บทที่ 1193

ชักจูงให้ยอมแพ้?

หลังสิ้นเสียงของหยุนเจิง ทุกคนต่างสีหน้าตกตะลึง

พวกเขาไม่รู้ว่าหยุนเจิงเกิดความคิดแผลงๆ หรือคิดเพ้อเจ้อขึ้นมากะทันหัน

หยุนเจิงเหตุใดจึงคิดจะชักจูงเถี่ยสงให้ยอมแพ้?

อวี๋ซื่อจงรู้สึกสับสนอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ถามหยั่งเชิง “องค์ชายคงไม่คิดจะยุแยงเถี่ยวสงกับกษัตริย์โฉวฉื่อกระมัง?”

หยุนเจิงพยักหน้าเบาๆ ใบหน้าเผยรอยยิ้มจิ้งจอกเจ้าเล่ห์

เติ่งเป่าค่อยๆ ขมวดคิ้ว “แผนการนี้ขององค์ชายไม่เลวเลน แต่ข้าได้ยินว่า กษัตริย์โฉวฉื่อหยวนซู่เชื่อใจเถี่ยสงเป็นพิเศษ อาศัยแค่จดหมายฉบับเดียวคิดจะยุแยงพวกเขา ความเป็นไปได้ไม่น่ามีมาก”

“ไม่เป็นไร”

“หยุนเจิงยักไหล่ “ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ช่างมัน! ถึงเช่นไรก็แค่จดหมายฉบับเดียวเท่านั้น ต่อให้ไม่สามารถยุแยงพวกเขาได้ สามารถฝังเมล็ดพันธ์แห่งความสงสัยพวกเขาขุนนางและกษัตริย์ได้ก็ยังดี!”

นี่ก็เป็นแค่ทดลองอย่างขอไปทีเท่านั้น

เขาไม่ได้คาดว่าอาศัยจดหมายฉบับเดียวจะสามารถชักจูงเถี่ยสงให้ยอมแพ้ได้

หากไม่ได้ ก็ส่งคนไปสำรวจด่านเทียนฉง ดีที่สุดคือทำความเข้าใจสถานการณ์ด่านเทียนฉงโดยรวมได้

บอกว่าจะเคลื่อนไหวก็เคลื่อนไหว

ไม่นาน หยุนเจิงก็เขียนจดหมายฉบับหนึ่งเ