แชร์

บทที่ 354 ทิ้งของขวัญเอาไว้ให้เธอ

ลู่ซิวหนิงหรี่ตา แล้วมองไปที่ซูหราน เหมือนกำลังต้องการค้นหาความตั้งใจในใจของเธอ

เขาก็ไม่สามารถเข้าใจความคิดของคุณชายสามฟู่ได้ และเขาก็ยิ่งมองซูหรานไม่ออกด้วยเช่นกัน

“ไหนลองพูดมาสิ” ลู่ซิวหนิงยังคงให้ความสนใจอยู่

ในเมื่อมองไม่ออก งั้นก็ล้วงข้อมูลจากปากซูหรานมาสักหน่อยก็แล้วกัน แล้วค่อยตัดสิน

ยิ่งไปกว่านั้น ซูหรานก็เพิ่งจะดื่มน้ำที่เขาให้ไป ร่างกายยังคงอ่อนแรง สติการรับรู้ยังไม่ปกติ แถมยังเสียเลือดไปมากอีกต่างหาก

ซูหรานในตอนนี้มีสีหน้าที่ดูซีดเซียว ไม่มีกำลังจะโจมตีด้วยซ้ำ หรือต่อให้เขาคิดจะทำอะไร เธอก็แทบจะไม่มีแรงต่อต้านด้วยซ้ำ

ลู่ซิวหนิงลดการระวังตัวลง

ดังนั้น ในขณะที่ซูหรานพูดด้วยเสียงที่ค่อนข้างเบา น้ำเสียงดูอ่อนแรง แม้ว่าลู่ซิวหนิงจะไม่พอใจเพราะฟังไม่ค่อยชัด แต่เขาก็ยังขยับตัวเข้าใกล้ซูหรานอยู่ดี

“นายรู้ไหม? ฟู่จิ้นหาน เขาน่ะ......”

ซูหรานขมวดคิ้ว ราวกับว่าไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดและอาการเวียนหัวได้ ร่างกายเริ่มไม่มั่นคงมากขึ้นเรื่อย ๆ

ลู่ซิวหนิงกำลังถูกยั่วน้ำลายอย่างเห็นได้ชัด

สัญชาตญาณบอกกับเขาว่า สิ่งที่ซูหรานกำลังจะพูด จะต้องเป็นจุดอ่อนของฟู่จิ้นหานแน่นอน

แต่ประโ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status