LOGINShare
บทที่ 948
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 949
“เฮ้อ…ถ้าหากถังหว่านอยู่ด้วยก็ดีสิ”ในใจของหลี่ฮุ่ยหรานมีความคิดแบบนี้โผล่ขึ้นมากะทันหัน ถ้าหากถังหว่านอยู่ด้วย งั้นยัยเด็กคนนี้ไม่มีทางกล้ากำเริบเสิบสานแบบนี้เพราะว่ามีน้อยคนมากที่จะเอาชนะปากของถังหว่านได้ถ้าหากถังหว่านอยู่ที่นี่ เพียงไม่กี่ประโยคก็ปราบเด็กคนนี้จนยอมพ่ายแพ้อย่างแน่นอนส่วนปากของเธอนั้นโง่สุดๆ มองดูเด็กคนนี้เหน็บแนมเธอสารพัด เธอกลับจนปัญญาไม่สามารถเถียงกลับได้ทำได้เพียงฟังอาอวี๋ที่อยู่ข้างๆ ขอโทษอย่างหนักแน่นอนว่า หลี่ฮุ่ยหรานยิ่งไม่สามารถลดหน้าลงมา คิดเล็กคิดน้อยกับยัยเด็กคนนี้ได้“แม่! พวกแม่ไม่เป็นไรใช่ไหม?”ในตอนนี้เอง หลินเฟิงพาจางกุ้ยหลานกับจางซินเข้ามาข้างใน หลี่ฮุ่ยหรานเห็นแล้วจึงรีบวิ่งเข้ามาในเมื่อจางกุ้ยหลานคือแม่ของเธอ พูดว่าไม่กังวลก็เป็นเรื่องโกหกตอนนี้เห็นหลินเฟิงพาแม่ของตัวเองกลับมาอย่างปลอดภัย เธอส่งสายตาซาบซึ้งใจไปทางหลินเฟิงอย่างอดไม่ได้“หึ จะไม่เป็นไรได้ยังไง?”จางกุ้ยหลานคิดคำพูดมาตลอดทาง เธอเหลือบมองหลินเฟิง และบ่นพึมพำ: “เงินถูกคนพวกนั้นแย่งชิงไปหมดแล้ว”“อะไรนะ?”หลี่ฮุ่ยหรานนิ่งอึ้งครู่หนึ่ง จากนั้นรีบพูดอย่างร้อนรน:“แม
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 950
อาอวี๋รีบเข้ามาขอโทษ“หนูไม่รู้เรื่องอะไรล่ะ?”อวี๋จื่อเสวียนเหยียดหยาม กอดอกแล้วพูดว่า: “ไม่เพียงทำเงินที่ลูกสาวฝากไว้กับตัวเองหาย แถมยังย้อนกลับมา ให้ลูกสาวขายบริษัททิ้ง เพื่อชดเชยความผิดของตัวเอง”“จุ๊จุ๊จุ๊ คุณเป็นแม่ที่ โหดร้ายยิ่งกว่าแวมไพร์อีกนะ! ขโมยมาแล้วยังต้องกราบคุณ ขอให้คุณสอนวิธีดูดเลือดที่เป็นธรรมชาติถึงขนาดนี้ให้กับเขา”หลังพูดจบประโยคสุดท้าย จางกุ้ยหลานก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ“นังเด็กบ้า ฉันจะฉีกปากแกซะ!”จางกุ้ยหลานกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…ตีกันเลย ตีกันเลย!”หลี่เยว่หรูปรบมืออยู่ที่ชั้นบน“พอแล้ว!”หลินเฟิงตวาดเสียงเย็นชา ในที่สุดก็หยุดความวุ่นวายนี้ลงได้หลินเฟิงครุ่นคิดถึงข่าวสารที่หัวหน้าชาวเวน่า เปิดเผยกับเขาในตอนสุดท้ายเขาไม่มีอารมณ์จะเข้าร่วมเรื่องของจางกุ้ยหลานกับคนอื่นๆ “ก่อนหน้านี้เงินที่คุณมอบให้ชาวเวน่า คุณชายจีอวิ๋นเจี๋ยจะตามหากลับมาให้ หักออกไปห้าร้อยล้านบาทถือเป็นการชำระค่าโครงการ เงินที่เหลือเขาจะคืนกลับให้ครบถ้วนตามธรรมชาติหลินเฟิงขมวดคิ้ว คำพูดสองสามประโยคทำให้จางกุ้ยหลินโล่งใจแต่ไม่เห็นเธอขอบคุณหลินเฟิง กลับยังยิ้มอย่างอ่อน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 951
หลินเฟิงถูกพูดจนยอมแล้ว แต่เขายังคงไม่วางใจหลี่ฮุ่ยหราน ดังนั้นจึงตั้งกฏข้อสัญญาเอาไว้ ให้เธออยู่ในชุมชนกลางเมือง ไม่ให้ไปไหนซี้ซั้วหลี่ฮุ่ยหรานรับปากอย่างกระตือรือร้นดูท่าเธอค่อนข้างดีใจต่อเรื่องที่ตัวเองได้อยู่ต่อหลี่เยว่หรูและจางกุ้ยหลาน กับจางซินทั้งสามคน หลินเฟิงสั่งตู้ไหวให้ส่งคนไปคุ้มกันพวกเธอกลับเมืองเจียงโจวนี่เป็นการป้องกันไม่ให้ชาวเวน่าคนอื่นๆ หลบหนีออกจากเมืองจิงด้วยหลังจากทำเรื่องเหล่านี้เสร็จ ในที่สุดหลินเฟิงก็มีเวลาว่างเพื่อจัดการความคิดยุ่งๆ ของเขาอันดับแรกคือข่าวสารที่หัวหน้าชาวเวน่าเปิดเผยต่อเขาผุ้บริหารประเทศมังกร ประเทศเวน่า พ่อของตัวเอง และการเสียชีวิตของแม่ ยังมีการทำลายสำนักเสวียนเทียนเมื่อสามปีที่แล้ว แอบมีความเชื่อมโยงที่แปลกประหลาดดูจากพฤติกรรมของพ่อของเขาและอาฝูในตอนนั้นแล้วเกรงว่าผู้ที่บงการเบื้องหลังเหตุการณ์ เป็นพ่อของหลินเฟิง ราชาหลินแห่งตอนใต้ที่มีตัวตนที่ไม่สามารถขัดแย้งได้ส่วนสำนักเสวียนเทียนถูกทำลายหลินเฟิงก็เดาได้ว่าพ่อของเขาจงใจรับผิดผู้นำประเทศมังกรมีข้อตกลงแบบไหนกับประเทศเวน่ากันแน่นะ?หลินเฟิงไม่สามารถเข้าใจได้ และรู้สึกห
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 952
เดินทางไปก็เดินทางไปเถอะยังไงซะตอนนี้หลินเฟิงก็ไม่มีธุระอื่น มีเพียงเรื่องเดียวก็คือรอให้ศิษย์น้องหญิงของเขาแจ้งให้เขาไปพบกับตระกูลถังนี่ไม่ใช่ข่าวที่สามารถมีได้ภายในวันสองวันที่สำคัญกว่านั้นคือ…หลินเฟิงได้ยินเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยเริ่มเข้ามาใกล้ประตูห้องของเขามากขึ้นเรื่อยๆนั่นคืออวี๋จื่อเสวียนตอนนี้ หลี่ฮุ่ยหรานอยู่ห้องข้างๆ ถ้าถูกเธอเห็นเข้าจะทำยังไง?ดังนั้นหลินเฟิงหยุดชะงัก ลุกขึ้นยืน พูดล้อเล่นว่า:“หมอเทวดาเลี่ยว คุณเชิญผมบ่อยขนาดนี้ ผมจะเก็บค่ารักษาแล้วนะ”“ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหาแน่นอนครับ!”เดิมทีหมอเทวดาเลี่ยวคิดว่าหลินเฟิงไม่มีทางลับปากในเมื่อวิธีการของหลินเฟิงนั้นล้ำหน้าไปจริงๆ เขารบกวนหลินเฟิงถึงสองครั้งภายในเวลาหนึ่งสัปดาห์สั้นๆยอดฝีมือมีนิสัยแปลกประหลาดเล็กน้อยตัวเองรบกวนเขาแบบนี้ ไม่แน่ทำให้เขาโมโห ระเบิดอารมณ์ ด่าทอเขายกใหญ่ทันทีเรื่องแบบนี้ต่างก็มีความเป็นไปได้และเขาก็ไม่กล้าพูดอะไร ทำได้แค่รับฟังถ้าหากไม่ใช่ว่าแขกในวันนี้สำคัญอย่างมาก หมอเทวดาเลี่ยวไม่กล้ารบกวนหลินเฟิงเด็ดขาดเห็นได้ชัดว่า เขาคิดมากไปแล้วหลินเฟิงพูดง่ายยิ่งกว่าที่เขาคิดไว
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 953
ขณะพูด หมอเทดาเลี่ยวขออภัยกับผูป่วยที่อยู่ข้างๆ จากน้ันรีบก้าวเท้าเดินเร่งฝีเท้าออกไปต้อนรับหลินเฟิงศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวใช้การออกแบบลานแบบดั้งเดิมของประเทศหลงทางจากโถงด้านหลังไปที่ประตูหน้าไม่ใกล้ เพราะตื่นเต้น มีหลายครั้งตอนที่ขึ้นบันไดเกือบจะล้มลงโชคดีที่มีหลานชายประคองอยู่ข้างๆไม่อย่างนั้นหมอเทวดาเลี้ยวยังไม่ได้พบหลินเฟิงก็บาดเจ็บเต็มตัว แบบนั้นจะทำให้คนหัวเราะจนฟันร่วง“คุณปู่ คุณปู่ว่าคนคนนั้นเก่งขนาดนี้จริงๆ เหรอ?”หลานชายของหมอเทวดาเลี่ยวดูอายุไม่น้อยแล้ว ประมาณยี่สิบกว่าๆ สวมแว่นตามีท่าทางเรียบร้อยชื่อว่าเลี่ยวจงถึงขั้นที่ใบหน้าดูแก่กว่าหลินเฟิงเล็กน้อยเขาเห็นปู่ของตัวเองเคารพนับถือถึงขนาดนี้ และมีท่าทางรีบร้อน จึงไม่ถือว่าเป็นเช่นนั้นในทันทีเดิมทีเขายังมีความเคารพต่อคุณผู้ชายท่านนี้ในเมื่อก่อนหน้านี้คุณปู่เคยพูดไว้ว่าเป็นอาจารย์ของคุณปู่แต่เมื่อครู่ได้พบเห็น บวกกับลักษณะรูปร่างหน้าตา กลับเป็นแค่วัยรุ่นคนหนึ่งที่ดูอายุยังน้อยกว่าเขานี่จึงทำให้ในใจของเลี่ยวจงเกิดความรู้สึกที่เหลือเชื่ออย่างบอกไม่ถูก หรือว่าคุณปู่ของเขาจะป่วยเป็นอัลไซเมอร์?และรับนัก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 954
ถ้าหากให้เด็กผู้หญิงคนนี้ดื่มเข้าไป ไม่เพียงไม่ได้รักษาอาการป่วย แถมยังทำให้อาการหนักยิ่งกว่าเดิม ถึงขั้นที่เกิดผลที่ตามมาอย่างไม่แน่ชัด“ไม่ได้ ยาพวกนี้ให้เด็กดื่มไม่ได้ ดื่มแล้วไม่เพียงไม่รักษาอาการ แถมยังอาการหนักยิ่งกว่าเดิม!”หลินเฟิงกำใบรายการยาโยนทิ้งไปในถังขยะ“หือ?”เห็นหลินเฟิงเป็นแบบนี แม่ของเด็กนิ่งอึ้งทันที“พรวด...”ไกลออกไป เลี่ยวจงที่เตรียมจะเข้ามาก็หลุดขำออกมา“คุณปู่ นี่ก็คือหมอเทวดาที่คุณปู่เชิญมาเหรอ? คุณเลอะเลือนไปแล้วเหรอ?”เลี่ยวจงชี้ไปทางเด็กผู้หญิงที่ร้องไห้จนเสียงแหบแห้งอยู่ในอ้อมแขนของสตรีคนนั้น จากนั้นส่ายหน้ายิ้มพูด:“เด็กผู้หญิงคนนี้ทั้งๆ ที่เป็นโรคหนาว ชีพจรลอยและเต่งตึง แถมควบคู่กับอาการไอ คุณปู่ดูมือเล็กๆ ของเธอ ลูบคอของตัวเองไม่หยุด”“น่าจะไม่สบายคอหอย ทุกอย่างนี้เห็นได้ชัดเจนว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นโรคหวัดจากลมหนาว อีกทั้งเป็นโรคหวัดลมหนาวชนิดรุนแรง”เลี่ยวจงหยุดชะงักเล็กน้อยแล้วยิ้มพูด:“แต่คนคนนั้นกลับพูดว่าเป็นโรคหวัดร้อน คุณปู่ หรือว่านี่ก็คือหมดเทวดาที่คุณเชิญมา? อย่าล้อเล่นเลย?”“นี่...”หมอเทวดาเลี่ยวก็คิดว่าหลานชายของตัวเองพูดถูก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 955
“มา แน่จริงนายก็บอกชื่อของนายออกมา ให้ฉันได้ฟังหน่อยว่าเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ท่านไหน หรือว่าเป็นนักเรียนที่มาจากมหาวิทยาลัยดังที่ไหนกัน?”ได้ยินคำพูดเค้นถามของจ้าวเฟิงแบบนี้ หลินเฟิงสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดอย่างนิ่งเฉยต่อหน้าทุกคน:“ในสายตาของคุณ มีเกียรติ ช่วยคนเยอะ หมอที่เงินเดือนสูงก็คือหมอที่ดีงั้นเหรอ?”ได้ยินหลินเฟิงถามแบบนี้ จ้าวเฟิงคนนั้นใช้สายตาที่มองคนโง่เหลือบมองหลินเฟิง และหัวเราะเยาะ:“หรือว่าไม่ใช่งั้นเหรอ?”“ไม่ใช่”หลินเฟิงพยักหน้าด้วยความแน่วแน่:“แพทย์ที่ว่านั้น ก็คือดูแลประชาชน ช่วยคนเหมือนกับดับไฟ ระบุสาเหตุของโรคให้ผู้ป่วยได้อย่างแม่นยำ ช่วยผู้ป่วยจากความเจ็บปวดด้วยวิธีที่เล็กที่สุดและรวมรัดให้สั้นที่สุด”“ส่วนคุณ”หลินเฟิงหยิบใบรายการยาที่เขาฉีกทิ้งออกมาจากในถังขยะ และขว้างไปทางจ้าวเฟิง พูดเย็นชาว่า:“คุณไม่ใช่หมอ คุณเป็นแค่นักธุรกิจเท่านั้น!”“ยกตัวอย่างตามที่คุณพูดเมื่อครู่นี้ เด็กผู้หญิงคนนี้เป็นไข้หวัดจากความหนาว!”หลินเฟิงพูดเสียงเคร่งขรึม: “ใช้เพียงแค่เมลดปอกะเจาะสามสลึง ขิงแห้งห้าสลึง หญ้าเมล็ดดำหนึ่งสลึง ดื่นน้ำอุ่นเข้าไปก็พอแล้ว”“แต่ทว่าคุณกล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 956
“คุณอาคนนี้พูดว่า...”“ไม่ต้องสนใจเขา เขาเป็นคนบ้า”แม่ของเด็กอุ้มลูกสาวขึ้นมา จากนั้นจากไปโดยไม่สนใจอย่างอื่น“...”เห็นภาพนี้ หลินเฟิงส่ายหน้าอย่างจนปัญญาส่วนจ้าวเฟิงกลับเผยรอยยิ้มลำพองใจที่แอบซ่อนเอาไว้“งั้นเชิญทางนี้เถอะ คุณคนบ้า อย่าบีบบังคับให้พวกผมต้องใช้กำลัง”รปภ. เป็นเหมือนหอคอยเหล็ก ยืนอยู่รอบตัวหลินเฟิง ดักล้อมหลินเฟิงไว้แน่นหนา“จงเอ่อร์ ฉันต้องการคำอธิบาย”หมอเทวดาเลี่ยวเหลือบมองเลี่ยวจงที่อยู่ข้างๆ ด้วยสายตานิ่งเฉยไม่ต้องพูดก่อนว่าการวินิจฉัยเมื่อครู่ของหลินเฟิงนั้นเป็นอย่างไร เรื่องวัตถุดิบยาที่หลินเฟิงพูดถึง ไม่ผิดไปแม้แต่นิดจ้าวเฟิงคนนี้ใช้วัตถุดิบยาที่ราคาแพงกว่าจริงๆดูท่าจ้าวเฟิงคนนี้อยู่ในศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยว มีช่องทางกำไรของตัวเองอยู่เรื่องนี้ เลี่ยวจงก็ตั้งตัวรับมือไม่ทันเขาก็คิดไม่ถึง“วางใจเถอะครับคุณปู่ ผมจะไปทำการตรวจสอบ”เลี่ยวจงกัดริมฝีปาก ในเมื่อจ้าวเฟิงคนนี้เป็นคนที่เขาเชิญมา เขาทำแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นการหักหน้าเลี่ยวจง“เอาล่ะ ปล่อยคุณหลินเฟิงซะ”หมอเทวดาเลี่ยวเดินไปด้านข้างรปภ. และขมวดคิ้วพูด“เอ๊ะ? หมอเทวดาเลี่ยว?”“
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1196
เจ้าของรถจำนวนไม่น้อยต่างพากันเบิกตากว้าง มองรอยยางรถที่อยู่บนพื้นด้วยความอิจฉาส่วนหลินเฟิงที่เหยียบคันเร่งจนเครื่องยนค์มายบัคคำรามลั่น หายไปจากสายตาของทุกคนในทันที......วันต่อมา มหาวิทยาลัยเจียงโจวหลินเสวี่ยฮุ่ยที่กำลังนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ฟัง และไม่ได้ยินชื่อหลินเฟิงปรากฏในรายชื่อของศาตราจารย์ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมาเล็กน้อยดูเหมือนว่าตัวเธอเองยังไร้เดียงสาเกินไปแล้วก็ใช่ตอนนี้พี่หลินเฟิงคบค้าสมาคบกับบุคคลแบบไหน ส่วนเธอเองเป็นคนแบบไหน เธอจบการศีกษา ก็เป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นมันเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินไปที่จะรบกวนหลินเฟิงหูหนวกตาบอดเกินไปแล้วจริง ๆเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ หลินเสวี่ยฮุ่ยก็จับชายกระโปรงไว้ แต่ภายในดวงตากลับมีความเสียใจที่ไม่อาจควบคุมได้ดูเหมือนว่าจะต้องขอโทษพี่หลินเฟิงในภายหลังซะแล้วหลินเสวี่ยฮุ่ยคิดได้อย่างนี้“เสวี่ยฮุ่ย อย่าเสียใจไปเลย”โจวเสี่ยวหาง เพื่อนสนิทของหลินเสวี่ยฮุ่ยตบที่มือของหลินเสวี่ยฮุ่ย พร้อมกับปลอบใจว่า :“ไม่มาก็ไม่มา หลังจากนี้ยังมีเวลาอีกมาก”“ทำท่าทางดี ๆหน่อย หลังจากนี้เธอยังต้องพูดสุนทรพจน์กับแสดงละครอีกไม่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1195
“หลินเฟิง กลับบริษัท”หลี่ฮุ่ยหราน นั่งกอดเข่าของตัวเธอเองอยู่บนที่นั่งด้านข้างคนขับ โดยมีสีหน้าที่เศร้าเสียใจและสิ้นหวัง“ฮุ่ยหราน จริง ๆแล้ว.....”“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว หลินเฟิง ฉันรู้ทุกอย่าง”หลี่ฮุ่ยหรานมองออกไปที่นอกหน้าต่าง ไม่อยากให้หลินเฟิงเห็นน้ำตาของเธอ แล้วเธอก็พึมพำว่า :“ฉันไม่เสียใจ ฉันไม่ได้เสียใจเลยแม้แต่น้อย”“......”หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง หลินเฟิงก็สตาร์ทรถในที่สุดฝนก็เริ่มตกปรอย ๆหลินเฟิงกำลังไปส่งหลี่ฮุ่ยหรานกลับไปที่หลี่ซื่อกรุ๊ป ทั้งสองคนต่างก็เงียบกันไปตลอดทาง หลินเฟิงรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก"หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัย ฉันจะให้คุณลาหยุดสองวัน”ที่หน้าทางเข้าบริษัท เสียงของหลี่ฮุ่ยหรานก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอที่พยายามกลั้นน้ำตามาตลอดทางนั้น แต่ก็ยังคงแสร้งยิ้มออกมา“คุณก็เหนื่อยแย่แล้ว ไปพักผ่อนเถอะ”“อืม”เมื่อรู้ว่าหลี่ฮุ่ยหรานต้องการเวลา หลินเฟิงก็พยักหน้าแล้วออกไป“ใช่แล้ว ที่แม่ของฉันพูด คุณก็ไม่ต้องใส่ใจนะ”หลี่ฮุ่ยหรานยิ้มพร้อมกับพูดว่า :“แม้ว่าคุณจะเป็นสุนัข แต่ก็เป็นสุนัขที่ทรงพลังแล้วหล่อที่สุดในโลก”“หึ.....”หลินเฟิงถูกเธอทำใ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1194
“แน่นอนว่าอยากจะให้บทเรียนกับไอ้หมอนั่น่สักหน่อย! ใครใช้ให้เขามักจะหยิ่งยโสต่อหน้าพวกเราล่ะ?”“เขาชอบโอ้อวดความเก่ง ก็ต้องมีจุดจบแบบนี้แหละ”จางซินพูดเต็มปากเต็มคำ“พอแล้ว”หลินเฟิงแย่งโทรศัพท์ไป เขากลัวว่าหลี่ฮุ่ยหรานจะโมโหจนทนไม่ไหวหลินเฟิงพูดอย่างเรียบเฉยว่า: “คุณน้าจาง วันนี้ผมถามพวกคุณเป็นครั้งสุดท้าย เพียงแค่เชื่อผม ที่ดินพวกนี้คุณได้ครอบครอง ก็สามารถทำเงินได้ไม่ใช่แค่สิบเท่า”“อีกทั้งถ้าหากไม่รับไป ถึงเวลาพวกคุณอย่ามาเอะอะโวยวาย ขอร้องให้ผมขายให้พวกคุณอีกนะ”ได้ยินคำพูดนี้ จางกุ้ยหลานพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“หลินเฟิง นายหมายความว่ายังไง? หรือว่าในสายตาของนาย ฉันก็คือผู้หญิงบ้าที่ชอบเอะอะโวยวายงั้นเหรอ?”“หึ แม่ไม่ใช่เหรอ?”คำพูดนี้ไม่ใช่หลินเฟิงเป็นคนพูด แต่เป็นหลี่ฮุ่ยหรานที่กอดอกพูดออกมาตอนนี้เธอถือว่าผิดหวังต่อแม่ของเธอเป็นที่สุดได้ยินคำพูดนี้ของลูกสาว จางกุ้ยหลานนิ่งอึ้งเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าถูกทำให้โมโหอย่างมาก“ได้เลยหลี่ฮุ่ยหราน แก...แกปีกกล้าขาแข็งแล้วสินะ ฉันทำเพื่อนแกมาโดยตลอด กลัวว่าแกจะแต่งงานกับคนชั่ว แกยิ่งอยู่ยิ่งไม่เห็นว่าฉันเป็นแม่แท้ๆ แล้ว”“แ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1193
แต่เรื่องมาจนถึงตอนนี้แล้ว เสียบรรยากาศไปจนหมดแล้วหลินเฟิงทำได้เพียงขยับโทรศัพท์มาที่ข้างหูด้วยความจนใจและพูดขึ้นว่า:“น้า....จาง เมื่อครู่ผมได้ทำการตรวจสอบแล้ว ที่ดินแห่งนี้อันที่จริงมีมูลค่าอย่างมาก”“หือ? มีมูลค่ายังไง?”จางกุ้ยหลานที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์มีความเยาะหยันเล็กน้อยถึงขั้นที่หลินเฟิงได้ยินเสียงหัวเราะของจางซินที่มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น อยู่ที่อีกฝ่ายของโทรศัพท์“คุณป้า ป้าว่าไอ้โง่นี่คิดว่าขาดทุนแล้วหรือเปล่า ถึงได้ขายที่ดินแห่งนี้ให้ป้าใหม่อีกครั้ง?”จางซินถึงขั้นที่พูดเยาะหยันออกมา“ผมได้รับข่าวสารที่เชื่อถือได้มา”หลินเฟิงไม่ได้ใส่ใจ แต่พูดปากเปียกปากแฉะว่า: “ที่ดินผืนนี้ต่อไปจะถูกนำไปรวมอยู่ในผังเมือง จะมีการเปิดถนนเลียบไปตามพื้นที่ที่พักอาศัยแห่งนี้”“ถึงเวลา มูลค่าของที่ดินแห่งนี้ก็จะเพิ่มขึ้นไม่เพียงแค่สิบเท่า!”ได้ยินคำพูดของหลินเฟิง จางซินไม่หัวเราะแล้ว จางกุ้ยหลานก็เงียบขรึมลงครู่หนึ่ง จางกุ้ยหลานถึงได้ถามลองเชิงว่า:“ดังนั้นล่ะหลินเฟิง ความหมายของนายคือ ให้ฉันซื้อที่ดินผืนนี้กลับไปมาจากมือของนาย?”“ผมคิดเอาไว้แบบนี้แหละครับ”หลินเฟิงพย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1192
จางกุ้ยหลานถูกหลอกให้ซื้อที่ดินแห่งนี้เอาไว้ นั่นก็คือที่ดินที่ฉู่ฮวาจิ่นบอกหลินเฟิงก่อนหน้านี้ว่า มูลค่าจะเพิ่มขึ้นไม่ใช่แค่สิบเท่าอย่ามองว่าหลินเฟิงตอนนี้ใช้เงินสองพันห้าร้อยล้านบาทซื้อที่ดินเอาไว้ผ่านไปอีกสองเดือน เกรงว่ามูลค่าของที่ดินแห่งนี้จะพุ่งขึ้นสูงด้วยความเร็วจรวด ไม่ใช่แค่เพียงสองหมื่นห้าพันล้านบาท!จางกุ้ยหลานกับจางซินและคนอื่นๆ ยังหัวเราะเยาะหลินเฟิงว่าเป็นคนโง่ที่ถูกหลอกให้ใช้จ่ายเงินเมื่อดูแบบนี้แล้ว อันที่จริงพวกเธอต่างหากที่เป็นคนโง่มากที่สุด ถ้าหากพวกเธอได้รับรู้ข่าวสารนี้ภายหลัง จะต้องโมโหจนโรคหัวใจกำเริบหลินเฟิงบอกเรื่องนี้กับหลี่ฮุ่ยหรานช้าๆหลี่ฮุ่ยหรานอ้าปากกว้างในทันที และมีใบหน้าตกตะลึง“นี่มันเรื่องจริงเหรอ?!”“น่าจะผิดพลาดไม่ได้”หลินเฟิงพยักหน้า เพื่อเป็นการยืนยัน แถมยังโทรศัพท์ไปหาจ้าวเว่ย ต่อหน้าหลี่ฮุ่ยหรานจ้าวเว่ยถึงแม้จะเป็นเพียงแค่ผู้จัดการที่ควบคุมงานประมูล แต่ในฐานะพนักงานภายในหน่วยงานพัฒนาเมืองเจิ้งเต๋อ ก็ยังสามารถได้ยินข่าวคราวนโยบายอยู่บ้างเขาได้ยินการสอบถามของหลินเฟิง พูดขึ้นด้วยสีหน้าสงสัย:“คุณหลิน เรื่องพื้นที่พักอาศัยผมไม่ท
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1191
รับสมัครพวกแก๊งเขี้ยวเขียวเหล่านี้ หลังจากที่หลินเฟิงจัดแจงพวกเขาให้พักอาศัยอยู่ในที่แห่งนี้เพิ่งขึ้นรถ บนใบหน้าก็เผยความดิ้นรนที่แปลกประหลาดออกมา“เป็นอะไรไปหลินเฟิง มีตรงไหนผิดปกติงั้นเหรอ?”หลี่ฮุ่ยหรานรีบถามขึ้นมา“ไม่ใช่”หลินเฟิงมองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยความประหลาดใจ สุดท้ายก็ทำการตัดสินใจ ทอดถอนใจพูดว่า:“ฉันพูดความจริงกับนายแล้วกัน วันนั้นลูกค้าที่ชื่อคุณฉู่คนนั้นของคุณ อันที่จริงคือมือสังหารหญิงอันดับหนึ่งของลำดับมืด”“อะไรนะ?!”หลี่ฮุ่ยหรานงุนงง ถึงแม้เธอคิดว่าคุณฉู่คนนั้นจะท่าทางไม่ธรรมดา อีกทั้งดูก็รู้ว่าเป็นคนที่มีเบื้องหลัง แต่พูดว่าเป็นมือสังหารหญิงอันดับหนึ่งของลำดับมืดความแตกต่างของสถานะนี้มันมากเกินไปหน่อยแล้วหลี่ฮุ่ยหรานตกตะลึงจนพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่งผ่านไปครู่ใหญ่ เธอถึงได้รู้สึกคอแห้งผาก มองไปทางหลินเฟิง และพูดขึ้นอย่างยากลำบาก: “ความหมายของคุณก็คือ...หลี่ซื่อกรุ๊ปล้มเลิกการร่วมมือกับเธองั้นเหรอ?”“ไม่ ผมไม่ได้หมายความแบบนี้”หลินเฟิงส่ายหน้าแล้วพูดเสียงเคร่งขรึมว่า:“เธอไม่ได้ตั้งใจปิดบังสถานะของเธอต่อหน้าผม แต่กลับบอกผมโดยตรงผ่านวิธีบางอย่าง“งั้นเธอ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1190
หลินเฟิงโบกมือพูดว่า: “ฉันไม่มีความคิดที่จะเป็นหัวหน้าแก๊งอะไรหรอกนะ เพียงแคร ต่อไปพวกนายห้ามทำความชั่วอีก”หลินเฟิงจับทรงผมโมฮอร์กของจิ่วเทา และสะบัดไปมาจากนั้นพูดว่า:“ตัดผมให้เรียบร้อย ฉันจะส่งคนมารับช่วงต่อ ส่งชุดฟอร์มที่เหมือนกันมาให้พวกนาย นับตั้งแต่วันนี้ พวกนายก็คือสมาชิกหน่วยใต้ดินของหน่วยรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว!”“ฮะ?”จิ่งเทาตั้งตัวไม่ทัน“ฮะอะไรกันล่ะ? หรือว่าพวกนายไม่เต็มใจ?”หลินเฟิงกวาดตามองพวกอันธพาลเหล่านี้ พวกอันธพาลส่วนหนึ่งในนั้นคุกเข่าให้หลินเฟิงด้วยความซาบซึ้งทันทีในเมื่อการเป็นอันธพาล บางครั้งไม่ใช่ว่าพวกเขาอยากเป็นจริงๆแต่เป็นเพราะเกิดมาฐานะไม่ดี ไม่มีความรู้อะไร และก็ไม่มีความสามารถ ดังนั้นทำได้เพียงใช้ชีวิตไปวันๆแบบนี้สู้รบฆ่าฟันแต่ได้ยินข่าวที่พวกเขาถูกบริษัทใหญ่รับจ้าง คนจำนวนไม่น้อยมีสีหน้าต่อต้าน แต่ก็มีคนเผยความหวังออกมาเช่นกัน“คือว่า…หัวหน้าหลิน มี…มีเงินเดินไหม?”อันธพาลคนหนึ่งถามขึ้นกล้าๆ กลัวๆ“พูดไร้สาระ ประกันสังคม 5 รายการ และกองทุนที่อยู่อาศัย 1 รายการ แล้วยังมีเงินเบี้ยเลี้ยง เงินค่าอาหาร หรือถ้าพวกนายอยากคลอดลูกข ก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1189
หลินเฟิงคิดไปชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยว่า : ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันมีเงื่อนไขในการ่วมมืออย่างหนึ่ง ไม่รู้ว่านายจะยอมฟังหรือเปล่า?” “ เงื่อนไขอะไร?”ท่านจิ่วตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะมองไปทางหลินเฟิงด้วยแสงแห่งความหวังที่ผุดขึ้นในใจหากไม่ต้องออกจากเมืองเจิ้งเต๋อ พวกเขาก็คงไม่อยากออกไปอย่างแน่นอน“ฉันจะจัดการแก๊งอีกสองแก๊งให้พวกนาย ทำให้พวกนายยังอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋อต่อไปได้”“แน่นอน เงื่อนไขก็คือพวกนายจะต้องยอมเชื่อฟังหลี่ซื่อกรุ๊ป ซึ่งก็คือ....”หลินเฟิงชี้ไปที่หลี่ฮุ่ยหราน ก่อนจะพูดอย่างยิ้ม ๆว่า :“คนนี้ ประธานของหลี่ซื่อกรุ๊ป ประธานหลี่”“อ่ะ?!”หลี่ฮุ่ยหรานรู้สึกสับสนอันธพาลที่อยู่โยรอบ รวมถึงท่านจิ่วต่างก็รู้สึกสับสน“ทำไม? พวกนายไม่ยอมรับงั้นเหรอ?”หลินเฟิงขมวดคิ้วอย่างจงใจ“ยอมสิ ยอมแน่นอน เพื่อนและครอบครัวของพวกพี่น้องหลายๆ คนของพวกเราต่างก็อยู่ในเมืองเจิ้งเต๋อ เว้นแต่ไม่มีทางเลือก พวกเราก็ไม่ยอมออกไปจากเมืองเจิ้งเต๋อหรอก เพียงแต่...”ท่านจิ่วรู้สึกลำบากใจ“เพียงแต่อะไร?”“เพียงแต่....”ท่านจิ่วจ้องมองไปที่หลินเฟิง แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้จริง ๆเขาก็อยากจะพูดว
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1188
ดูเหมือนว่าอันธพาลแก๊งหมาป่าสีเลือดพวกนี้ต้องการที่จะหนีหลินเฟิงก้าวไปข้างหน้าขัดขวางทางหลบหนีของท่านจิ่วก็เลยได้แต่บอกว่าหลินเฟิงชื่นชมท่านจิ่วอย่างมากเขายอมรับว่า หมัดที่ตัวเขาเองเพิ่งจะปล่อยออกไปนั้นเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่เพราะหมดนี้ท่านจิ่วกลับสามารถรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของตัวเขาเองได้ในทันที และตัดสินว่าพวกเขานั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเฟิงการยอมรับความพ่ายแพ้อย่างไม่มีขอบเขตหากพูดจากมุมมองนี้ ท่านจิ่วก็เป็นคนที่ตรงไปตรงมาคนหนึ่ง“คิดจะหนี? จบแล้ว”หลินเฟิงพูดซ้ำกับสิ่งที่ท่านจิ่วเคยพูดไว้เหมือนเดิมทุกประการกลับคืนไป จากนั้นเขาก็ยิ้มพร้อมกับพูดขึ้นว่า :“ท่านจิ่ว...ที่นี่น่าจะไม่ใช่สมาชิกของแก๊งหมาป่าสีเลือดทั้งหมดหรอกใช่ไหม?”“อ่ะ?!”เมื่อได้ยินคำถามของหลินเฟิง ท่านจิ่วก็ถูกทำให้ตกใจจนเหงื่อแตกพลั่กหรือว่ายอดฝีมือคนนี้ต้องการจะจัดการกับแก๊งหมาป่าสีเลือด?เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบากพร้อมกับกัดฟันและพูดขึ้นว่า:“ท่านยอดฝีมือพูดถูก ที่นี่....ที่นี่เป็นเพียงส่วนเล็ก ๆของแก๊งหมาป่าสีเลือดของพวกเราเท่านั้น”“จริง ๆแล้ว....เมื่อเร็ว ๆนี้แก๊งหมาป่าของพวกเ
