Share
บทที่ 298
Related chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 299
“พี่ชาย พวกเราแก้มัดกุ้ยเฟยกันเถอะ”เซี่ยเชียนฮวันหยิบเสื้อผ้าของเฉิงกุ้ยเฟยไปวางอีกด้านหนึ่ง จากนั้นก็สั่งให้เซี่ยเหยียนแก้มัดให้เฉิงกุ้ยเฟยขั้นตอนสุดท้าย นอกจากนี้ยังเป็นขั้นตอนที่สําคัญที่สุด นั่นก็คือนำถุงเท้าเหม็นๆ ที่ยัดใส่ปากของเฉิงกุ้ยเฟยออก“ฮวันฮวัน เจ้าไม่คิดว่านางจะเรียกคนมาหรือ?”เซี่ยเหยียนรู้สึกไม่แน่ใจตอนนี้เฉิงกุ้ยเฟยกำลังโมโหสุดขีด ถ้าหากนางถูกโทสะครอบงำ และอยากตายไปพร้อมพวกเขาจริงๆ ล่ะเซี่ยเชียนฮวันแสยะยิ้ม “นางไม่ทำหรอก”“เจ้าแน่ใจได้อย่างไร?”“ด้วยความอัปยศที่เราทำกับนางในวันนี้ บางทีนางอาจจะอยากตายไปพร้อมกับพวกเราก็ได้ แต่ถ้าทำเช่นนั้น ชั่วชีวิตนี้ลูกชายของนางก็ไม่อาจเป็นฮ่องเต้ได้”ตอนนี้ที่องค์ชายรองสามารถฟื้นความโปรดปรานขึ้นมาได้ นอกจากความสามารถของตัวเองและการสนับสนุนของตระกูลหลี่แล้ว ก็ยังมีสาเหตุจากความโปรดปรานที่ฮ่องเต้มีต่อเฉิงกุ้ยเฟยว่ากันว่ามารดาพึ่งพาลูกชาย แต่สำหรับราชวงศ์แล้ว เป็นลูกชายที่พึ่งพามารดาชายผู้สูงศักดิ์ที่สุดในใต้หล้าเช่นฮ่องเต้ วังหลังมีสนมนับพัน ย่อมไม่ขาดแคลนโอรสที่ยอดเยี่ยม แต่สตรีที่สามารถได้รับความโปรดปรานจากเขามาหลาย
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 300
“เซี่ยเหยียนล่ะ? ไม่ใช่เราตกลงกันว่า จะล่อเขามาที่นี่ จากนั้น...”หลี่จิ้งหย่าเห็นเฉิงกุ้ยเฟยอยู่คนเดียวในเต็นท์ แต่ไม่เห็นเซี่ยเหยียนที่เป็นเป้าหมาย“เพี๊ยะ!”นางพูดไม่ทันจบ ก็โดนฝ่ามือตบเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง!หลี่จิ้งหย่ายกมือกุมแก้ม และคุกเข่าด้วยความหวาดกลัว “เสด็จแม่...”“อุบายของเจ้าช่างดีจริงๆ”ในที่สุดเฉิงกุ้ยเฟยก็เปิดปากพูด ก่อนจะเลื่อนสายตาที่เย็นชา มายังร่างของหลี่จิ้งหย่าหลี่จิ้งหย่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พอมองอย่างละเอียด ก็พบว่าเสื้อผ้าของเฉิงกุ้ยเฟยดูไม่เป็นระเบียบ ผมเผ้าก็ยุ่งเหยิง ทันใดนั้นก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเซี่ยเหยียนเป็นแค่โหวน้อยจอมเสเพลหรอกหรือ นี่เขาลงมือกับเฉิงกุ้ยเฟยจริงๆ รึเนี่ย?!ไม่มีทาง!เขาจะกล้าขนาดนั้นได้อย่างไร?!“เสด็จแม่พระทัยเย็นๆ ก่อนเพคะ เป็นลูกสะใภ้ที่ไม่ดีเอง ลูกสะใภ้คิดอ่านไม่รอบคอบ ทำให้เสด็จแม่ต้องพลอยลำบาก”หลี่จิ้งหย่าไม่กล้าถาม ทำได้เพียงนั่งคุกเข่าตัวสั่นเท่านั้นหลังจากนั้นไม่นาน เฉิงกุ้ยเฟยก็สงบสติอารมณ์ลงได้ นางกล่าวเสียงแข็งว่า “ไปแจ้งฉงเอ๋อร์ ให้นำคนตรวจค้นภายในค่าย เซี่ยเชียนฮวันลอบเข้ามาในค่
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 301
“ฉงเอ๋อร์พูดถูก ในเมื่อกวางเซียนตัวนั้นปรากฏกายออกมานำทางเจ้าเจ็ดที่บาดเจ็บสาหัส นั่นหมายความว่าจะต้องเป็นสัญญาณจากสวรรค์ที่อวยพรต้าเซี่ยของข้า”คําพูดขององค์ชายรองทําให้ฮ่องเต้ยิ่งมุ่งมั่นมากยิ่งขึ้นเขาควบม้าไปยังสถานที่ที่เซียวเย่หลันเอ่ยถึง“เจ้าเจ็ด ร่างกายของเจ้ายังบาดเจ็บสาหัสและคงไม่สะดวกนัก หากเจ้ากลัวงูหรือสัตว์ร้ายเหล่านั้น ก็ให้ข้าไปล่าสัตว์เป็นเพื่อนเสด็จพ่อเถอะ” องค์ชายรองหันไปยิ้มน้อยๆ ให้กับเซียวเย่หลัน และกล่าวบทสนทนาที่ดูรอบคอบ เซียวเย่หลันเพียงหรี่ตา มิกล่าวสิ่งใด คนอื่นๆ จึงคิดว่าเขายอมรับข้อเสนอขององค์ชายรองเขากลับไปรอที่ค่ายอย่างใจเย็นผลลัพธ์ก็เป็นไปตามที่เซียวเย่หลันคิด ผ่านไปครู่ใหญ่ กองทหารม้ากลุ่มใหญ่ก็ขี่ม้ากลับมาอย่างอึกทึก ฝูงชนต่างรายล้อมรอบฮ่องเต้ สีหน้าของพวกเขาดูประหม่าและตื่นตระหนก!“เจ้าเจ็ด เจ้าทำร้ายพวกเราแล้ว!” องค์ชายรองวิ่งเข้ามาอย่างโกรธจัด “สถานที่ที่เจ้าพูดถึงมีกวางเซียนที่ไหนกันล่ะ เห็นได้ชัดว่าเป็นงูยักษ์ตัวหนึ่งเท่านั้น!เสด็จพ่อตกพระทัยจนตกจากหลังม้า ทำให้บาดเจ็บมิใช่น้อย เจ้าจะรับผิดชอบอย่างไร?!”เซียวเย่หลันเงยหน้าขึ้น ก็เห็นข
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 302
“ยาพิษ? รึว่าชาวซีเหลียงพวกนั้นจะลอบลงมือ...”ฮองเฮาตกใจมากเมื่อวานซืนเซียวเย่หลันเพิ่งจับนักโทษชาวซีเหลียงมาได้สองคน ไม่แน่ว่า พอพวกเขาได้อยู่ใกล้ๆ ก็ลอบวางยาพิษฮ่องเต้ต้าเซี่ย เซียวเย่หลันปฏิเสธเสียงเรียบ “ค่ายใหญ่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนา ต่อให้สายลับชาวซีเหลียงพวกนั้นจะกล้ามาป้วนเปี้ยนอยู่ข้างนอก ก็ไม่กล้าเข้าใกล้อยู่ดี ยิ่งไม่ต้องพูดถึงวางยาพิษเสด็จพ่อเลย บางทีที่หมอหลวงพูดถึงน่าจะหมายถึงพิษงู”“พูดแบบนี้แล้ว ตอนที่ข้าตกจากหลังม้า แม้ว่างูตัวนั้นจะไม่ได้โจมตีข้า แต่กลับอ้าปากพ่นไอสีดำบางอย่างใส่ข้า” ฮ่องเต้ขมวดคิ้วขณะทวนความทรงจำเฉิงกุ้ยเฟยถามอย่างร้อนใจ “มีวิธีรักษาพิษงูนี้หรือไม่?”เมื่อครู่นางยังมีแรงทะเลาะกับฮองเฮา แต่บัดนี้พอได้ยินว่าฮ่องเต้ถูกพิษงู ในใจก็ตื่นตระหนกขึ้นมาโดยพลัน ไม่สนใจจะทะเลาะกับฮองเฮาต่อหากฮ่องเต้สิ้นพระชมน์ตอนนี้ องค์รัชทายาทก็จะขึ้นครองบัลลังก์อย่างเหมาะสม ส่วนองค์ชายรองของนางก็คงไม่มีโอกาสได้ครองบัลลังก์“ทูลกุ้ยเฟย กระหม่อมจะพยายามรักษาอย่างเต็มที่” หมอหลวงที่คุกเข่าอยู่บนพื้นพูดได้ยินหมอหลวงกล่าวเช่นนี้ หัวใจของเฉิงกุ้ยเฟยพลันเย็นวาบไป
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 303
ภูเขาจื่อเสียเซี่ยเชียนฮวันควบม้ามาครึ่งคืน ในที่สุดก็กลับมาถึงเสียทีเมื่อกลับถึงอาราม เสี่ยวตงก็เข้ามาต้อนรับด้วยสีหน้าประหม่า “พระชายา ท่านกลับมาแล้ว! เมื่อคืนหลิวไท่เฟยผู้นั้นตื่นขึ้นมา และทันทีที่นางตื่นนางก็มาสร้างปัญหาให้กับท่าน...”“นางพบว่าข้าไม่อยู่หรือ?” เซี่ยเชียนฮวันนิ่วหน้า“ขออภัยเจ้าค่ะพระชายา ล้วนเป็นบ่าวที่ไร้ประโยชน์ ไม่สามารถจัดการกับนางได้”เสี่ยวตงแสดงสีหน้าโศกเศร้าเซี่ยเชียนฮวันตบไหล่ปลอบใจนาง “ไม่ใช่ความผิดของเจ้าหรอก ข้าควบคุมปริมาณยาไม่ดีเอง เดิมทีมันควรจะทำให้นางไม่ได้สติไปสองสามวัน”“พระชายาจ้านอ๋อง เจ้าขัดพระบัญชาของฝ่าบาทและแอบออกไปข้างนอกโดยไม่ได้รับอนุญาต หลักฐานชัดเจนขนาดนี้ ดูสิว่าวันนี้เจ้าจะอธิบายอย่างไร”หลิวไท่เฟยเดินมาจากด้านหลังพร้อมภิกษุณีติงจิ้งและคนอื่นๆภิกษุณีติงจิ้งมองเซี่ยเชียนฮวันด้วยใบหน้าผิดหวัง แล้วพูดว่า “พระชายา ท่านยังเด็กนัก จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ท่านจะโหยหาความเจริญของเมืองหลวง แต่การที่ท่านออกจากภูเขาจื่อเสียโดยไม่แจ้งให้ทราบ มันส่งผลกระทบต่อทุกคน”“ท่านภิกษุณี ข้าไม่ได้แอบไปเมืองหลวง เพียงแต่รีบร้อนลงจากเขาไปรักษาคนป
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 304
“นี่...”ภิกษุณีติงจิ้งรู้สึกลังเลเป็นอย่างมากตามกฎแล้วจะต้องรายงานไปยังราชสํานัก นั่นเป็นความผิดทางอาญา และโทษสถานเบาที่สุดก็คือเนรเทศ“ภิกษุณี ท่านไม่สามารถแหกกฎเพียงเพราะนางยังเด็กอยู่” หลิวไท่เฟยกดดันต่อนางตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะกำจัดเซี่ยเชียนฮวันทางหนึ่ง นางกลัวว่าตัวเองอาจจะถูกวางยาอีกครั้ง อีกทางหนึ่ง นางก็เกรงว่าเซี่ยเชียนฮวันจะเปิดเผยสิ่งที่นางเคยพูดออกไป ซึ่งอาจจะทำให้เกิดแรงจูงใจมากมายที่จะมาฆ่านางเหมือนตอนยังอยู่วังหลัง ที่ทุกย่างก้าวล้วนเต็มไปด้วยอันตรายและจำเป็นต้องชิงลงมือก่อนภิกษุณีติงจิ้งลังเลอยู่พักใหญ่ จ้องมองเซี่ยเชียนฮวันอย่างลึกซึ้ง ก่อนจะถอนหายใจออกมา “ถ้าหากพระชายาต้องการลงเขาไปรักษาคน ไม่สู้โกนผมเป็นภิกษุณี เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ของเจ้าแม่กวนอิม กลายเป็นศิษย์อารามจื่อเสียของข้า ด้วยวิธีนี้ท่านก็สามารถลงเขาไปในนามของสาวกได้”“อะไรนะ?”เซี่ยเชียนฮวันตะลึงจนตาค้างต้องการโกนผมของนาง และเปลี่ยนนางเป็นภิกษุณี?นี่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!“ท่านภิกษุณี ข้าเต็มไปด้วยความคิดทางโลก รากทั้งหกไม่บริสุทธิ์ ไม่คู่ควรกับการออกบวช ลืมสิ่งท่านพูดไปเถอะ” เซี่ยเช
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 305
“ปล่อยข้า ข้าไม่อยากบวช ข้ายังท้องอยู่นะ ไม่มีเหตุผลที่จะบังคับให้หญิงตั้งครรภ์ออกบวช?!”เซี่ยเชียนฮวันดิ้นรนอย่างสิ้นหวังนางทุกข์ทรมานในจวนจ้านอ๋องตั้งมากมาย ผู้ที่สมควรปกป้องไม่ได้รับการปกป้อง ผู้ที่สมควรล้างแค้นกลับไม่ได้แก้แค้น นางไม่เต็มใจจริงๆ ที่จะลงเอยด้วยการเป็นชีในวัด!“พวกท่านปล่อยพระชายานะ...”เสี่ยวตงถลามาข้างหน้า ต้องการปกป้องเซี่ยเชียนฮวันแม่ชีที่นี่ปกติก็คุ้นเคยกับการทำงานหนัก แต่ละคนร่างกายแข็งแรง แม้ว่าเสี่ยวตงจะพอมีกังฟูอยู่บ้าง แต่ไม่อาจต่อกรกับพวกนางทั้งกลุ่มได้ ได้แต่มองเซี่ยเชียนฮวันถูกลากออกไปแม่ชีทั้งสองบังคับให้เซี่ยเชียนฮวันคุกเข่าลงบนเบาะ ภิกษุณีติงจิ้งโน้มตัวลงมาพร้อมมีด กระซิบที่ข้างหูนางว่า “พระชายา ยอมรับชะตากรรมเถอะ!จ้านอ๋องกับครอบครัวของท่านต่างทอดทิ้งท่าน และท่านก็ถูกกำหนดให้อยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิต อันที่จริงการใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบนั้นเป็นเรื่องที่ดี ท่านไม่จำเป็นต้องคิดถึงเรื่องทางโลกอีก”“ท่านภิกษุณี ข้ารู้ว่าศาสนาพุทธให้ความสำคัญกับการหลุดพ้น แต่ข้าเซี่ยเชียนฮวันมิใช่คนที่จะยอมรับชะตากรรมง่ายๆ ชีวิตข้า ข้าจะใช้สองมือเปลี่ยนแปลงมันเอง!” เซี
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 306
“ชิ้ง!”เซียวเย่หลันชักดาบ แล้วตัดผมส่วนใหญ่ของหลิวไท่เฟย ตัดจนหัวของนางเกลี้ยงเกลาเหมือนแม่ชีท่ามกลางแสงแดดอันอบอุ่น แสงเย็นเยียบบนใบดาบสะท้อนใบหน้าที่หวาดกลัวของทุกคนหลิวไท่เฟยตกใจมาก และล้มลงไปกองที่พื้น นางพูดติดอ่างเสียงสั่นว่า “ท่าน...ท่านกล้าลงมือได้อย่างไร...ในแง่ของความอาวุโส ข้าเป็น...”“ข้าไม่สนว่าเจ้าเป็นใคร”เซียวเย่หลันฉุดเซี่ยเชียนฮวันขึ้นมาเซี่ยเชียนฮวันเดินโซเซตามเขาออกไปจากห้องโถง เงยหน้าขึ้นถามว่า “เซียวเย่หลัน ท่านมาได้อย่างไร?”“เสด็จพ่อโดนพิษงู จึงสั่งให้ข้ามาพาเจ้าไป”“แบบนี้นี่เอง...”นางก้มหน้าพลางถอนหายใจ ท้ายที่สุดเมื่อมีความจำเป็นต้องใช้นาง เขาก็จะมาหานางเองเช้าวันนั้นเขาจากไปโดยไม่บอกลา มันก็แสดงให้เห็นน้ำหนักของนางในใจเขาแล้ว“ท่านอ๋อง ในที่สุดท่านก็มา!”เสี่ยวตงร้องไห้และวิ่งมาหาเซียวเย่หลันกับเซี่ยเชียนฮวันเซียวเย่หลันเหลือบมองนางแวบหนึ่ง “ไปเก็บของ”“เจ้าค่ะ!”เสี่ยวตงดีใจมากท่านอ๋องพูดเช่นนี้ แสดงว่านางกับพระชายาจะได้ออกจากสถานที่ผีๆ นี่สักที และจะไม่กลับมาอีกจริงสิ เรื่องดีดีเช่นนี้จะต้องบอกหลินซวี่!เสี่ยวตงรีบกลับไปเก็บของ แ
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
