Share
บทที่ 769
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 770
เขาไม่คิดจะจับตัวฮั่วกู้ไว้อยู่แล้วมีเวลาทำเช่นนั้น เขาไม่ต้องใช้งานฮั่วกู้ หรือไม่ก็สั่งให้เขาติดตามเขาไปสั่งชายแดนกู้ดีกว่าตอนนี้เขาจำเป็นต้องโอนพวกพ้องของเขาในซั่วฟางออกไป มีคนออก ก็ย่อมมีคนเข้ามาแทนจะปล่อยให้ทั้งเมืองนี้ปราศจากแม่ทัพรักษาการณ์ที่ยอดเยี่ยมไม่ได้หรอกกระมัง?เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนเจิงแล้ว ในที่สุดฮั่วกู้ก็ขจัดความกังวลในใจ แล้วรับคำสั่งอย่างเต็มใจขณะนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงสู้กันดังขึ้นจากข้างนอกหยุนเจิงกำลังจะถาม ก็มีทหารนายหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน “ท่านอ๋อง มีคนอ้างว่าเป็นคนของหรงกั๋วกงฉินลิ่วก่านมาก่อเรื่องข้างนอกขอรับ เรียกร้องจะพบท่านอ๋องให้ได้…”“ใครนะ?”เปลือกตาหยุนเจิงกระตุก“หรงกั๋วกง ฉินลิ่วก่าน!”ทหารตอบอีกครั้งให้ตายเถอะ!คงไม่ใช่ตาเฒ่าโรคจิตนั่นจริงหรอกกระมัง?หยุนเจิงยิ้มขมขื่นในใจ แล้วสั่งการทันที “ไปเรียกฉินชีหู่มา!”กล่าวจบ หยุนเจิงก็สั่งให้ฮั่วกู้และชวีจื้อถอยออกไปก่อน แล้วรีบออกไปข้างนอกทันทีเมื่อได้ยินว่าฉินลิ่วก่านมา องครักษ์ข้างกายของหยุนเจิงเองก็ไม่รอช้า รีบตามออกไปด้วยทันที กลัวว่าฉินลิ่วก่านตาเฒ่าโรคจิตคนนี้จะชักดาบใส่ห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 771
ข้างในห้อง ฉินลิ่วก่านกำลังนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเมื่อเห็นหยุนเจิงเข้ามาตามลำพัง นัยน์ตาจึงเผยแววสงสัยออกมา“ไอ้ระยำนั่นล่ะ?”หยุนเจิงยังไม่ทันเดินเข้าไป ฉินลิ่วก่านก็ถามขึ้น“ข้าสั่งให้เด็กไปเรียกแล้ว”หยุนเจิงยิ้มตอบ แล้วเดินไปยกกาน้ำชามารินชาร้อนให้กับฉินลิ่วก่านแก้วหนึ่ง “ข้ารู้ว่าท่านเตรียมตัวจะก่นด่าแล้ว ดื่มชาร้อนเปิดเส้นเสียงสักหน่อยดีกว่า!”“…”ฉินลิ่วก่านชะงักเล็กน้อย ทั้งโกรธทั้งน่าขัน “องค์ชายรู้ตัวดีจริงๆ!”กล่าวจบ ฉินลิ่วก่านจึงยกแก้วชาขึ้นมาแล้วดื่ม ‘อึกๆ’ ลงไปจนหมดตุบ!ฉินลิ่วก่านวางแก้วชาบนโต๊ะแรงๆ แล้วหยิบราชโองการออกมาจากอกมอบให้กับหยุนเจิง “ดูเอาเอง!”ราชโองการ?หยุนเจิงสงสัยหมายความว่าอย่างไร?เหตุใดตาเฒ่าโรคจิตนี่ถึงได้มาพร้อมกับราชโองการล่ะ?เสด็จพ่อคงไม่ออกราชโองการให้ตนยอมแพ้หรอกกระมัง?รู้ทั้งรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วจะออกราชโองการทำไมกัน?หยุนเจิงรีบเปิดอ่านราชโองการด้วยความอยากรู้อยากเห็นเมื่ออ่านเนื้อหาในราชโองการแล้ว หยุนเจิงจำต้องปั้นหน้าขรึมทันใดชื่อเรียกมรณกรรม อู่เลี่ย!สงสัยเสด็จพ่อจะคิดว่าตนตายไปแล้วจริงๆ!แม้แต่ชื
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 772
รวมถึงแม่ทัพของด่านเป่ยลู่ที่ถูกจับตัวพวกนั้นด้วย ล้วนแต่เป็นหมากที่เขาจะนำไปต่อรองกับจักรพรรดิเหวินทั้งนั้นเขาจะใช้คนเหล่านี้ไปแลกครอบครัวของตู๋กูเช่อและคนอื่นๆ กลับมา“เจ้าคิดว่าพ่อเจ้าจะตกลงหรือ?”ฉินลิ่วก่านตอบอย่างไม่พอใจนัก “ส่งครอบครัวของตู๋กูเช่อพวกเขามาที่ซั่วเป่ย เช่นนั้นพวกเขาก็จะไม่เป็นพะวงใดๆ อีก และจะจงรักภักดีต่อเจ้าไปตลอดน่ะสิ?”“ข้าคิดว่าเสด็จพ่อน่าจะตกลง!”หยุนเจิงยิ้ม “หากพระองค์ฆ่าครอบครัวของตู๋กูเช่อพวกเขา เช่นนั้นก็เท่ากับจงใจทำให้พวกเขาเกิดความคิดก่อกบฏไม่ใช่หรือ?”“อีกอย่าง เว่ยเหวินจงทำให้คนตายไปมากเพียงนี้ เสด็จพ่อไม่อยากจัดการเว่ยเหวินจงด้วยพระองค์เองเลยหรือ?”“แล้วก็หันจิ้นพวกเขาต่างก็เป็นคนที่ติดตามพระองค์มานานหลายปี พระองค์จะยอมให้ข้าจับตัวคนเหล่านี้ไว้ตลอดจริงหรือ?”“พวกข้าไม่คิดจะก่อกบฏเสียหน่อย ซ้ำยังช่วยพระองค์ยึดดินแดนที่เสียไปกลับมา และขยายอาณาเขตอีกด้วย พระองค์คงไม่พระทัยดำเพียงนั้นหรอกกระมัง?”เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนเจิงแล้ว ฉินลิ่วก่านก็ทำหน้าบึ้งอย่างอดไม่ได้ไอ้สารเลวนี่คิดไว้ตั้งนานแล้วนี่!เขาคิดจะทำให้พ่อของเขาหมดหนทางจริงๆ นั้นหร
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 773
มุมปากของฉินลิ่วก่านกระตุกเล็กน้อย แววตาที่มองไปที่หยุนเจิงก็แปลกๆเจ้าเด็กนี่ กล้าใช้วิธีนี้ในการเพิ่มเสบียงนั่นรึ?แต่จะว่าไปก็เป็นวิธีที่ดีเช่นกัน!เพียงแต่ไม่รู้ว่ารัชทายาทจะตกลงหรือไม่“ตามหลักแล้ว เขาไม่มีทางตกลงแน่นอน”หยุนเจิงกล่าวยิ้มๆ “เพราะอย่างไร สำหรับเขาแล้ว การส่งเสบียงมาให้พวกเขานั้นถือเป็นการเลี้ยงเสือให้เกิดปัญหา! แต่ข้าคิดว่า เขายอมเลี้ยงเสือให้เกิดปัญหา ก็ไม่ยอมเสียตำแหน่งองค์รัชทายาทไปหรอก ทันทีที่เว่ยเหวินจงเปิดโปงเขาออกมา อย่าว่าแต่ตำแหน่งองค์รัชทายาทเลย แม้แต่ชีวิตน้อยๆ ของเขาก็ยากที่จะปกป้องไว้ได้”ฉินลิ่วก่านได้ยินดังนั้นพลันตกอยู่ในภวังค์อีกครั้งจริง!เลี้ยงเสือให้เกิดปัญหา ก็แค่เลี้ยงเสือดื้อรั้นตัวหนึ่งเท่านั้น!ต่อจากนี้ยังมีโอกาสเชือดอีกมากมาย!แต่หากรัชทายาทไม่ตกลง ทันทีที่เว่ยเหวินจงเปิดโปงเขาออกมา เช่นนั้นผลที่จะตามมาไม่ใช่เรื่องที่เขาจะรับไหวได้แน่นอน!“เจ้ามั่นใจขนาดนั้นเชียวหรือว่าเว่ยเหวินจงจะเปิดโปงเขาน่ะ?”ฉินลิ่วก่านสงสัย “หากข้าเป็นเว่ยเหวินจง ข้ายอมตายก็ไม่ยอมเปิดโปงองค์รัชทายาทแน่นอน! เพราะอย่างไรก็ต้องตายอยู่ดี เหตุใดข้าถึงต้องช
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 774
ขอแค่มีชีวิตรอดก็พอ!“เอ่อ…”หยุนเจิงมองฉินลิ่วก่านอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “หรงกั๋วกง ท่านไม่ต้องกังวลเรื่องนี้เลย คนที่จะคุ้มกันเว่ยเหวินจงไป ข้าจัดการไว้แต่แรกแล้ว ข้าส่งคนให้ไปส่งจดหมายที่เมืองจักรพรรดิแล้วด้วย และข้ายังเพิ่มเงื่อนไขให้กับเสด็จพ่อข้อหนึ่งด้วย!”“เงื่อนไขอะไร?”ฉินลิ่วก่านจ้องหยุนเจิงอย่างไม่สบอารมณ์ “เจ้าไม่สร้างปัญหาให้พ่อเจ้าสักวันจะตายหรือไงกัน?”“ไม่ได้สร้างปัญหาจริงๆ!”หยุนเจิงกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ข้ากำลังแบ่งเบาภาระให้กับพระองค์ต่างหาก!”“แบ่งเบาภาระ?”ฉินลิ่วก่านไม่เข้าใจ “เจ้าเพิ่มเงื่อนไขให้กับเขา แล้วยังช่วยแบ่งเบาภาระกับเขาด้วยนั้นหรือ?”“ข้าพูดจริง!”หยุนเจิงกล่าวยิ้มๆ “ข้าขอให้เสด็จพ่อสั่งให้เสด็จพี่สามนำทหารมาคุ้มกันเว่ยเหวินจงที่ด่านเป่ยลู่กลับไปด้วยตนเอง!”อะไรนะ?เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนเจิงแล้ว สีหน้าของฉินลิ่วก่านก็ดูตื่นเต้นขึ้นมาผ่านไปนาน ในที่สุดฉินลิ่วก่านก็อดหัวเราะลั่นออกมาไม่ได้เขาหัวเราะอยู่นาน ถึงจะกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า “ดี ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็จะเขียนจดหมายให้พ่อเจ้าอีกฉบับหนึ่ง พยายามให้เขาตอบตกลงเงื่อนไขของ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 775
แม้ว่าฉินลิ่วก่านจะตีฉินชีหู่อยู่ แต่ก็พอรู้ขอบเขตบ้างเพียงแค่ต้องการให้ฉินชีหู่เจ็บที่ผิวหนังเท่านั้น ไม่ได้เจ็บไปถึงกระดูหรือปราณภายในหลังจากตีไปยกใหญ่ ฉินลิ่วก่านก็ลากตัวฉินชีหู่กลับไปในห้อง“เรื่องเว่ยเหวินจงจริงแท้แค่ไหน?”ทันทีที่เข้ามาในห้อง ฉินลิ่วก่านก็ถามด้วยสีหน้าเรียบนิ่งทันที“จริงแท้แน่นอน”ฉินชีหู่มองฉินลิ่วก่านแวบหนึ่ง แล้วตอบว่า “ตอนที่องค์หญิงเจียเหยาแห่งเป่ยหวนมอบจดหมายให้กับองค์ชายหก ข้ากับตู๋กูเช่อก็อยู่ด้วย! ถึงแม้ว่าจดหมายฉบับนั้นจะไม่ใช่ลายมือของเว่ยเหวินจง แต่มีเพียงเว่ยเหวินจงเท่านั้นที่จะทำเรื่องพรรค์นั้นได้…”กล่าวจบ ฉินชีหู่ก็เล่าเนื้อหาในจดหมายให้เขาฟังหลังจากฟังจบแล้ว ฉินลิ่วก่านก็ขมวดคิ้วมุ่นขึ้นอย่างอดไม่ได้เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว ก็เป็นฝีมือของเว่ยเหวินจงแท้แน่นอน!เพราะอย่างไร การเคลื่อนย้ายกำลังพลทหารขนส่งเสบียงเหล่านั้น มีเพียงเว่ยเหวินจงเท่านั้นที่จะทำได้หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ฉินลิ่วก่านก็ถามขึ้น “เหตุใดองค์หญิงอ่อนหัดของเป่ยหวนนั่นถึงต้องมอบจดหมายให้องค์ชายหกด้วย?”“ก็เพราะคิดว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้วน่ะสิ!”ฉินชีหู่ฟุดฟิดจมูก แล้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 776
ฉินลิ่วก่านสีหน้าอึมครึม ด่ากราดรุนแรง “จับตาแก่สารเลวบ้านเจ้าสิ!”“……”ฉินชีหู่สีหน้าเอือมระอาและกล่าวพึมพำ “ท่านไม่ใช่ตาแก่ของข้าหรือไร?”“ข้า...”ฉินลิ่วก่านโกรธตัวสั่น ยกมือขึ้นหมายจะตบศีรษะฉินชีหู่อีกครั้งฉินชีหู่หนังตากระตุก กุมศีรษะไว้ทันทีแต่ว่า เขารออยู่นานสองนาน มือของฉินลิ่วก่านก็ยังไม่หวดลงมาฉินชีหู่เงยหน้า มองบิดาด้วยสายตาผิดปกติมือของฉินลิ่วก่านยกค้างไว้เช่นนั้น ทว่าก็ไม่ฟาดลงมา ราวกับถูกคนร่ายเวทมนต์ใส่ฉินชีหู่เห็นดังนั้น ในใจยิ่งรู้สึกผิดปกติตาแก่ ผิดปกติ!เนิ่นนาน ฉินลิ่วก่านค่อยๆ เก็บมือของตน จากนั้นก็ถอนหายใจอย่างไร้เรี่ยวแรง “ข้าจับตัวเขาไปได้หรือไม่ก็ยังไม่แน่! เจ้าหนุ่มนี่นับว่าเป็นวีรบุรุษของต้าเฉียนเรา หากข้าจับเขาจริง ชาตินี้ทั้งชาติข้าคงไม่สงบใจ...”“ใช่ๆ!”ฉินชีหู่ดีใจ พยักหน้าหงึกๆ “ข้าก็คิดเช่นนี้! เขารบชนะมากมาย ทำลายชาวเป่ยหวนไปมากมายเพียงนั้น ทั้งยังใกล้ช่วยต้าเฉียนพิชิตดินแดนกลับมาได้แล้ว หากท่านลักพาตัวเขา เช่นนั้นก็ไม่เป็นโจรเฒ่าทรราชหรือ?”“โจรเฒ่าทรราชยายเจ้าสิ!”ฉินลิ่วก่านผรุสวาทด้วยสีหน้าบึ้งตึง แทบจะยกมือขึ้นมาตกอีกครั้งคร
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 777
เป่ยหวนตั้งแต่หยุนเจิงบุกฝ่าวงล้อมสำเร็จ ปานปู้ป่วยจนลุกไม่ขึ้นอีกครั้งครั้งนี้ รุนแรงกว่าก่อนหน้านี้ปานปู้เข้าใจ อาการเขาดีขึ้นก่อนหน้านี้ เป็นเพียงผลข้างเคียงเป็นเพราะเขาอยากเอาชนะหยุนเจิงมาก อยากจับเป็นหยุนเจิงมากจึงกลายเป็นความเชื่อมั่นที่สนับสนุนเขา ทำให้รางกายของเขาดีขึ้นอย่างอัศจรรย์แต่ตอนนี้ ความหวังของเขาหมดสิ้นแล้วด้วยความคิดความเชื่อมั่นหายไปแล้ว ชีวิตของเขาก็เดินมาถึงสุดทางแล้วมองดูอาจารย์ที่เป็นดั่งตะเกียงใกล้ดับไฟ เจียเหยาน้ำตาไหลเป็นสายอาจารย์เมื่อหกปีก่อน ภาคภูมิสูงส่งเพียงใด!เขาในตอนนั้น เป็นวีรบุรุษของทั่วทั้งเป่ยหวน!วันนี้ อาจารย์กลับมีตัวเล็กลีบซีดเซียวในชั่วเวลานั้น สมองของนางปรากฎภาพอาจารย์เมื่อสิบปีก่อนนางในเวลานั้น เพิ่งอายุครบเก้าขวบ“อาจารย์ ข้ากราบท่านเป็นอาจารย์ได้หรือไม่?”“เอ๋? องค์หญิงหลายวันก่อนเพิ่งกราบปู้ตูเป็นอาจารย์ไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงคิดจะกราบข้าเป็นอาจารย์อีก?”“ข้ากราบปู้ตูเป็นอาจารย์ เป็นเพราะอยากเรียนวิชาธนูกับเขา ข้ากราบราชครูเป็นอาจารย์ เพราะอยากเรียนการทหารทำศึก! เสด็จพ่อกล่าวว่า ราชครูเป็นคนที่ฉลาดทที่สุดในทุ่งหญ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 918
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 917
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 916
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 915
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 914
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 913
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 912
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 911
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
