บทที่ 1054

“ดีเลย!”

เมี่ยวอินยิ้มพราวเสน่ห์ จากนั้นก็กล่าวอย่างออดอ้อน “เจ้าคิดว่าข้าเป็นหญิงสาววัยแรกรุ่นหรือ?”

กล่าวจบ เมี่ยวอินถอดเสื้อออกอย่างใจกว้าง

มองดูปีศาจเย้ายวนเช่นนี้ หยุนเจิงเกิดไฟราคะภายในใจอย่างควบคุมไม่อยู่

ไม่นาน เมี่ยวอินถอนเสื้อผ้าจนหมด เผชิญหน้ากับสายตารุ่มร้อนของหยุนเจิงเดินลงไปในถังน้ำ

เมี่ยวอินเพิ่งเดินเข้ามา ก็ถูกหยุนเจิงอุ้มเอาไว้

อย่าเห็นเมี่ยวอินอยู่ข้างกายเขาตลอด แต่ตอนที่เคลื่อนทัพทำสงคราม พวกเขาไม่อาจใกล้ชิดกันได้!

หยุนเจิงเหมือนถือกระบอกน้ำพุในทะเลทรายมานานแล้ว

“ใจร้อนสิ่งใดเล่า!”

เมี่ยวอินตบหน้าอกหยุนเจิง กล่าวตำหนิ “ข้าช่วยเจ้าอาบน้ำก่อน”

กล่าวจบ เมี่ยวอินเดินลงถังไม้อย่างใจกล้า

ตอนที่นางช่วยหยุนเจิงอาบน้ำ มือร้ายทั้งสองข้างของหยุนเจิงอยู่ไม่สุขเลย

เมี่ยวอินตบตีหยุนเจิงอย่างตำหนิอยู่หลายครั้ง สายตาตกไปอยู่ที่รอยแผลบนแผ่นหลังของหยุนเจิง

นี่เป็นรอยแผลที่เหลือไว้จากการต่อสู้กับฮูเจี๋ย

ปากแผลปิดสนิทแล้ว แต่รอยแผลเป็นยังอยู่

รอยแผลเป็นประมาณสามนิ้ว แม้ไม่นับว่าน่ากลัวมาก แต่ในสายตาเที่ยวอิน ก็ยังคงรู้สึกปวดใจอยู่ดี

“เป่ยหวนยอมจำนนแล้ว ต่อไปคงไม่มีสงคราม