MasukShare
Chapter.5 อ่อยเก่ง
Terakhir Diperbarui:
2025-04-17 12:08:11ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในห้องทำงาน คิดแล้วเชียวว่าเฮียต้องทำเรื่องอุบาทก์นั่นอีก ถึงมุ่งความสนใจไปที่ถังขยะก่อนเป็นอันดับแรก คนอย่างเฮียทำแล้วเคยเก็บหลักฐานที่ไหน โคตรหงุดหงิด หวังพึ่งพี่บอยงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ พี่บอยน่ะลูกน้องฉันเอง รู้หมดเวลาเฮียจับหญิงมาฟัด เพราะพี่บอยส่งไลน์มารายงานตลอด แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้กลัวพี่บอยจะโดนเฮียดุ
วันนี้นี่แหละได้โอกาส เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ซากถุงยางใช้แล้วอัดแน่นเต็มถังขยะ สภาพห้องคือเหมือนทุกครั้งที่มา รก รุงรัง แฟ้มเอกสารวางไม่เคยเป็นระเบียบ เฮ้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่จ้างแม่บ้านวะ กูต้องทำหน้าที่เก็บซากทุเรศๆ แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ดูออกนะสภาพห้องเหมือนเป็นสังเวียนกามมากกว่างานของเฮียเพราะส่วนใหญ่เฮียจะขลุกอยู่ที่สนามแข่งหรือไม่ก็อยู่อู่ช่วยลูกน้องทำรถให้ลูกค้า
"เอากันมันจนลืมเสื้อในทิ้งไว้เลยหรอวะ" ฉันใช้ด้ามปากกาเขี่ยบลาสีแดงคัพดีขึ้นมา นี่ไซน์คนใส่หรือว่าไซน์แม่วัวนมคัดวะ ลงถังขยะไปซะใส่ไม่เก็บก็ทิ้ง อุบาทก์
"แสบเกลียดเฮียว่ะ " เก็บของไปบ่นไป ได้แค่บ่นอยู่คนเดียวบ่นต่อหน้าเฮียก็โดนเตะอะดิ เห็นโหดๆ แบบนั้นสาวๆ ติดเฮียเพียบ คงเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวมั้งไม่รู้สิ เรื่องความหล่อไม่เถียง เรื่องปากร้ายก็ไม่เบา ความโหดเอาไปเลยเต็มร้อยโดยเฉพาะกับฉันจะโหดเป็นพิเศษ คนอื่นเคยโดนเหมือนฉันบ้างหรือเปล่านะ
-----------------------------
นั่งมองนาฬิกาสลับกับบานประตูห้องจะเที่ยงแล้วทำไมเฮียยังไม่โผล่สักที ข้าวเช้าที่กินเข้าไปเริ่มย่อยจนหมด โคตรเซ็งไหนบอกให้มาช่วยทำงาน เรื่องเมื่อเช้าก็ยังไม่เคลียร์
"ลูกพี่ ไปดูเขาแข่งรถกันไหม" พี่บอยเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมกับชวนไปดูแข่งรถที่สนาม ลืมไปเลยวันนี้ที่สนามมีรายการแข่งรถมาจัดนี่นา
"เฮียละ "
"กินเหล้าอยู่กับเพื่อน ทางสะดวก" เหอะ แล้วก็ปล่อยให้นั่งรอเนี่ยนะ บอกจะกลับมาง้อเพื่อนมาก็ลืมกันเลย
"แน่นะ ไม่เอานะโดนจับได้อีก "
"แน่สิ เพื่อนเฮียเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เฮียบอกแล้ววันนี้ยันหว่าง" ในใจก็ยังโกรธตอนนี้เริ่มน้อยใจเพิ่มมาอีก แต่ช่างเถอะจะได้แอบไปดูแข่งรถที่สนาม อู่กับสนามแข่งรถอยู่ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่ ที่ถามพี่บอยแบบนี้เพราะเฮียไม่ชอบให้ฉันไปที่สนามแข่ง จะไปได้ก็ต่อเมื่อเฮียไปด้วย ครั้งนี้พี่บอยบอกว่าทางสะดวกเพราะเฮียนั่งกินเหล้าอยู่กับเพื่อน เพื่อนเฮียส่วนใหญ่อยู่ต่างประเทศกันหมด ใครมานะอยากรู้จัง เรื่องนั้นไว้ก่อนไปดูแข่งรถก่อนดีกว่า ฉันล่ะโคตรชอบ นักแข่งหล่อๆ เพียบ โอ๊ยอยากกรี๊ด
"อะเหรอ งั้นก็ไปดิ ไปหาไรกินด้วยพี่บอยเลี้ยงนะ"
"เงินเดือนยังไม่ออกเลย" น่ะพี่บอยอ้างแบบนี้ตลอด เลี้ยงสาวหมดอะดิ
"โห ไรอะตลอดเลย แสบมีแค่ห้าร้อยใช้ทั้งอาทิตย์ด้วย" พยายามทำน้ำเสียงน่าสงสารมากที่สุด กระพริบตาปริบๆ อีกเล็กน้อย
"ก็ได้ๆ ไม่ต้องมาอ้อนเลยลูกพี่ วันนี้โดนเฮียตบไปทีนึงเรื่องถังขยะ อุตส่าห์เหลือไว้ให้ดู เดี๋ยวเอาตังค์ค่าขายขวดเหล้าเฮียเลี้ยงก็ได้"
"ขายได้เยอะมะ เฮียกินเหล้าหนักไปแล้วนะเนี่ย ทั้งสูบทั้งกิน บอกให้เลิกก็ไม่เลิก" เก็บขายทีได้หลายร้อยคิดดูเอาแล้วกันว่ากินหนักขนาดไหน อ้างว่ากินกับลูกน้องบ้าง กับลูกค้าบ้าง สารพัดจะอ้างลำไย
"ก็เยอะอยู่ เฮียกลัวลูกพี่คนเดียวเลยนะ ลูกพี่มาแต่ละทีสั่งเก็บนู่นเก็บนี่ "
"แต่ก็เก็บไม่เคยเกลี้ยง นู่นซากเสื้อในของใครก็ไม่รู้ซุกเอาไว้ใต้โต๊ะ" ฉันชี้ไปที่ถังขยะข้างประตู พี่บอยดูเหมือนจะตกใจเล็กน้อย
"อันนี้ตั้งใจ เฮียจะได้โดนหนักๆ "
"หนักบ้าอะไร บอกจะมาง้อยังไม่มาเลย "
"ช่างเขาเถอะ เรารีบไปกันดีกว่าวันนี้มีแต่รายการเด็ดๆ ป่านนี้เฮียคงติดลมไปแล้ว"
"ไปก็ไป " ฉันหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นสะพายก่อนที่จะรีบเดินตามพี่บอยไปสนามแข่งรถ
-------------------------------
" พี่บอยดูคันนั้นดิแม่งโคตรสวย " ฉันชี้ให้พี่บอยดูรถบีเอ็มที่ถูกแต่งเครื่องยนต์และบอดี้ด้านนอกให้กลายเป็นรถแข่ง มันดูโดดเด่นมากจริงๆ แถมทรงคนขับที่กำลังเดินขึ้นรถก็เท่ห์ไม่เบา น่าจะหล่อไม่ใช่น้อยเห็นแล้วอยากกรีดร้อง อยู่ห่างเฮียก็จะแรดได้สบายหน่อย
"รถหรือว่าคนเอาให้แน่นะลูกพี่" พี่บอยรู้ทันตลอด นอกจากเฮียแล้วก็มีพี่บอยนี่แหละที่ฉันสนิทมากที่สุด เด็กในร้านจะเรียกฉันว่าลูกพี่ ไม่รู้ว่าทำไม แกนนำก็พี่บอยนี่แหละเป็นคนเรียกก่อน
"โหย ก็รถอะดิอย่าไปเล่าให้เฮียฟังนะ"
"ไม่เล่าๆ เราพวกเดียวกัน "
"ดีมาก มาฉลอง ชน" ดูแข่งรถก็ต้องมีเบียร์ ไม่ได้บอกให้พี่บอยซื้อ ตามใจเจ้าภาพจัดอะไรมาก็กินทั้งนั้นยังมีขนมขบเคี้ยวอีกเพียบ วินาทีไม่สนใจอะไรทั้งนั้นปล่อยเฮียติดลมไปเลย มีเพื่อนแล้วลืมกันจำไว้
"อ่า ชื่นใจ "
"เข้าจุดสตาร์ทแล้วเว้ย " ฉันรีบหันหน้าไปที่จุดสตาร์ท สายตาโฟกัสไปที่บีเอ็มคันสีดำดุ ในใจก็แอบเชียร์ เพราะอยากเห็นหน้าตอนเปิดหมวกรับรางวัล เปิดมาหน้าเหมือนผีนี่กูวิ่งป่าราบเลยนะ ลึกๆ ในใจก็เชื่อเซ้นตัวเองมองใครแล้วต้องงานดี
"เชี้ย โคตรเทพ"
"เห็นมะบอกแล้วคันนี้แม่งเจ๋ง " ผ่านไปหลายรอบที่รถในสนามกำลังประลองความเร็วจนจะครบรอบสุดท้ายแล้วก็เป็นอย่างที่ฉันหวัง บีเอ็มสีดำคันนั้นนำลิ่วเลยค่า สุดท้ายก็เข้าเส้นชัยเป็นคันแรก
"เย่ วู้ว เย่ๆ " ฉันกระโดดโลดเต้นดีใจปานตัวเองเป็นคนชนะ แล้วคือบีเอ็มคันนั้นขับมาชะลอความเร็วตรงหน้าพอดี นักแข่งลดกระจกลงนิดหน่อยแล้วมองมาที่ฉัน เฮ้ยไม่ได้คิดไปเองนะเว้ย สัญชาติญาณของชะนีคือยกกระป๋องเบียร์ขึ้นเล็กน้อยแล้วฉีกยิ้มเบาๆ อ๊าก นี่กำลังอ่อยอยู่นะ
"ลูกพี่ เบา เบา "
"เออ ขอหน่อยเหอะ เผื่อจะได้แฟนเป็นนักแข่ง "
"ถามเฮียแล้วเหรอ"
"ถามไม สักวันก็ต้องมีอยู่แล้ว จะให้อยู่กับเฮียไปตลอดชีวิตเลยหรือไง" เฮียดุยิ่งกว่าแม่ เรื่องมีแฟนไม่ต้องพูดถึงถ้าเฮียจับได้คือวันวินาศ โทรศัพท์ก็พังเพราะถูกจับได้นี่แหละ ทะเลาะกันบ้านแตกสุดท้ายฉันก็เป็นฝ่ายแพ้
"ก็เห็นเลิกทุกราย"
"สักวันก็ต้องมี"
"อยู่กับกูแล้วมันทำไม "
"เฮีย "
"เออ กูเอง " ฉันหันหน้ามองพี่บอยทันที พยายามสื่อสารกันว่ามาได้ไงวะ แล้วคือ เฮียใส่ชุดนักแข่ง แล้วก็เป็นชุดเดียวกับบีเอ็มสีดำ
"ไอ้บอยงานการไม่มีทำ "
"มีครับไปแล้วครับ"
"พี่บอยเดี๋ยวสิ" พี่บอยไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือฉันกับเฮีย
"เฮียเก่งจัง ชนะด้วย เอารถใครมาขับอะ" รถของเฮียทุกคันฉันจำได้หมดแล้วไอ้คันนั้นมันของใคร
"อ่อยเก่ง "
"ไม่ได้อ่อย แค่เชียร์ แล้วดีใจกับคนชนะก็เท่านั้นเอง" คือตอนนี้เริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้ว ลิ้นพันกันเพราะกลัวเฮีย
"กูบอกว่าไง "
"เฮียไม่ต้องมาข่มแสบเลย ยังไม่ง้อห้ามโกรธห้ามโมโห"
"อยากให้ง้อ" เฮียเอียงคอเล็กน้อยก่อนที่จะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เออเอาสิฉันก็เถียงได้นะ สู้สิวะไอ้แสบสู้เขา เยี่ยวจะราดแล้วเว้ย
"เออ ง้อเลย"
"ได้ ชอบดูนักใช่มั้ยให้รถแข่งเนี่ย มานี่"
"เฮียจะพาแสบไปไหน"
"พาไปดูใกล้ๆ ดูจนกว่าจะพอใจ" เฮียดึงแขนให้เดินตามออกมา ไม่ใช่แค่ดึง ลากออกมามากกว่า โอ๊ย อายคนมองกันใหญ่
"เฮียแสบเจ็บ "
"มึงแม่งชอบทำให้กูโมโหตลอด"
"โอ๊ยเจ็บ "
-------
Bab terkait
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.6 สะใจแล้วใช่มั้ย?
#เฮียยุผมลากไอ้แสบมาข้างสนาม ไม่รู้ทำไมเวลาที่มันขัดคำสั่งต้องโมโหทุกที เป็นอีกครั้งที่แอบมานั่งจิบเบียร์ดูการแข่งรถในสนามกับไอ้บอยลูกน้องที่ร้าน เรื่องไอ้บอยเอาไว้ทีหลังตอนนี้ขอจัดการไอ้แสบก่อน ที่ผมลงแข่งเพราะเด็กมันขอ รถคันนี้ก็ให้อู่ของผมดูแลก็เลยต้องยอมลงไม่คิดเหมือนกันว่าจะชนะ เจ้าของรถดีใจยกใหญ่เพราะตั้งแต่ลงแข่งไม่เคยชนะเลย เพิ่งลงแข่งได้แค่ไม่กี่รายการต่อให้รถแรงแค่ไหนถ้าไม่รู้จักเทคนิคเอาตัวรอดบนสนามก็ไม่มีทางชนะได้หรอก เรื่องนี้ผมเจอมากับตัว ทุกวันนี้ก็เลยชิว หลับตาขับยังได้"ขอบคุณมากครับเฮีย เฮียแม่งโคตรเจ๋งเลย ถ้าไม่ได้เฮียรถผมคงไม่ได้เหยียบเส้นชัยสักที" มันยกมือไหว้ขอบคุณผมชุดใหญ่"เออๆ ไม่เป็นไร ""รู้แล้วว่าอู่เฮียทำรถแรงจริง เฮียมีอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลยนะเฮีย อยากได้สปอร์นเซอร์สนามแข่งเพิ่มบอกผมได้นะ พ่อผมจัดให้ได้ " เด็กสมัยนี้อวดรวยเก่งจริงๆ ไม่พ้นพ่อแม่อีกตามเคย"เออๆ งั้นเอารถมายืมอีกรอบ เดี๋ยวเอามาคืน""เอาไปเลยเฮีย เต็มที่ครับ""เฮียจะทำไรอะ" ไอ้แสบหันมาถามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดี ชอบดูแข่งรถก็จริงแต่กลัวความเร็วไม่ชอบให้ผมขับรถเร็วบนถนนปกติ แต่นี่สนามแข่งไม่เร็
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.7 ง้อแบบเฮีย
โรงพยาบาลวันนี้มาทันเช็ดตัวให้แม่ทุกครั้งจะมีพยาบาลพิเศษคอยดูแลให้ตลอด เรื่องค่ารักษาทุกอย่างของแม่เฮียเป็นคนจัดการ ค่ารักษาแต่ละเดือนคงเยอะมาก ฉันไม่เคยเห็นตัวเลขในบิลเลย ครั้งสุดท้ายที่เห็นตอนที่แม่ผ่าตัดสมอง เงินเป็นแสนเห็นแค่นั้นมือไม้ก็สั่นไปหมด หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยรับรู้เกี่ยวกับค่ารักษาพยาบาลแม่อีกเลย วันนี้ฉันขอพยาบาลเช็ดตัวให้แม่เอง แล้วก็ทำกายภาพบำบัดเพื่อไม่ให้เป็นแผลกดทับ นวดคลายกล้ามเนื้อส่วนต่างๆส่วนพี่นัทฉันขอร้องให้กลับไปก่อน ฉันอยู่ได้ถ้าอยู่ใกล้แม่น่าจะรู้สึกดีขึ้นเยอะ ดีกว่าอยู่ใกล้คนใจร้าย"แม่จ๋า วันนี้หว้าเช็ดตัวให้แม่ด้วยน้า นวดให้ด้วย " ไม่รู้แม่ได้ยินหรือป่าว แต่คิดว่าคงได้ยินและรับฟังสิ่งที่ฉันพูดเข้าไปบ้างแหละ เพราะบางครั้งนิ้วมือแม่จะขยับเล็กน้อย มือของแม่ถูกกุมอยู่ตลอด ไม่อยากให้แม่รู้สึกว่าอยู่คนเดียวอยากให้แม่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ตลอดไม่ไปไหนขอแค่ให้แม่กลับมา ฉันอยากให้แม่กลับมากอดในวันที่เหนื่อย ท้อ และวันนี้ที่รู้สึกแย่ที่สุด"นอนนานแล้วน้า ไม่เบื่อบ้างเหรอ เทอมหน้าหว้าจะเข้ามหาลัยแล้วนะ ลูกแม่จะโตเป็นสาวแล้ว " มืออุ่นๆ ของแม่แนบอยู่ที่แก้มของฉัน แม่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.8 เช็ดตัว
ร้าน S&W#เฮียยุผมพาไอ้แสบมากินข้าวร้านประจำ เป็นร้านอาหารกึ่งผับเวลานี้ร้านอาหารทั่วไปคงปิดหมดแล้ว กว่าจะจัดการกับไอ้คนดื้อที่ไม่ยอมหายงอน เกือบปากเปื่อยด้วยกันทั้งคู่แล้วไหมล่ะ ที่ทำไปผมมีเหตุผลของตัวเอง ได้ยินประโยคที่ว่า เธอจะไปจากผม ก็ทำให้ใจหายแบบบอกไม่ถูก ใจกระตูกวูบแปลกๆ แค่คิดว่าไอ้เด็กแสบคนนี้ต้องหายไปก็รู้เลยต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ ผมติดเธอยิ่งกว่าเหล้าที่กินบุหรี่ที่สูบเข้าปอดซะอีก หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ไม่มีขายตามท้องตลาด ผลิตขึ้นมาใหม่ก็ไม่ได้ หาใหม่ก็ไม่มีใครเหมือน พยายามบำบัดแล้วทำยังไงก็ทำไม่ได้ เพราะแบบนี้ผมถึงบังคับเธอสารพัด เพราะไม่อยากเสียเธอไป ใครจะว่าเห็นแก่ตัวก็ได้"กินไร สั่งสิ""ไม่มีตังค์อ่ะ ""เดี๋ยวก็จับจูบแม่งกลางร้านเลย สั่งเร็วๆ จะกินอะไรก็สั่ง มากับใครดูด้วยมีปัญญาเลี้ยง" ลีลาเยอะจริง เรื่องกินจ่ายได้ไม่อั้นอยู่แล้วยกเว้นเหล้า เป็นผู้หญิงกินเหล้ามันไม่ดี ไม่อยากให้กินแต่ก็ไม่ได้ห้าม แต่ก็ชอบหนีไปอยู่เรื่อย เวลาเมาโคตรขี้อ่อยบางทีก็ถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผม เป็นงานรีดพิษออกทุกครั้งในห้องน้ำเพียงลำพัง พยายามหักห้ามใจทุกครั้งที่อยู่ใกล้ แต่ว่าวันนี้อดไม่ได้จริงๆ ปากห
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.1 ไอ้แสบ
"ไอ้แสบ หยุด บอกให้หยุด""แฮ่ก แฮ่ก ไม่เอา แสบไม่หยุด เฮียรับปากก่อนสิว่าจะไม่ลงโทษแสบ""ทำผิดแล้วยังจะต่อรองอีก กูบอกให้หยุด! "กึกเบรกล้อตายหัวแทบทิ่ม ขึ้นกูนี่คือโมโหสุดแล้ว หยุดยืนอยู่กับที่หลังจากวิ่งหนีเฮียยุออกจากผับ ใส่เกียร์หมาเต็มสปีดแต่ก็หนีไม่พ้น เตรียมรับกรรมได้เลย ไม่รู้ว่าโดนอะไรบ้างแต่ทุกครั้งเฮียก็ไม่เคยออมมือ เฮียไม่เคยใจอ่อนกับฉันเวลาทำผิด"ไปขึ้นรถ " น้ำเสียงเย็นยะเยือกของเฮียทำให้หัวใจดวงน้อยรู้สึกกลัว ในชีวิตมีแค่เฮียคนเดียวนี่แหละที่ฉันกลัว และก็เป็นคนเดียวที่ฉันยอมฟังคำสั่งไม่ว่าเฮียจะสั่งอะไรก็ต้องทำ แม้ว่าบางครั้งจะแอบขัดบ้าง ผลที่ตามมาก็คือ โดนลงโทษในแบบของเฮียที่ไม่เหมือนคนอื่น"เฮีย แสบขอโทษ""ไปคุยที่บ้าน กูบอกแล้วใช่มั้ย ไม่เคยฟัง ""เฮียอย่าขึ้นกูสิ""กูโมโห เพราะมึงไง ไม่ชอบแต่ก็ยังดื้อ ทำตัวดีๆ กูเคยเป็นแบบนี้มั้ย ""ไม่ค่ะ" เฮียชอบคนเชื่อฟังพูดรู้เรื่อง แต่ไม่ใช่ฉันไง จะเชื่อฟังก็ตอนที่เฮียโมโหนี่แหละ แล้วเป็นไงโคตรน่ากลัว ถามว่าเข็ดไม่ ก็ไม่นะ ยังดื้อได้อยู่เรื่อยๆ"วันนี้มึงโดนหนัก""...""ไม่ต้องมาบีบน้ำตา กูไม่ใช่ผู้ชายแพ้น้ำตาผู้หญิง ขึ้นรถ!! "
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.2 ลงโทษ...แสบอาย
ฉันกำแบงค์ห้าร้อยในมือเอาไว้แน่นแล้วเปิดประตูลงรถเดินเข้าเซเว่น เฮียยุใช้ให้มาซื้อถุงยางอนามัย ทำไมต้องเป็นฉันแล้วทำไมต้องเป็นถุงยางด้วย ทุกครั้งเฮียก็ไม่เคยใช้แถมประโยคสุดท้ายก่อนลงรถยังทำให้นึกกลัวหนักกว่าเดิม"หาอะไรอยู่หรือเปล่าครับ ""เอ่อ คือ" อยู่ๆ ก็มีพนักงานเดินเข้ามาถาม ความตั้งใจของคือเข้ามาซื้อถุงยางตามคำสั่งเฮียเพราะความกลัว ไม่รู้สิรู้สึกครั้งนี้เฮียยุน่ากลัวกว่าครั้งก่อนๆ ที่ผ่านมา"ว่าไงครับ ผมจะได้ช่วยหา" ไม่ใช่หาไม่เจอ แต่ไม่กล้าหยิบ เซเว่นนี้มีแต่พนักงานผู้ชายหรือไง กูอาย แล้วเฮียแม่งทำไมไม่ลงมาซื้อเองวะจะไปรู้มั้ยว่าเลือกยังไง"มะ ไม่เป็นไรค่ะ " พนักงานก็ตื้อจัง บอกแล้วไงว่าไม่ต้อง ฉันพยายามเดินเลี่ยงไปแผนกอื่น แกล้งหยิบนู่นหยิบนี่ใส่ตะกร้า"แสบ นานไปแล้วนะ"กึกสตั้นไปเลย กำลังจะไปจ่ายตังค์พอดี เฮียกลับขึ้นรถไปเลย"คือกำลังจะจ่ายตังค์แล้วเฮีย ลงมาไม ""กูให้ลงมาซื้อถุงยางแล้วอะไรในตะกร้าเยอะแยะ" เฮียยุเสียงดังฟังชัด แล้วคนที่อายคือฉัน คนอื่นเขาจะคิดยังไง ไม่อยากนึก พยายามก้มหน้าก้มตาหยิบของในตะกร้าวางลงหน้าเคาน์เตอร์เพื่อให้พนักงานคิดเงินและเป้าหมายที่ต้องซื้อก็วา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.3 ลงโทษ...ไม่ลง
#เฮียยุผมนั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าบ้านเกือบครึ่งซอง ตามด้วยวอดก้าเกือบหมดขวด พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองหายโมโห ได้ยินน้ำเสียงอ้อนๆ ของเด็กแสบพาลให้หงุดหงิด เป็นแบบนี้ทุกครั้งรู้ว่าไม่ชอบก็ยังทำ บางครั้งก็ต้องหาไม้เรียวไว้ใกล้มือ ลงโทษกันเป็นเด็กๆ เพราะนิสัยเด็กๆ ที่แก้ไม่หาย เอาลูกเขามาเลี้ยงก็ต้องดูแลให้ดีเป็นอะไรขึ้นมาเขาคงเสียใจส่วนผมคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตวันนี้ผมทำงานอยู่สนามแข่งจนดึก กลับบ้านนึกว่าจะหายเหนื่อย กับข้าวไม่มีเลยสักอย่างแถมไอ้แสบก็ไม่อยู่ในห้อง นึกแล้วว่าต้องแอบหนีเที่ยว เกลียดที่สุดคือผู้หญิงเที่ยวกลางคืน กินเหล้าไม่ว่า อยากกินซื้อมากินที่บ้านจะเมาจนอ้วกหรือน๊อคกลางอากาศก็ได้เพราะยังไงที่นี่ก็คือบ้าน ผมให้เด็กออกตามหาจนเจอว่าอยู่ผับไหน เด็กอายุสิบแปดคบเพื่อนแต่ละคนผมนี่เพลีย แถมยังพากันเข้าผับทั้งๆ ที่อายุยังไม่ถึงทำแต่ละอย่างไม่ให้ผมโมโหได้ยังไง และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย-------------------ผมโยนก้นบุหรี่ลงพื้นใช้เท้าเหยียบแล้วเดินเข้าบ้าน อารมณ์เริ่มดีขึ้นมานิดหน่อย ย้ำว่านิดหน่อยผมไม่ลืมหยิบถุงเซเว่นที่วางอยู่บนโซฟากลางห้องเข้ามาในห้องด้วย ไอ้แสบนอนห่มผ้าอย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.4 เด็กมันงอน
ฉันรู้สึกตัวช่วงเช้ามืดของอีกวัน รู้สึกอึดอัดชะมัด เฮียน่ะสินอนกอดฉันทั้งคืน ทั้งกอดทั้งก่ายจนขยับตัวไม่ได้เลย ดิ้นก็ไม่ได้เพราะโดนขู่ไว้เยอะ เอาแต่ใจแถมยังโคตรดุพยายามแกะมือเฮียออกช้าๆ เพราะต้องลุกไปทำงานบ้าน ต้องทำอาหารเช้าเอาให้เฮียอีก เป็นหน้าที่ประจำ เมื่อก่อนทำไม่ค่อยเป็นกินได้บ้างโดนเฮียเมินใส่บ้างเจ็บสุดเฮียเอาไปเทให้หมาหน้าบ้านกิน เฮียเป็นแบบนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรจนฉันชินแล้ว ไม่เคยโกรธเฮียเลยเพราะที่ผ่านมาเฮียดูแลฉันกับแม่ดีตลอด มีบ้างแอบน้อยใจไม่นานก็หายเพราะเฮียมีวิธีง้อแบบของเฮีย ถึงเฮียจะโหดก็มีโหมดน่ารักนะจะบอกให้"จะไปไหนแต่เช้า""ไปทำกับข้าวไงเฮีย ชงกาแฟให้เฮียด้วย ปล่อยแสบก่อนดิ" อ่า ทำให้เฮียตื่นหรอเนี่ย"ฟ้ายังไม่สว่างเลย จะรีบไปไหนนอนก่อน ""แสบก็ตื่นแบบนี้ทุกวันอ่ะเฮีย ไหนจะหุงข้าวกวาดบ้านถูบ้าน รอให้ฟ้าสว่างก็ทำไม่ทันไหนจะต้องอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานกับเฮียอีก" กลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว ก่อนไปเรียนต้องทำงานบ้านให้เรียบร้อยก่อน อาหารเช้าต้องจัดไว้บนโต๊ะรอเฮียออกมากินก่อนไปทำงาน"เป็นชุดเลยนะ เออๆ จะไปทำอะไรก็ไป""อารมณ์ดีแล้วใช่ไหม " ดีใจจังเฮียอารมณ์ดีแล้ว ไม่ชอบที
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17
Bab terbaru
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.8 เช็ดตัว
ร้าน S&W#เฮียยุผมพาไอ้แสบมากินข้าวร้านประจำ เป็นร้านอาหารกึ่งผับเวลานี้ร้านอาหารทั่วไปคงปิดหมดแล้ว กว่าจะจัดการกับไอ้คนดื้อที่ไม่ยอมหายงอน เกือบปากเปื่อยด้วยกันทั้งคู่แล้วไหมล่ะ ที่ทำไปผมมีเหตุผลของตัวเอง ได้ยินประโยคที่ว่า เธอจะไปจากผม ก็ทำให้ใจหายแบบบอกไม่ถูก ใจกระตูกวูบแปลกๆ แค่คิดว่าไอ้เด็กแสบคนนี้ต้องหายไปก็รู้เลยต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ ผมติดเธอยิ่งกว่าเหล้าที่กินบุหรี่ที่สูบเข้าปอดซะอีก หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ไม่มีขายตามท้องตลาด ผลิตขึ้นมาใหม่ก็ไม่ได้ หาใหม่ก็ไม่มีใครเหมือน พยายามบำบัดแล้วทำยังไงก็ทำไม่ได้ เพราะแบบนี้ผมถึงบังคับเธอสารพัด เพราะไม่อยากเสียเธอไป ใครจะว่าเห็นแก่ตัวก็ได้"กินไร สั่งสิ""ไม่มีตังค์อ่ะ ""เดี๋ยวก็จับจูบแม่งกลางร้านเลย สั่งเร็วๆ จะกินอะไรก็สั่ง มากับใครดูด้วยมีปัญญาเลี้ยง" ลีลาเยอะจริง เรื่องกินจ่ายได้ไม่อั้นอยู่แล้วยกเว้นเหล้า เป็นผู้หญิงกินเหล้ามันไม่ดี ไม่อยากให้กินแต่ก็ไม่ได้ห้าม แต่ก็ชอบหนีไปอยู่เรื่อย เวลาเมาโคตรขี้อ่อยบางทีก็ถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผม เป็นงานรีดพิษออกทุกครั้งในห้องน้ำเพียงลำพัง พยายามหักห้ามใจทุกครั้งที่อยู่ใกล้ แต่ว่าวันนี้อดไม่ได้จริงๆ ปากห
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.7 ง้อแบบเฮีย
โรงพยาบาลวันนี้มาทันเช็ดตัวให้แม่ทุกครั้งจะมีพยาบาลพิเศษคอยดูแลให้ตลอด เรื่องค่ารักษาทุกอย่างของแม่เฮียเป็นคนจัดการ ค่ารักษาแต่ละเดือนคงเยอะมาก ฉันไม่เคยเห็นตัวเลขในบิลเลย ครั้งสุดท้ายที่เห็นตอนที่แม่ผ่าตัดสมอง เงินเป็นแสนเห็นแค่นั้นมือไม้ก็สั่นไปหมด หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยรับรู้เกี่ยวกับค่ารักษาพยาบาลแม่อีกเลย วันนี้ฉันขอพยาบาลเช็ดตัวให้แม่เอง แล้วก็ทำกายภาพบำบัดเพื่อไม่ให้เป็นแผลกดทับ นวดคลายกล้ามเนื้อส่วนต่างๆส่วนพี่นัทฉันขอร้องให้กลับไปก่อน ฉันอยู่ได้ถ้าอยู่ใกล้แม่น่าจะรู้สึกดีขึ้นเยอะ ดีกว่าอยู่ใกล้คนใจร้าย"แม่จ๋า วันนี้หว้าเช็ดตัวให้แม่ด้วยน้า นวดให้ด้วย " ไม่รู้แม่ได้ยินหรือป่าว แต่คิดว่าคงได้ยินและรับฟังสิ่งที่ฉันพูดเข้าไปบ้างแหละ เพราะบางครั้งนิ้วมือแม่จะขยับเล็กน้อย มือของแม่ถูกกุมอยู่ตลอด ไม่อยากให้แม่รู้สึกว่าอยู่คนเดียวอยากให้แม่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้ตลอดไม่ไปไหนขอแค่ให้แม่กลับมา ฉันอยากให้แม่กลับมากอดในวันที่เหนื่อย ท้อ และวันนี้ที่รู้สึกแย่ที่สุด"นอนนานแล้วน้า ไม่เบื่อบ้างเหรอ เทอมหน้าหว้าจะเข้ามหาลัยแล้วนะ ลูกแม่จะโตเป็นสาวแล้ว " มืออุ่นๆ ของแม่แนบอยู่ที่แก้มของฉัน แม่
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.6 สะใจแล้วใช่มั้ย?
#เฮียยุผมลากไอ้แสบมาข้างสนาม ไม่รู้ทำไมเวลาที่มันขัดคำสั่งต้องโมโหทุกที เป็นอีกครั้งที่แอบมานั่งจิบเบียร์ดูการแข่งรถในสนามกับไอ้บอยลูกน้องที่ร้าน เรื่องไอ้บอยเอาไว้ทีหลังตอนนี้ขอจัดการไอ้แสบก่อน ที่ผมลงแข่งเพราะเด็กมันขอ รถคันนี้ก็ให้อู่ของผมดูแลก็เลยต้องยอมลงไม่คิดเหมือนกันว่าจะชนะ เจ้าของรถดีใจยกใหญ่เพราะตั้งแต่ลงแข่งไม่เคยชนะเลย เพิ่งลงแข่งได้แค่ไม่กี่รายการต่อให้รถแรงแค่ไหนถ้าไม่รู้จักเทคนิคเอาตัวรอดบนสนามก็ไม่มีทางชนะได้หรอก เรื่องนี้ผมเจอมากับตัว ทุกวันนี้ก็เลยชิว หลับตาขับยังได้"ขอบคุณมากครับเฮีย เฮียแม่งโคตรเจ๋งเลย ถ้าไม่ได้เฮียรถผมคงไม่ได้เหยียบเส้นชัยสักที" มันยกมือไหว้ขอบคุณผมชุดใหญ่"เออๆ ไม่เป็นไร ""รู้แล้วว่าอู่เฮียทำรถแรงจริง เฮียมีอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลยนะเฮีย อยากได้สปอร์นเซอร์สนามแข่งเพิ่มบอกผมได้นะ พ่อผมจัดให้ได้ " เด็กสมัยนี้อวดรวยเก่งจริงๆ ไม่พ้นพ่อแม่อีกตามเคย"เออๆ งั้นเอารถมายืมอีกรอบ เดี๋ยวเอามาคืน""เอาไปเลยเฮีย เต็มที่ครับ""เฮียจะทำไรอะ" ไอ้แสบหันมาถามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดี ชอบดูแข่งรถก็จริงแต่กลัวความเร็วไม่ชอบให้ผมขับรถเร็วบนถนนปกติ แต่นี่สนามแข่งไม่เร็
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.5 อ่อยเก่ง
ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในห้องทำงาน คิดแล้วเชียวว่าเฮียต้องทำเรื่องอุบาทก์นั่นอีก ถึงมุ่งความสนใจไปที่ถังขยะก่อนเป็นอันดับแรก คนอย่างเฮียทำแล้วเคยเก็บหลักฐานที่ไหน โคตรหงุดหงิด หวังพึ่งพี่บอยงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ พี่บอยน่ะลูกน้องฉันเอง รู้หมดเวลาเฮียจับหญิงมาฟัด เพราะพี่บอยส่งไลน์มารายงานตลอด แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้กลัวพี่บอยจะโดนเฮียดุวันนี้นี่แหละได้โอกาส เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ซากถุงยางใช้แล้วอัดแน่นเต็มถังขยะ สภาพห้องคือเหมือนทุกครั้งที่มา รก รุงรัง แฟ้มเอกสารวางไม่เคยเป็นระเบียบ เฮ้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่จ้างแม่บ้านวะ กูต้องทำหน้าที่เก็บซากทุเรศๆ แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ดูออกนะสภาพห้องเหมือนเป็นสังเวียนกามมากกว่างานของเฮียเพราะส่วนใหญ่เฮียจะขลุกอยู่ที่สนามแข่งหรือไม่ก็อยู่อู่ช่วยลูกน้องทำรถให้ลูกค้า"เอากันมันจนลืมเสื้อในทิ้งไว้เลยหรอวะ" ฉันใช้ด้ามปากกาเขี่ยบลาสีแดงคัพดีขึ้นมา นี่ไซน์คนใส่หรือว่าไซน์แม่วัวนมคัดวะ ลงถังขยะไปซะใส่ไม่เก็บก็ทิ้ง อุบาทก์"แสบเกลียดเฮียว่ะ " เก็บของไปบ่นไป ได้แค่บ่นอยู่คนเดียวบ่นต่อหน้าเฮียก็โดนเตะอะดิ เห็นโหดๆ แบบนั้นสาวๆ ติดเฮียเพียบ คงเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวมั้งไม่รู้ส
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.4 เด็กมันงอน
ฉันรู้สึกตัวช่วงเช้ามืดของอีกวัน รู้สึกอึดอัดชะมัด เฮียน่ะสินอนกอดฉันทั้งคืน ทั้งกอดทั้งก่ายจนขยับตัวไม่ได้เลย ดิ้นก็ไม่ได้เพราะโดนขู่ไว้เยอะ เอาแต่ใจแถมยังโคตรดุพยายามแกะมือเฮียออกช้าๆ เพราะต้องลุกไปทำงานบ้าน ต้องทำอาหารเช้าเอาให้เฮียอีก เป็นหน้าที่ประจำ เมื่อก่อนทำไม่ค่อยเป็นกินได้บ้างโดนเฮียเมินใส่บ้างเจ็บสุดเฮียเอาไปเทให้หมาหน้าบ้านกิน เฮียเป็นแบบนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรจนฉันชินแล้ว ไม่เคยโกรธเฮียเลยเพราะที่ผ่านมาเฮียดูแลฉันกับแม่ดีตลอด มีบ้างแอบน้อยใจไม่นานก็หายเพราะเฮียมีวิธีง้อแบบของเฮีย ถึงเฮียจะโหดก็มีโหมดน่ารักนะจะบอกให้"จะไปไหนแต่เช้า""ไปทำกับข้าวไงเฮีย ชงกาแฟให้เฮียด้วย ปล่อยแสบก่อนดิ" อ่า ทำให้เฮียตื่นหรอเนี่ย"ฟ้ายังไม่สว่างเลย จะรีบไปไหนนอนก่อน ""แสบก็ตื่นแบบนี้ทุกวันอ่ะเฮีย ไหนจะหุงข้าวกวาดบ้านถูบ้าน รอให้ฟ้าสว่างก็ทำไม่ทันไหนจะต้องอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานกับเฮียอีก" กลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว ก่อนไปเรียนต้องทำงานบ้านให้เรียบร้อยก่อน อาหารเช้าต้องจัดไว้บนโต๊ะรอเฮียออกมากินก่อนไปทำงาน"เป็นชุดเลยนะ เออๆ จะไปทำอะไรก็ไป""อารมณ์ดีแล้วใช่ไหม " ดีใจจังเฮียอารมณ์ดีแล้ว ไม่ชอบที
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.3 ลงโทษ...ไม่ลง
#เฮียยุผมนั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าบ้านเกือบครึ่งซอง ตามด้วยวอดก้าเกือบหมดขวด พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองหายโมโห ได้ยินน้ำเสียงอ้อนๆ ของเด็กแสบพาลให้หงุดหงิด เป็นแบบนี้ทุกครั้งรู้ว่าไม่ชอบก็ยังทำ บางครั้งก็ต้องหาไม้เรียวไว้ใกล้มือ ลงโทษกันเป็นเด็กๆ เพราะนิสัยเด็กๆ ที่แก้ไม่หาย เอาลูกเขามาเลี้ยงก็ต้องดูแลให้ดีเป็นอะไรขึ้นมาเขาคงเสียใจส่วนผมคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตวันนี้ผมทำงานอยู่สนามแข่งจนดึก กลับบ้านนึกว่าจะหายเหนื่อย กับข้าวไม่มีเลยสักอย่างแถมไอ้แสบก็ไม่อยู่ในห้อง นึกแล้วว่าต้องแอบหนีเที่ยว เกลียดที่สุดคือผู้หญิงเที่ยวกลางคืน กินเหล้าไม่ว่า อยากกินซื้อมากินที่บ้านจะเมาจนอ้วกหรือน๊อคกลางอากาศก็ได้เพราะยังไงที่นี่ก็คือบ้าน ผมให้เด็กออกตามหาจนเจอว่าอยู่ผับไหน เด็กอายุสิบแปดคบเพื่อนแต่ละคนผมนี่เพลีย แถมยังพากันเข้าผับทั้งๆ ที่อายุยังไม่ถึงทำแต่ละอย่างไม่ให้ผมโมโหได้ยังไง และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย-------------------ผมโยนก้นบุหรี่ลงพื้นใช้เท้าเหยียบแล้วเดินเข้าบ้าน อารมณ์เริ่มดีขึ้นมานิดหน่อย ย้ำว่านิดหน่อยผมไม่ลืมหยิบถุงเซเว่นที่วางอยู่บนโซฟากลางห้องเข้ามาในห้องด้วย ไอ้แสบนอนห่มผ้าอย
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.2 ลงโทษ...แสบอาย
ฉันกำแบงค์ห้าร้อยในมือเอาไว้แน่นแล้วเปิดประตูลงรถเดินเข้าเซเว่น เฮียยุใช้ให้มาซื้อถุงยางอนามัย ทำไมต้องเป็นฉันแล้วทำไมต้องเป็นถุงยางด้วย ทุกครั้งเฮียก็ไม่เคยใช้แถมประโยคสุดท้ายก่อนลงรถยังทำให้นึกกลัวหนักกว่าเดิม"หาอะไรอยู่หรือเปล่าครับ ""เอ่อ คือ" อยู่ๆ ก็มีพนักงานเดินเข้ามาถาม ความตั้งใจของคือเข้ามาซื้อถุงยางตามคำสั่งเฮียเพราะความกลัว ไม่รู้สิรู้สึกครั้งนี้เฮียยุน่ากลัวกว่าครั้งก่อนๆ ที่ผ่านมา"ว่าไงครับ ผมจะได้ช่วยหา" ไม่ใช่หาไม่เจอ แต่ไม่กล้าหยิบ เซเว่นนี้มีแต่พนักงานผู้ชายหรือไง กูอาย แล้วเฮียแม่งทำไมไม่ลงมาซื้อเองวะจะไปรู้มั้ยว่าเลือกยังไง"มะ ไม่เป็นไรค่ะ " พนักงานก็ตื้อจัง บอกแล้วไงว่าไม่ต้อง ฉันพยายามเดินเลี่ยงไปแผนกอื่น แกล้งหยิบนู่นหยิบนี่ใส่ตะกร้า"แสบ นานไปแล้วนะ"กึกสตั้นไปเลย กำลังจะไปจ่ายตังค์พอดี เฮียกลับขึ้นรถไปเลย"คือกำลังจะจ่ายตังค์แล้วเฮีย ลงมาไม ""กูให้ลงมาซื้อถุงยางแล้วอะไรในตะกร้าเยอะแยะ" เฮียยุเสียงดังฟังชัด แล้วคนที่อายคือฉัน คนอื่นเขาจะคิดยังไง ไม่อยากนึก พยายามก้มหน้าก้มตาหยิบของในตะกร้าวางลงหน้าเคาน์เตอร์เพื่อให้พนักงานคิดเงินและเป้าหมายที่ต้องซื้อก็วา
อย่าดื้อกับเฮีย Chapter.1 ไอ้แสบ
"ไอ้แสบ หยุด บอกให้หยุด""แฮ่ก แฮ่ก ไม่เอา แสบไม่หยุด เฮียรับปากก่อนสิว่าจะไม่ลงโทษแสบ""ทำผิดแล้วยังจะต่อรองอีก กูบอกให้หยุด! "กึกเบรกล้อตายหัวแทบทิ่ม ขึ้นกูนี่คือโมโหสุดแล้ว หยุดยืนอยู่กับที่หลังจากวิ่งหนีเฮียยุออกจากผับ ใส่เกียร์หมาเต็มสปีดแต่ก็หนีไม่พ้น เตรียมรับกรรมได้เลย ไม่รู้ว่าโดนอะไรบ้างแต่ทุกครั้งเฮียก็ไม่เคยออมมือ เฮียไม่เคยใจอ่อนกับฉันเวลาทำผิด"ไปขึ้นรถ " น้ำเสียงเย็นยะเยือกของเฮียทำให้หัวใจดวงน้อยรู้สึกกลัว ในชีวิตมีแค่เฮียคนเดียวนี่แหละที่ฉันกลัว และก็เป็นคนเดียวที่ฉันยอมฟังคำสั่งไม่ว่าเฮียจะสั่งอะไรก็ต้องทำ แม้ว่าบางครั้งจะแอบขัดบ้าง ผลที่ตามมาก็คือ โดนลงโทษในแบบของเฮียที่ไม่เหมือนคนอื่น"เฮีย แสบขอโทษ""ไปคุยที่บ้าน กูบอกแล้วใช่มั้ย ไม่เคยฟัง ""เฮียอย่าขึ้นกูสิ""กูโมโห เพราะมึงไง ไม่ชอบแต่ก็ยังดื้อ ทำตัวดีๆ กูเคยเป็นแบบนี้มั้ย ""ไม่ค่ะ" เฮียชอบคนเชื่อฟังพูดรู้เรื่อง แต่ไม่ใช่ฉันไง จะเชื่อฟังก็ตอนที่เฮียโมโหนี่แหละ แล้วเป็นไงโคตรน่ากลัว ถามว่าเข็ดไม่ ก็ไม่นะ ยังดื้อได้อยู่เรื่อยๆ"วันนี้มึงโดนหนัก""...""ไม่ต้องมาบีบน้ำตา กูไม่ใช่ผู้ชายแพ้น้ำตาผู้หญิง ขึ้นรถ!! "
