Share

บทที่ 1080

เมี่ยวอินนิ่งเงียบเล็กน้อย จากนั้นก็สั่งต่งกัง “ถอนเสื้อของนางออกให้หมด!”

“ห๊า?”

ต่งกังชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็มองเมี่ยวอินด้วยความตกใจ

ฮูหยินเมี่ยวอินคิดทำสิ่งใด?

โบยศพ?

โบยศพก็ไม่ต้องถอดเสื้อผ้าเปลือยเปล่านี่?

“เร็วเข้า!”

เมี่ยวอินเร่งเร้า

ต่งกังได้สติกลับมา รีบทำตามความต้องการของเมี่ยวอินถอนเสื้อผ้าของคนแคระจนเปลือยเปล่า

เมี่ยวอินพลิกร่างกายศพดูไปมาหลายรอบ จากนั้นก็สั่งให้พวกเขาจัดการศพ แล้วเดินไปหาหยุนเจิง

เกาเหอพาคนไปตรวจสอบศพอื่นที่เหลือ ดูว่าสามารถหาสิ่งของมีค่าบนร้างกายศพพบหรือไม่

“เกิดเรื่องใดขึ้น?”

หยุนเจิงถามเมี่ยวอิน

“ไม่มีเรื่องใด”

เมี่ยวอินขมวดคิ้ว “ข้ารู้จักองค์กรนักฆ่าแห่งหนึ่ง ภายในน่าจะมีคนประเภทนี้! แต่ข้าถอดเสื้อนางออก บนตัวไม่มีสัญลักษณ์ขององค์กรนักฆ่านั้น! นางน่าจะไม่ใช่คนขององค์กรนักฆ่าแห่งนั้น!”

“องค์กรนักฆ่าแห่งนั้นชื่ออะไร?” หยุนเจิงถาม

“อีกาดำ”

อีกาดำหรือ?

อีกาเป็นสัญลักษณ์แห่งความตาย

ชื่อนี้ เหมาะสมมาก

หยุนเจิงจดจำชื่อนี้ไว้เงียบๆ

ไม่ว่าคนแคระผู้นี้เป็นคนของอีกาดำหรือไม่ ก็สามารถเริ่มจากอีกาดำได้

นัยน์ตาหยุนเจิงฉายแววอาฆาต จากนั้นก็เรียก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status