Share
บทที่ 329
Related chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 330
เสด็จพ่อจะพระราชทานอภัยโทษหรือ?หลี่หลงหลินตะลึงงันเล็กน้อย แต่ไม่ได้แปลกใจกับข่าวนี้เท่าไหร่วันพระราชสมภพของไทเฮา การพระราชทานอภัยโทษนั้นถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติแต่หลี่หลงหลินคิดไม่ถึงเลยว่า พี่หกก็จะได้รับการพระราชทานอภัยโทษด้วยมีความผิดมากมายที่ควรได้รับการอภัยโทษ แต่หนึ่งในนั้นไม่รวมการก่อกบฏ“เฮ้อ”“ต่างก็บอกว่าเสด็จพ่อใจคอโหดเหี้ยม แม้แต่ลูกชายของตัวเองก็ยังแคลงใจ!”“แต่ความจริงแล้ว เขาเป็นคนดีคนหนึ่ง!”หลี่หลงหลินทอดถอนใจ เขาส่งบัตรคนดีให้ฮ่องเต้หวู่ในใจแล้วฮ่องเต้หวู่เป็นคนดี แต่ไม่ใช่ฮ่องเต้ที่ดี!เขาใช้อารมณ์มากเกินไป ใจอ่อนเหมือนสตรี!สำหรับแคว้นแล้ว นี่ไม่ใช่เรื่องดีอะไรส่วนการที่ฉินกุ้ยเฟยได้รับการพระราชทานอภัยโทษปล่อยตัวออกมาจากตำหนักเย็นมันก็อยู่ในการคาดเดาของหลี่หลงหลินแล้วประการแรก เพราะภูมิหลังตระกูลของฉินกุ้ยเฟย ประการที่สองเพราะความกดดันจากตู้เหวินยวนและเหล่าขุนนาง ประการที่สามก็คือองค์ชายสี่หลี่จือและแน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ฉินกุ้ยเฟยไม่ได้ทำความผิดใหญ่หลวงอะไร นอกจากเลี้ยงดูเจ้าหกลูกทรพีผู้นี้มันก็แค่การซ่อมสวนผลาญเงินเท่านั้นไม่ใช
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 331
“ไม่เพียงเท่านั้น พวกเรายังกลายเป็นคนไม่ดี และถูกองค์ชายสี่เกลียดชัง!” “และพวกเรายังเป็นหนี้บุญคุณของฮองเฮา ต้องขอบคุณนางอย่างสุดซึ้ง!” หลี่หลงหลินพยักหน้า: “ถูกต้อง! นี่แหละคือความสามารถของฮองเฮา!” ซูเฟิ่งหลิงตกใจมาก: “มิน่าล่ะ ที่ท่านบอกว่าฮองเฮาไม่ใช่คนดี นางร้ายกาจเกินไปแล้วรึเปล่า! พวกเราถูกนางใช้เป็นเครื่องมือโดยไม่รู้ตัว!” “แต่พวกเรากลับไม่มีทางต่อต้านได้เลย!” หลี่หลงหลินถอนหายใจ: “ก็ใช่น่ะสิ! วังหลังเป็นสถานที่ที่น่ากลัวที่สุดในโลก! เหล่าพระสนมทุกคนดูเหมือนจะรักใคร่กลมเกลียว ยิ้มแย้มแจ่มใสให้กัน แต่จริงๆ แล้วลับหลังต่างคนต่างก็แทงมีดใส่กัน...” “ด้วยนิสัยของเสด็จแม่แล้ว ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ข้าเป็นห่วงนางจริงๆ!” “แต่ข้าเองก็ไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้!” “ได้แต่หวังว่าความโปรดปรานของเสด็จพ่อจะสามารถปกป้องนางได้!” ซูเฟิ่งหลิงรู้สึกโชคดีมาก ที่นางไม่ต้องตกอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น ทุกคนต่างก็เป็นคนหน้าเนื้อใจเสือ ปากหวานก้นเปรี้ยว ไม่สามารถไว้ใจใครได้เลย! มันน่ากลัวเกินไปแล้ว! “แต่ทว่า...” หลี่หลงหลินมองไปยังองค์ชายสี่หลี่จือที่อยู่ไกลๆ: “ฝ่ายขององค์ชายสี่
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 332
“ฮองเฮา...” ในแววตาหลีเฟิงอวิ๋นเต็มไปด้วยความโกรธแค้น คนที่เขาเกลียดที่สุดจริงๆ แล้วไม่ใช่ฮ่องเต้ แต่เป็นฮองเฮา! ผู้หญิงใจร้ายคนนี้ ทำลายทั้งชีวิตของเขา! “เจ้าจะให้ข้าทำยังไง?” หลีเฟิงอวิ๋นถามอย่างเย็นชา: “ช่วยฉินกุ้ยเฟย และเจ้าหกหรือ?” หลี่จือรีบพยักหน้า: “ใช่!” หลีเฟิงอวิ๋นเพ่งมองหลี่จือ และพูดว่า: “ใช่ว่าข้าจะไม่มีวิธี! แต่ข้าช่วยได้แค่คนเดียว! เจ้าเลือกใคร?” หลี่จือไม่ลังเล: “แน่นอนว่าต้องเลือกเสด็จแม่!” หลีเฟิงอวิ๋นหัวเราะ: “น้องชายแท้ๆ ก็ไม่ช่วยหรือ? ดูเหมือนว่าถึงแม้เจ้ากับเจ้าหกถึงจะเป็นพี่น้องกัน แต่ความสัมพันธ์ก็ไม่ถือว่าดีเท่าไหร่ คำลือนี่ไม่ใช่เรื่องเล่าไร้สาระ! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าตกลง!” “แต่ เจ้าก็ต้องช่วยข้าทำเรื่องหนึ่งนะ!” หลีเฟิงอวิ๋นโน้มตัวลงข้างหูของหลี่จือ แล้วกระซิบแผนการของเขา เวลาผ่านไป สีหน้าของหลี่จือยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ เขาเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ: “พี่สาม ต้องทำถึงขนาดนั้นเลยหรือ?” หลีเฟิงอวิ๋นพูดอย่างเย็นชา: “คนที่ใจแคบไม่ใช่ผู้มีคุณธรรมสูงส่ง คนที่ไม่โหดเหี้ยมก็ไม่ใช่บุรุษที่เด็ดเดี่ยว! นี่เป็นโอกาสเดียวที่เราจะพลิกสถานการณ์ได้! หรือว
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 333
หลีเฟิงอวิ๋นเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา: “เรื่องที่เจ้าไม่ควรรู้ อย่าถาม!” หลี่เสวียนก้มหน้า วิ่งมาถึงหน้าประตูคุกอย่างสุดชีวิต ชายชุดดำโค้งคำนับหลีเฟิงอวิ๋น: “ท่านอ๋อง เรื่องเรียบร้อยแล้ว! คนของแปดหอการค้าใหญ่ไม่เหลือแม้แต่คนเดียว!” หลีเฟิงอวิ๋นเอ่ยอย่างเย็นชา: “ดีมาก! จุดไฟ!” ตูม! ชายชุดดำที่เตรียมน้ำมันไว้อยู่แล้ว จุดไฟเผาคุกจนวอดทันที! เปลวไฟพุ่งทะยานขึ้นฟ้า! “ไฟไหม้! ไฟไหม้...” “ทุกคนตื่นเร็ว ช่วยกันดับไฟ” ทหารยามที่กำลังลาดตระเวนพบว่าคุกเกิดไฟไหม้ จึงรีบหยิบฆ้องทองแดงมาเคาะจนเสียงดัง พร้อมกับตะโกนลั่น ผู้คนนับไม่ถ้วนพากันตื่นจากความฝัน รีบหยิบถังน้ำไปช่วยดับไฟ เสียงร้องไห้ เสียงตะโกน เสียงสาปแช่งดังระงมไปทั่ว ครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงวุ่นวายไปหมด! หลีเฟิงอวิ๋นและคนอื่น ๆ ฉวยโอกาสหนีออกจากเมือง จนมาถึงภูเขาที่รกร้างได้ก่อนฟ้าสาง! ตึกตัก... เสียงกีบม้าดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทหารม้าซีเหลียงสามพันนายได้มาถึงที่นี่แล้ว “รอดแล้ว! ในที่สุดก็รอดแล้ว!” “ในที่สุดข้าก็หนีออกจากคุกนั่นได้!” “ฮ่าฮ่าฮ่า!” “จากนี้ไป นกจะได้บินอยู่บนฟ้า ปลาจะว่ายอยู่ในทะเล!” องค์ชายห
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 334
แสงแรกแห่งรุ่งอรุณสาดส่องลงมา หลี่หลงหลินถือถังน้ำ เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ยืนอยู่บนถนนที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง สีหน้าดูแย่มาก! ทหารพ่ายศึกของตระกูลซู นอนเกลื่อนกลาดไม่ขยับเขยื้อนอยู่ในแอ่งน้ำ ซูเฟิ่งหลิงก็ไม่ต่างกัน นางนั่งหอบหายใจอยู่บนแท่นหิน เมื่อคืนนี้ หลี่หลงหลินเพิ่งจะนอนหลับไป ก็ถูกเสียงดังปลุกให้ตื่นขึ้น เมื่อสอบถามดู จึงรู้ว่าเกิดไฟไหม้ ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่เกิดเหตุไฟไหม้ก็ห่างกันเพียงสองเส้นถนน ไม่ได้ไกลจากจวนตระกูลซูเท่าไหร่นัก ฤดูใบไม้ผลิผ่านไปฤดูร้อนมาถึง เป็นช่วงที่อากาศแห้งแล้ง เกิดไฟไหม้ได้ง่าย อาคารในยุคนี้ส่วนใหญ่ทำจากไม้ เมื่อเกิดไฟไหม้ จะลุกลามเป็นวงกว้าง เมืองครึ่งเมืองอาจได้รับผลกระทบ! หลี่หลงหลินไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบพุ่งเข้าไปในห้องของซูเฟิ่งหลิง ลากนางออกจากความฝัน ระดมพลที่เหลือจากวังหลวง ไปเริ่มดับไฟ! โชคดีที่มีทหารพ่ายศึกของตระกูลซูเหล่านี้ ต่อสู้กับไฟอย่างไม่กลัวตาย เพลิงจึงถูกควบคุมอยู่ในย่านใกล้เคียง และไม่ลุกลามออกไป ไม่อย่างนั้น ทั่วทั้งเมืองหลวงก็จะกลายเป็นทะเลเพลิง ความเสียหายไม่อาจประเมินได้ แต่ถึงกระนั้น ก็ยังมีชา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 335
หรือว่าจะมาปล้น? เว่ยซวินสูดหายใจลึก พยายามสงบสติอารมณ์แล้วตะโกนว่า: “พวกเจ้าต้องการทำอะไร? นี่คือรถม้าขององค์ชายเก้า! พระองค์กำลังจะเข้าวังเพื่อเข้าเฝ้าฝ่าบาท พวกเจ้ารีบหลีกทางไป!” เว่ยซวินเป็นพระเก้าพันปี มีชื่อเสียงมากกว่าหลี่หลงหลินหลายเท่า แต่เป็นชื่อเสียงด้านที่ไม่ดี เพราะไม่รู้ว่าชาวบ้านเหล่านี้ต้องการทำอะไร เว่ยซวินไม่กล้าเปิดเผยตัวตน จึงใช้ชื่อของหลี่หลงหลินมาอ้างแทน แม้ว่าชื่อเสียงของหลี่หลงหลินจะไม่ดีนัก แต่ช่วงนี้ก็มีแนวโน้มที่จะดีขึ้น ตุ้บ! สิ่งที่เว่ยซวินไม่คาดคิดก็คือ ชาวบ้านเหล่านี้ต่างคุกเข่าลงพร้อมกัน จากนั้นก้มลงคำนับแล้วพูดว่า: “องค์ชายเก้า ขอร้องล่ะ ท่านช่วยเราด้วย!” ม่านถูกเปิดออก หลี่หลงหลินก้าวออกมา กวาดสายตามองดูพวกชาวบ้าน: “นี่....พวกเจ้า..” ผู้เฒ่าคนหนึ่งซึ่งเป็รผู้นำในกลุ่มคน เอ่ยด้วยน้ำตาไหลอาบแก้ม: “องค์ชายเก้า เมื่อคืนนี้ขอบคุณท่านมากที่พาคนมาเสี่ยงชีวิตดับไฟ! ความกรุณาครั้งนี้ เราเห็นด้วยตา จดจำในใจไปจนวันตาย!!” “ถ้าไม่มีท่าน อย่าว่าแต่บ้านเลย แม้แต่ครอบครัวก็...” ผู้หญิงคนหนึ่งอุ้มเด็กหญิงวัยประมาณสามสี่ขวบอยู่ในอ้อมแขน เอ่ยด้วยรู้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 336
ณ ตำหนักหยั่งซิน บรรยากาศภายในตึงเครียดเป็นอย่างมาก ฮ่องเต้หวู่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรด้วยสีหน้าบึ้งตึงโดยไม่พูดอะไร เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหมดต่างคุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าหวาดกลัว และไม่มีใครกล้าพูดอะไร “ฝ่าบาท!” “องค์ชายเก้าและซูเฟิ่งหลิงมาถึงแล้ว!” เว่ยซวินสาวเท้าก้าวเล็ก ๆ มาที่หน้าฮ่องเต้หวู่ “เชิญ!” ฮ่องเต้หวู่ดวงตาเป็นประกาย จากนั้นก็รีบพูด หลี่หลงหลินและซูเฟิ่งหลิงเข้ามาในตำหนัก ทั้งสองคุกเข่าคำนับ จากนั้นฮ่องเต้หวู่ก็พูดขึ้นอย่างร้อนใจ: “ในเมื่อคนมาครบแล้ว! เจ้ากรมอาญา เจ้าจงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้อีกครั้ง!” เจ้ากรมอาญาก้าวไปข้างหน้า พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ: “กราบทูลฝ่าบาท! เมื่อคืนนี้มีกลุ่มคนชุดดำบุกเข้าไปในคุกหลวง และลงมือฆ่าผู้คุมหลายสิบนาย นักโทษอีกกว่าร้อยคน พร้อมทั้งชิงตัวองค์ชายหกไป!” “จากนั้น พวกเขาก็จุดไฟเผาคุกหลวง!” “มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมาก ความเสียหายประเมินค่าไม่ได้!” “ความเสียหายที่เฉพาะเจาะจง กำลังคำนวณอยู่...” เมื่อหลี่หลงหลินได้ยินอย่างนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ เขารู้ว่าไฟไหม้ที่คุกหลวงต้องเป็นการจงใจ แต่เข
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 337
ถ้าประกาศออกไปว่าเป็นคนขององค์ชายหกที่บุกเข้าไปในคุก ฆ่าคนและวางเพลิง ชาวบ้านจะต้องโกรธแค้นอย่างแน่นอน ก่อให้เกิดเรื่องวุ่นวายใหญ่โต! ด้วยเหตุนี้ ฮ่องเต้หวู่จึงต้องการคนมาช่วยรักษาความสงบเรียบร้อยในเมืองหลวงอย่างเร่งด่วน เหล่าขุนนางทั้งหมดก้มหน้าไม่พูดอะไร การรักษาความสงบเรียบร้อยเป็นเรื่องของแม่ทัพ พวกเขาเป็นข้าราชการ จะช่วยอะไรได้ล่ะ? สายตาของฮ่องเต้หวู่ที่เต็มไปด้วยความคาดหวังจับจ้องไปที่หลี่หลงหลิน: “เจ้าเก้า เจ้ามีความคิดเห็นอย่างไร?” หลี่หลงหลินเข้าใจทันที ฮ่องเต้หวู่กำลังคิดถึงทหารพ่ายศึกของตระกูลซูอีกแล้ว! พระองค์ต้องการยืมกองกำลังทหารชั้นยอดนี้มาช่วยรักษาความสงบเรียบร้อยในเมืองหลวง สำหรับฮ่องเต้หวู่ นี่เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล แต่หลี่หลงหลินย่อมไม่สามารถยอมรับสิ่งนี้ได้! ทหารพ่ายศึกหนึ่งพันนายนี้ เป็นเหมือนประกายไฟสุดท้ายของกองทัพตระกูลซู! ประกายไฟเล็ก ๆ สามารถลุกลามเป็นไฟใหญ่ได้ ตราบใดที่พวกเขายังอยู่ จิตวิญญาณของกองทัพตระกูลซูก็ยังอยู่! ถ้าพวกเขาถูกฮ่องเต้หวู่ยืมตัวไป กองทัพตระกูลซูที่หลี่หลงหลินสร้างขึ้นใหม่ จะยังเป็นกองทัพตระกูลซูอยู่อีกหรือ?
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 400
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 399
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 398
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 397
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 396
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 395
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 394
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 393
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 392
