บทที่ 332 ซูหรานตั้งใจ

คุณชายใหญ่เย่เข้ามาที่ร้าน เขากำชับเอาไว้อย่างชัดเจนว่าเตรียวชุดเดรสไว้เพื่อคุณซู

อีกทั้ง ชุดเดรสที่เธอนำมามีแค่ไซส์ของคุณซูหรานทั้งนั้น แต่หลานสาวแท้ ๆ คนนี้กลับต้องการจะเลือก......

ผู้จัดการร้านมองไปทางเย่ถิงเซินเพื่อขอความช่วยเหลือ

แต่เย่ถิงเซินกลับหันท้ายทอยให้เธอ ไม่แม้แต่จะหันมามองเลยด้วยซ้ำ

สายตาของผู้จัดการร้านจึงทำได้แค่มองไปหาซูหรานที่อยู่ตรงหน้าเย่ถิงเซินเท่านั้น

แน่นอนว่าซูหรานเองก็ไม่อยากทำให้ผู้จัดการร้านต้องลำบากใจ

“ให้เธอเลือกเถอะค่ะ!”

ในสายตาของซูหราน ต่อให้ซูอินจะย้ายชุดเดรสทั้งหมดเข้ามาไว้ในตู้เสื้อผ้าก็ไม่สำคัญ เพราะยังไงซะ เธอก็ไม่ได้ตั้งใจจะเลือกตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

แต่คำพูดนี้ ซูอินกลับยิ่งไม่พอใจ

เห็น ๆ อยู่ว่าซูอินคือตัวเอก แต่คำว่า “ให้” ของซูหราน กลับทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกช่วยเหลืออย่างไร้ค่า

เธอจะกลืนความรู้สึกนี้ลงไปได้อย่างไร

แต่จู่ ๆ เธอก็ตระหนักได้ว่าหยางซูมองดูอยู่ข้าง ๆ ซูอินจึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามเกินไป เพราะกลัวว่าจะทำให้หยางซูรู้สึกไม่ชอบใจ

ซูอินมองไปทางซูหราน และยิ้มอย่างหวานซึ้ง

“ขอบคุณค่ะ พี่หรานหราน”

เหอะ!

รอให้เธอได้เลือกชุดที่สว