LOGINShare
บทที่ 310
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 311
จางกุ้ยหลานพูดอย่างไม่แยแส: “เขาจะเป็นอย่างไรเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเรา?”“แม่…ทำไมแม่ถึงเป็นแบบนี้? หลี่ฮุ่ยหรานโมโหจนกระทืบเท้าแต่อีกฝ่ายคือแม่ของเธอ เธอจะทำอะไรได้ตอนนี้สิ่งที่เขาเสียใจมากที่สุดก็คือเมื่อครู่ควรจะคิดให้มากหน่อยตัวเองทำไมถึงได้เลอะเลือนแบบนี้ ถึงได้สงสัยหลินเฟิงในตอนนี้จางซินก็เข้ามาพูดเกลี้ยกล่อม: “พี่ อย่างไรพี่กับหลินเฟิงก็หย่าร้างกันแล้ว พี่ยังจะคิดแทนเขาทำไม?”“พี่ควรจะคิดหาวิธีเอาตำรับยาปรับประสานพลังมา ถึงเวลาตระกูลหลี่ของเราก็จะรุ่งโรจน์พุ่งแรงหลี่ฮุ่ยหรานมองเห็นสีหน้าท่าทางของญาติเหล่านี้ของตัวเอง จึงพูดด้วยความโมโหเดือดดาล: “พอแล้ว ตั้งแต่วันนี้ไปไม่ว่าใครก็ห้ามพูดถึงอีก”“ถ้าหากพวกคุณไปเอาตำรับยาจากหลินเฟิงอีก อย่าโทษที่ฉันโมโห“หลี่ฮุ่ยหรานพูดจบ จากนั้นก็ขึ้นไปชั้นบนด้วยความโมโห”ไอหยา…“จางกุ้ยหลานและคนอื่นหมดคำพูด“ฮุ่ยหรานจริง ๆ เลย ทำไมถึงได้เข้าข้างคนนอกตลอดเลยนะ?”ขณะเดียวกัน หลินเฟิงมาถึงสำนักไป๋เกาจางเต๋อหลินรออยู่ที่หน้าประตูนานแล้วด้านหลังยังมีจางเจียหนิงยืนอยู่ด้วย เมื่อเห็นหลินเฟิงมาถึงทั้งสองคนก็เดินเข้ามาทันที“สหายน้อยหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 312
“คุณหลิน ฉันไปเอาอุปกรณ์อาบน้ำมาให้คุณนะคะ” จางเจียหนิงพูดขึ้นหลินเฟิงพูด: “ไม่จำเป็นแล้ว อีกเดี๋ยวผมจะกลั่นยา”“ห๊ะ?”จางเจียหนิงตกตะลึงอย่างมาก: “ดึกขนาดนี้แล้ว คุณไม่พักผ่อนเหรอคะ?”“ครั้งนี้ยาที่จะกลั่นไม่ได้ซับซ้อนมาก อีกเดี๋ยวก็จัดการเรียบร้อยแล้ว”“งั้น…ฉันก็ยังอยากเตรียมให้คุณสักชุด”จางเจียหนิงพูดจบก็วิ่งออกไปนอกห้องจากนั้นก็นำอุปกรณ์อาบน้ำวางไว้ที่ห้องรับแขกจากนั้นก็เดินหาวมาที่หน้าประตูสำนักไป๋เกาสำนักไป๋เกาไม่ใช่โรงพยาบาล ปกติไม่ได้เปิดทำการยี่สิบสี่ชั่วโมงในตอนที่เธอจะปิดประตูจู่ ๆ ก็มีผู้หญิงสองคนบุกเข้ามาผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดเดรสยาวสีฟ้าใบหน้าซีดเซียวถูกผู้หญิงที่สวมชุดรัดรูปประคองอยู่“ทั้งสองท่าน พวกเราจะปิดร้านแล้วค่ะ”หญิงสาวชุดรัดรูปมองไปทางจางเจียหนิงแล้วรีบพูดขึ้น: “แม่หนูคนนี้ พวกเรากำลังถูกคนไล่ฆ่า ขอให้พวกเราหลบซ่อนตัวหน่อยนะคะ”จางเจียหนิงสีหน้างุนงง คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะเจอกับเรื่องแบบนี้ไม่รอให้เธอเอ่ยปาก คนกลุ่มใหญ่ก็พุ่งออกมาจากหัวมุมถนนแต่ละคนมือถืออาวุธและมุ่งเข้ามาที่สำนักไป๋เกาโดยตรงจางเจียหนิงเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่ไหนก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 313
ชายที่มีรอยสักชะงักงัน หรือว่าภายในศูนย์การแพทย์เล็ก ๆ แห่งนี้มีผู้มีฝีมือสูงส่ง?”ในตอนนี้เอง หลินเฟิงเดินออกมาจางเจียหนิงกลับหลบอยู่ที่ด้านหลังของเขาเดิมทีหลินเฟิงกำลังจะกลั่นยา แต่กลับได้ยินเสียงอื้อฉาวที่ด้านนอกคิดไม่ถึงว่าเพิ่งจะออกมาข้างนอกห้องก็เห็นคนสองคนกำลังไล่ตามจางเจียหนิงหลินเฟิงก็ไม่มีความเกรงใจใด ๆ เขาถีบสองคนนั้นกระเด็นออกไปทันทีจากนั้นก็กวาดมองไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นพวกไป๋ชิงเฉี่ยนและพูดเสียงแข็ง: “ใครกันกล้ามาก่อความวุ่นวายที่นี่?”ชายที่มีรอยสักจ้องมองหลินเฟิง แต่กลับไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา จากนั้นก็ตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงเย็นชา: “จัดการมันซะ”เพิ่งพูดจบ ลูกน้องจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้ามาทันที“คุณหลินระวังนะคะ” จางเจียหนิงเห็นอีกฝ่ายมีกำลังเยอะจึงพูดเตือนในทันทีแต่พวกกุ้งหอยปูปลาเหล่านี้ ในสายตาของหลินเฟิงไม่เพียงพอให้มองดูด้วยซ้ำวินาทีต่อมาหลินเฟิงเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้าเคลื่อนตัวไปในกลุ่มลูกน้องปล่อยหมัดใส่ทีละคน ต่อยจนกลุ่มลูกน้องกระเด็นออกไปทันที“แม่งเอ๊ย…” ชายที่มีรอยสักตกตะลึงจนหน้าถอดสีเป็นผู้มีฝีมือสูงจริง ๆ ด้วยเห็นลูกน้องของตัวเองล้มไ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 314
หลินเฟิงชี้ไปที่สำนักไป๋เกาแล้วพูดขึ้น: “สถานที่นี้คือศูนย์การแพทย์สำนักไป๋เกาที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองเจียงโจว ต้องรักษาเป็นอยู่แล้ว”ไป๋ชิงเฉี่ยนมองดูตู้ยาที่อยู่โดยรอบแล้วยิ่งมั่นใจว่าหลินเฟิงไม่ได้พูดโกหกจริง ๆเมื่อครู่ระหว่างที่หลบหนีเธอถูกปล่อยหมัดใส่ตอนนี้ชี่และเลือดเสียสมดุล ถึงขั้นที่หายใจยังยากลำบากในเมื่ออีกฝ่ายเป็นหมอ เธอจึงยื่นมือออกมาทันทีหลินเฟิงเพียงแค่สัมผัสชีพจรเบา ๆ ก็รู้ว่าปัญหาของเธออยู่ตรงไหนเห็นเพียงแค่นิ้วมือของหลินเฟิงรวดเร็วเหมือนสายฟ้ากดจุดตรงหน้าอกของไป๋ชิงเฉี่ยนติดต่อกันเธอรู้สึกเจ็บหน้าอกเป็นอย่างมากในทันที“นี่ นายทำอะไรน่ะ? กล้าแต๊ะอั๋งคุณหนูของฉันเหรอ?” ต่งหลิงอวี้เห็นหลินเฟิงยื่นมือออกมาสัมผัสหน้าอกของไป๋ชิงเฉี่ยนก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันทีจากนั้นก็ดึงไป๋ชิงเฉี่ยนกลับไปเธอถลึงตาใส่หลินเฟิงแล้วพูดต่อว่า: “นึกว่านายเป็นหมอมีจรรยาบรรณอะไร แต่คิดไม่ถึงว่าจะแอบอ้างการรักษาเพื่อแต๊ะอั๋งคุณหนูของฉัน?”หลินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองไปทางต่งหลิงอวี้: “เธอพูดจาไม่น่าฟังเลยจริง ๆ”“นาย…”ต่งหลิงอวี้กำลังจะเอ่ยปากด่าคนแต่กลับถูกไป๋ชิงอวี้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 315
“คุณหนู คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?” ต่งหลิงอวี้เห็นแบบนี้ก็ตื่นตระหนกและรีบเข้าไปประคองเอาไว้ในตอนนี้เองกำลังคนของตระกูลต่งก็ตามมาถึง“หลิงอวี้ คุณหนูเป็นอะไรไป?” คนที่นำหน้ามาเห็นคุณหนูหมดสติจึงรีบเข้าไปถามต่งหลิงอวี้รีบพูดอธิบาย: “ฉันกับคุณหนูถูกมือสังหารลอบฆ่า คุณหนูถูกพวกมันต่อยเข้า”“รีบไปโรงพยาบาล” บอดี้การ์ดรีบอุ้มไป๋ชิงเฉี่ยนขึ้นรถจากนั้นก็ขับไปยังโรงพยาบาลเมืองเจียงโจวผ่านการช่วยชีวิตตลอดทั้งคืน ในที่สุดไป๋ชิงเฉี่ยนก็พ้นขีดอันตรายท้องฟ้าเพิ่งสว่าง ผู้นำตระกูลไป๋ก็ตามมาที่โรงพยาบาลด้วยความร้อนรน“ตอนนี้อาการลูกสาวของฉันเป็นอย่างไรบ้าง?” ไป๋เจิ้นหัวถามบอดี้การ์ดบอดี้การ์ดก้มหน้าด้วยความเก้กังแล้วพูดขึ้น: “คุณไป๋ถูกมือสังหารลอบฆ่า ได้รับบาดเจ็บภายใน แต่ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ”“พวกแกเลี้ยงเสียข้าวสุกจริง ๆ คนเยอะแยะขนาดนี้ยังทำให้ลูกสาวของฉันบาดเจ็บได้” ไป๋เจิ้นหัวด่าทอด้วยความโมโหจนระงับอารมณ์ไม่อยู่กลุ่มบอดี้การ์ดทำได้แค่ก้มหน้าไม่พูดไม่จาในตอนนี้ต่งหลิงอวี้พูดอธิบายขึ้น: “คุณอาไป๋ เรื่องนี้โทษหนูเองค่ะ ตอนนั้นคุณหนูอยากออกไปเดินเที่ยวเล่น หนูไม่ได้ห้ามปรามไว้ไ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 316
“เอาเถอะชิงเฉี่ยน ลูกพักผ่อนให้เต็มที่อย่าขยับซี้ซั้ว”ไป๋ชิงเฉี่ยนพยักหน้าแล้วถามขึ้น: “พ่อ อาการของหนูไม่ได้รุนแรงมากใช่ไหมคะ?”ไป๋เจิ้นหัวพูดปลอบใจ: “ลูกวางใจได้ ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลเจียงโจวได้ไปหาผู้มีฝีมือสูงมาแล้ว จะต้องรักษาอาการของลูกได้แน่นอน”“เหรอคะ?” ไป๋ชิงเฉี่ยนยิ้มบาง“แน่นอนอยู่แล้ว” ไป๋เจิ้นหัวพยักหน้าติดต่อกัน: “มีพ่ออยู่ ลูกไม่มีทางเป็นอะไรแน่นอน”ครั้งนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนไม่ได้พูดอะไรอีกอันที่จริงเธอไม่ได้เป็นกังวลเรื่องอาการบาดเจ็บของตัวเอง ในเมื่อจุดประสงค์หลักในการมาเมืองเจียงโจวในครั้งนี้ก็คือการแต่งงานเกี่ยวดองกันแต่เธอไม่ได้ชอบคู่แต่งงานของเธอด้วยซ้ำเมื่อคืนออกจากโรงแรมกลางดึก เหตุผลหลักก็เป็นเพราะอยากจะหนีออกจากเมืองเจียงโจวหลุดพ้นจากชะตากรรมของการแต่งงานแต่น่าเสียดายที่สวรรค์ไม่ทำตามอย่างที่หวังเมื่อคืนเธอคิดอยู่ตลอด บางทีเธอตายไปแบบนี้ก็คงดีผ่านไปครู่หนึ่ง ประตูของห้องพักผู้ป่วยก็ถูกผลักออกชายวัยกลางคนคนหนึ่งกับวัยรุ่นที่อายุยี่สิบต้น ๆ เดินเข้ามาคนที่มาก็คือเหยนควาน ท่านผู้นำสำนักอวี้เจี้ยนของเมืองเจียงโจววัยรุ่นที่อยู่ด้านข้างคือเหยน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 317
“หือ?” หลินเฟิงเงยหน้าขึ้นมอง ก็จำผู้หญิงคนนี้ได้ทันทีนี่ก็คือผู้หญิงสองคนนั้นที่ถูกไล่ฆ่าที่สำนักไป๋เกาเมื่อคืนนี้ไม่ใช่เหรอคิดไม่ถึงว่าโลกนี้จะมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ด้วย“หลิงอวี้ หนูรู้จักเขาเหรอ?” ไป๋เจิ้นหัวถามด้วยความงุนงง“ถูกต้องเขาก็คือคนเมื่อคืน…”ต่งหลิงอวี้กำลังจะพูดว่า หลินเฟิงคือคนที่เมื่อคืนนี้เอาเปรียบคุณหนูไป๋แต่ว่าพ่อลูกตระกูลเหยนยังอยู่ที่นี่ด้วย ถ้าได้ยินคำพูดนี้จะต้องโกรธเป็นอย่างแน่”คำพูดที่อยู่ข้างปากถูกเขาฝืนกลืนกลับเข้าไป“เมื่อคืนทำไม?” ไป๋เจิ้นหัวถามขึ้นด้วยความงุนงงโชคดีที่ไป๋ชิงหัวที่อยู่บนเตียงคนไข้ตอบสนองได้เร็วพอ จึงรีบพูดขึ้น: “เขาก็คือคนที่ช่วยหนูไว้เมื่อคืนนี้”“พวกเราถูกคนของสำนักเทียนอิงตามฆ่า เป็นเขาที่ช่วยพวกเราเอาไว้”“อ้าว? มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?”ไป๋เจิ้นหัวประหลาดใจเล็กน้อย ไอ้หมอนี่ดูไปแล้วอายุแค่ยี่สิบต้น ๆ แต่ยังมีความสามารถแบบนี้ด้วย?สายตาที่มองไปทางหลินเฟิงไม่มีความเหยียดหยามเมื่อครู่นี้แล้วในตอนนี้หวังไห่ยิ้มแล้วพูดขึ้น: “ผมพูดว่าอย่างไรล่ะ สหายน้อยหลินความสามารถไม่ธรรมดา ไม่เพียงทักษะการแพทย์เลิศล้ำ อีกทั้งศิลปะการ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 318
ที่สำคัญคือ ถ้าหลินเฟิงคนนี้เป็นแพทย์แผนจีนสูงวัยก็ช่างเถอะ แต่เขาอายุน้อยเกินไปแล้ว“หรือว่าไม่มีวิธีอื่นแล้วเหรอครับ?” ไป๋เจิ้นหัวเกาศีรษะแล้วถามขึ้นหลินเฟิงส่ายหน้า: “วิธีรักษาของผมมีแค่วิธีนี้วิธีเดียว ถ้าหากพวกคุณไม่อยากใช้จะไม่ใช้ก็ได้”“หึ”ในตอนนี้เอง เหยนจวิ้นส่งเสียงไม่พอใจแล้วพูดขึ้น: “ฉันดูแล้วนายอยากจะเอาเปรียบคู่หมั้นของฉันซะมากกว่า”“ยังจะถอดเสื้อผ้ารักษาอะไรอีก? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินวิธีการรักษาที่เหลวไหลแบบนี้เลย”หลินเฟิงเหลือบตามองเขา หน้าตาเหมือนกับตือโป๊ยก่าย ดวงตาเหมือนหนูดูอย่างไรก็อัปลักษณ์อย่างนั้นคิดไม่ถึงว่าไป๋ชิงเฉี่ยนที่สวยและสูงโปร่งจะมีคู่หมั้นแบบนี้แต่เขาไม่อยากยุ่งเรื่องครอบครัวของคนอื่นจากนั้นก็ยักไหล่แล้วแสดงท่าทาง: “ในเมื่อพวกคุณไม่ยอมเชื่ออย่างงั้นก็ช่างเถอะ”ในตอนนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนกลับเอ่ยปากขึ้น: “คุณหลินมารักษาอาการให้ฉัน จากที่ฉันดู ในสายตาของหมอไม่มีผู้หญิงผู้ชาย ไม่สู้ให้คุณหลินรักษาเถอะ”เธอไม่ได้คิดว่าหลินเฟิงจะมีความคิดชั่วร้ายอะไรเหยนจวิ้นที่อยู่ด้านข้างพูดเกลี้ยกล่อม: “ทำแบบนี้ได้อย่างไร? คุณเป็นคู่หมั้นของผม พวกเรายังไม่ได้แต
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1204
“อ่อ”เมื่อได้ยินเสียงโน้มน้าวของผู้หญิงที่อยู่ด้านข้าง หลินเฟิงก็เงยหน้าขึ้น ก่อนจะมองไปที่บุคคลทใหญ่โตของเจียงโจวที่อยู่บนเวที พร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย“หึหึ ทุกคน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”ประโยคแรกนี้ทำให้อาจารย์และนักศึกษาที่อยู่ในห้องนั้นทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงกันไปชั่วครู่โจวเสี่ยวหางและหลินเสวี่ยฮุ่ยอ้าปากกว้าง พร้อมกับสีหน้าสีตกตะลึง ประโยคนี้หมายความว่ายังไง?เป็นการรำลึกความหลังงั้นเหรอ?หรือว่าหลินเฟิงก็รู้จักกับบุคคลที่มีชื่อเสียงเหล่านี้มานานแล้ว?หรือว่า....เขาเสแสร้งออกมางั้นเหรอ?แกล้งทำเป็นรู้จักกับคนที่มีชื่อเสียงเหล่านี้งั้นเหรอ? นี่จะพยายามมากเกินไปสำหรับศักดิ์ศรีของเขาแล้วไหม?เจียงปินก็ยังคงยิ้มเยาะโดยที่ยืนอยู่แข็งทื่ออยู่ที่เดิมเหมือนเป็นรูปปั้นปูนปลาสเตอร์ลางสังหรณ์ค่อย ๆผุดขึ้นมาในใจของเขา“หรือว่า....หรือว่าคนเหล่านี้ จะเป็นไอ้แมงดาคนนั้นเชิญมาที่นี่? มันจะเป็นไปได้ยังไง?!”“เขาจะมีเกียรติแบบนี้ได้อย่างไร? มีความสามารถแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?!”แต่ไม่นาน จินตนาการครั้งสุดท้ายของเจียงปินก็พังทลายลงเพียงแค่เห็นผู้ว่าเจียงโจวที่อยู่บนเวที หลิวกั๋วฮุยผู้ท
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1203
“เสวี่ยฮุ่ย เธอเชื่อฉันไหม?”หลินเฟิงขยับไปด้านข้างหลินเซว่ฮุ่ย ถามด้วยรอยยิ้มในดวงตา“เชื่อ ฉันจะไม่เชื่อพี่หลินเฟิงได้ยังไง?”หลินเสวี่ยฮุ่ยตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว“ฉันบอกว่าฉันเรียกคนพวกนี้มา แต่ไอ้หมอนี่กำลังโกหก เธอเชื่อไหม?”หลินเฟิงมองหลินเสวี่ยฮุ่ยด้วยรอยยิ้มไม่รอให้หลินเสวี่ยฮุ่ยพูด เจียงปินก็ขมวดคิ้วอย่างเย็นชาและพูดดูถูกว่า:“ศาสตราจารย์หลิน คุณอายุน้อยขนาดนี้ก็สามารถเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยเจียงโจวได้ ตระกูลถังน่าจะลงแรงอยู่เบื้องหลังอย่างมากสินะ?”“ผมแนะนำให้คุณอย่าหาเรื่องใส่ตัว”“พวกเราต่างรู้ว่าคุณพึ่งพาอะไรขึ้นตำแหน่ง ถ้าหากจะให้พูดให้ชัดเจน งั้นก็จะอับอายขายหน้าอย่างมาก”“คุณไม่รู้สึกอะไร แต่คุณเคยคิดถึงเสวี่ยฮุ่ยไหม?”“พี่ชายที่เกาะผู้หญิงกิน มีผลกระทบมากแค่ไหนต่ออนาคตของหมอคนหนึ่ง คุณน่าจะรู้ดียิ่งกว่าผมนะ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินเสวี่ยฮุ่ยก็แสดงความโกรธขึ้นมาทันที และลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ดัง “พรึ่บ” และมองเจียงปินพูดอย่างโมโหว่า:“เจียงปิน นายหมายความว่ายังไง?!”“ฉันไม่ได้หมายความว่ายังไง”เจียงปินจ้องมองหลินเสวี่ยฮุ่ย และพูด
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1202
“ถูกต้อง”เห็นหลินเฟิงท่าทางสับสน เจียงปินมองว่าเป็นท่าทางประหม่า เขาคิดว่าเขารู้จักภูมิหลังของหลินเฟิงเป็นอย่างดี จึงเงยหน้าพูดขึ้น“พ่อของผมไม่มีความสามารถ เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลเถิงหูเมืองเจิ้งเต๋อ และโรงพยาบาลแห่งนี้ของพ่อผม ยังเป็นบริษัทในเครือของซึ่งเป็นมหาเศรษฐีที่รวยที่สุดในหัวตงอีกด้วย“อะไรนะ?!”ได้ยินชื่อของเผิงกวงฉี่ เพื่อนนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเจียงโจวพากันมองเจียงปินด้วยความตกตะลึงคิดไม่ถึงว่าพ่อของเขา จะเป็นลูกน้องของเผิงกวงฉี่เศรษฐีอันดับหนึ่งของหัวตง ตำแหน่งนี้น่าหวาดกลัวจริงๆดูท่าสามารถเชิญบุคคลใหญ่โตเหล่านี้มาได้ ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผลแต่ความจริงนั้นมีเพียงเจียงปินที่รู้ดีเผิงกวงฉีได้เปิดโรงพยาบาลหลายร้อยแห่งในตงหัว พ่อของเขาเป็นเพียงหนึ่งในโรงพยาบาลเล็กๆฟังดูน่ากลัว แต่อันที่เป็นเพียงแค่หมาตัวหนึ่งในมือของเผิงกวงฉี่เท่านั้นเองเขาสั่งแค่ประโยคเดียวก็สามารถถีบหัวส่งพ่อของเขาได้แล้วดังนั้นจีงไม่มีสิทธิพิเศษอะไร คนที่อยู่นอกวงการเกรงว่าได้ยินชื่อของเผิงกวงฉี่ก็คงจะตกใจมากแต่สำหรับบุคคลใหญ่โตของเมืองเจียงโจวเหล่านี้ เคยเห็นจนชิน คุณที่เป็นแค่ผู้อำนว
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1201
เจียงปินนิ่งอึ้งสัมผัสได้ถึงสายตาของทุกคน เจียงปินความคิดพุ่งพล่าน เวลาเพียงครึ่งวินาที เขาก็ตัดสินใจว่าวันนี้เขาจะต้องเสแสร้งต่อไปไม่อย่างนั้น ไม่เพียงแค่เสียหน้าต่อหน้าหลินเสวี่ยฮุ่ยเท่านั้น ถึงขั้นที่อาจจะกลายเป็นตัวตลกของเพื่อนนักศึกษาทั้งมหาลัยถึงขั้นที่กลายเป็นเรื่องคุยเล่นหลังทานข้าวของทั้งมหาวิทยาลัยเจียงโจวถึงเวลา “ชื่อเสียง” ของเขาเจียงปินก็จะโด่งดังไปทั่วทั้งเจียงโจว แลการพูดปากต่อปากของนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเจียงโจว เขาเจียงปินต่อไปอย่าว่าแต่ทำงานอยู่ในสังคมแพทย์ในประเทศมังกรอีกทั้งยิ่งไม่ต้องพูดถึงตระกูลแพทย์ในเมืองเจิ้งเต๋อถ้าหากถูกเปิดเผยออกไป จะไม่ทำให้ธุรกิจของพ่อถูกโจมตีอย่างร้ายแรงเหรอ?ถึงเวลาใครยังจะกล้ามาซื้อยามารักษาโรคที่พ่ออีก?เจียงปินหนังหน้ากระตุกเล็กน้อยรีบเปลี่ยนจากความตกตะลึงเป็นความโมโห“คุณเป็นใครกัน? ทำไมถึงเข้ามาในงานรับปริญญาของมหาวิทยาลัยเจียงโจวของเราได้? ไม่ใช่ว่าไม่ให้คนนอกเข้ามาหรอกเหรอ?!”เจียงปินเอ่ยปากกล่าวโทษหลินเฟิงอยากจะไล่เขาออกไปโดยตรง“เจียงปิน นี่คือพี่ชายของฉัน หลินเฟิง เขาไม่ใช่คนนอก”“จริงด้วย เพื่อนเจียงปิน นา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1200
“อะไรนะ?!”ได้ยินแล้วยังดวงตาของเหล่านักศึกษาแทบจะถลนออกมาแล้วพวกเขาพากันมองไปทางเจียงปิน ส่วนเจียงปินก็หนังหน้ากระตุก ถึงแม้จะประหม่าอย่างถึงที่สุด แต่ก็ยังฝืนยี้มบางและปรบมือทำท่าทางเหมือนเขารับรู้มานานแล้วนี่จึงดึงดูดความชื่นชมและความเลื่อมใสจากนักศึกษากลุ่มหนึ่งและนี่ยังไม่จบ“ต่อมาขอเชิญ ฉินเซี่ยวเทียน นายกรัฐมนตรีเมืองเจียงโจว!”“อิ่นนั่วเจีย ซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกร!”“ไป๋ชิงเฉี่ยน แห่งไป๋ซื่อกรุ๊ป”“ผู้จัดการถัง บริษัทเภสัชกรรมเชิงถัง...”หลังจากที่อาของโจวเสี่ยวหาง หัวหน้าโจวพูดชื่อออกมาทีละคน เมืองเจียงโจวไม่ว่าจะเป็นทิศเหนือทิศใต้ ทั้งหมดเป็นคนมีหน้ามีตา กองกำลังทั้งหมดที่สามารถนำออกมาได้ต่างก็มาถึงหมดแล้วพิธีรับปริญญาของมหาวิทยาลัยเจียงโจว กลายเป็นการรวมตัวกันของบุคคลใหญ่โตทันที“แม่เจ้า นี่มันบ้าอะไรกัน?!”“เชี่ย เหตุการณ์แบบนี้...ชีวิตนี้ฉันยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย!”เห็นบุคคลใหญ่โตยืนอยู่บนเวที คนเหล่านี้มาต่างบริษัทต่างๆ ในเมืองเจียงโจว ถึงขั้นมีบุคคลผู้มีอำนาจ ตระกูลและวงการในหลายสาขาใครคนไหนก็ได้ยืนออกมา เพียงแค่กระทืบเท้าก็สามารถทำให้เมืองเจียงโจว
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1199
ในพิธีรับปริญญาของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ถือเป็นโอกาสที่เหมาะสมของจางเต๋อหลิน สมาชิกผู้อาวุโสในสายวิชาชีพแพทย์จะมาปรากฏตัวแล้วทำไมผู้ว่าเจียงโจวถึงมาด้วย?เมื่อเห็นผู้ว่าเจียงโจวเดินออกมาจากด้านหลังเวทีโดยมีรอยยิ้มบนใบหน้า พร้อมกับโบกมือให้กับเหล่านักศึกษา เหล่านักศึกษาที่อยู่ในที่นั้นต่างก็ตกตะลึง แต่ก็ยังปรบมือกับอย่างกระตือรือร้นด้วยรูปแบบของผู้จบการศึกษารุ่นนี้ มันเกินความจริงไปหรือเปล่า?“หรือว่านักศึกษาเจียงปินจะเชิญมา?”ไม่รู้ว่าเป็นใครที่จู่ ๆพูดขึ้นมาท่ามกลางเหล่านักศึกษาทันใดนั้น เหล่านักศึกษาที่เข้าร่วมพิธีจบการศึกษาก็เกิดความวุ่นวายขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะมองไปที่เจียงปินที่รู้สึกสับสนอยู่ไม่ต่างกัน“อ่ะ? อ่อ....อ่อ ใช่ นักศึกษาทุกคนไม่ต้องตื่นตระหนกไป ไม่ต้อง ไม่ต้อง หึหึ....”เจียงปินรีบยื่นมือออกไปปลอบใจนักศึกษาคนอื่น ๆเห็นได้ชัดว่าเขาได้ยอมรับแล้ว“ซี้ด...”นักศึกษาหลาย ๆคนต่างก็สูดอากาศเย็น ที่เจียงปินเชิญจางเต๋อหลินมาได้มันก็น่าเหลือเชื่อคราวนี้ผู้ว่าของเจียงโจวก็ยังได้รับเชิญมาอีกด้วย มันจะไม่ใช่เรื่องที่น่าเหลือเชื่อเกินไปงั้นเหรอเบื้องหลังของเจียงปินจริ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1198
“หึหึ พิธีรับปริญญาของปีนี้ต่างจากปีก่อน ๆเลยนะ”“เพราะว่ามีผู้เชี่ยวชาญพิเศษได้เดินทางมาโดยเฉพาะ ดังนั้นก็เลยเชิญแขกผู้มีเกียรติที่สำคัญมากมากมายมามอบใบประกาศนียบัตรให้แก่นักเรียนของพวกเราในรุ่นนี้”“ที่มา ก็มีเชิญ....”“ท่านผู้นำอุตสาหกรรมยาสมุนไพรเจียงโจว ผู้อาวุโสจางเต๋อหลิน!”ขณะที่หัวหน้าโจวยื่นมือออกไปเรียนเชิญ จางเต๋อหลินก็เดินเข้ามาจากประตูด้านหลังพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าและโบกมือทักทายเหล่านักเรียนที่อยู่โดยรอบอย่างต่อเนื่อง“เอ๊ะ?”เมื่อเห็นรอยยิ้มของจางเต๋อหลิน รอยยิ้มที่พึงพอใจของเจียงปินก็แข็งทื่อทันทีเพราะในความประทับใจของเขา ผู้อาวุโสจางเต๋อหลินมักจะมีใบหน้าที่เขร่งครึมและจริงจังอย่างมาก ทั้งยังระวังภาพลักษณ์อีกด้วยทำไมถึงยิ้มได้กว้างขนาดนั้นล่ะ?แต่เหล่านักเรียนคนอื่น ๆไม่ได้รู้เรื่องนี้ด้วยแล้วพากันปรบมือกันอย่างกระตือรือร้น บางคนถึงขนาดปรบมือจนหน้าของตัวเองแดงต้องรู้ว่า นี่คือผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ของเจียงโจว!ผู้อาวุโสอย่างเขามามอบใบประกาศนียบัตรการสำเร็จการศึกษาด้วยตัวเอง ให้เกียรติกันเกินไปหน่อยหรือเปล่า?หากพูดออกไป เกรงว่าก็คงจะไม่มีใครเชื่อ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1197
เพียงเพราะแค่ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยเจียงโจวโด่งดังอย่างมากถึงได้ถ่อมตัวมาสมัครเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงโจวอีกทั้งหลินเสวี่ยฮุ่ยยังได้ยินมาว่า เจียงปินเหมือนจะแอบฝากตัวเป็นศิษย์ของจางเต๋อหลินด้วยได้ไหว้เจ้าสำนักของสำนักไป๋เกาเป็นอาจารย์ ไม่ธรรมดาเลยจากคำพูดของเขาเมื่อครู่สามารถดูออกได้ว่า เรื่องที่เขาไหว้จางเต๋อหลินเป็นอาจารย์ ไม่ใช่ข่าวลือที่ไม่มีมูลเลยดูท่าจะมีความเป็นไปได้สูงเจียงปินคนนี้ อนาคตก้าวไกลอย่างมากแต่สิ่งที่ทำให้หลินเสวี่ยฮุ่ยปวดหัวก็คือ เธอในฐานะดาวคณะของคณะแพทยศาสตร์ เจียงปินคนนี้เพิ่งกลับมาก็ตามตอแยเธอแน่นอนว่า หลินเสวี่ยฮุ่ยไม่ได้รู้สึกรังเกียจเจียงปินเจียงปินเป็นคนที่สุภาพกับคนอื่น เป็นคนที่กิริยาวาจาสุภาพอ่อนโยนมาโดยตลอด ถึงขึ้นที่โจวเสี่ยวหางก็จับคู่พวกเขาสองคนอย่างเต็มที่ เห็นได้ชัดว่า โจวเสี่ยวหางคิดว่า เจียงปินคนนี้เหมาะสมกับหลินเสวี่ยฮุ่ยมากกว่าหลินเฟิงแต่ทุกครั้งเจียงปินอยู่ต่อหน้าเธอ หลินเสวี่ยฮุ่ยมักจะชอบเอาเขาไปเปรียบเทียบกับหลินเฟิงจะเปรียบเทียบกันได้อย่างไร?ดังนั้นหลินเสวี่ยฮุ่ยจึงตัดสินใจไม่ได้ชั่วคราวจึงปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยใ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1196
เจ้าของรถจำนวนไม่น้อยต่างพากันเบิกตากว้าง มองรอยยางรถที่อยู่บนพื้นด้วยความอิจฉาส่วนหลินเฟิงที่เหยียบคันเร่งจนเครื่องยนค์มายบัคคำรามลั่น หายไปจากสายตาของทุกคนในทันที......วันต่อมา มหาวิทยาลัยเจียงโจวหลินเสวี่ยฮุ่ยที่กำลังนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ฟัง และไม่ได้ยินชื่อหลินเฟิงปรากฏในรายชื่อของศาตราจารย์ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมาเล็กน้อยดูเหมือนว่าตัวเธอเองยังไร้เดียงสาเกินไปแล้วก็ใช่ตอนนี้พี่หลินเฟิงคบค้าสมาคบกับบุคคลแบบไหน ส่วนเธอเองเป็นคนแบบไหน เธอจบการศีกษา ก็เป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นมันเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินไปที่จะรบกวนหลินเฟิงหูหนวกตาบอดเกินไปแล้วจริง ๆเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ หลินเสวี่ยฮุ่ยก็จับชายกระโปรงไว้ แต่ภายในดวงตากลับมีความเสียใจที่ไม่อาจควบคุมได้ดูเหมือนว่าจะต้องขอโทษพี่หลินเฟิงในภายหลังซะแล้วหลินเสวี่ยฮุ่ยคิดได้อย่างนี้“เสวี่ยฮุ่ย อย่าเสียใจไปเลย”โจวเสี่ยวหาง เพื่อนสนิทของหลินเสวี่ยฮุ่ยตบที่มือของหลินเสวี่ยฮุ่ย พร้อมกับปลอบใจว่า :“ไม่มาก็ไม่มา หลังจากนี้ยังมีเวลาอีกมาก”“ทำท่าทางดี ๆหน่อย หลังจากนี้เธอยังต้องพูดสุนทรพจน์กับแสดงละครอีกไม่
