บทที่ 986

ไม่มีความลังเลอีกต่อไป

ซางเสี่ยวเฟยอายุน้อยกว่าเขาสองสามปี แต่เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของไห่ถงจริงๆ เป็นเรื่องปกติมากที่เขาจะทำตามภรรยาและเรียกเธอว่า "ลูกพี่ลูกน้อง"

"ใช่ ฉันมาที่นี่เพื่อรับถงถง แล้วนายโดดงานออกมาเหรอ?"

จ้านหยินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก "งานของฉันเสร็จแล้ว จึงรีบออกไปก่อน ไม่มีใครพูดอะไรหรอก"

ซางเสี่ยวเฟยเม้มริมฝีปาก ในจ้านซื่อกรุ๊ป คำพูดของจ้านหยินคือกฎ แม้ว่าเขาจะไม่ปรากฏตัวที่สำนักงานเป็นเวลาหนึ่งเดือน ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรทั้งนั้น แม้แต่ตอนที่เขากลับบ้านเร็วเป็นครั้งคราว

"ประธานจ้านยุ่งมาก แต่เมื่อเป็นเรื่องถงถง ประธานจ้านดูเหมือนจะมีเวลาว่างเสมอ"

น้ำเสียงของซางเสี่ยวเฟยเย้าหยอก

ในอดีต จ้านหยินมักจะอ้างว่าไม่มีเวลาเจอเธอ แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าไม่ใช่ว่าเขาไม่มีเวลา เขาแค่ไม่สนใจเธอ

เมื่อผู้ชายชอบใครสักคน ไม่ว่าเขาจะยุ่งแค่ไหน เขาก็หาเวลาพบเธอให้ได้

เมื่อรู้เรื่องนี้แล้ว ซางเสี่ยวเฟยก็รู้สึกสบายใจ

จ้านหยินเป็นคนดีเยี่ยม และเธอก็เช่นกัน เพียงแต่เธอไม่ใช่สเป็คของเขา

ไม่ต้องกังวล บนโลกนี้มีผู้ชายมากมายดั่งฝูงลิง

"ถงถงอยู่ไหนกัน?"

"เธอพูดว่านายพักนี้ปวดท้อง และเธอต