บทที่ 265 ความหึงหวง

ฟู่จิ้นหานพยายามใช้ความอดทน และอธิบายออกมาอย่างละเอียด

เขาเตือนเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก: “ไม่ว่าจะเป็นซูอินคนนั้น หรือว่าจะเป็นเย่ซือเหยียน ต่างก็ไม่ใช่คนดีอะไร ต่อไปถ้าเห็นพวกเธอ ก็ให้อยู่ห่าง ๆ พวกเธอเอาไว้ ถ้าไม่สามารถหลบได้จริง ๆ ก็ให้รีบโทรหาผมทันที! คุณเข้าใจไหม?”

ท่าทีของฟู่จิ้นหานดูจริงจังมาก ต้องรอจนกว่าซูหรานจะพยักหน้า “เข้าใจแล้ว” เท่านั้น เขาถึงจะวางใจ

พอนึกถึงความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นในบริษัทอัญมณีตระกูลเย่ที่เธอต้องทนแบกรับ ฟู่จิ้นหานก็กลับคิดว่า แค่คำว่า “เข้าใจแล้ว” ของเธอ ยังไม่เพียงพอที่จะให้เขาสบายใจได้อยู่ดี

หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน เขาก็ได้ทำการตัดสินใจ: “ดูเหมือนว่าต่อไปผมคนต้องจัดบอดี้การ์ดเอาไว้ให้คุณด้วยแล้วล่ะ”

ซูหรานตกใจเล็กน้อย “......”

นี่มันครอบครัวแบบไหนกันเนี่ย มีบอดี้การ์ดด้วยงั้นเหรอ?

พอซูหรานนึกถึงเรื่องวันนี้ที่บริษัทอัญมณีตระกูลเย่ ทีมแพทย์ที่แห่กันมาเป็นขโยงเหล่านั้น จนถึงตอนนี้มันยังทำให้เธอรู้สึกตกใจอยู่เลย

ทีมแพทย์เหล่านั้นต่างก็มาจากโรงพยาบาลซินเหอ

แค่เขาโทรกริ๊งเดียว ก็สามารถทำให้เกิดฉากใหญ่ขนาดนั้นขึ้นได้ สามีคนนี้ของเธอ ตกลงแล้วเขาเป็นใครกันแน