“อะไรนะ?!”“นี่...นี่มันไม่เหมือนกับที่หลี่ฮุ่ยหรานพูดเหรอ?!”“ฝ่ายไหนที่พูดเรื่องจริงกันแน่?!”“ถ้าอย่างนั้นหลี่ฮุ่ยหรานก็ต้องเจ้าเล่ห์มากเลยนะสิ?!”เมื่อได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ที่วุ่นวายของคนตระกูลหลี่ที่อยู่โดยรอบ หลินเฟิงที่ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ แต่กลับมองไปที่หลี่เยว่หรูที่อยู่ในอ้อมแขนของโจวอวี้เฟิ่ง พร้อมกับพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า“หลี่เยว่หรู คนเราควรจะมีจิตสำนึก ฉันไม่รู้ว่าเธอจะฟังเข้าใจหรือเปล่า แต่วันนี้ฉันก็ช่วยชีวิตเธอเอาไว้นะ”“หากตอบแทนคุณด้วยการบูชาโทษ คราวหน้า...เกรงว่าคงจะไม่มีอะไรดีแบบนี้อีก”หลี่เยว่หรูที่ไม่กล้าสบตากับหลินเฟิง พร้อมกับพูดอย่างดันทุรังว่า“คุณคิดเอาเองฝ่ายเดียว ฉันต้องการให้คุณช่วยฉันตอนไหน?!”หลี่เยว่หรูลบความจำในการขอความช่วยเหลือจากหลินเฟิงก่อนหน้านี้ไปโดยสิ้นเชิงโจวอวี้เฟิ่งชี้ไปที่หลินเฟิง และตะโกนพูดไปทางคนตระกูลหลี่ที่อยู่โดยรอบว่า“ดูสิ ทุกคนดูให้ดี!”“ช่างเป็นคนที่อวดดีจริง ๆ คิดไม่ถึงว่าจะข่มขู่ลูกสาวของฉันต่อหน้าทุกคนในตระกูลหลี่ของพวกเราที่นี่อย่างโจ่งแจ้ง!”“ยังจะมีความยุติธรรมอีกงั้นเหรอ?!”“คราวนี้ ใครพูดความจริง ใครโกหก ก็
นี่เป็นฟาร์มที่เขาจัดการบริหารมาครึ่งชีวิตเขามีความผูกพันธ์ต่อฟาร์มอย่างลึกซึ้ง ไม่อย่างนั้น เขาคงจะเปลี่ยนสถานที่ที่ทิวทัศน์งดงามจับตาแห่งนี้ให้กลายเป็นโรงงานตั้งนานแล้วหลังจากเห็นลูกชายของตัวเองยอมรับว่า เขาเป็นคนเผาฟาร์ม นายท่านหลี่ไห่เจียงน้ำตาไหลด้วยความเสียใจเห็นนายท่านจะยืนหยัดไม่ไหวแล้วหลี่กงเฉิงขมวดคิ้ว อยากจะดึงโทรศัพท์กลับมา ไม่ให้นายท่านหลี่ไห่เจียงดูต่อแต่ใครจะคิดว่าคุณปู่ตระกูลหลี่ดื้อรั้นอย่างมาก จะดูให้ตบให้ได้ดังนั้นจึงจนปัญญา ทุกคนทำได้แค่ดูเป็นเพื่อนคุณปู่ตระกูลหลี่ต่อไปหลังจากนั้นก็เป็นการเปิดศึกของหลินเฟิงเพราะทิศทางไม่ถูกต้อง ดังนั้นเครื่องบันทึกการขับขี่ถ่ายไม่ติด เพียงแต่เห็นภาพที่หลี่อิงเฉิงใช้มีดข่มขู่หลี่เยว่หรูพอดี“ถ้าแกกล้าเข้ามา ฉันจะฆ่าเธอซะ!”ในวิดีโอ ท่าทางโหดร้ายทารุณของหลี่อิงเฉิงชัดเจนแจ่มแจ้ง ส่วนหลี่เยว่หรูที่ถูกเขาควบคุมไว้ กลับตกใจจนหน้าซีดเซียวจากนั้นขอความช่วยเหลือไปทางหลินเฟิงไม่หยุด“ช่วย…ช่วยช่วยช่วยฉัน ขอร้องคุณล่ะ หลิน…หลิน…”เห็นภาพนี้ คนตระกูลหลี่ส่งสายตาของตัวเองไปทางหลี่เยว่หรู ส่วนในตอนนี้หรี่เยว่หรูเหมือนเถ้าที
“เธอยังอยากขอความเมตตาอีกงั้นเหรอ?”คุณปู่ตระกูลหลี่เหลือบมองโจวอวี้เฟิ่งอย่างเย็นชา และพูดเรียบๆ: “โจวอวี้เฟิ่ง ลงโทษด้วยกฎตระกูลเช่นกัน ห้าสิบแส้ ตบหน้าหนึ่งร้อยครั้ง!”“อ๊ะ?!”โจวอวี้เฟิ่งได้ยินนายท่านหลี่ไห่เจียงลงโทษโดยไม่อ่อนข้อให้แม้แต่น้อย คนทั้งคนทรุดนั่งลงบนพื้น ในดวงตาเลื่อนลอยทันทีสุดท้าย เธอถูกผู้คุ้มกันของตระกูลหลี่หิ้วปีกไปสุดท้ายยังมีหลี่ก่วงเฉิงที่ยังมีชีวิตรอดมาได้นายท่านหลี่ไห่เจียงส่งสายตาไปทางลูกชายเดียรัจฉานของตัวเอง ความสงสารสุดท้ายในสายตาได้หายสาบสูญไปโดยสิ้นเชิง จากนั้นส่ายหน้าพูดว่า:“ตอนนั้นพี่ใหญ่ตำหนิฉัน บอกว่าฉันมีภรรยาหลายคนเกินไป และตอนนั้นฉันกลับคิดว่า ภรรยาเยอะ ก็จะได้เพิ่มลูกชายให้ตระกูล ทำให้ตระกูลหลี่เจริญรุ่งเรือง”“ตอนนี้ดูแล้ว….หึ…”นายท่านหลี่ไห่เจียงยิ้มอย่างขมขื่น มองไปทางหลี่กงเฉิงพูดว่า:“ลูกหลานเยอะแยะ แต่กลับไม่มีสักคนที่ใช้การได้ มีเพียงกงเฉิงยังถือว่าแบ่งแยกผิดชอบชั่วดีได้ เข้าใจสถานการณ์โดยรวม”จากนั้น นายท่านหลี่ไห่เจียงก็มองไปทางหลี่ฮุ่ยหรานอีก และพูดอย่างชื่นใจ:“เดิมทีฉันแต่งตั้งฮุ่ยหรานให้เป็นหนึ่งในตัวเลือกผู้นำตระก
เผชิญหน้ากับคำขู่ของคุณปู่ตระกูลหลี่ หลิ่วเยว่ฟางทำได้แค่ก้มหน้า ไม่กล้าพูดอีกแม้แต่ประโยคเดียวมองดูคนตระกูลหลี่ที่อยู่รอบๆ เผยสีหน้าไม่ยอมแพ้ออกมา หลินเฟิงรู้ว่า ถ้าหากตอนนี้ให้หลี่ฮุ่ยหรานเป็นผู้สืบทอดผู้นำตระกูล เกรงว่าไม่สามารถเอาชนะทุกคนได้เมื่อครู่คำพูดของหลิ่วเยว่ฟาง ก็คือสะท้อนให้เห็นภาพของทัศนคติของคนตระกูลหลี่ถึงแม้จะเห็นแก่หน้าของนายท่านหลี่ไห่เจียง ทุกคนไม่กล้าต่อต้านอย่างโจ่งแจ้ง แต่ลับหลังไม่ให้ความร่วมมือหลี่ฮุ่ยหราน งั้นต่อไปการทำงานของหลี่ฮุ่ยหรานก็จะดำเนินการไปได้ยากพวกเขาจำเป็นต้องเอาความสามารถที่แท้จริงๆ ออกมาเห็นแบบนี้ หลินเฟิงประสานมือคารวะนายท่านหลี่ไห่เจียง“คุณปู่หลี่ไห่เจียง”“ก่อนหน้านี้ผมกับฮุ่ยหรานเคยเดิมพันกับท่านเอาไว้ ถ้าหากฟาร์มของพวกเราสามารถทำกำไรได้ภายในสองเดือน ทำเงินได้ถึงห้าพันล้านบาท เช่นนั้นฮุ่ยหรานก็คือผู้สืบทอดผู้นำตระกูลคนต่อไป”“ผมคิดว่าคนเราถ้าหากผิดคำพูด ก็ไม่สามารถมีจุดยืนในสังคมได้ ดังนั้นการเดิมพันของพวกเรายังคงมีผลอยู่”“หือ?”ได้ยินคำพูดเหล่านี้ของหลินเฟิง นายท่านหลี่ไห่เจียงงงงันเล็กน้อยเพราะว่าเขาคิดไม่ถึงว่าตัวเองไ
ในเมื่อพวกเขาคิดไม่ออกว่าหลินเฟิงจะสามารถทำเงินห้าพันล้านผ่านการทำโฮมสเตย์ ภายในระยะเวลาหนึ่งเดือนได้อย่างไรอีกทั้งถ้าหากหลินเฟิงออกจากเมืองเจียงโจว เช่นนั้นตระกูลหลี่ก็จะควบคุมตระกูลหลี่มณฑลเจียงหนานได้อีกครั้งนายท่านหลี่ไห่เจียงก็ไม่สามารถพูดอะไรได้นี่ตรงกับความต้องการของพวกเขาพอดี“ในเมื่อเป็นแบบนี้ เรื่อในวันนี้ก็พอเท่านี้แหละ หลินเฟิง ฮุ่ยหราน หวังว่าพวกเธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง”พูดจบประโยคสุดท้าย นายท่านหลี่ไห่เจียงก็หันหลังเดินกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลหลี่“หลินเฟิง”หลี่ฮุ่ยหรานยังคงเหมือนกับเมื่อก่อนมองดูคนตระกูลหลี่พากันเดินจากไป เธอก็ได้เปิดเผยสีหน้าที่แท้จริงของตัวเองออกมาสักที จับชายเสื้อของหลินเฟิงไว้ พูดด้วยท่าทางน่าสงสาร:“ทำได้จริงๆ งั้นเหรอ? เรา...พวกเราทำไม่ได้หรอกมั้ง...นั่นเป็นเงินห้าพันล้านบาทเชียวนะ!”เห็นประธานสาวภูเขาน้ำแข็งในอดีตตอนนี้กลับเผยสีหน้าท่าทางเหมือนสาวน้อยที่ได้รับความไม่ยุติธรรมเป็นอย่างยิ่งออกมา ต่างกับภาพลักษณ์ภายนอกของผู้หญิงแกร่งที่เด็ดเดี่ยวมีความมั่นใจเมื่อครู่นี้หลินเฟิงอดยิ้มออกมาไม่ได้“คนบ้า คุณยิ้มอะไรน่ะ?!”หลี่ฮุ่ยหรานห
รักษาโรคที่ไม่แสดงอาการ ยืดอายุขัยสิ่งที่คนมีเงินให้ความสนใจมากที่สุดก็คือสุขภาพและอายุขัยของตัวเองได้มีโอกาสแบบนี้ และก็ได้รับการยืนยันจากจางเต๋อหลินแห่งสำนักไป๋เกา เหล่าเศรษฐีต่างแก่งแย่งกันจนถึงตอนสุดท้ายถูกถามจนไม่สามารถทำอะไรได้ถังหว่านกับหลี่ฮุ่ยหรานจึงเจรจากันว่าเปิดทำการประมูล สิ่งของประมูลคือสิทธิการสัมผัสประสบการณ์ของเศรษฐีอีกทั้งขณะที่แช่น้ำพุร้อน ยังได้รับชมคอนเสิร์ตของอิ่นนั่วเจียในระยะใกล้ๆ อีกด้วยสำหรับพวกเขาแล้ว แทบไม่มีเรื่องที่สบายใจไปยิ่งกว่านี้แล้วเทียบกันแล้ว ควักเงินนิดหน่อยไม่นับประสาอะไรด้วยซ้ำ“ไอหยา ประธานหลี่ พี่ใหญ่ของผมคือเซียวคุนยังไงล่ะครับ!”“เซียวคุนกับคุนหลินสนิมสนมกันไม่เบา คือว่า...ก่อนหน้านี้พวกเรายังร่วมมือกันยึดโรงงานของตระกูลเซี่ยงไม่ใช่เหรอ?”“ประธานหลี่ ผมคือหลิวกั๋วฮุย หึหึหึ ผมอยากได้สิทธิสัมผัสประสบการณ์ ไอหยา ในเมื่อคุณหลินเป็นคนลงมือทำ ผมไม่เชื่อคนอื่นยังจะไม่เชื่อคุณหลินได้เหรอ?”“แฮ่มแฮ่มแฮ่ม คุณหลี่ ผมคือโอวหยางเยว่เจ้าสำนักของสำนักเสินฉือ ผมได้ยินว่าทางด้านคุณหลินเปิดโฮมสเตย์ใหม่...”หลี่ฮุ่ยหรานไม่ได้นอนมาคืนหนึ่งแล
“เปล่า...เปล่านะ พวกเธอต้องฟังผิดแน่นอน”สำหรับถังหว่าน จางกุ้ยหลานยังไม่อยากล่วงเกิน เธอทำได้เพียงยิ้มอย่างเก้ๆ กังๆ ดึงจางซินหนีไปอย่างรีบร้อนคิดไม่ถึงว่าหนีไปได้ครึ่งหนึ่ง ถังหว่านกลับยิ้มตาหยีโบกมือพูดว่า:“หรือว่าพวกคุณไม่อยากได้สิทธิการสัมผัสประสบการณ์ของเศรษฐีของโฮมสเตย์งั้นเหรอ?”“อ๊ะ?”จางกุ้ยหลานได้ยินคำพูดของถังหว่าน ก็หันหน้ามาด้วยความดีใจ และพยักหน้าโน้มตัวพูดว่า:“อยากได้อยากได้ คุณถังหว่านใจกว้างจริงๆ เลย คุณถังหว่านไม่จำความแค้นเก่าช่าง…”“เอ๊ะ ฉันยังไม่ได้พูดอะไรด้วยซ้ำ”ถังหว่านยิ้มตาหยีพูดว่า: “ความหมายของฉันก็คือ ถ้าหากพวกคุณอยากได้ คืนนี้ก็มาเข้าร่วมงานประมูลได้นะคะ”“อ๊ะ?”ได้ยินคำพูดของถังหว่าน จางกุ้ยหลานกับจางซินนิ่งอึ้ง“ไม่ใช่…ไม่ได้ให้พวกเราโดยตรงงั้นเหรอ?”จางกุ้ยหลานงุนงงเล็กน้อย“บนโลกนี้มีเรื่องดีๆ ขนาดนี้ที่ไหนกัน? ฉันเพียงแค่เตือนพวกคุณ”ถังหว่านยักไหล่“คุณ…”จางกุ้ยหลานกับจางซินรู้ได้ทันทีว่าพวกเธอถูกถังหว่านหลอกแล้วแต่ทั้งสองคนไม่กล้าพูดอะไร ทำได้เพียงฝืนอดกลั้นความโมโหเอาไว้ และจากไปด้วยความเศร้าหงอย“หึหึหึ…”มองดูทั้งสองคนจาก
เธอหันหลังหนีกลับไปที่ห้องลองชุด“เอ๊ะ เธอเขินอะไรล่ะ...”ถังหว่านเห็นหลี่ฮุ่ยหรานวิ่งหนี ก็เข้ามาในห้องลองชุด จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะที่ไพเราะเหมือนกระดิ่งเงินของถังหว่านดังขึ้น และเสียงตะโกนขัดขืนและไม่พอใจของหลี่ฮุ่ยหราน“ถังหว่าน เธอจะทำอะไร?!”“เอ๊ะ หลี่ฮุ่ยหราน ภายนอกดูไม่ออก คิดไม่ถึงว่าหุ่นเธอก็ไม่เลวเลยนะ...”“อย่าแตะต้องฉันซี้ซั้ว ถังหว่าน ฉันเตือนเธอนะ...อย่า! ว้าย!”ได้ยินเสียงหยอกล้อของหญิงทั้งสองภายในห้องลองชุด หลินเฟิงกระแอมด้วยความเก้กัง และเคลื่อนสายตาออกไปส่วนพนักงานขายที่อยู่ข้างๆ กลับแอบหัวเราะนี่จึงทำให้หลินเฟิงรู้สึกเขินอายเที่ยงวันต่อมา โฮมสเตย์ของหลี่ซื่อกรุ๊ปพิธีตัดริบบิ้นที่ยิ่งใหญ่จัดขึ้นด้วยความคึกคักเร่าร้อนอีกทั้งหลินเฟิงยังเตรียมงานเลี้ยงเอาไว้ช่วงแรกทำการโฆษณามากขนาดนี้ โฮมสเตย์ขนาดเล็ๆ เรียกได้ว่าส่งผลกระทบไปทั่วทั้งเมืองเจียงโจวแล้วข้าราชการ ขุนนางชั้นสูงจำนวนมากกับเหล่าเศรษฐีต่างพากันเดินทางมารถหรูจำนวนร้อยกว่าคัน เบียดแน่นลานจอดรถของทั้งโฮมสเตย์ถึงขั้นที่แม้แต่ทางหลวงก็ถูกปิดกั้น นี่ก็เพื่อป้องกันคนที่เพิ่มมากขึ้นจนทำให้เกิดอุ
หากเกิดขึ้นอีกครั้งบางทีหลินเฟิงอาจจะทนไม่ไหวก็ได้นี่มันทรมานเกินไปจริง ๆหลี่ฮุ่ยหรานก็ตื่นเช้าด้วยเธอเดินไปที่หน้าต่างบานใหญ่ จัดผมของเธอ และเฝ้าดูหลินเฟิงวิ่งอย่างแข็งขันด้านล่างนอกจากความผิดหวังแล้ว ยังมีอารมณ์ขันและความอ่อนโยนแฝงอยู่ในดวงตาด้วยหนึ่งสัปดาห์จึงผ่านไปสัปดาห์นี้ หลินเฟิงต้องอยู่ข้างตัวหลี่ฮุ่ยหรานทุกวัน คอยระวังการตอบโต้และการลอบโจมตีที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อการจัดการหลี่ซื่อกรุ๊ปนั้นง่ายกว่าที่คาดไว้ภายในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ บริษัทก็ฟื้นตัวจากภาวะตกต่ำครั้งก่อน โดยโครงการต่าง ๆ เริ่มหมุนเวียนอย่างราบรื่น ในฐานะผู้นำ หลี่ฮุ่ยหรานได้รับความชื่นชมและการสนับสนุนจากกรรมการและผู้ถือหุ้นรายใหญ่แน่นอนว่า เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับข่าวลือไร้สาระภายในบริษัท ที่ว่าหลี่ฮุ่ยหรานมีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลังท้ายที่สุดแล้ว เธอคือคนที่สามารถทวงเงินจากบริษัทเต๋อเซิ่งได้ เหล่าบอร์ดบริหารจะไม่เห็นด้วยได้อย่างไร?สำหรับกัวโหย่วคัง เขายังคงถูกกักบริเวณในออฟฟิศตัวเอง สีหน้าอมทุกข์ แต่ยังไม่เต็มใจที่จะยอมรับความพ่ายแพ้“พี่ คุณวางใจได้!”จางซินนั่งอยู่ข้
“แบบว่า...สามี อย่าไปเลย ฉันกลัวความมืดและอะไรแบบนี้….”เมื่อเห็นรอยยิ้มซุกซนของหลินเฟิงหลี่ฮุ่ยหรานเปิดปาก สับสนจนทำอะไรไม่ถูก และพูดว่า“ไม่ ฉันแค่ไม่คิดว่าเราจำเป็นต้องฟุ่มเฟือยและสิ้นเปลือง ค่าใช้จ่ายในการเปิดสองห้องนั้นสูง และมีข้อเสียมากมาย”หลี่ฮุ่ยหรานอยู่ในความสับสนและเริ่มพูดเรื่องไร้สาระแล้ว“ฮึ…”หลินเฟิงอดหัวเราะไม่ได้เมื่อเขาเห็นท่าทางเขินอายและโกรธของหลี่ฮุ่ยหรานในร่างผู้หญิงตัวเล็ก ๆและเมื่อหลี่ฮุ่ยหรานเห็นหลินเฟิงหัวเราะเยาะเธอ ในที่สุดเธอก็หยุดอธิบาย จากนั้นเบือนหน้าด้วยความโกรธ“เอาล่ะ ฉันจะไม่แกล้งคุณอีกแล้ว”หลินเฟิงก้าวไปข้างหน้าและนั่งลงข้าง ๆ หลี่ฮุ่ยหราน กอดเธอไว้ในอ้อมแขนและยิ้มพร้อมพูดว่า“ห้องหนึ่งก็คือห้องหนึ่ง แต่ฉัน หลินเฟิง ไม่ใช่คนทำอะไรไม่รู้จักคิด เมื่อฉันได้ลงหลักปักฐานจริง ๆ ฉันจะให้สถานะที่คุณสมควรได้รับแก่คุณ”“อย่ารีบร้อนในตอนนี้ คุณรู้ไหม?”ดวงตาที่จริงใจของหลินเฟิงทำให้หลี่ฮุ่ยหรานรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก และเธอก็ทำปากยื่นเหมือนเด็กผู้หญิงที่ถูกกระทำผิด“แล้ว… เมื่อไหร่จะเป็นอย่างนั้น”“ใช่… เมื่อไหร่กันนะ…”หลินเฟิงกอดหลี่ฮุ่ยหร
306ทันทีที่ใช้การ์ดประตูนี้เปิดประตู หลินเฟิงก็มองไปที่ภายในห้องและตกตะลึงทันทีมันเป็นห้องนอนขนาดคิงไซส์!เขาหันศีรษะอย่างเกร็ง ๆ และมองไปที่หลี่ฮุ่ยหราน“ห้องสวีทระดับพรีเมียมมีคนจองไปแล้ว ดังนั้น ฉันจึงต้องตกลงที่จะเข้าพักในห้องดีลักซ์สวีทแทน ไม่ต้องกังวล สิ่งอำนวยความสะดวกในโรงแรมนี้ยังคงมีอยู่…”หลี่ฮุ่ยหรานเดินเข้ามาในห้องขณะพูดแต่ทันทีที่เธอเห็นเตียงขนาดใหญ่ในห้องที่กว้างขวาง ท่าทางของเธอก็แข็งค้างและเธอดูสับสนเล็กน้อย“เฮ้อ นี่….”หลินเฟิงเกาหัวและยิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆหลี่ฮุ่ยหรานมองเห็นอะไรได้มากมายจากรอยยิ้มของหลินเฟิง และใบหน้าอันบอบบางของเธอก็แดงขึ้นขณะที่เธอพึมพำ“ไม่ควรเป็นอย่างนั้น ฉันจำได้ว่าฉันขอให้จางซินจองห้องชุด”หลี่ฮุ่ยหรานพูดแล้วเดินไปที่ทางเดินนอกห้องและทักทายพนักงานเสิร์ฟเพื่อสอบถาม“ฉันขอโทษจริง ๆ คุณหลี่ ห้องที่คุณขอให้เลขาจองไว้ก่อนหน้านี้ก็คือห้อง 506 ซึ่งเป็นห้องดีลักซ์สวีท”“แต่เนื่องจากต้องซ่อมบำรุงรักษาชั่วคราว เราจึงไม่สามารถย้ายเข้าได้ชั่วคราว เราได้จัดห้องดีลักซ์อีกห้องให้คุณแล้ว และเลขาของคุณก็ตกลงด้วย ดังนั้น”“ต้องขอโทษที่ไม่ได้แจ้
กลับมาที่โต๊ะอาหารอีกครั้งเมื่อเผชิญกับหน้ากับความกังวลของจางซิน จ้าวเว่ยก็อ้างเหตุผลอย่างไม่ใส่ใจ บังเอิญล้มลงและฝ่ามือของเขาไปกระแทกกับส้อมที่ใครบางคนทิ้งไว้จึงทำให้เกิดความโกลาหลขึ้นเมื่อเห็นบาดแผลบนฝ่ามือของจ้าวเว่ย จางซินก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้และรีบดึงเขาออกไป“ไปกันเถอะ ฉันจะช่วยคุณหาหมอมาทำแผลให้”“ไม่จำเป็น”จ้าวเว่ยรู้สึกอาย เขาแอบเหลือบมองหลินเฟิงแล้วกระแอมออกมาพร้อมพูดว่า“คุณหลินเพิ่งรักษาฉันมาและตอนนี้ไม่เจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว”“ไม่ใช่มั้ง? เขาเป็นแค่หมอกระเป๋า คุณไว้ใจเขามากกว่าโรงพยาบาลจริงเหรอ? ไปกันเถอะ! อย่าเสี่ยงติดเชื้อเพราะผู้ชายคนนั้น ถ้ามันทิ้งรอยแผลเป็นไว้ คุณจะต้องเสียใจ…”จางซินไม่ไว้ใจหลินเฟิงเลยและเยาะเย้ยความคิดเรื่องการรักษาของเขาสุดท้าย จ้าวเว่ยทำได้เพียงปล่อยให้จางซินลากเขาออกไปอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่เขาจากไป เขาพยักหน้าให้หลินเฟิงอย่างหมดหนทางหลินเฟิงดื่มกาแฟบนโต๊ะเท่านั้นและไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ เพิ่มเติม“หลินเฟิง ก่อนหน้านี้ นาย…”เมื่อเห็นจางซินและจ้าวเว่ยจากไป หลี่ฮุ่ยหรานก็อดไม่ได้ที่จะมองหลินเฟิงที่ไม่ปิดบังอะไรและพยักหน้าพร้อมพูดว่
หลินเฟิงตกตะลึงไปชั่วขณะ ตระกูลหลงจะสู้สุดตัวกับตระกูลถังจริงหรือ?ก่อนหน้านี้ ถังเจี้ยนหยวนยังบอกด้วยว่ากลยุทธ์ของตระกูลหลงนั้นถูกวางแผนโดยหลงหยวนเพียงคนเดียว หากผู้นำตระกูลหลงอยู่ที่นี่ เขาจะไม่เสี่ยงทําเรื่องแบบนี้แน่นอนแต่ไม่คาดคิดว่าเวลาผ่านไปหนึ่งเดือนกว่า ท่าทางของตระกูลหลงก็เปลี่ยนไป พวกเขาต้องการทำสงครามกับตระกูลถังอย่างเต็มตัว?!แม้แต่วางแผนมาอย่างพิถีพิถัน เพื่อโค่นล้มตระกูลหลี่ดูเหมือนว่าความพยายามส่วนใหญ่ของตระกูลหลงจะมุ่งเป้าไปที่เขา!หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลินเฟิงก็หัวเราะเยาะออกมา“ฉันเข้าใจแล้ว... เพราะเป็นอย่างนี้นี่เอง….”หลินเฟิงหยิบยาเม็ดสีเข้มน่ากลัว ออกมาจากกระเป๋าอย่างไม่ใส่ใจ ยัดเข้าไปในปากของจ้าวเว่ย แล้วพูดอย่างเย็นชา“ถ้านายรู้จักฉัน แกก็จะรู้ทักษะทางการแพทย์ของฉัน ยาเม็ดนี้เรียกว่าถังเจี้ยนหยวน และตั้งแต่วันที่แกกินยานี้ไป แกจะต้องได้รับยาแก้พิษทุกสัปดาห์”“ไม่งั้นสิ่งที่รอแกอยู่คือความเจ็บปวด โดยที่เส้นลมปราณของแกจะระเบิด และแกจะตายอย่างทุกข์ทรมานเป็นเวลาร้อยวัน”เมื่อได้ยินคำอธิบายของหลินเฟิง จ้าวเว่ยก็ตัวสั่นด้วยความกลัว“แน่นอนว่าฉัน
“ท่านครับ ท่าน….”“หลบไป”หลินเฟิงผลักพนักงานเสิร์ฟที่ขวางทางออกไป แล้วรีบวิ่งไปหาจ้าวเว่ย จากนั้นก็ยกคอเสื้อขึ้น ดึงเขาและผลักเขาเข้าไปในห้องน้ำชาย“ปัง!”หลินเฟิงหันมือไปปิดประตูห้องน้ำ แล้วล็อกกลอน“แกจะทำอะไร?!”จ้าวเว่ยกัดฟันและมองไปที่ฝ่ามือที่เลือดออกของเขา ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความโกรธที่มีต่อหลินเฟิง“ฉันจะทำอะไรเหรอ?”หลินเฟิงโยนเขาลงบนพื้นห้องน้ำแล้วเยาะเย้ย “ฉันคิดว่าคำถามที่ดีกว่าคือ แกกำลังพยายามทำอะไรอยู่?” “ก่อนอื่นเรามาคาดเดาตัวตนของแกกันก่อนดีกว่า”หลินเฟิงเหยียบฝ่ามือของจ้าวเว่ยที่ถูกส้อมแทง ทำให้เขาต้องกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง“แกเข้าใกล้จางซิน เพื่อหลี่ซื่อกรุ๊ป เป้าหมายของแกคืออะไร? เพื่อถ่วงเวลา? แกกำลังถ่วงเวลาให้ใครอยู่?! พูดมาสิ!”หลินเฟิงหรี่ตาและจ้องมองจ้าวเว่ยอย่างเย็นชา“แก…แกกำลังพูดอะไร? ฉัน... ฉันไม่รู้อะไรเลย!”จ้าวเว่ยรู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อเห็นหลินเฟิงถามเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้เขาไม่รู้ว่าหลินเฟิงได้ยินมันได้อย่างไร“โอเค แกจะไม่พูดสินะ? ถ้าอย่างนั้นอย่าโทษฉัน…..”หลินเฟิงมีวิธีเค้นให้สารภาพมากมาย และจ้าวเว่ยไม่ใช่คนธรรม
หลี่ฮุ่ยหรานขู่น้ำเสียงต่ำ“โอ้? ฉันรับผลที่ตามมาไม่ไหวเหรอ? รู้ไหมว่าใครหนุนหลังฉันอยู่? ฮ่า ๆ... ฉันกลัวว่า ถ้าพูดออกไป จะทำให้เป็นลมล้มพับกันทีเดียว”“แต่เรากลับเข้าประเด็นหลักกันดีกว่า”จ้าวเว่ยเม้มปากแล้วก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว บีบหลี่ฮุ่ยหรานจนมุม และเลียริมฝีปากตัวเองพร้อมพูดว่า“ประธานหลี่ มานอนกับฉันสักคืนหนึ่ง แล้วฉันจะคืนข้อมูลที่ได้มาทั้งหมดให้ ฉันรับรองด้วยเกียรติของฉัน" "ไม่งั้น..."จ้าวเว่ยยิ้มและพูดว่า“พรุ่งนี้ เอกสารเหล่านี้จะปรากฏบนโต๊ะของบริษัทศัตรูในทุกรายละเอียด”"เป็นไง? แล้วคุณจะเลือกอะไร?"เมื่อฟังคำขู่ของจ้าวเว่ย หลี่ฮุ่ยหรานก็หลับตาและเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า“ผู้จัดการจ้าว ตอนนี้ฉันสามารถสรุปได้ว่าคุณกำลังข่มขู่ฉันอยู่ใช่ไหม?”“ถูกต้องแล้ว”จ้าวเว่ยเอนตัวเข้าไปใกล้หลี่ฮุ่ยหรานมากขึ้น หรี่ตาและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เขาดูภาคภูมิใจอย่างมาก รู้สึกชัดเจนว่าเขาควบคุมหลี่ฮุ่ยหรานได้แล้วในใจของเขา กำลังจินตนาการถึงสิ่งที่อยู่ใต้ชุดทำงานของเธอเมื่อคิดดูแล้ว เขาก็รู้สึกทันทีว่าเปลวไฟใต้ท้องน้อยได้ลุกโชนขึ้น และไม่สามารถควบคุมมันได้เลยเนื่องจากไม่สา
“อืม”จางซินพยักหน้าและจดจ่อกับของหวานบนโต๊ะอาหารในขณะเดียวกัน หลินเฟิงก็จับแขนของเขาและจ้องมองจ้าวเว่ยที่กำลังเดินไปที่ห้องน้ำ แววตาฉายความมืดหมนออกมา“เฮ้ นายมองอะไรอยู่ นายอิจฉาเหรอ?”เมื่อเห็นหลินเฟิงจ้องมองจ้าวเว่ยตลอดเวลา จางซินก็รู้สึกภูมิใจเล็กน้อยและพูดว่า“จ้าวเว่ยแตกต่างจากนาย เขาเป็นผู้จัดการแผนกที่รับผิดชอบตรวจสอบเอกสารการประมูลทั้งหมดของบริษัท รู้ไหมว่า มีคนกี่คนในเมืองเจิ้งเต๋อที่ต้องก้มหัวให้เขา?”“ไม่เหมือนนาย ที่ไม่รู้จักอะไรเลยนอกจากการใช้กำลัง และเพียงแค่ประจบประแจงพี่ฉันอย่างหน้าไม่อาย ขอให้เธอช่วยนายหางานให้”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ จางซินก็ทุบโต๊ะและหัวเราะอย่างสนุกสนาน:“หลินเฟิง นายก็โชคร้ายเช่นกัน นายคงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ ในบริษัทเลยใช่ไหม?”“พี่ฉันได้ยกแผนกรักษาความปลอดภัยให้กับนายแล้ว... แผนกรักษาความปลอดภัยเป็นเพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเท่านั้นเหรอ? มันตลกดีนะ เงินเดือนของนายเดือนละ 50,000 หรือเปล่า?”เมื่อได้ยินจางซินยังมีหน้ามาล้อเลียนตัวเอง หลินเฟิงก็ยิ้มเยาะและไม่สนใจที่จะคุยกับเธอด้วยซ้ำถ้าเธออยากพูด ก็ปล่อยให้เธอพูดไปตอนน
หลินเฟิงเงยหน้ามองคน ๆ นั้นอย่างเย็นชา และจู่ ๆ จ้าวเว่ยก็โกรธขึ้นมาเล็กน้อย ทำไมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนี้ถึงได้พกความมั่นใจออกมาจากบ้านมามากขนาดนี้ได้?“ฉันเชิญให้ประธานหลี่มานั่งที่นี่ เพราะฉันมีเรื่องใหญ่ที่ต้องคุยกับประธานหลี่ แกเป็นแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ถ้าแกทำให้การตกลงทางธุรกิจมีปัญหา แกจะชดเชยได้ไหม?!”จ้าวเว่ยพูดอย่างเย็นชา“ฉันมีคุณสมบัติเพียงพอ”หลินเฟิงแสร้งทำเป็นโง่และพยักหน้าตรง ๆ“แก….”เมื่อเห็นการปรากฏตัวของหลินเฟิง จ้าวเว่ยก็โกรธขึ้นมาทันที“ได้ ๆ”หลี่ฮุ่ยหรานเอื้อมมือไปจัดกระโปรงสั้นของเธอให้เรียบร้อย นั่งลงข้าง ๆ หลินเฟิง และทำตัวเป็นคนกลางอย่างช่วยไม่ได้ มองไปที่จ้าวเว่ยแล้วพูดว่า“น้องฉันเอาโน้ตบุ๊คของฉันไปก่อนหน้านี้ ถ้ามันอยู่กับคุณ โปรดส่งคืนให้เจ้าของเดิมด้วย”นี่คือเรื่องที่หลี่ฮุ่ยหรานกังวลมากที่สุดในขณะนี้เพราะมีเอกสารลับที่เกี่ยวข้องกับหลี่ซื่อกรุ๊ปจำนวนมากในโน้ตบุ๊ค ซึ่งไม่ควรให้บุคคลภายนอกดูหากจ้าวเว่ยพบและขายเอกสารเหล่านี้ให้กับบริษัทคู่แข่ง หลี่ซื่อกรุ๊ปจะต้องได้รับผลกระทบอย่างหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งบอร์ดบริหารคนก่อน ๆ