Share

บทที่ 228

Author: จิ้งไห่จวินเจี๋ยตู้สื่อ
“จะไม่ดีได้ยังไง คุณเย่กับคุณหลิงยอมรับของของพวกเรา ถือเป็นการให้เกียรติพวกเราแล้ว! เราดีใจแทบแย่เลยล่ะครับ!”

โอวหมิงฮุยและหวาซือน่าพูดอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส

พวกเขาเพิ่งขัดขาหลิงเฟิงเพราะความโง่ของเฉินเหม่ยหลิง หากใช้เพียงชุดแต่งงานไม่กี่ชุดในการไถ่โทษ ก็ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มยิ่งกว่าคุ้มแล้ว

หลิงเฟิงก็อดขำไม่ได้

“คุณเย่ ในเมื่อพวกเขาอุตส่าห์ตั้งใจขนาดนี้ ผมว่าก็ไม่ต้องปฏิเสธแล้วล่ะ”

เมื่อมาถึงจุดนี้ เย่อวี่หลิวก็จำต้องพยักหน้าตกลง

ทั้งสองถูกจัดให้เข้าไปในห้องถ่ายภาพที่ดีที่สุด นอกจากชุดแต่งงานของเย่อวี่หลิวแล้ว หลิงเฟิงก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดสูทสีขาวอีกด้วย

เมื่อสวมใส่ชุดสูทแล้ว เขาก็ดูสุภาพอ่อนโยนและสง่างาม เต็มเปี่ยมด้วยเสน่ห์ราวกับคุณชายผู้สูงศักดิ์

แม้แต่เย่อวี่หลิวก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม

“มองไม่ออกเลยแฮะ พอนายเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว ดูดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลย”

หลิงเฟิงมีหน้าตาดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพียงแค่ไม่ค่อยสนใจเรื่องการแต่งตัวเท่านั้น เมื่อสวมชุดสูทราคาแพงเข้าไป ตอนนี้เขาดูดีไม่น้อยไปกว่าเย่อวี่หลิวเลย

หลิงเฟิงยิ้มอย่างจริงใจ “คุณเย่ คุณกำลังสารภาพรักกับผมหรือเปล่า?”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 229

    ตามหลักแล้ว เมื่อหูยวี่ได้บัตรแบล็คการ์ดระดับสูงของเขาไป บริษัทน่าจะผ่านพ้นวิกฤตไปนานแล้วแต่ทำไมเธอถึงยังมีเรื่องด่วนที่ต้องมาตามหาเขาอีกล่ะ?ช่างน่าประหลาดใจจริง ๆ“ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ รู้แค่ว่าเธอมาหาเราและหวังว่าเราจะสามารถติดต่อคุณได้ แต่น่าเสียดายที่เราก็ไม่มีเบอร์ของคุณ”หวาซือน่าพูดต่อ “วันนี้บังเอิญเจอคุณ เลยนึกขึ้นได้”หลิงเฟิงพูดเสียงต่ำว่า “งั้นผมจะทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้พวกคุณ ช่วยส่งต่อให้หูยวี่ด้วย”“ถ้ามีอะไรให้โทรหาผมได้เลย”“ได้ค่ะ!” อีกฝ่ายรีบพยักหน้าทั้งสองกลับมาถึงบ้านอย่างรวดเร็วแต่สิ่งที่ทำให้หลิงเฟิงรู้สึกแปลกใจคือตลอดทางเย่อวี่หลิวเงียบไม่พูดอะไรเลย แม้แต่ตอนที่เขาแกล้งหยอกล้อเธอ เธอก็ทำเป็นไม่สนใจใบหน้าที่เย็นชาราวกับพื้นน้ำแข็งในเขตขั้วโลกเหนือที่ไม่เคยละลาย“แย่แล้ว ประธานเย่คงไม่ได้โกรธผมหรอกใช่ไหม?”หลิงเฟิงนึกไม่สบายใจในใจ แค่ตอนถ่ายรูปชุดแต่งงานเขา “ล้ำเส้น” ไปหน่อยเอง ถึงกับต้องโกรธขนาดนี้เลยเหรอ?ผู้หญิงน้ำแข็งคนนี้อารมณ์เริ่มจะรุนแรงขึ้นทุกที!“หลิงเฟิง ในที่สุดนายก็กลับมา!”เมื่อกลับถึงบ้าน ก็พบว่าซูเหยี่ยนก็มาที่นี่ด้วยวันนี้เธอ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 230

    “อ๊า! หลิงเฟิง อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ ฉันไม่พูดแล้ว ไม่พูดแล้ว!”ซูเหยี่ยนตกใจจนหน้าซีดเผือด เธอส่ายหัวไปมาราวกับลูกข่าง ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัวหลิงเฟิงหัวเราะก่อนจะปล่อยเธอลงแล้วพูดว่า“แบบนี้แหละ นี่ตางหากคือเลขาซูที่ผมรู้จัก”ซูเหยี่ยนโกรธจนหน้างอ “นายมันบ้าพลัง พอพูดไม่เข้าหูหน่อยก็ใช้กำลังกับคนอื่น นายรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงนายนะ!”หลิงเฟิงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า“วางใจได้ ผมกล้าตบหน้าพี่ชายคุณ ก็แปลว่าผมเตรียมการที่จะรับมือแล้ว!”“พูดคำนี้อีกแล้ว จริงๆ เลย ฉันไม่สนนายแล้ว”ซูเหยี่ยนยอมแพ้พร้อมกับนวดขมับเบาๆ แต่ในวินาทีต่อมาเธอกลับยิ้มกว้างแล้วพูดว่า“ว่าแต่ ตอนนี้นายว่างหรือเปล่า?”“มีอะไรหรือ?”“วันนี้ที่เขตตอนใต้ของเมืองมีนิทรรศการงานเขียนพู่กันจีนขนาดใหญ่ ได้ยินว่ามีการจัดแสดงผลงานต้นฉบับของนักเขียนชื่อดังหลายท่าน ฉันอยากไปดู และก็…อยากจ้างบอดี้การ์ดส่วนตัวไปคุ้มครองฉันด้วย”ซูเหยี่ยนกระพริบตาอย่างซุกซนปกติเวลาที่เธอว่าง เธอชอบฝึกเขียนพู่กันจีนเพื่อปลูกฝังจิตใจ พอทำบ่อยๆ เข้าก็กลายเป็นชื่นชอบการเขียนพู่กันจีน โดยเฉพาะผลงานต้นฉบับของเหล่าศิลปินชื่อดัง!หลิงเฟิงยกคิ้วข

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 231

    ไม่น่าเชื่อว่าผ่านไปแค่ไม่กี่ปี เขาก็พุ่งขึ้นมาเป็นศิลปินชื่อดังได้ตอนนั้นเขายังเคยวิจารณ์ลายมือพู่กันจีนของหวังโย่วจวินอยู่เลยว่า มีรูประเบียบแต่ไร้จิตวิญญาณ ไม่เปิดกว้างพอ ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาได้แก้ไขจุดอ่อนนั้นแล้วสินะ!หลิงเฟิงหัวเราะออกมาเบาๆ ทันใดนั้นก็ทำให้แขกหลายคนรอบๆ ไม่พอใจ พวกเขาต่างหันมาจ้องมองเขาพร้อมกัน“หัวเราะอะไรของนาย? กำลังพูดถึงลายมือของหวังโย่วจวินที่เป็นเรื่องที่จริงจังอยู่แท้ๆ แต่นายกลับหัวเราะออกมาเนี่ยนะ! ไม่เคารพศิลปินชื่อดังเลยซักนิด!”“ขอโทษค่ะ เขามาครั้งแรก ยังไม่เข้าใจกฎเกณฑ์มากนักค่ะ!”ซูเหยี่ยนรีบเอามือปิดปากของหลิงเฟิงแล้วลุกขึ้นโค้งขอโทษทันทีหลังจากที่ระงับอารมณ์โกรธของคนรอบข้างได้แล้ว เธอก็หันไปมองหลิงเฟิงด้วยความโมโหและตำหนิว่า“ฉันบอกแล้วไง ว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่ต้องรักษามารยาทอย่างเคร่งครัด นายอาจไม่สนใจการเขียนพู่กันจีนก็จริง แต่ก็อย่าทำตัวหยิ่งผยองแบบนี้สิ!”หลิงเฟิงยกมือขึ้นแสดงความบริสุทธิ์ใจว่า“ผมถูกใส่ร้ายอ่ะ ผมไม่ได้ดูถูกการเขียนพู่กันจีนจริงๆ นะ แค่รู้สึกว่าเขาดูตลกดีเท่านั้นเอง”“หวังโย่วจวินเป็นนักเขียนพู่กันจีนที่มีชื่อเสี

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 232

    ซูเหยี่ยนถึงกับอึ้งไปทันที เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่อยากจะเชื่อว่า“อะไรนะ? ของปลอม? นี่นายกำลังล้อเล่นอยู่หรือเปล่า? ของที่กล้าประมูลถึงสองร้อยห้าสิบล้าน จะเป็นของปลอมได้ยังไง?”“ของปลอมแน่นอน” หลิงเฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อยโดยไม่อธิบายเพิ่มเติมตลกสิ้นดี! ลายมือพู่กันจีนที่ฉันเขียนเองกับมือเป็นของจริงหรือของปลอม ฉันจะดูไม่ออกหรือไง?เมื่อสองปีก่อน เขาเคยเขียนผลงานที่เรียกได้ว่าที่“หนึ่งในปฐพี”นี้ไว้แต่หลังจากที่เผยแพร่ไม่นาน มันก็ถูกเผาเป็นเถ้าถ่านในกองไฟผลงานชิ้นนี้ที่อยู่ต่อหน้าตอนนี้ น่าจะเป็นฝีมือของนักคัดลอกอักษรพู่กันจีนคนหนึ่ง แม้ว่าจะมีลายมือใกล้เคียงกับเขาอยู่บ้าง แต่เมื่อเทียบกับของจริงแล้ว ยังห่างไกลราวฟ้ากับดิน!ซูเหยี่ยนเห็นหลิงเฟิงไม่พูดอะไรต่อ ก็ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจแล้วพูดว่า“เหตุผลแค่นี้เองเหรอ? สรุปนายเดาเอาใช่ไหม? บอกว่ามันปลอมก็เป็นของปลอม? ไร้สาระสิ้นดี!”“หลิงเฟิง ว่ากันตามตรงแล้ว ถ้านายไม่เข้าใจผลงานศิลปะการเขียนพู่กันที่สูงส่งแบบนี้ ก็อย่าพูดอะไรดีกว่า อย่ามาทำลายความรู้สึกดีๆ ของฉันเลย”เธอจ้องมองหลิงเฟิงอย่างไม่พอใจคล้ายกับว่ากินยาผิดมาหลิงเฟิงเห็นแบบ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 233

    ข่าวนี้ ทำให้สถานที่แห่งนี้กระหึ่มขึ้นในทันทีราวกับน้ำมันเดือดในหม้อร้อน“ราชาแห่งความมืดเลยนะ! ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบแบบนั้นจะมีคู่หมั้นด้วยหรอ!”“ราชาแห่งความมืดปกครองประจำอยู่ที่ชายแดนเหนือเป่ยเจียง ส่วนคุณหนูเหยาเป็นบุตรสาวตระกูลทรงอิทธิพลของเป่ยเจียง ทั้งสองมีคุณสมบัติเหมาะสมเป็นคู่กิ่งทองใบหยก การเกิดความรักจากการใช้เวลาร่วมกันจึงเป็นเรื่องปกติ”“ไม่แปลกที่คุณหนูเหยาต้องทุ่มทุนซื้องานเขียนพู่กันจีนของราชาแห่งความมืดไป ไม่เป็นคู่หมั้นกัน ใครจะทำได้ขนาดนี้ล่ะ?”“โอ้โฮ! นี่คือความรักของคนใหญ่คนโตหรอกหรือ?”ผู้คนพูดกันไปต่างๆ นานา พลางมองมาที่พวกเขาด้วยสายตาอิจฉาซูเหยี่ยนตกตะลึงจนตาค้าง“ไม่คิดเลยว่าเหยาหยุนหลานจะเป็นคู่หมั้นของราชาแห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่!”เมื่อคิดถึงผู้ชายที่เย่อวี่หลิวหลงรักมาโดยตลอด ซึ่งตอนนี้กลับกลายเป็นคู่หมั้นของคนอื่นแล้ว ความรู้สึกในใจของเธอก็หลากหลายและซับซ้อนขึ้นมาทันทีแต่เธอไม่ได้สังเกตเห็นว่าข้างๆ เธอ หลิงเฟิง กำลังมีท่าทีไม่พอใจอย่างมากคุณหนูเหยานี่ กล้าประกาศเองว่าเป็นคู่หมั้นของฉันได้อย่างไร? ประเด็นคือฉันไปยอมรับเรื่องการแต่งงานนี้ตั้งแต่เมื

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 234

    “หลิงเฟิง ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้ายในการเลือกคำพูดใหม่! ตอนนี้นายขอโทษฉันต่อหน้าทุกคน และบอกว่าคำพูดเมื่อครู่ของนายเป็นแค่ความพลั้งเผลอ ฉันจะถือว่ามันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น!”ใบหน้าของเหยาหยุนหลานเต็มไปด้วยความลังเลและโกรธจัดนี่เป็นสติเดียวที่เธอเหลืออยู่ เพียงแค่หลิงเฟิงยอมก้มหัวและยอมรับผิด เธอจะปล่อยเขาไปซักครั้งเพราะเห็นแก่ความสามารถของเขา!ขณะนั้น ซูเหยี่ยนรีบก้าวไปข้างหน้าเธอยืนขวางหน้าหลิงเฟิง ใบหน้าซีดเผือดราวกับสีดินพลางกล่าว“ขอโทษค่ะคุณหนูเหยา ฉันซูเหยี่ยนจากตระกูลซูแห่งเมืองหลวง ฉันต้องขอโทษแทนเขาด้วย หลิงเฟิงเขาแค่พูดไปเพราะความคะนองปาก ไม่มีเจตนาที่จะพูดเหลวไหลค่ะ!”เหยาหยุนหลานจ้องมองซูเหยี่ยนด้วยสายตาเย็นชาและพูดว่า “คนที่ฉันให้ขอโทษคือหลิงเฟิง เธอชื่อหลิงเฟิงหรือ?”“ตระกูลซูแห่งเมืองหลวง สำคัญอะไรสำหรับฉัน? แม้แต่พี่ชายของเธอซูชาง เมื่อเห็นฉันก็ต้องหลบไปอยู่อีกมุมหนึ่งเลย!”คำพูดที่เฉียบขาดนี้ทำให้ซูเหยี่ยนนิ่งอึ้งไป ไม่สามารถพูดอะไรได้เหยาหยุนหลานยิ่งเมินซูเหยี่ยนไปมากกว่าเดิม สายตาของเธอจ้องไปที่หลิงเฟิง“ให้คำตอบมา!”“ได้ยินไหม? คุณหนูเหยาบอ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 235

    “อวดดีนัก! คุณหนูเหยาอนุญาตให้พวกแกออกไปแล้วหรือ?”“คิดว่าทำให้ตระกูลเหยาโกรธแล้ว พวกแกจะยังมีชีวิตออกไปจากที่นี่ได้หรือ?”“ยิ่งทำตัวอวดดีมากแค่ไหน บทสรุปสุดท้ายก็จะยิ่งน่าอนาถมากเท่านั้น!”ทุกคนต่างโกรธเกรี้ยว ตะโกนต่อว่ากันอย่างไม่หยุดหย่อน“เงียบซะ!”แต่ทันใดนั้น เสียงอันเยือกเย็นของเหยาหยุนหลานก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะบทสนทนาของพวกเขา“ใครอนุญาตให้พวกแกด่าเขา?”คำพูดนี้ทำเอาทุกคนเงียบกริบเป็นปลิดทิ้ง! ต่างพากันนิ่งอึ้ง เกิดอะไรขึ้น?เมื่อครู่คุณหนูเหยายังอยากจะกลืนกินหลิงเฟิงทั้งเป็นอยู่เลย แต่คำพูดตอนนี้ ทำไมถึงเปลี่ยนท่าทีได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้?เพียงเห็นเหยาหยุนหลานจับจ้องไปที่ผลงานพู่กันจีนของหลิงเฟิงเมื่อครู่ ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น“ที่หนึ่งในปฐพี!”เป็นอักษรจีนสี่ตัวเหมือนกัน!แต่ในด้านความรู้สึกและลักษณะการเขียนแล้ว กลับเหนือกว่าผลงานชิ้นก่อนอย่างเห็นได้ชัด!ราวกับทำให้เธอเห็นภาพชายคนหนึ่งที่ยืนหยัดอยู่หน้าเหล่าทัพนับล้านที่ชายแดนเหนือเป่ยเจียง แม่ทัพกับดาบหนึ่งเล่ม ผู้ซึ่งสามารถฟาดฟันหมาป่าและเสือดาวได้ด้วยดาบเพียงเล่มเดียว!ท่ามกลางกองศพและทะเลเล

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   ตอนที่ 236

    ชายสองคนที่เดินเข้ามานั้น คนหนึ่งสูงคนหนึ่งเตี้ย คนหนึ่งผอมคนหนึ่งอ้วนชายสูงที่มีท่าทางดุร้ายหัวเราะเยาะและพูดว่า“เพิ่งเจอกันครั้งแรก ขอแนะนำตัวคร่าวๆ หน่อยนะ ฉันชื่อพยัคฆ์สายฟ้าเปินเหล่ยหู่”ชายเตี้ยอ้วนข้างๆ ยิ้มแย้มและพูดว่า“จริงๆ แล้วน่าจะเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายด้วยซ้ำ ฉันชื่อผู้ครองหมาป่า หลังป้า จำชื่อนี้ไว้ให้ดีนะ เพราะเมื่อถึงตอนที่นายลงนรก นายจะได้ตอบยมบาลได้ว่าตายเพราะอะไร!”“พวกนายคือ...คนที่พี่ชายฉันส่งมาใช่ไหม!”ซูเหยี่ยนตกใจอย่างมาก เหงื่อเย็นไหลไม่หยุดจนแทบจะพูดไม่ออกพลังอันน่ากลัวที่ปล่อยออกมาจากชายทั้งสองคนทำให้ซูเหยี่ยนรู้สึกเหมือนถูกภูเขาลูกใหญ่สองลูกทับลงบนตัวเธอ!“คุณหนูซูรู้ก็ดีแล้วครับ พี่ชายของคุณ ซูชาง กำชับมาว่าถ้าคุณยอมกลับไปกับพวกเราไปตอนนี้ เขาจะไม่ถือสาความผิดที่คุณทำไว้ก่อนหน้า ส่วนผู้ชายคนนี้...ต้องตายเท่านั้น!”เปินเหล่ยหู่พูดด้วยท่าทางเย่อหยิ่งพร้อมกับเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วเดินเข้ามาอย่างมั่นใจ“เพราะฉะนั้นคุณหนูอย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลย กลับไปกับพวกเราซะโดยดีกว่า”“ส่วนไอ้หมอนี่ก็…ฆ่าตัวตายซะ นั่นเป็นวิธีที่เจ็บปวดน้อยที่สุด ไม่อย

Latest chapter

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 525

    “ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 524

    เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 523

    หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 522

    ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 521

    มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 520

    “คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 519

    เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 518

    “นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 517

    “บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status