บทที่ 289

ยามบ่าย หยุนเจิงกลับมาที่จวน

มาถึงหลังจวน เสิ่นลั้วเยี่ยนยังคงฝึกซ้อมคนเหล่านั้นอยู่

มองดูเสิ่นลั่วเยี่ยนที่มีกำลังมากเช่นนี้ หยุนเจิงก็อดที่จะยิ้มไม่ได้

เขานึกออกแล้วว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนชอบสิ่งใด

ม้าศึกชั้นยอด และชุดเกราะทอง!

นี่เป็นสิ่งของที่ต่อให้มีเงินก็ไม่อาจซื้อได้

ม้าในคอกในวังงามมากก็จริง แต่คงเทียบกับม้าศึกชั้นยอดไม่ได้

ส่วนชุดเกราะทองก็ยังพอคิดได้

ชุดเกราะทองของราชวงศ์ต้าเฉียนนับว่าเป็นชุดเกราะระดับสูงที่สุด แต่ก็มีความคล้ายกับชุดเกราะส่องแสงของราชวงศ์ถังตอนปลายเล็กน้อย

ไม่เพียงแต่ป้องกันได้ดี แต่ยังงดงามมากอีกด้วย

เสิ่นลั่วเยี่ยนต้องชอบมากแน่ๆ

เพียงแต่ว่า ชุดเกราะเช่นนี้อยู่ภายใต้การควบคุมที่เข้มงวดเป็นพิเศษ ไม่อนุญาติให้คนทั่วไปสร้างขึ้นมาได้

อีกอย่างเขาก็ไม่ใช่เจ้าเฒ่าอันธพาลอย่างฉินลิ่วก่านที่จะบุกไปแย่งชิงให้ทำให้ตามใจชอบได้

อีกสองวันก็จะถึงวันงานเลี้ยงวันไหว้พระจันทร์ ค่อยหาโอกาสให้เสด็จพ่อตบรางวัลให้สักสองสามชุด

ตนก็จะเดินทางไปซั่วเป่ยแล้ว แค่ชุดเกราะระดับสูงเพียงไม่กี่ชุด เสด็จพ่อคงไม่ตระหนี่ถี่เหนียวหรอก

ในขณะที่หยุนเจิงกำลังคิดอยู่นั้น เสิ่นลั่วเ