ข่าวนี้ ทำให้สถานที่แห่งนี้กระหึ่มขึ้นในทันทีราวกับน้ำมันเดือดในหม้อร้อน“ราชาแห่งความมืดเลยนะ! ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบแบบนั้นจะมีคู่หมั้นด้วยหรอ!”“ราชาแห่งความมืดปกครองประจำอยู่ที่ชายแดนเหนือเป่ยเจียง ส่วนคุณหนูเหยาเป็นบุตรสาวตระกูลทรงอิทธิพลของเป่ยเจียง ทั้งสองมีคุณสมบัติเหมาะสมเป็นคู่กิ่งทองใบหยก การเกิดความรักจากการใช้เวลาร่วมกันจึงเป็นเรื่องปกติ”“ไม่แปลกที่คุณหนูเหยาต้องทุ่มทุนซื้องานเขียนพู่กันจีนของราชาแห่งความมืดไป ไม่เป็นคู่หมั้นกัน ใครจะทำได้ขนาดนี้ล่ะ?”“โอ้โฮ! นี่คือความรักของคนใหญ่คนโตหรอกหรือ?”ผู้คนพูดกันไปต่างๆ นานา พลางมองมาที่พวกเขาด้วยสายตาอิจฉาซูเหยี่ยนตกตะลึงจนตาค้าง“ไม่คิดเลยว่าเหยาหยุนหลานจะเป็นคู่หมั้นของราชาแห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่!”เมื่อคิดถึงผู้ชายที่เย่อวี่หลิวหลงรักมาโดยตลอด ซึ่งตอนนี้กลับกลายเป็นคู่หมั้นของคนอื่นแล้ว ความรู้สึกในใจของเธอก็หลากหลายและซับซ้อนขึ้นมาทันทีแต่เธอไม่ได้สังเกตเห็นว่าข้างๆ เธอ หลิงเฟิง กำลังมีท่าทีไม่พอใจอย่างมากคุณหนูเหยานี่ กล้าประกาศเองว่าเป็นคู่หมั้นของฉันได้อย่างไร? ประเด็นคือฉันไปยอมรับเรื่องการแต่งงานนี้ตั้งแต่เมื
“หลิงเฟิง ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้ายในการเลือกคำพูดใหม่! ตอนนี้นายขอโทษฉันต่อหน้าทุกคน และบอกว่าคำพูดเมื่อครู่ของนายเป็นแค่ความพลั้งเผลอ ฉันจะถือว่ามันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น!”ใบหน้าของเหยาหยุนหลานเต็มไปด้วยความลังเลและโกรธจัดนี่เป็นสติเดียวที่เธอเหลืออยู่ เพียงแค่หลิงเฟิงยอมก้มหัวและยอมรับผิด เธอจะปล่อยเขาไปซักครั้งเพราะเห็นแก่ความสามารถของเขา!ขณะนั้น ซูเหยี่ยนรีบก้าวไปข้างหน้าเธอยืนขวางหน้าหลิงเฟิง ใบหน้าซีดเผือดราวกับสีดินพลางกล่าว“ขอโทษค่ะคุณหนูเหยา ฉันซูเหยี่ยนจากตระกูลซูแห่งเมืองหลวง ฉันต้องขอโทษแทนเขาด้วย หลิงเฟิงเขาแค่พูดไปเพราะความคะนองปาก ไม่มีเจตนาที่จะพูดเหลวไหลค่ะ!”เหยาหยุนหลานจ้องมองซูเหยี่ยนด้วยสายตาเย็นชาและพูดว่า “คนที่ฉันให้ขอโทษคือหลิงเฟิง เธอชื่อหลิงเฟิงหรือ?”“ตระกูลซูแห่งเมืองหลวง สำคัญอะไรสำหรับฉัน? แม้แต่พี่ชายของเธอซูชาง เมื่อเห็นฉันก็ต้องหลบไปอยู่อีกมุมหนึ่งเลย!”คำพูดที่เฉียบขาดนี้ทำให้ซูเหยี่ยนนิ่งอึ้งไป ไม่สามารถพูดอะไรได้เหยาหยุนหลานยิ่งเมินซูเหยี่ยนไปมากกว่าเดิม สายตาของเธอจ้องไปที่หลิงเฟิง“ให้คำตอบมา!”“ได้ยินไหม? คุณหนูเหยาบอ
“อวดดีนัก! คุณหนูเหยาอนุญาตให้พวกแกออกไปแล้วหรือ?”“คิดว่าทำให้ตระกูลเหยาโกรธแล้ว พวกแกจะยังมีชีวิตออกไปจากที่นี่ได้หรือ?”“ยิ่งทำตัวอวดดีมากแค่ไหน บทสรุปสุดท้ายก็จะยิ่งน่าอนาถมากเท่านั้น!”ทุกคนต่างโกรธเกรี้ยว ตะโกนต่อว่ากันอย่างไม่หยุดหย่อน“เงียบซะ!”แต่ทันใดนั้น เสียงอันเยือกเย็นของเหยาหยุนหลานก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะบทสนทนาของพวกเขา“ใครอนุญาตให้พวกแกด่าเขา?”คำพูดนี้ทำเอาทุกคนเงียบกริบเป็นปลิดทิ้ง! ต่างพากันนิ่งอึ้ง เกิดอะไรขึ้น?เมื่อครู่คุณหนูเหยายังอยากจะกลืนกินหลิงเฟิงทั้งเป็นอยู่เลย แต่คำพูดตอนนี้ ทำไมถึงเปลี่ยนท่าทีได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้?เพียงเห็นเหยาหยุนหลานจับจ้องไปที่ผลงานพู่กันจีนของหลิงเฟิงเมื่อครู่ ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น“ที่หนึ่งในปฐพี!”เป็นอักษรจีนสี่ตัวเหมือนกัน!แต่ในด้านความรู้สึกและลักษณะการเขียนแล้ว กลับเหนือกว่าผลงานชิ้นก่อนอย่างเห็นได้ชัด!ราวกับทำให้เธอเห็นภาพชายคนหนึ่งที่ยืนหยัดอยู่หน้าเหล่าทัพนับล้านที่ชายแดนเหนือเป่ยเจียง แม่ทัพกับดาบหนึ่งเล่ม ผู้ซึ่งสามารถฟาดฟันหมาป่าและเสือดาวได้ด้วยดาบเพียงเล่มเดียว!ท่ามกลางกองศพและทะเลเล
ชายสองคนที่เดินเข้ามานั้น คนหนึ่งสูงคนหนึ่งเตี้ย คนหนึ่งผอมคนหนึ่งอ้วนชายสูงที่มีท่าทางดุร้ายหัวเราะเยาะและพูดว่า“เพิ่งเจอกันครั้งแรก ขอแนะนำตัวคร่าวๆ หน่อยนะ ฉันชื่อพยัคฆ์สายฟ้าเปินเหล่ยหู่”ชายเตี้ยอ้วนข้างๆ ยิ้มแย้มและพูดว่า“จริงๆ แล้วน่าจะเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายด้วยซ้ำ ฉันชื่อผู้ครองหมาป่า หลังป้า จำชื่อนี้ไว้ให้ดีนะ เพราะเมื่อถึงตอนที่นายลงนรก นายจะได้ตอบยมบาลได้ว่าตายเพราะอะไร!”“พวกนายคือ...คนที่พี่ชายฉันส่งมาใช่ไหม!”ซูเหยี่ยนตกใจอย่างมาก เหงื่อเย็นไหลไม่หยุดจนแทบจะพูดไม่ออกพลังอันน่ากลัวที่ปล่อยออกมาจากชายทั้งสองคนทำให้ซูเหยี่ยนรู้สึกเหมือนถูกภูเขาลูกใหญ่สองลูกทับลงบนตัวเธอ!“คุณหนูซูรู้ก็ดีแล้วครับ พี่ชายของคุณ ซูชาง กำชับมาว่าถ้าคุณยอมกลับไปกับพวกเราไปตอนนี้ เขาจะไม่ถือสาความผิดที่คุณทำไว้ก่อนหน้า ส่วนผู้ชายคนนี้...ต้องตายเท่านั้น!”เปินเหล่ยหู่พูดด้วยท่าทางเย่อหยิ่งพร้อมกับเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วเดินเข้ามาอย่างมั่นใจ“เพราะฉะนั้นคุณหนูอย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลย กลับไปกับพวกเราซะโดยดีกว่า”“ส่วนไอ้หมอนี่ก็…ฆ่าตัวตายซะ นั่นเป็นวิธีที่เจ็บปวดน้อยที่สุด ไม่อย
โครม! เปินเหล่ยหู่ยืนชะงักทันที ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธจนตัวสั่น“แกพูดว่าอะไรนะ? บอกว่าฉันอ่อนแองั้นเหรอ??”ในขณะที่พูด ฝ่ามือของเขาปล่อยกระแสไฟฟ้าแรงสูงหลายแสนโวลต์ออกมา ความร้อนระอุนี้ทำให้สิ่งก่อสร้างรอบข้างหลอมละลายทันที!นี่คือผลลัพธ์ของการทำให้เปินเหล่ยหู่โกรธ!เขาตั้งใจที่จะปล่อยพลังทั้งหมดออกมาตั้งแต่เริ่มต้น เพื่อจัดการหลิงเฟิงให้แหลกเป็นชิ้นๆ!“ถ้างั้นแกก็ลองลืมตาเน่าๆ ของแกให้กว้างแล้วดูให้ชัดๆ ไปเลยว่าฉันอ่อนแอจริงหรือเปล่า!”เปินเหล่ยหู่เหวี่ยงฝ่ามือด้วยความเร็วสูงราวกับสายฟ้าแรงสูง หวังจะฟาดเข้าที่กะโหลกของหลิงเฟิงให้กระเด็นออกไป!แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวทำให้ซูเหยี่ยนที่อยู่ไม่ไกลถึงกับใจเต้นระรัว ตกใจจนไม่สามารถเอ่ยคำใดออกมาได้!มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!ถ้าเป็นเธอ วินาทีเดียวเธอคงกลายเป็นศพไหม้เกรียมไปแล้ว!“หลิงเฟิง นายอยู่ดีไม่ว่าดีจะไปยั่วโมโหสัตว์ประหลาดที่ติดอันดับสองร้อยในรายชื่อมหาปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ทำไม!”หัวใจของเธอเต้นระรัวจนแทบจะหลุดออกมา เธอจึงหลับตาลงโดยอัตโนมัติแต่ในชั่วพริบตา ภาพที่เธอคาดการณ์ว่าจะเห็นคนเลือดเนื้อกระจุยกระจายกลับไม่เกิ
หลังจากที่จัดการเปินเหล่ยหู่เสร็จแล้ว หลังป้าก็จ้องมองไปที่หลิงเฟิง พร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้ายและพูดขึ้นว่า“สิ่งที่แกพูด มีอย่างหนึ่งที่ฉันเห็นด้วย นั่นก็คือมันอ่อนแอจริงๆ แต่ตอนนี้ ทุกอย่างควรจะจบลงแล้ว เพราะฉันมาแล้ว!”“อันดับที่ 97 ในรายชื่อมหาปรมาจารย์สูงสุดแห่งเจียงหนาน หลังป้า!”หลังป้าพูดอย่างอวดดีเมื่อได้ยินคำแนะนำตัวนี้แล้ว ซูเหยี่ยนถึงกับไม่สามารถระงับความหวาดกลัวในใจได้“อันดับภายใน 100 ของเจียงหนาน? โอ้พระเจ้า! พี่ชายของฉันลงทุนขนาดนี้เพื่อฆ่าหลิงเฟิงเลยเหรอ ถึงกับเชิญยอดฝีมือระดับนี้มาได้!”ในรายชื่อมหาปรมาจารย์สูงสุดแห่งเจียงหนาน การที่จะติดอันดับภายในสองร้อยนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่หายากมากและการที่จะติดอันดับภายในหนึ่งร้อยนั้นยิ่งถูกเรียกว่าเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดเข้าไปอีก แม้แต่ผู้ว่าราชการและข้าราชการทหารในท้องถิ่นก็ยังต้องให้ความเคารพอย่างเห็นได้ชัดแม้แต่สี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณในเมืองชางไห่ที่มีประวัติยาวนานกว่าพันปีก็มีเพียงสามคนเท่านั้นที่ติดอันดับภายในหนึ่งร้อยของเมืองเจียงหนาน และในช่วงร้อยปีที่ผ่านมาแทบจะไม่มีใครเลย!หลิงเฟิงหรี่ตามองแล้วส
“ถ้าไม่เห็นเลือด จะเรียกว่าการต่อสู้ได้ยังไง จริงไหม?”หลิงเฟิงพูดจบ ฝ่ามือของเขาก็พลันระเบิดพลังออกมาอย่างรุนแรง ทันใดนั้น เขาก็หักหัวของหลังป้าออกจากร่าง!เลือดสดพุ่งทะลักเป็นสาย!เลือดจำนวนมหาศาลพุ่งออกจากร่างที่ไร้ศีรษะ ทำให้ผู้คนที่พบเห็นรู้สึกขนลุกด้วยความสยดสยอง!ซูเหยี่ยนตกใจจนแทบยืนไม่อยู่ “อ๊า!”ในวินาทีต่อมา เธอก็สะดุ้งเฮือก ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง“หลังป้าตายแล้ว!!”นี่คือบุคคลที่ติดอันดับ97 ในรายชื่อมหาปรมาจารย์สูงสุดแห่งเมืองเจียงหนานเลยนะ!แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหลิงเฟิง กลับกลัวจนหัวใจสั่นสะท้าน ถึงขนาดพยายามจะหนี! หรือว่าหลิงเฟิงน่ากลัวยิ่งกว่าเขาอีกเหรอ?“เลขาซู ขอโทษนะ ที่ทำให้คุณตกใจกลัว”หลิงเฟิงก้าวยาวเดินตรงมาหาซูเหยี่ยน เขาวางมือบนไหล่สวยของเธออย่างห่วงใยทำให้พลังอบอุ่นบางอย่างถูกส่งเข้าไปในหัวใจของเธอในทันทีใบหน้าที่ขาวซีดของซูเหยี่ยนเริ่มกลับมามีสีเลือดแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย เธอดูไม่หวาดกลัวเท่าเดิมอีกแล้วเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ ช่างน่าตกใจเกินไป ทำให้จิตใจอันอ่อนแอของเธอต้องเจอกับแรงกระทบอย่างหนัก“ไม่ต้องซ่อนตัวแล้ว ออกมาเถอะ”ขณะเดีย
หลิงเฟิงไม่ใช่พ่อพระที่มีความบริสุทธิ์จากไหน ที่จะเชื่อคำพูดของนักฆ่าพวกนั้นเพียงเพราะต้องการเอาชีวิตรอดเพียงแต่เพราะมีซูเหยี่ยนอยู่ด้วย เขาจึงจำใจต้องทำเป็นว่าปล่อยพวกนั้นไปแล้วตอนนี้ เขาได้ส่งเธอกลับไปแล้ว แน่นอนว่าเขาจะต้องกำจัดพวกนั้นให้สิ้นซากจนไม่เหลือโคน ความเมตตาต่อศัตรูคือความโหดร้ายต่อตัวเอง!“รับทราบครับ ผมจะจัดการพวกมันที่ด่านตรวจทุกแห่งโดยไม่ให้เป็นอันตรายต่อคนอื่น”ชิงหลงตอบรับคำสั่งหลิงเฟิงที่ตั้งใจจะกลับบ้าน แต่ระหว่างทางกลับเขาได้รับโทรศัพท์จากหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย“หลิงเฟิง ฉันคือหูยวี่! ในที่สุดก็ติดต่อนายได้ซักที!”เสียงของหูยวี่ดังมาจากปลายสาย น้ำเสียงของเธอเหมือนกำลังร้องไห้หลิงเฟิงหยุดชะงัก แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า“เพื่อนร่วมห้อง เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ? ไม่ต้องรีบ ค่อยๆ เล่าให้ผมฟังนะ!”“บัตรแบล็คการ์ดระดับสูงที่นายให้ฉัน ฉันใช้มันช่วยบริษัทจนผ่านพ้นวิกฤตไปได้แล้วและตอนนี้บริษัทกลับมาดำเนินกิจการตามปกติแล้ว ขอบคุณนายมากจริงๆ!”“แต่ฉันใช้เงินไปถึงสิบห้าล้านบาท ฉันรู้สึกผิดมากจึงพยายามหาเงินมาคืนนาย”หูยวี่พูดด้วยความรู้สึกผิด“หลังจากที่คิดไปคิดมา ฉัน
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่