โรงเรียนมัธยมต้นกวนเฉิงในร้านหนังสือ ไห่ถงนั่งที่เคาท์เตอร์ เพื่อเลื่อนดูข่าวด้วยโทรศัพท์ของเธอ ในขณะที่เซินเสี่ยวจวินนั่งตรงข้ามเธอ ถือนิยายโรแมนติกในมือ และอ่านด้วยความสนใจอย่างมากการเปิดร้านหนังสือของตัวเองและอ่านหนังสือที่คุณต้องการนั้นสะดวกมากเซินเสี่ยวจวินเกือบจะอ่านนิยายโรแมนติกในร้านเกือบจบหมดแล้วบางครั้งไห่ถงจะแซวเธอ ชอบอ่านหนังสือขนาดนั้น ทำไมไม่เขียนมันเองด้วย“ถงถง พระเอกและนางเอกในนิยายเรื่องนี้ก็เป็นการแต่งงานฟ้าแลบเหมือนกัน”เซินเสี่ยวจวินวางนิยายลงแล้วยิ้ม "มันคล้ายกับเธอมาก"ไห่ถงเหลือบมองเธอแล้วพูดว่า "มีคนจำนวนมากที่แต่งงานฟ้าแลบ ซึ่งทุกคนเป็นมหาเศรษฐีกันหมด คู่แต่งงานของฉันเป็นคนทำงานธรรมดา"แม้ว่าจ้านหยินจะทำงานที่บริษัทใหญ่ แต่เขายังคงเป็นพนักงานธรรมดา“เธออย่าอ่านนิยายมากไป ฉันกลัวว่าเธอจะบ้าตายไปในขณะที่อ่าน และจะแต่งงานไม่ได้ตลอดชีวิต เพราะเปรียบเทียบผู้ชายในชีวิตจริงกับตัวเอกในนวนิยาย ซึ่งก็คือเอามาเปรียบเทียบไม่ได้ ผู้ชายอย่างพระเอกในนิยายมีแค่ในนิยายเท่านั้น”ในชีวิตจริง มีประธานบริษัทที่อายุน้อย หล่อ รวย และทุ่มเทเพียงไม่กี่คน“ฉันอ่านนิยายเพ
“ถ้านายน้อยจ้านมีปัญหาใดๆ ความหลงใหลของคุณหนูซางก็คงไร้ผล”เซินเสี่ยวจวินพูดอย่างเสียใจว่า "เป็นเรื่องยากที่ใครจะกล้าสารภาพความรู้สึกของตนต่อนายน้อยจ้านอย่างเปิดเผย หากไม่มีผลลัพธ์ก็น่าผิดหวัง ว่าแต่นายน้อยจ้านมีปัญหาจริงๆ เหรอ?"ไห่ถงหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า "เธอถามฉันแล้วฉันจะไปถามใคร?"พวกเธอแค่สงสัยแน่นอนว่า ถ้านายน้อยจ้านยอมรับคุณหนูซางได้ และแต่งงานกัน มันก็พิสูจน์ได้ว่านายน้อยจ้านปกติแต่มันเกี่ยวอะไรกับเธอล่ะ?เธอไม่สนใจข่าวซุบซิบเกี่ยวกับนายน้อยจ้าน ซึ่งหมายความว่า เซินเสี่ยวจวินชอบอ่านข่าวซุบซิบและพูดคุยต่อหน้าเธอเป็นครั้งคราว จากนั้นเธอก็รู้ข่าวใหญ่เกี่ยวกับเมืองนี้ด้วยความไม่อยากคุยเรื่องซุบซิบที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองไห่ถงจึงหยิบเครื่องมือออกมาและเตรียมทองานฝีมือของเธอเซินเสี่ยวจวินพึมพำและยังคงดูผลการค้นหาที่ร้อนแรง ขณะที่เธอดู สีหน้าของเธอก็จริงจัง ไม่นานเธอก็ตบแคชเชียร์พร้อมเสียงดังปัง ไห่ถงก็สะดุ้ง“เสี่ยวจวิน เธอเป็นอะไรไป? มันทำให้ฉันกลัวนะ”“ให้ตายเถอะ! มันบ้าที่สุด!”เซินเสี่ยวจวินโกรธมาก เธอลุกขึ้นและยื่นโทรศัพท์มือถือให้เพื่อน เธอพูดด้วยความโกรธว่า
"ตื๊ดๆ ๆ ๆ..."เสียงโทรศัพท์ของไห่ถงดังขึ้นเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเห็นว่าเป็นสายเรียกเข้าจากพี่สาว จึงกดรับสาย"ถงถง เห็นการค้นหายอดฮิตบนเวยป๋อไหม? พวกเขาน่ารังเกียจเกินไปแล้ว!"ไห่หลิงก็โกรธมากเช่นกันเมื่อพ่อและแม่ของเธอทั้งคู่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ตอนนั้นเธออายุได้สิบห้าปีและจำสิ่งต่างๆ ได้มากกว่าน้องสาวของเธอเธอเขียนไว้ในไดอารี่ของเธอว่าปู่ ย่า ตา ยาย ลุงๆ และ อาๆ ทั้งหลาย โหดร้ายกับสองพี่น้องขนาดไหนและเธอยังคงเก็บไดอารี่นั้นไว้อยู่ไม่คิดว่าพวกเขาจะกลับดำเป็นขาว ลากสองพี่น้องลงมาเพื่อให้คนประนาม"ไม่ใช่ว่าพวกเขาเพิ่งน่ารังเกียจซะเมื่อไหร่ เมื่อก่อนก็ใจดําอยู่แล้ว""ฉันจะเข้าไปในเว็บอธิบายตอนนี้"ไห่หลิงพูดจบแล้วก็กำลังจะวางสาย แต่ถูกไห่ถงเรียกไว้ก่อน "พี่ ไม่ต้องไปอธิบายหรอก รอให้เรื่องนี้มันใหญ่กว่านี้พวกเราค่อยตอบ จะได้ฉีกหน้าพวกเขาทีเดียว"“พวกเขาเผยแพร่ภาพถ่ายและหมายเลขโทรศัพท์มือถือของเราสองคน ดังนั้นเราต้องทำการบ้านและรวบรวมหลักฐานก่อนจึงจะฉีกหน้าพวกเขาได้”"ถงถง ถ้าอยากทําอะไร พี่ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ ใช่แล้วปีนั้นพี่ชอบเขียนไดอารี่ แล้วไดอารี่ที่เคยเขี
ไห่หลิงฟังสามีด่าอย่างรุนแรง เธอโกรธแต่พยายามทำใจเย็น และพูดอย่างเย็นชา "อย่ากังวล เรื่องของฉันจะไม่ส่งผลกระทบต่อคุณ ฉันปฏิบัติต่อพวกเขาเช่นนั้น ฉันไม่เคยคิดที่จะติดต่อกับพวกเขาอีกเลย พวกเขามาที่นี่อย่างไร้ยางอายและอยากให้เราสองพี่น้องรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลของย่า"หลังจากโจวหงหลินด่าแล้ว ก็เพิ่งตระหนักได้ว่าเขาคำพูดของเขานั้นไร้ปราณี เขาจึงผ่อนคลายลงและพูดว่า "ไห่หลิง คุณก็เขียนโพสต์และชี้แจงหน่อย ผมจะช่วยคุณใช้เงินเพื่อจ้างคนมาเขียนแสดงความคิดเห็นให้และผลักดันโพสต์ของคุณให้ขึ้นคำค้นหายอดฮิต จะได้ไปหักล้างกับพวกเขา เราไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาเรื่องสกปรกแบบนี้ได้"ตอนนี้เขาก็รังเกียจไห่หลิง และต้องพูดอย่างหนึ่งว่าญาติตระกูลไห่ไม่รู้ผิดชอบชั่วดีจริง ๆตอนเขาแต่งงานกับไห่หลิงในปีนั้น คนเหล่านั้นนั่งรถมาสองคัน และคนหลายสิบคนก็ขอให้เขาจ่ายค่าสินสอด 1,500,000 บาทให้กับพวกเขา มิฉะนั้นจะไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานของเขากับไห่หลิงเขากับไห่หลิงเป็นเพื่อนร่วมชั้นในมหาวิทยาลัยและรักกันมาหลายปี จึงรู้ดีว่าไห่หลิงและน้องกว่าจะมาถึงวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไห่หลิงไม่เคยตำหนิญาติข
"พวกเราเปิดร้านที่นี่มาหลายปีแล้ว ถงถงเป็นคนนิสัยอย่างไรทุกคนก็รู้ ในอินเทอร์เน็ตนั้นเขียนมั่วๆ เปลี่ยนเรื่องผิดเป็นถูกแน่นอน"ไห่ถงไม่ได้อธิบายอะไรมากนัก เซินเสี่ยวจวินไม่ชอบเห็นคนอื่นเข้าใจเพื่อนผิดและพยายามอธิบายแทนเพื่อนเธอเล่าเรื่องที่คนตระกูลไห่ปฎิบัติกับไห่ถงและพี่สาวอย่างไรบ้างยังเล่าอีกว่าหลังจากที่ย่าไห่ล้มป่วย คนตระกูลไห่ก็ต้องการให้ไห่ถงรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลทั้งหมด และให้ไห่ถงออกเงินค่าเดินทางไป-กลับ ค่าน้ำมัน ฯลฯ ของลูกพี่ลูกน้องอีกด้วยนิสัยของไห่ถงนั้นทุกคนรู้ดี แม้แต่เจ้าของร้านหนังสือคู่แข่งคนอื่นๆ ก็คิดว่าไห่ถงไม่เหมือนคนอกตัญญู เมื่อเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด พวกเขาโกรธมากจนด่าสาปแช่ง ทุกคนบอกว่าจะไปโพสต์อธิบายให้ชาวเน็ตรู้บนอินเทอร์เน็ตทันทีจะยอมปล่อยให้พวกคนตระกูลไห่มีชีวิตสุขสันต์ได้ยังไงแม้พวกเขาเคยเจอกับคนไร้ยางอายมาก่อน แต่ไม่เคยเห็นใครไร้ยางอายเท่าคนตระกูลไห่พวกนั้นรังแกไห่ถงและพี่สาว เพราะพ่อแม่ตายไม่ใช่หรือ?เมื่อเห็นจ้านหยินมา เซินเสี่ยวจวินก็สะกิดไห่ถงที่กำลังเขียนอะไรบางอย่างอยู่ หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไห่ถงไม่ได้ปิดโทรศัพท์หรือเปลี่ยนเบอร์
ไห่ถงอึ้งไปชั่วขณะ แต่ตกลงว่าจะไปกับเขา เธอเดินอ้อมออกจากแคชเชียร์และกระซิบกับเพื่อนว่า "เสี่ยวจวิน ฉันออกไปข้างนอกก่อนนะ ร้านก็ฝากให้เธอดู และเมื่อพี่ของฉันมา เธอช่วยปลอบโยนพี่ของฉันหน่อย ส่วนเรื่องนี้ฉันจะจัดการเอง บอกพี่ไปว่าไม่ต้องเป็นห่วง""โอเค"เซินเสี่ยวจวินกําชับเพื่อนสองสามคํา แล้วมองเพื่อนออกไปพร้อมกับจ้านหยินไห่ถงนั่งอยู่ในรถของจ้านหยิน และถามจ้านหยินว่า "คุณจ้าน พอมีเพื่อนที่รู้จักในวงการสื่อบ้างไหมคะ?""มีครับ คุณต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขาไหม?"ไห่ถงพูดว่า “ฉันกลับไปบ้านเกิดครั้งนี้ จะไปถ่ายบ้านของพวกลุงๆ อาๆ ทั้งหมด ถ้ามีบุคคลที่สามเป็นสักขีพยานอยู่ด้วย มันจะมีน้ำหนักมากขึ้นค่ะ เพราะตอนนี้ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าพวกลุงๆ อาๆ และลูกพี่ลูกน้องทั้งหลายของฉันทำงานอะไรกันอยู่”ตอนนี้ปู่และย่าอาศัยอยู่ในบ้านที่พ่อแม่ของเธอสร้างขึ้นในปีนั้น และเธอก็ต้องการถ่ายรูปสภาพปัจจุบันของพวกเขาสองคนที่อาศัยอยู่ในบ้านเธอจะต้องหักล้างข้อกล่าวหาทีละนิด จึงต้องมีหลักฐานมาสนับสนุนส่วนเรื่องที่ชาวเน็ตที่ตอนนี้ด่าและวิจารณ์เธออย่างเผ็ดร้อนนั้น เธอก็ไม่สนใจแม้แต่น้อยปล่อยไว้สักพักก่อนดีก
ไห่ถงอึ้งไป แต่ก็ยังยิ้มและพูดว่า "มีคู่รักกี่คู่ที่แยกทางกันเมื่อเกิดปัญหา เราเป็นคู่แต่งงานสายฟ้าแลบที่ไม่มีความรู้สึกใดต่อกัน และเราแต่งงานกันได้แค่สิบกว่าวันเท่านั้น คุณยังยินดีที่จะเผชิญกับสิ่งนี้กับฉันอีก ฉันรู้สึกขอบคุณคุณมากจริงๆ ค่ะ"หากจัดการได้ไม่ดี เรื่องนี้ก็จะส่งผลต่อคนรอบข้างเธอ“พี่ฉันและพี่เขยเป็นเพื่อนร่วมชั้นมาหลายปีแล้ว และรักกันมานานก่อนที่จะแต่งงานกัน พวกเขามีลูกชาย หลังจากรู้ว่าพี่สาวติดคำค้นหาร้อนแรงในอินเตอร์เนต ท่าทีของพี่เขยฉันก็ไม่ค่อยดีนัก”หลังจากจ้านหยินเงียบไปครู่หนึ่งก็พูดว่า "ไห่ถง คุณไม่สามารถเอาพี่เขยของคุณ มาเปรียบเทียบกับผู้ชายทุกคนได้ เพราะมันไม่ยุติธรรมกับผู้ชายคนอื่นมาก คนเราร้อยพ่อพันแม่ ความคิดของแต่ละคนจึงแตกต่างกัน"เขารู้สึกว่าความรู้สึกของโจวหงหลินที่มีต่อไห่หลิงนั้นแย่ลงเพียงแต่เขาที่เป็นน้องเขย แต่ก็ยังไม่ได้ทำหน้าที่น้องเขยได้ดี ก่อนที่ยังไม่มีหลักฐาน เขาก็ไม่กล้าพูดว่าโจวหงหลินนอกใจ แม้มีลางสังหรณ์ว่าโจวหงหลินนั้นมีปัญหา"ก็ใช่ค่ะ"การแต่งงานของพี่สาว ทำให้ไห่ถงรังเกียจความรักและการแต่งงานเล็กน้อย โชคดีที่ผู้ชายของเธอค่อนข้างดี
“แน่นอน ถ้านายต้องไปนัดบอดหรือจัดงานแต่งงานสายฟ้าแลบ ฉันสามารถให้วันหยุดพิเศษแก่นายได้”ซูหนานวางสายจากหัวหน้าและเพื่อนของเขาอยากจะทำให้เขาดูแย่เหรอ!ไม่มีทาง!จ้านหยินแต่งงานสายฟ้าแลบเพราะถูกคุณย่าของเขาบังคับคุณยายจ้านชอบไห่ถงมาก แม้จะเป็นการแต่งงานของหลานชายคนโตก็สามารถเสียสละได้หลังจากสั่งซูหนานเรียบร้อยแล้ว จ้านหยินก็ลงจากรถอีกครั้ง เขาไปซื้อของกินมา เมื่อไห่ถงกลับไปที่รถ เขาก็ส่งอาหารที่ซื้อมาให้ไห่ถงและพูดว่า "ไปกลับครั้งนี้ต้องใช้เวลาหน่อย คุณกินอะไรก่อน อย่าหิ้วท้องตัวเองเพราะปัญหาเล็กๆ น้อยๆ""คุณกินแล้วเหรอคะ?"จ้านหยินแค่ตอบกลับ อืม เขากินไปนิดหน่อยเพื่อไม่ให้ตัวเองหิว ถึงอยากจะกินให้อิ่มแต่ของว่างเหล่านี้ไม่ถูกปากเขาในเมื่อเขากินแล้ว ไห่ถงก็ไม่เกรงใจเมื่อออกเดินทางต่อ จ้านหยินขับรถ ไห่ถงก็กินอาหารอยู่บ้านตระกูลไห่อยู่ห่างจากเขตเมืองกวนเฉิง ต้องขับรถมากกว่าหนึ่งชั่วโมงและใช้ทางด่วนไห่ถงไม่ได้กลับไปที่หมู่บ้านนี้มาเกือบสิบปีแล้ว เมื่อก่อนสองพี่น้องจะกลับมาในช่วงปิดเทอมฤดูหนาวและฤดูร้อน แต่ทุกครั้งที่กลับมา ปู่กับย่าจะหน้านิ่วคิ้วขมวดและไม่หาอะไรพวกเธอกิน พ