บทที่ 866

จ้านหยินละสายตาจากไห่ถงอย่างไม่เต็มใจและเดินตามพี่สะใภ้ออกไปอย่างเงียบๆ

หลังจากได้รับกระดาษและปากกาแล้ว ไห่ถงก็เขียนข้อความขอโทษพร้อมฝากชื่อและหมายเลขโทรศัพท์ไว้ โดยขอให้เจ้าของติดต่อเธอในวันรุ่งขึ้นเพื่อที่เธอจะได้จ่ายค่าซ่อม

หลังจากเขียนโน้ต ไห่ถงสังเกตเห็นว่าไม่ได้ใช้งานล็อคกันขโมยของจักรยานไฟฟ้า เธอจึงวางโน้ตไว้ใต้ตัวล็อคบนที่วางเท้า หลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จแล้ว เธอก็ออกจากโรงรถ

เห็นแต่พี่สาวและหลานชาย โดยไม่มีจ้านหยิน

“พี่ เขาไปแล้วเหรอ?”

“เธอซื้อของเยอะมาก จ้านหยินอาสาช่วยยกมันขึ้นไปชั้นบน”

ไห่ถงเม้มริมฝีปากของเธอและไม่พูดอะไรอีก

“เธอบอกว่าจะไปขับรถเล่น แต่สุดท้ายก็ไปซุปเปอร์มาร์เก็ต เมื่อเธอกับหยางหยางไปช้อปปิ้ง ดูเหมือนเธอจะอยากขนของทั้งร้านกลับบ้านอยู่เสมอ”

ไห่หลิงล้อเลียนขณะที่เธออุ้มลูกชายและขึ้นไปชั้นบน

"เมื่อฉันรู้สึกแย่ ฉันจะไปซุปเปอร์มาร์เก็ตและซื้อของทั้งหมดในคราวเดียว ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก"

ไห่หลิงหัวเราะเบาๆ : "เธอกับหยางหยางเป็นหมูอ้วน แต่ก็ยังปฏิเสธที่จะยอมรับมัน"

สองพี่น้องขึ้นไปชั้นบน และเปิดประตูเอาไว้

จ้านหยินกำลังรอ สองพี่น้องอยู่ที่ประตูบ้าน