บทที่ 278

“องค์ชายหก?”

ทันใดนั้นเปลือกตาของฉินชีหู่ก็กระตุก

เขาไม่เห็นเงาของหยุนเจิงด้วยซ้ำ เขาจะไปพาองค์ชายหกมาจากไหน

ตาเฒ่านี่คงไม่คิดว่าตัวเองจับองค์ชายหกได้กระมัง

ยิ่งฉินชีหู่คิดก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทันใดนั้นก็ตบกะโหลกเพียะ ตะโกนด้วยความหงุดหงิด “แย่ล่ะ ข้าตกหลุมพรางเขาแล้ว!”

ตกหลุมพราง?

หลังจากได้ยินคำพูดของฉินชีหู่ ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกพิศวงงุนงง

เกิดอะไรขึ้น

ทำไมฉินชีหู่ถึงตกหลุมพรางล่ะ

ในตอนที่ทุกคนกำลังสับสน จู่ๆ ม้าเร็วก็ควบตะบึงเข้ามาอย่างรวดเร็ว “กราบทูลฝ่าบาท องค์ชายหกได้นำกองทหารไปสมทบกับจุดกองหนุนที่ประตูทิศตะวันออกแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

อะไรนะ

เมื่อได้ยินผู้มารายงาน ในสมองของของทุกคนก็ดังหึ่งๆ

ฉินลิ่วก่านโกรธจัด ตะโกนใส่ฉินชีหู่อย่างเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า “เจ้าคนไร้ประโยชน์ มานี่เดี๋ยวนี้! วันนี้ข้าต้องสับเจ้าทั้งเป็นให้ได้!”

เมื่อเห็นฉินลิ่วก่านที่โกรธจนเนื้อเต้น ฉินชีหู่ก็ตกใจกลัว เดินงกๆ เงิ่นๆ เข้าไปด้วยความหวาดกลัว

“บอกมา เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ฉินลิ่วก่านถลึงตามองลูกชายด้วยดวงตาลุกโชน ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

ฉินชีหู่ไม่กล้าปิดบังอำพราง ชี้ไปยังคนที่ปลอมต