บทที่ 311 มองเขามองเหมือนมองขยะ

แขกไม่ได้รับเชิญมาเยือนที่วิลล่าตระกูลเย่

ทันทีที่พ่อบ้านได้รับข่าว ก็รีบตรงไปรอต้อนรับที่ประตูอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูยิ้มแย้มของหยางซู เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าจะต้องเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นอีกแน่นอน

“คุณปู่ของฉันอยู่ที่ไหนกันล่ะ?”

ทันทีที่หยางซูเดินผ่านประตูเข้าไป เขาก็รีบถามหาคุณท่านเย่อย่างกระตือรือร้น

แม้ว่าเขาจะสกุลหยาง เย่ซินเองก็เป็นฝ่ายที่แต่งออกไป แต่หยางซูก็กลับเรียกคุณท่านเย่ว่า “คุณปู่” มาตั้งแต่เด็ก ๆ ราวกับถูกตีตราว่าเป็น “คนนอก” สำหรับตระกูลเย่

หลายปีมานี้ แม้ว่าคุณท่านเย่จะไม่ได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับเย่ซิน สองแม่ลูกนี้มากนัก

แต่ขอบเขตธุรกิจของตระกูลเย่ก็ค่อนข้างที่จะใหญ่ ในสายตาของคนนอก ไม่ว่ายังไงเย่ซิน สองแม่ลูกนี้ก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเย่อยู่ดี

เกรงว่าพอทั้งสองได้รู้ถึงสถานการณ์ของคุณท่านเย่ เย่ซิน สองแม่ลูกเองก็เริ่มมีความเคลื่อนไหวแล้วด้วยเช่นกัน

“คุณชายซู เชิญด้านนี้ครับ”

พ่อบ้านยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

คำว่าคุณชายที่เรียกออกมานั้น กลับทำให้หยางซูรู้สึกอึดอัดใจนิดหน่อย

เย่ถิงเซินเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลเย่ พอมาถึงเขา จึงเป็นได้แค่ “คุณชายซู” เท่านั้น.