรวดเร็วฉับไวที่สุดในพระราชวังไม่ใช่หรือ ทำไมถึงได้รู้เป็นตระกูลสุดท้ายล่ะ!” แล้วสาวๆ ประมาณสามสิบกว่าคน ที่กำลังเลือกลวดลายและสีสันของเนื้อผ้าอยู่ในห้องโถงใหญ่ ต่างก็หัวเราะออกมาอย่างครึกครื้นสาวๆ กลุ่มนี้เป็นญาติพี่น้องที่ร่วมสกุลเดียวกันทั้งหมด บางคนพ่อเดียวกันแต่คนละแม่ บางคนพ่อแม่เดียวกันแต่มีลูกสาวหลายคน ซึ่งก็มีความอิจฉาริษยา แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันตามธรรมดาของผู้หญิง ถึงแม้จะเป็นญาติพี่น้อง แต่ก็ไม่มีใครอยากให้ใครมีความความดีโดดเด่นเกินหน้าเกินตาไปกว่าใคร ฉะนั้นถ้ามีคนใดสะดุดล้ม หรือทำในสิ่งที่ผิดพลาด แม้เพียงเล็กน้อย ที่เหลือก็จะช่วยกันซ้ำเติมทันทีอย่างไม่ลังเล“นี่! ฉันยังได้ข่าวมาว่าไม่ได้เสด็จมาเพียงลำพังอีกด้วยนะ”“ใช่ๆ ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน เขาพูดกันว่ามากับผู้หญิงคนหนึ่ง สวยราวกับมิสยูนิเวิร์สเลยนะ!”“อ๊ะ! แล้วเชคฮ์พาผู้หญิงมาทำไมล่ะ?”“เขาปิดกันให้แซ่ดว่า พาลูกสะใภ้ในอนาคตมาแนะนำกับพระมารดาไงล่ะ!”“ตายจริง! คลับคล้ายคลับคลาว่าพระชายาในอนาคตจะอยู่แถวนี้นะ

    Last Updated : 2025-03-16
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 8 : Eye Contact

    หลังจากชายหนุ่มโทรศัพท์สั่งงานเสร็จเรียบร้อย ก็เดินกลับเข้ามาข้างใน เขาคิดว่าหญิงสาวคงกำลังมัวแต่ทำงานจนลืมหิว เลยว่าจะมาถามเรื่องมื้อเย็น แต่กลับเห็นคนตัวเล็กนั่งอยู่กับพื้น ตัวเอียงฟุบหลับกับโต๊ะ ทั้งๆ ที่อีกมือยังคงจับเมาส์อยู่ เขายกยิ้มมุมปากข้างหนึ่งอย่างเอ็นดู เดินเข้ามานั่งข้างๆ ยื่นมือข้างหนึ่งแตะไปที่ผมดำสลวย ไล้มาจนสุดความยาวแล้วจับปอยหนึ่งยกขึ้นประทับที่ริมฝีปาก จากนั้นก็ช้อนร่างบอบบางเข้ามาในวงแขนช่วงที่เขายกตัวอุ้มขึ้น มือเรียวที่จับเมาส์อยู่จึงปัดไปกระแทกกับโน้ตบุ๊ก แรงกระทบแม้จะไม่รุนแรง แต่ก็สามารถปลุกคนที่กำลังจะดำดิ่งเข้าสู่โหมดนิทราให้ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างง่วงซึมและงุนงงชายหนุ่มเองก็ชะงักค้าง เพราะไม่คิดว่าเธอจะตื่น เลยมองนิ่งรอดูปฏิกิริยาสะท้อนกลับ จนเธอได้สติว่าไม่ได้อยู่ที่พื้น“นี่! คนฉวยโอกาส ปล่อยฉันลงนะ!” แล้วก็เป็นอย่างที่เขาคิด จึงได้ปล่อยมือทันทีตามที่เธอร้องขอ“ว้าย!!” หญิงสาวตกใจ เพราะคิดว่าจะร่วงลงพื้นแข็งด้านล่าง แต่กลับหล่นลงบนโซฟาในระยะที่ไม่สูงมาก ทำให้เธอตวัดตามองค้อนเขาอย่างไม่สบอารมณ์นัก “เมื่อคืนก็นอนเร็ว ทำไมยังไม่หายเพลียอีก?”“เจ็ทแลค!

    Last Updated : 2025-03-16
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 9 : 3rd Kiss

    “คือว่า.. | คือว่า..” ทั้งสองคนพูดขึ้นมาพร้อมกัน จึงทำให้ชะงักไปทั้งคู่“คุณ.. | ผม..” แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ติดขัด ต่างคนต่างมองหน้ากันอยู่ รอโอกาสให้อีกฝ่ายได้พูดก่อน“เอ่อ..ฉันจะถามว่า..”“โอ้โห! นี่มันยิ่งกว่าคฤหาสน์ด้วยซ้ำ อย่างกับพระราชวัง!” เสียงคุ้นหูดังมาจากหน้าประตูด้านนอก พริมโรสได้ยินก็หันไปทางที่มาของเสียง เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งอิฟราอิมทำมือให้เธอเดินออกไปข้างนอกด้วยกัน “แหม! มาถึงก็ส่งเสียงดังคับที่เลยนะ!”“ด้วยความเคารพครับคุณผู้หญิง นอกจากจะไม่ขอบคุณที่กระผมช่วยขนย้ายข้าวของแล้ว ยังมาใช้วาจาประชดเสียดสีใส่กันอีก คุณธรรมในใจน่ะมีบ้างหรือเปล่า?”“งั้นฉันจะขอบคุณด้วยการคืนเงินดีไหมนะ?”“โอ๊ะ! เจ๊ประณามผมได้เต็มที่เลย จะย่ำยีไปพร้อมกันเลยก็ได้ แต่ขอคืนเต็มจำนวนเลยนะ!” เขายิ้มอย่างประจบ“เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน! ดูเหมือนท่านเจ้าของบ้านมีอะไรจะพูดกับพวกคุณแหน่ะ!”“เจ้าของบ้าน? คุณเป็นเจ้าของบ้านนี้หรือครับ?” เตวิช เบิกตาโตกว้าง หันไปถามชายหนุ่มร่างสูงเชื้อสายอาหรับ“ครับ! ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ผมพันเอกอิฟราอิม อัล อิสมาอิล สังกัดกองทัพบก”“โว๊ะ!” เตวิชตกใจ แต่จอมทัพมีสติดีก

    Last Updated : 2025-03-16

Latest chapter

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนพิเศษ (3) : อิดรีส / ไลลา

    ค่ำคืนแห่งพระเกียรติ ถูกจัดขึ้นอย่างสมพระเกียรติ ณ พระราชวังขององค์สุลต่าน งานเลี้ยงวันคล้ายวันพระราชสมภพถูกเนรมิตขึ้น อย่างวิจิตรตระการตา ทุกซอกทุกมุมของพระราชวังส่องประกายด้วยโคมไฟแก้วเจียระไนระยิบระยับ พรมแดงทอดยาวจากบันไดสู่โถงต้อนรับ โต๊ะอาหารเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ พร้อมเครื่องเงินแท้ที่ขัดเงาจนแวววาว เมนูรสเลิศจากเชฟมิชลิน ถูกเสิร์ฟแบบคอร์ส เคียงคู่กับเครื่องดื่มชั้นสูงจากทั่วทุกมุมโลก ขับกล่อมด้วยเสียงดนตรีออร์เคสตร้า ที่บรรเลงอย่างไพเราะ ทำให้ค่ำคืนนี้ สมพระเกียรติขององค์สุลต่านอย่างถึงที่สุด บรรดาผู้นำจากนานาประเทศ และทูตานุทูต ต่างตบเท้าเข้าร่วมงาน แขกเหรื่อล้วนเอ่ยปากชื่นชม ถึงบรรยากาศที่ได้รับการจัดเตรียมมาอย่างไร้ที่ติ และผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของงานนี้ก็ไม่ใช่ใครอื่น เจ้าหญิงไลลา สตรีหมายเลขหนึ่ง พระชายาของเจ้าชายอิดรีส ผู้ลงมาดูแลทุกอย่างด้วยตนเอง อย่างละเอียดถี่ถ้วน บางคนถึงกับกล่าวชมต่อหน้าเจ้าชายอิดรีส ซึ่งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี แม้เขาจะยังคงยืนสงบนิ่งในท่าทีสุขุมเช่นเคย แต่ในใจลึกๆ กลับรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ที่ตนเลือกคู่ครองไม่ผิด สายตาของอิดรีส

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนพิเศษ (2) : หินพ่อมดลาบราดอไลต์

    แสงสว่างที่ลอยละล่องในความมืดส่องมาที่รินรดา พร้อมกับเสียงกระซิบที่แผ่วเบาแต่ชัดเจน เสียงนั้นไม่ใช่เสียงของใครในโลกนี้ มันเหมือนเสียงที่มาจากที่ไกลโพ้น ฟังดูทั้งใกล้ และไกลในเวลาเดียวกัน“ถึงเวลาแล้ว...จงทำตามสัญญา!”รินรดารู้สึกเหมือนร่างกายของเธอกำลังล่องลอย แต่ในขณะเดียวกัน ก็ตกลงไปในความเวิ้งว้างอันไร้จุดสิ้นสุด เธอพยายามมองหาเจ้าของเสียงแต่ไม่พบใครเธอหลับตาลงแล้วทันใดนั้น ภาพอดีตของเธอเมื่ออายุสิบห้าปีก็ย้อนกลับมา เธอเห็นตัวเองยืนอยู่หน้าหินพ่อมดลาบราดอไลต์ ที่ตั้งตระหง่านอยู่ในห้องลับใต้พระราชวัง ความศักดิ์สิทธิ์ของมันทำให้เธอรู้สึกได้ ถึงพลังลี้ลับที่ซ่อนอยู่ภายใน เธอท่องบทสวดที่แอบจดจำไว้ พร้อมกับอธิษฐานถึงสิ่งที่อยากรู้ที่สุดในชีวิต นั่นคือ..การตามหาครอบครัวที่แท้จริงจากนั้นเธอก็เริ่มฝันซ้ำๆ เดิมๆ อยู่หลายครั้ง จนกระทั่งถึงปัจจุบันเธอค่อยๆ ลืมตาขึ้น พบว่าตัวเองยืนอยู่ในอุโมงค์ที่ทอดยาวไปสู่แสงสว่างที่อยู่เบื้องหน้า เธอรู้ว่านี่คือจุดที่ผู้ตายต้องเดินผ่านไปยังภพหน้า แต่แล้วเสียงอันศักดิ์สิทธิ์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง“รินรดา เธอยังมีสิทธิ์เลือกเส้นทางของตนเองอยู่นะ”เบื้องหน้าของเ

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนพิเศษ (1) : พิธีนิกะฮ์

    ค่ำคืนแห่งความสุขมาถึง... ท้องฟ้ายามราตรีของอาณาจักรเปเรซประดับไปด้วยแสงจันทร์และดวงดาวระยิบระยับ ขณะที่ปราสาทหลวง ถูกประดับด้วยผ้าม่านสีขาว และทอง ลวดลายอาหรับอันวิจิตร เจิดจรัสด้วยแสงไฟนวลอบอุ่น ของไฟระย้าคริสตัลสะท้อนแสง จนดูงดงามราวสรวงสวรรค์ ดอกไม้หายากจากทั่วทั้งอาณาจักร ถูกจัดวางประดับประดาไปทั่วบริเวณ สร้างบรรยากาศที่งดงาม ราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยาย ภายในห้องโถงใหญ่ของพระราชวัง พรมเนื้อละเอียดทอดยาวตั้งแต่ประตูไปจนถึงแท่นพิธี โต๊ะเลี้ยงอาหารค่ำประดับด้วยผ้าปักทอง ดอกกุหลาบและลิลลี่ขาวบริสุทธิ์ให้กลิ่นหอมอ่อนๆ ตัดกับแสงเทียนที่กระพริบไหว ม่านบางเบาปลิวไสวไปตามสายลมเย็นของค่ำคืน พระราชพิธีอภิเษกสมรส ถูกจัดขึ้นตามขนบธรรมเนียม เป็นพิธีนิกะห์อันศักดิ์สิทธิ์ของโมเสลม ภายใต้กฎหมายชารีอะห์ และธรรมเนียมของราชวงศ์ ซึ่งแสดงถึงความงดงาม และเปี่ยมไปด้วยความหมาย นักวิชาการศาสนา(อุละมาอ์) ผู้ประกอบพิธี นั่งอยู่บนแท่นหินอ่อน ด้านข้างมีพยานฝ่ายเจ้าบ่าวและเจ้าสาว พร้อมด้วยบุคคลสำคัญจากราชวงศ์และข้าราชบริพาร เจ้าชายอิสราร์ ประทับยืนในชุดทางการขององค์มกุฏราชกุมาร เสด็จเข้ามายังแท่นพิธี พระอ

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 100 : การมา..ที่คาดไม่ถึง

    บรรยากาศภายในพระราชวังเปเรซวันนี้ เต็มไปด้วยความสงบและเรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยความหมายลึกซึ้ง ครบหนึ่งร้อยวันแห่งการจากไปของเจ้าหญิงรินรดา องค์สุลต่านทรงมีพระราชดำริให้จัด ‘โรงทานขนาดใหญ่’ เพื่อแจกจ่ายอาหาร และสิ่งของจำเป็นแก่ประชาชนผู้ยากไร้ ถือเป็นการอุทิศส่วนกุศลให้แก่ดวงวิญญาณของผู้ล่วงลับ ภายในโรงทานถูกจัดขึ้นอย่างเป็นระเบียบ เต็นท์ขนาดใหญ่ถูกกางเรียงรายภายในลานกว้างของลานพิธีหน้าพระราชวัง โต๊ะยาวหลายตัวถูกตั้งไว้ สำหรับแจกจ่ายอาหารร้อนที่ปรุงสำเร็จ และขนมหวานอาหรับ เช่น บาสบูซาและกุนาฟา รวมถึงน้ำดื่มเย็นๆ สำหรับประชาชนที่มาร่วมรับแจกอาหาร บรรดาข้าราชบริพาร และอาสาสมัครจากประชาชน ต่างช่วยกันแจกจ่ายด้วยรอยยิ้ม แม้จะเป็นวันแห่งความอาลัย แต่ทุกคนก็เต็มใจทำความดี เพื่อเป็นบุญกุศล ให้แก่เจ้าหญิงผู้ล่วงลับ นอกจากอาหารแล้ว ยังมีจุดแจกอาหารแห้ง และของใช้จำเป็น เช่น อินทผลัม ข้าวสาร น้ำมันพืช เครื่องปรุงรส สบู่ และยาสามัญ เพื่อให้ผู้ยากไร้สามารถนำกลับไปใช้ที่บ้านได้ ภายในงานยังมีแพทย์อาสา คอยตรวจสุขภาพเบื้องต้นให้กับประชาชน ซึ่งเป็นหนึ่งในโครงการช่วยเหลือสังคม ที่เจ้าหญิงรินรดาเคยผลักดั

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 99 : เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์อันฟูลัน

    เสียงไซเรนรถพยาบาลแผดก้องไปทั่วท้องถนน แต่รามิลไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น หูของเขาอื้อไปหมด มีเพียงเสียงลมหายใจบางเบาของรินรดา ที่กำลังแผ่วลงทุกขณะ เป็นสิ่งเดียวที่เขากำลังโฟกัส เลือดของเธอเปรอะเปื้อนเต็มมือเขา ลามไปตามแขนเสื้อ แผ่นอก และหยดลงเป็นทางบนเปลพยาบาล ร่างเล็กที่เคยเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา บัดนี้กลับนอนแน่นิ่ง แต่ถึงอย่างนั้น เธอยังคงยิ้มให้เขา “คุณ..รามิล…” เสียงของเธอเบาหวิวแทบไม่ได้ยิน “รดา! เดี๋ยวเราก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว… แค่ทนไว้ก่อนนะรดา อย่าหลับนะ ได้ยินผมไหม!?” รามิลกุมมือหญิงสาวแน่น น้ำเสียงสั่นเครือ ความกลัวถาโถมเข้าใส่จนเขาหายใจแทบไม่ออก รินรดาไอออกมาเป็นเลือด ก่อนจะระบายลมหายใจบางเบา “ท่านพี่… ปลอดภัยไหม?” หัวใจของรามิลเหมือนถูกบีบจนแหลกสลาย เธอกำลังอาการสาหัส แต่ยังเป็นห่วงพี่ชายมากกว่าชีวิตตัวเองเสียอีก “ปลอดภัย! เขาปลอดภัย..” รามิลเม้มริมฝีปากแน่น พยายามกลั้นสะอื้น “ทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมต้องเสี่ยงขนาดนี้ด้วยฮึ!?” “เพราะเขาคือ… พี่ชายของฉัน” รินรดายิ้มจางๆ เสียงเธอขาดหายเป็นช่วงๆ เปลือกตาของเธอหนักอึ้งลงทุกที “รดา! อย่าหลับนะ! มองผมสิ มองผม!” มือของเธอใน

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 98 : มือสังหาร

    เสียงโกลาหลของฝูงชนยังคงดังก้องทั่วลานพิธี แต่แล้วจู่ๆ ผู้คนก็เริ่มแหวกออกเป็นสองทาง ราวกับคลื่นน้ำที่ถูกแบ่งออกโดยพลังที่มองไม่เห็น ท่ามกลางช่องว่างที่เปิดออก ปรากฏร่างของชายคนหนึ่ง เขายืนอยู่ในเงามืด แฝงตัวอยู่ในกลุ่มประชาชนที่กำลังแตกตื่น ในมือของเขากำปืนไรเฟิล ที่บรรจุกระสุนเจาะเกราะแน่น สายตาคมกริบกวาดไปรอบบริเวณอย่างระแวดระวัง ก่อนจะกลับมาตรึงอยู่ที่เป้าหมาย บุรุษผู้ตายยากที่สุดเท่าที่เขาเคยสังหารมา ร่างสูงสง่าของเจ้าชายอิสราร์ ยืนเด่นอยู่บนลานพิธียกพื้น ราวกับถูกจัดวางให้อยู่ในระยะยิงอย่างเหมาะเจาะ โอกาสมีเพียงครั้งเดียว ทุกอย่างจะต้องเกิดขึ้นเร็วที่สุด และต้องสร้างผลกระทบที่รุนแรงที่สุด ถ้าจะต้องถูกจับหลังจากเหนี่ยวไก อย่างน้อยก็ขอให้มันได้ตาย..เพื่อสังเวยผู้ที่ข้ารักและเคารพเหนือสิ่งอื่นใด ผู้ที่สมควรได้รับทุกสิ่งที่ปรารถนาบนโลกใบนี้!! “ตอนนี้แหละ!!” อาซีฟพึมพำกับตัวเองก่อนจะรีบยกปืนขึ้น ปึ่ก! แรงกระชากอย่างรุนแรง ทำให้ปืนในมือของอาซีฟหายไปในพริบตา เขาตวัดสายตาไปด้านข้าง แววตาเปลี่ยนเป็นโทสะสีเข้มจัด แต่แล้วเขาก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นใบหน้าของผู้ที่ชิงอาวุธไปจากมือเขา

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 97 : ถูกเปิดโปง

    ท้องฟ้าเหนือลานพิธี ถูกย้อมด้วยแสงสีทองของอาทิตย์ยามสายัณห์ แต่ภายใต้ความสว่างนั้น กลับอบอวลไปด้วยบรรยากาศอันหนักอึ้ง เสียงกระซิบกระซาบแผ่วเบา ของประชาชนเริ่มดังขึ้นเป็นระลอก เมื่อหญิงสูงศักดิ์ผู้หนึ่งก้าวเข้ามาในบริเวณลานพิธีอย่างสง่างาม พระชนนีแห่งเปเรซ ทรงฉลองพระองค์อย่างวิจิตร แต่ละย่างก้าวของพระนางแผ่รัศมีแห่งอำนาจ ทรงเชิดพระพักตร์เล็กน้อย ดวงเนตรเจิดจ้า เต็มไปด้วยความแน่วแน่และภาคภูมิ เสียงกระซิบเริ่มดังขึ้นทีละน้อย จากวงนอก ค่อยๆ แพร่กระจายออกไป “พระชนนีเสด็จ!” “พระนางมาเพื่อกอบกู้เปเรซ!” “พระมารดาของพวกเรา!” เสียงเรียกขานพระนามดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ มีเสียงโห่ร้องต้อนรับทุกที่ที่พระนางก้าวย่างผ่านไป ราวกับคลื่นมหาชนที่กำลังโหมกระหน่ำ พระชนนีทอดพระเนตรภาพตรงหน้าแล้ว ไม่อาจห้ามรอยแย้มสรวลที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ พระนางประสบความสำเร็จแล้ว ประชาชนกำลังเทิดทูนพระองค์ และนี่คือโอกาส ที่พระองค์จะประกาศตน ในฐานะผู้นำที่จะกอบกู้เอกราชของชาวเปเรซ จากเงื้อมมือแห่งความอยุติธรรม ขององค์สุลต่าน แต่แล้ว... เสียงอื้ออึงของฝูงชนก็เปลี่ยนไป จากเสียงเชียร์เป็น

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 96 : แย่งชิงข้อมูล(2)

    “ดูเหมือนพวกเราจะมาผิดงานแล้วล่ะ?” พริมโรสพูดพลางกวาดตามองรอบตัว พวกนักโทษที่ตามมาหยุดเดินทันที มองหน้ากันเลิ่กลั่ก เห็นได้ชัดว่าการกระโจนเข้ากลางวงล้อม ของมือสังหารกับตำรวจที่ติดอาวุธครบมือไม่ใช่แผนที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา “เอ่อ..พวกเรา… ฉันว่าเราควรจะให้พวกเขาจัดการกันเองไหม?” นักโทษคนหนึ่งกระซิบกับพรรคพวก “ใช่ๆ เรามันแค่คนผ่านทางมา อย่าไปขวางมือขวางเท้าพวกเขาเลย” อีกคนพยักหน้าเห็นด้วย ก่อนที่คนอื่นๆ จะค่อยๆ ถอยออกห่างกลุ่มลูกพี่ ไปรอดูอยู่รอบนอก พริมโรสเดินนำเตวิชกับจักรินข้ามถนนมา แล้วเดินทะลุเข้าไปกลางวงล้อมที่กำลังตึงเครียดอย่างไม่รู้สึกรู้สา รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แต้มอยู่บนริมฝีปาก ก่อนจะปรายตามองไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างรินรดา “โอ๊ะ!” พริมโรสยกมือเท้าสะเอว “นี่รุ่นพี่กลายเป็นมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปแล้วหรอ?” รามิลเลิกคิ้ว หัวเราะเบาๆ“แล้วทำไมสภาพเธอ ถึงเหมือนคนหลงทางอย่างนี้ล่ะ?” พริมโรสหัวเราะออกมา “ฉันเดินมาไกลมากเลยนะ จากพระราชวังมาถึงโรงพยาบาลนู่นน่ะ” “นี่!..เอาไว้ค่อยทักทายกันทีหลังได้ไหม พวกเรายังติดอยู่ในวงล้อมอยู่นะ!” เตวิชพูดเสียงเครียด สายตาเหลือบไปเห็นกลุ่มคนร

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 95 : แย่งชิงข้อมูล(1)

    “ยังมีเรื่องด่วนอีกเรื่องนึงค่ะ หน่วยข่าวกรองแจ้งมาว่ามีสายลับคนหนึ่ง ต้องการพบบอสเป็นการส่วนตัวด่วน เขาอ้างว่ามีรายงานลับจากองค์สุลต่าน ส่งถึงบอสโดยตรงค่ะ”“องค์สุลต่าน?” รินรดาค่อนข้างแปลกใจ ร้อยวันพันปีไม่เคยมีเรื่องมีราวให้ต้องติดต่อกัน แต่ครั้งนี้กลับส่งสารมาถึงเธอโดยตรง “นี่ค่ะ สถานที่นัดพบ” เลขาปัดแท็บเล็ตบนมือนายสาว เพื่อให้ดูพิกัดของจุดนัดพบ รามิลเดินมาหยุดยืนข้างหลัง สายตาเหลือบมองในแท็บเล็ต ก่อนเอ่ยเสียงเครียด“คุณจะไปหรือไง?” ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย“คงต้องไปค่ะ เขาอาจจะติดต่อท่านพี่ไม่ได้ จึงต้องส่งผ่านมาทางฉัน” “แน่ใจได้ยังไงว่าไม่มีอะไรที่ซับซ้อน? รามิลจ้องหญิงสาวเขม็ง จนเธอถอนหายใจเบาๆ “บอกตามตรงว่าไม่แน่ใจเลย เขาเป็นมนุษย์ที่เซ้นส์ผู้หญิงอย่างฉัน ไม่เคยตรวจจับอะไรได้เลย”“งั้นผมจะไปด้วย ผมเป็นห่วงคุณ”“ฉันก็เป็นห่วงคุณเหมือนกันนะคะ คุณเป็นชาวต่างชาติ ฉันไม่อยากให้มีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับคุณ ฉันเติบโตที่นี่ รู้ทางหนีทีไล่ดีกว่า ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลหรอกค่ะ คุณรอท่านพี่อิดรีสอยู่ที่นี่เถอะนะคะ”“ไม่กังวลได้ยังไง เครือข่ายในเมืองถูกทำลาย แล้วผมจะติดต่อกับคุณยั

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status