บทที่ 172

ตอนเช้าเฉียวซุนตื่นขึ้นมา ก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาของลู่เจ๋อ

เขานอนอยู่บนโซฟา หลับสบายโดยมือข้างหนึ่งวางบนหลังศีรษะ อีกข้างวางบนเอวของเฉียวซุน ฝ่ามือของชายคนนั้นร้อนแรงมาก...

เสื้อเชิ้ตของเขายุ่งเหยิง กางเกงขายาวสีดำของเขาก็อยู่ในสภาพสมบูรณ์ แต่เข็มขัดของเขาถูกดึงออก

เฉียวซุนมองที่ตัวเองอีกครั้ง

ยังคงเรียบร้อย แต่สัญชาตญาณของผู้หญิงบอกเธอ เสื้อผ้าชิ้นเล็กๆถูกถอดออก แล้วเธอก็เห็นสิ่งเล็กๆสีดำโปร่งใสบางๆ อยู่ที่ตะเข็บโซฟา

ใบหน้าของเธอเร้าร้อน

เมื่อคืนเธอมีเซ็กส์กับลู่เจ๋อ...

เธอขยับตัวเบาๆ พยายามขยับตัวออกไป แต่นิ้วบนเอวของเธอก็แน่นยิ่งขึ้น เธอถูกดึงกลับมา ร่างทั้งสองอยู่ใกล้กัน ... เป็นหนุ่มสาวทั้งคู่ก็คงต้องมีความรู้สึกบ้างหละ

บรรยากาศช่างละเอียดอ่อน

ลู่เจ๋อใช้ฝ่ามือตบเอวของเธอเบาๆ โดยที่ยังคงหลับตาอยู่และพูดด้วยเสียงแผ่วเบา อย่าขยับ ถ้าไม่อยากให้ฉันทำอีกก็อย่าร้องไห้

เฉียวซุนไม่กล้าขยับ เธอนอนเบาๆในอ้อมแขนของเขา รอให้เขาสงบลงสักพัก

หลังจากนั้นไม่นานลู่เจ๋อก็ลูบไหล่บางๆของเธออย่างเบามือ เขาลดหัวลงแล้วจ้องมองเธอด้วยดวงตาสีเข้ม อยากให้ฉันรับผิดชอบเมื่อคืนนี้ไหม

เมื่อคืนเฉียวซุนดื่ม